Een furhaal met een staartje (2-2)

Vorige keer miauwde ik over een onbekend geluid in de keuken. Met angst en beven zocht Mo waar het geritsel vandaan kwam en ontdekte een grote bruine rat die zich in een keukenkast had verschanst. Daarom kon ik hem dus niet meer terugvinden. Ik had mijn kersverse furriend even op de deurmat gelegd om zelf door het kattenluik te kunnen stappen en toen ik binnen stond, was hij opeens foetsie. Eigenpotig krijg ik geen deuren open. Daarom was ik blij dat Mo zowel de kast als de buitendeur open had laten staan toen ze haar slaapkamer in vluchtte, ook al was het midden in het donker. Het moest een fluitje van een cent zijn om dat beest bij zijn staart te grijpen. Zo is hoe het verder ging:

Geen beweging

Tante Cato kijkt Foppe doordringend aan. Mijn broer wacht af wat ik ga doen. Ik staar naar de rat, die onbeweeglijk blijft zitten waar hij zit. Boven in een hoek van de gootsteenkast. Een tijd lang verroert niemand een poot. De stilte is oorverdovend, de spanning om te snijden. Opeens draait m’n tante zich om. Ze is het wachten beu en wil terug naar haar zachte mand op bed. Daar stuit ze op een hermetisch afgesloten deur. Als er iets is waar tante Cato van flipt, is het een dichte deur. Furieus trekt ze alles uit de kast om naar binnen te kunnen: krabben, miauwen, springen en gillen. Terwijl tante Cato boven door het lint gaat, verandert er in de keuken helemaal niets. Maar dat weet Mo niet.
Ik hoor hoe ze uiteindelijk aarzelend de slaapkamerdeur op een kiertje zet. Op de overloop gaat een fel licht aan. Later hoorde ik dat Mo met een spierwit gezicht de gang inspecteerde. Pas toen ze echt geen rat zag, mocht mijn tante naar binnen. Een tijdje later trekt ook Foppe aan zijn stutten om verder te slapen. Net als alles rustig lijkt, wil zijn moeder de dichte slaapkamer weer uit. Hetzelfde ritueel. Terwijl ze boven onenigheid hebben over het wel of niet open laten staan van de slaapkamerdeur klauter in de gootsteenkast om die bruine rakker op te jagen. De slimmerik heeft zich verschanst tussen een voorraad afwasspullen in een bak waar ik net niet bij kan. Hier heb ik geen zin. Ik heb wel wat beters te doen dan wachten tot mijn furriend van plan is om in beweging te komen.

Doorzetten

Na een paar slapeloze uren treft Mo me opgerold in dromenland. Ze verwacht dat ik mijn buik vol heb van een groot harig beest en lig na te boeren van een overvloedig maal. Niets is minder waar en daar komt ze snel genoeg achter. Rat zit nog altijd op precies dezelfde plek tussen de pannensponsjes als waar ik hem het laatst zag. ‘Aan jullie heb ik ook niks’, foetert ze. ‘Ik regel het zelf wel, want dat beest moet hier weg.’ Mopperend gaat ze aan de slag en ruimt met het nodige kabaal de gootsteenkast uit. Mijn broer en tante komen op het tumult af. De indringer kijkt enkel met grote bange kraalogen wat er allemaal gebeurt. Vol belangstelling kijken we toe hoe Mo dit aanpakt. Eerst dekt ze de schuilplaats van Rat af. Zo voorkomt ze dat hij kan zich achter de koelkast kan verstoppen.
In haar nachtjapon wringt ze zich in allerlei bochten om de bak met Rat eruit te krijgen, zonder Rat te laten ontsnappen. Hoe ze ook wurmt en draait het past allemaal net niet. De bak blijft steken en Rat blijft zitten waar hij zit. Er zit maar één ding op, die hele la moet eruit. Met haar blote benen kruipt ze over de koude tegels om gewapend met een allerhande gereedschap de bevestiging van de la los te krijgen. Al gauw gutst het zweet van haar voorhoofd. Tranen staan in haar ogen. Vermoeidheid speelt parten. Net als Mo het op wil geven, komt er beweging in het gevaarte. Hijgend weet ze de la er uit te trekken. De toch al krappe keuken verandert in een nog grotere ravage. Eindelijk is het moment daar. De bak met furrukkullukke inhoud komt los. Ik snel Mo vooruit door de nog altijd wagenwijd openstaande keukendeur. Balancerend met de bak in haar hand hinktstaptspringt ze naar buiten waar motregen haar oververhitte wangen afkoelt. Snel zet ze de bak neer, tilt de plank eraf, doet een stap naar achter en weg is Rat. Vanuit de struiken maak ik een snoekduik. De jacht kan opnieuw beginnen.

Koppie van Japie

Psssst, even checken voor de volgende keer. Smaakt dit naar meer? Of toch liever iets bravers?

14 gedachten over “Een furhaal met een staartje (2-2)

  1. Hoi Japie
    Nouuuuu zeg wat een spannend verhaal!!!!
    Onze vrouw zat alleen maar van
    “Oh neeee en bahhhh en brrrrrr”
    En ze zei nog ” ik waarschuw jullie breng me nooit een rat naar binnen!”
    Wij vonden het wel erg cool hoor, hier hebben we nooit zo’n beest gezien of gevangen…….alleen maar kleine muisjes.
    Maar Japie het was wel goed van jou hoor dat je de wacht hebt gehouden en later ook Mo hebt bijgestaan met het weg halen van de rat.
    Mo zal wel heel blij zijn geweest dat je bij haar bleef!!

    Dikke knuffel van ons allemaal
    😽😽😽😽🐔🐔😘

    Oh ja en wij lezen graag van deze stoere verhalen 😹

    1. Miauw lieve 🐈🐈🐈🐈💖💖🐔🐔 en jullie mens,

      katzijdank zijn jullie niet geschrokken. Er is helemaal niks engs aan een rat. Hij is alleen een pietsie groter dan een muisje. Voordeel van een rat is dat je voor 2 dagen vol zit waar je anders een boel muisjes nodig hebt om je maag te laten stoppen met rammelen.

      Mo was heel blij met mij aan haar zijde. Zonder mijn aanwijzingen was het nooit gelukt.

      Veel koppies van Japie voor jullie allemaal

  2. Hoi Japie,

    Jeetje mineetje heb met ingehouden adem je avontuur gelezen, en ik vond het mega spannend.
    Uiteindelijk heb je de rat dus toch gevangen en opgegeten, had het ook wel kunnen weten natuurlijk. Hihihi!
    Persoonlijk hou ik wel van avontuur verhalen hoor, dus je mag best meer avontuur verhalen vertellen.

    Maak er een mooie en leuke dag van Japie!

    Pootje van Tommy!

    1. Meow Tommy,

      dank voor je aanmoediging toffe Tommy.
      Nu durf ik volgende keer wel weer een furhaal te meowen met een staartje.

      Die rat uit het keukenkastje heeft nog een paar dagen buiten rond mogen rennen. Of het precies die ene was die ik daarna heb meegenomen, weet ik niet zo goed. Ik ben vergeten te vragen hoe hij heette.

      Ik had een leuke dag vandaag. Hoe was de jouwe?

      Koppie van Japie

  3. Hoi lieve Japie, wat een spannend vervolgverhaal heb je geschreven zeg, We waren de vorige keer al heel erg benieuwd hoe het verder zou gaan. We vonden het erg spannend en zaten op het puntje van onze pootjes op de stoel te luisteren toen mijn vrouw je avontuur voorlas. Dus jij hebt uiteindelijk de rat niet zelf buiten gezet maar je vrouw moest het doen? mijn vrouw durft dat echt niet hoor heeft ze gezegd. Ik weet niet of ik het zou kunnen trouwens maar zowel Moos als Molly hier zijn goede jagers dus misschien zou het hen wel gelukt zijn Rat te vangen maar het is natuurlijk ook goed dat hij nu weer binnen is. Moest je vrouw na het avontuur nog lang opruimen zeker maar jullie hebben toch wel meegeholpen denk ik? OF waren jullie zo moe van alles dat je meteen in slaap gevallen bent? Dat kan natuurlijk ook goed als je zo’n spannend iets meemaakt. En we willen best vaak spannende avonturen lezen trouwens! Die zijn altijd leuk! Kopjes van Lucky

    1. Hi Lucky,

      ik weet zeker dat Moos en Molly zo’n beest kunnen vangen. Het is net als een muis, alleen net een beetje groter. Het meest lastige is om hem door het kattenluik te krijgen. Maar als je Saame werkt is dat vast een brokje van een cent.

      Misschien kunnen we tijdens het Lichtjesfeest van Djoeke wel een minicursusje geven.

      Mijn mens laat weten dat de keuken gesopt is op plekken waar ze niet dagelijks schoonmaakt. Alles is weer spik en span achter de kastjes.

      Koppie van Japie

  4. Oooo Japie, zo gaat dat hier ook, als ik zo een vriend uit de tuin meeneem!, mijn mensen hebben al een paar keer de boekenkast leeg gemaakt, een andere kast weggehaald, en ga zo maar door, maar die vrienden van ons zijn keislim en ferstoppen zich steeds opnieuw!, en ze weeten ook heel goed WAAR ze zich moeten ferstoppen zodat ik er niet bijkan, mijn laatste vrienden legden ook een berg brokjes onder de bank, als foorraad, en twee weeken geleeden had ik er eentje meegenomen en losgelaten, en toen ik hem weer zag lopen ging hij heel hoog springen en gillen, het was echt zoooo spannend!!, mijn mensen zetten nau maar een dag alle deuren naar de tuin open en dan gaan mijn vrienden altijd weer naar buiten, en dan kan het spel opnieuw beginnen, presies zoals bij jau!!, ik stuur jullie heeeeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van KeverT!!!, ik heb voor jau en Foppe en tante Cato-met-haar-nieuwe-haaren allemaal kipsnekkies neergelegd en voor mevrouw Mo heb ik een reep witte sjookoolaa neergelegd, en er staat een kopje thee met faleriaan om weer rustig te worden na jauw afontuur!!

    1. Doen jouw furrienden aan een soort Amerikaanse party, KeverT? Of is het iets Amsterdams om je eigen brokken mee te nemen? Ik ga toch eens kijken of de bruine jongens en meisjes hier ook ergens lekkere hapjes furstoppen. Die lust ik misschien ook wel.

      Het is aardig van onze gasten dat ze mensen aanmoedigen om de kasten af en toe op te ruimen en schoon te maken. Hier in huis is het nu zo schoon achter de keukenkasten. Daar zou Mo anders nooit komen met een sopje.

      Dank je wel voor je overheerlijke traktaties. Iedereen zit te smullen.

      Doe je je furrienden de groeten als je ze weer ziet?

      Koppie van Japie, ook voor je mensen en voor Mikkie en Pokon

      1. Het waren mijn eigen brokken Japie!!, mijn vrouw dacht al dat ik veeels te veel at, maar ik kreeg niet eens de kans!!

        1. 🙀 dan voelen ze zich echt thuis bij jou, KeverT.
          Dat is ook een catpliment voor jouw gastvrijheid.

          Koppie van Japie

  5. Hoi Japie.
    Ha ha wat een geweldig avontuur was het.Kom maar op met je verhalen!
    Ik heb 1 x een vette muis in huis gehad en mijn vorige groepje katten hebben het geprobeerd,maar ook ik moest hem zelf te pakken zien te krijgen!
    Ik denk dat Rannoch en Aiydan zulke furriendjes ook heel grappig vinden,maar ik griezel ervan.Dus ik laat ze dit maar niet lezen.
    Ze mochten eens op het idee komen om er 1 uit te nodigen!
    Maar blijf vooral zulke verhalen schrijven Japie.
    Ik zie je tante Cato al de discussie voeren met Mo.ha ha.
    Dank je wel voor het toveren van een lach op mijn gezicht!

    1. Meow mevrouw Mia,

      het zijn toch maar heel kleine diertjes? Dat is superleuk speelgoed voor uw stoere jongens. Als begeleider van de workshop muizen vangen op het Weilandfeest van Joep heb ik gezien hoe behendig Rannoch en Aiydan zijn. Die hebben het al helemaal in de poten. Dus u hoeft echt niet meer te griezelen als er weer eens een muis op bezoek. De jongens helpen u gelijk.

      Koppie van Japie

      O, en mijn tante Cato is niet voor de poes. Zeker niet als ze tegen een dichte deur aanloopt.

  6. Hoi Japie,
    Vrouwtje en ik hebben genoten van je spannend verhaal. Vrouwtje zegt dat ze wel blij is dat er nog nooit zo’n beest bij ons in huis geweest is.
    Wij houden wel van spannende verhalen hoor.
    Groetjes van mijn vrouwtje en mij🐈‍⬛

    1. Supergaaf Figo, jij ben echt een stoere kater.
      Heb je zin om nu langs te komen? Ik heb net een krakend vers exemplaar 🐀 mee naar huis genomen.

      Koppie van Japie

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *