Categorie archieven: Lucky

Lucky heeft weer nieuws uit Krullieland

Hoi lieve allemaal, ik ben een beetje aan het twijfelen wat ik deze keer zal vertellen maar ik weet het nog niet helemaal. Ik heb twee soorten nieuws, het ene is minder leuk dan het andere maar ik denk toch heus dat ik met de gezellige nieuwtjes ga beginnen want die zijn per slot van rekening ook het leukste om te lezen! Verder niks om jullie zorgen over te maken hoor, ik heb alleen weer eens in mijn mand gezeten omdat ik naar de witte jas moest. Positieve daaraan was dat ik mijn inentingsprik ook al gekregen heb voor komend jaar, dus daarvoor hoef ik niet meer terug! O ja, en Jip mocht ook mee voor haar vaccinatie dus we konden gezellig samen gaan en elkaar steunen.

Kattenren

Maar goed, het leukste nieuws om deze keer te vertellen is dat onze tijdelijke kattenren klaar is. Ik heb geloof ik al gezegd dat we een heel grote ren gaan krijgen he? Die is dan helemaal van gaas en er komt speelgoed in, een krabpaal of een krabtoren en we krijgen ook plankjes zodat we hoog kunnen liggen en veel kunnen zien natuurlijk. Het is uiteraard wel erg belangrijk om goed in de gaten te houden wat er allemaal gebeurt in je tuin en omstreken. Eerder deze week rende ineens de zwarte buurkat heel snel door de tuin bijvoorbeeld…ze rende achter een ekster aan. Ik vind dat dapper van haar hoor want ik vind eksters een beetje griezelig. Ze schreeuwen soms heel hard en ze hebben nogal grote snavels dus ik kom er niet zo heel dicht bij in de buurt. Mijn mensen denken dat de eksters een nestje in de buurt hebben want we zien ze nu heel vaak. Dan mag poes de mama of papa vogel ook niet vangen natuurlijk want dan gaat het niet goedkomen met de kleintjes.
Maar goed, onze grote ren komt in augustus, dat is wanneer het zomer is en als Dropje jarig is. Mijn man kan deze ren wel zelf aan het huis vastzetten maar de panelen (dat zijn de stukken waaruit de ren bestaat en die dan aan elkaar vast moeten komen zitten) worden ergens anders gemaakt. Als ze dan klaar zijn, kunnen mijn mensen ze gaan halen en kan het echte werk beginnen. Omdat mijn broer Moos heel erg graag naar buiten wil en het niet zo leuk vond als ik wel buiten mocht en hij niet, heeft mijn man nu een tijdelijke ren gemaakt. Deze gaat weer weg als de grote ren komt maar voor nu is het prima.

De stukken hout en zo kunnen mijn mensen hergebruiken in de tuin dus daar hebben ze wel over nagedacht. We hebben nu een ruimte van ongeveer 2 bij 2,5 meter en we kunnen ver kijken dus dat is fijn. De grote ren wordt 2 bij 5 meter, dat is heel veel zeggen ze hier. Ik heb geen idee want als kater zijnde doe je niet aan meters of andere maten maar ik geloof het direct. De ren zal dan zowat net zo groot zijn als het terras hier dus dat is aanzienlijk. Dan kunnen onze mensen ook daarin zitten als ze willen en anders gaan ze gewoon lekker op het gras zitten of liggen natuurlijk. Plek is er genoeg hoor hier.
De kleine ren was afgelopen weekend ineens klaar. Er zat eerst geen deur in maar dat vond mijn man toch niet zo’n handig idee. Het is nu niet zo dat wij die deur direct nodig hebben maar ja, zij willen zelf nog wel graag eens achterom lopen en dan naar binnen gaan en als de postmevrouw met een pakketje komt, kan ze het nu ook gewoon in de ren liggen. Daar ligt het droog en veilig. Toen de ren klaar was, heeft mijn man de deur open gezet en mochten we meteen naar buiten. Ik mocht eerder eigenlijk ook al maar als hij daar zo druk is met een zaag en hamer en weet ik wat voor gekke spullen hij allemaal gebruikt om te klussen, dan bekijk ik dat allemaal liever vanaf een afstandje. Dat heb ik wel samen met Moos gedaan natuurlijk en we hebben eens goed overlegd over wat het nu eigenlijk zou worden.

Naar buiten

Toen de deur open gezet werd, waren wij samen natuurlijk niet te langzaam en vooral niet te lui om meteen te gaan kijken. Ik moet zeggen, ik vind het er allemaal oké uit zien maar ik ga toch liever nog wat verder de tuin in als het ff kan. Dat komt natuurlijk ook omdat ik dat zo gewend ben. Nu is het echter wel zo dat we ook buiten mogen als er niemand thuis is, dus dat is zeker een pluspunt.
Moos ging als eerste naar buiten, hij vond het wel heel spannend maar is erg happy dat hij nu ook buiten mag en kan. Hij is al hoog op een stoel gaan zitten om de tuin in de kijken en in het zonnetje te zitten en hij springt zomaar ineens vanaf de grond op de vensterbank. Dat is echt heel knap want die is best hoog. Hij moet nog wel een beetje wennen aan alles wat hij buiten ziet en denkt soms dat hij binnen moet gaan maar hij mag, als de deur open staat natuurlijk, net zolang daar blijven als hij wil. Ik ook natuurlijk. Ik heb hem al van alles gemiauwd over buiten dus hij weet nu ook precies wat leuk is om te doen en waar hij op moet letten.
We hebben samen werkelijk ieder hoekje en gaat besnuffeld en alles ruikt nu een beetje naar ons. Zelfs Dropje is al wezen kijken en zij zit meestal op zolder dus het is wel erg leuk dat zij nu ook beneden komt. Dan kan zij ook veilig buiten zitten, de geuren van daar opsnuiven en zijn we gezellig samen. Dat is toch heel belangrijk.

Knuffels van Lucky!

Lucky is bijna jarig

Hoi allemaal, als jullie dit lezen, ben ik bijna jarig. Ik word ook tien jaar, net als Moos. Daarmee ben ik nog wel altijd de jongste hier in huis, op konijntje Jip na trouwens want die is nog maar 3 jaar. Ik las eerder in de blog van katlega Joep dat hij ook jarig geweest is, nog gefeliciteerd! Zouden er veel katers en poezen jarig zijn in deze tijd denken jullie? Wij zijn allemaal een beetje vlak na elkaar jarig hier, behalve Dropje want die wordt dit jaar 12 maar dan pas als het lekker warm is, midden in de zomer.

Krullieland

Omdat 10 toch een speciale verjaardag is, heb ik al veel cadeautjes gekregen, dat is echt leuk. Ik ben erg verwend en ik moet de spulletjes wel delen maar dat vind ik niet erg om te doen. Nu weten jullie wel dat ik ook zusjes heb he? Hier in Krullieland woont ook mijn zus Dropje en in ’t Katshuisch woont mijn adoptiezusje op afstand, Lobke. Toen Moos nog niet bij ons woonde was ik hier ook de enige kerel eigenlijk, nu ik er over nadenk maar ik vind het toch ook fijn om een leuke katervriend te hebben. Allemaal gezellig samen is het fijnste dat er is. Nu betekent een verjaardag dus dat de andere kittens die samen met mij bij onze mamapoes in het nestje zaten, ook jarig zijn. Daarom heb ik mijn zusje Ginger gevraagd of zij ook wat wilde schrijven, zodat jullie ook eens goed kennis met haar kunnen maken. Zij heeft samen met haar vrouw er wat moois van gemaakt en dat willen we graag met jullie delen. Hier komt ze:

Ginger

Hallo allemaal,
Mag ik me even voorstellen: ik ben Ginger en ik ben het zusje van Lucky, de stoere roodwitte katermans die vorig jaar naar Krullieland verhuisd is met zijn personeel en 3 kattenvriendjes.
Lucky heeft elke twee weken een eigen blog. Wow, hoe geweldig is dat?
Omdat we deze week onze tiende verjaardag vieren, heeft Lucky me gevraagd om voor een keertje ook wat woordjes te miauwen.
Lucky en ik zaten samen met onze moeder en nog een broertje en zusje in een pleeggezin van het asiel. Ik was het enige helemaal rode katje. En dan ook nog een poesje, terwijl rode katten meestal katers zijn. Onze moeder en de andere 3 kittens waren rood met wit. Van de 4 kittens was ik haantje de voorste: klom als eerste op de bank en de vensterbank en sprong er weer af. De anderen deden mij dan na. Maar ik liep nogal eens tegen een tafelpoot aan en dat vond mijn pleegmoeder maar raar. Daarom is ze met een laserlampje gaan schijnen en mijn broertjes en zusje doken op het bewegende lichtpuntje af, maar ik niet. Ik bleek blind geboren te zijn.
Wat nu? Bij het asiel was een vrijwilliger die al een blinde kat had en waar er eentje leeft kunnen er ook 2 wonen. Dus ben ik toen ik oud genoeg was om op eigen pootjes te staan bij Ton en Carina en 3 katten in huis gekomen en Lucky is bij Heidi en Hans gaan wonen bij 2 andere katten. Dat is ons verhaal in een notendop.
Ons personeel heeft nog contact met onze  pleegmoeder Monika en van haar hebben we allebei een cadeautje gehad omdat onze 10e verjaardag toch wel een mijlpaal is. Hoe leuk is dat?
Knuffels van Ginger

Vriendjes

Zo, nu weten jullie ook meteen van alles over Ginger, zij is heus een lieve zus hoor. Ze is erg slim en eigenlijk veel dapperder dan ik als het erover gaat. Nu ja, ik ben natuurlijk nog wel altijd een heuse verkenner maar zij kent hun huis van boven tot onder uit haar hoofd en weet precies waar alles staat, zonder dat ze dat kan zien. Dat is toch super knap hoor vind ik. Ginger lijkt nogal op mij qua kleur als we het over het rode vachtje hebben maar ik heb ook nog veel wit. We hebben wel dezelfde snuit zeggen mijn mensen dan altijd maar ik ben wat groter.
Nu ja, best veel groter eigenlijk want jullie weten wel dat ik een nogal flinke kater ben natuurlijk. Ach ja, zo is iedereen toch goed zoals hij of zij is en dat is belangrijk om te onthouden. Iedereen is prima en het is fijn om zusjes te hebben en samen te kunnen zijn. Ginger woont wel ergens anders maar ze blijft voor altijd mijn zus. En dan maakt het niks uit of je ergens anders woont want we blijven gewoon vriendjes.

Knuffels van Lucky
PS Er was nog een zusje meer maar die is helaas al een sterretje geworden en er is ook nog een broertje. Allemaal rode of rood witte poezels dus, net als onze mama

Lucky heeft een buiten-avontuur

Hoi allemaal, het is echt voorjaar aan het worden nu dus daar ben ik blij mee! Ik kom regelmatig buiten maar soms blijf ik gewoon gezellig binnen bij Moos want zolang er geen ren is, mag hij er niet uit en het is natuurlijk wel sneu voor hem als hij binnen zit als het zonnetje schijnt en ik dan door de tuin kan struinen, op zoek naar sporen en allerlei leuks en nieuws kan ontdekken. Maar mijn man heeft informatie opgevraagd over een ren en ze gaan die nu bestellen zodat deze snel gemaakt kan worden en deze er ook komt te staan. De ren wordt zo groot dat mijn mensen en Jip er ook met gemak nog bij in passen trouwens.

Buiten

Ik wil even een verhaal vertellen waar jullie of je mensen misschien een beetje kriebels van krijgen, want mijn vrouw had die ook hoor. Maar misschien vinden jullie het minder spannend, dat kan natuurlijk ook. Als ik buiten ben, loop ik heel de tuin door en ik kruip met regelmaat onder de struiken. Soms gewoon om daar te liggen want mijn vrouw zegt dan dat ze mijn staart nog wel eens ziet maar verder niks. Ik denk dat ik me daar goed verstoppen kan maar op die staart moet ik dus nog wat bedenken zodat ze me helemaal niet meer ziet. Bij de buurman (dat is niet die waar de woefer woont maar aan de andere kant) is het vaak stil dus ik ben natuurlijk niet te lui om helemaal onder de struiken door te kruipen om daar ook eens te verkennen. hij heeft vooral tegels dus veel te graven valt er niet maar ik kan er natuurlijk wel naar sporen zoeken.
O, speciaal voor Kever als antwoord op zijn vraag maar natuurlijk ook voor de rest als jullie er belangstelling in hebben: sporen zoeken is niet zo ingewikkeld maar kom gerust eens naar hier zodat we het samen kunnen doen. Je steekt gewoon eerst je neus eens buiten de deur of je wat ruikt en zo niet, dan ga je de plantjes, het gras, de stoep of balkon of net wat voor buiten je ook hebt goed besnuffelen met je neus. Je bekje een beetje open doen daarbij helpt vaak ook goed, zodat je direct een spoor van een andere poezel of ander dier te pakken hebt. Dat moet zeker lukken op die manier.

Struiken

Maar goed, ik kruip dus onder die struiken door. Toen ik terug kwam zagen mijn mensen niks bijzonders aan me maar de dag daarna wel. Nu ja, ik had wel wat verdroogde stukjes conifeer in mijn jas (dat is een struik die normaal gesproken groen is maar als ie dor is, meer bruin) want die blijven altijd goed hangen in mijn haren. Net alsof ze een beetje plakken en ik krijg ze er zelf niet altijd goed uit omdat ik er soms niet bij kan midden op mijn rug maar ook omdat ze nogal friemelig klein zijn. Goed, ik werd ontdaan van de struik en niks aan de hand. Totdat ik daags daarna bij mijn vrouw op het bureau lag en ze ineens een klein zwart puntje op mijn snuit zag, echt net boven mijn linkeroog.
Het was superklein maar toen moest ik recht voor het raam gaan zitten zodat mijn vrouw het eens beter kon bekijken met meer licht. En wat denken jullie? Het puntje bleef zo klein maar er zaten kleine pootjes aan die ook nog eens bewogen. Eek riep mijn vrouw en nog wat dingen meer die ik beter niet herhaal. Ze wilde me gelukkig nog wel aaien maar dook eerst in de keukenlade op zoek naar een tekentang. Want ik had dus een ieniemienie teek. Die er wel uit moest en ik heb er nog nooit eerder eentje gehad dus dat beloofde wat te worden natuurlijk. Ik heb toen ik een kitten was wel andere kriebelbeestjes gehad, toen ik net gevonden was, maar nog nooit een teek. Ik krijg er druppels voor maar kennelijk was deze teek volhardend en bleef ie op mijn vacht plakken.

Kriebel

De teek in kwestie was gelukkig nog klein en had zich nog niet tegoed gedaan aan mijn katerbloed maar dat wilde niet zeggen dat het handig was het kriebelding te pakken te krijgen. Omdat mijn vrouw er eigenlijk best van griezelde en een beetje stond te trillen, besloot ze maar te wachten tot mijn man ook thuis was om het diertje te verwijderen. Sta ik dus totaal onvoorbereid in de keuken in de veronderstelling dat ik een snekkie krijg, word ik toch pardoes op de aanrecht geplant en houdt mijn vrouw me in de houdgreep. En stevig ook trouwens. Man hanteert de tang en na wat vijven en zessen (nu ja, dat noemen ze zo maar waarom weet ik eigenlijk niet goed) was het beest eraf hoor. Ik had nog een klein puntje bloed op mijn snuit maar de operatie was goed verlopen. Ik was wel wat boos omdat ze me zo lang vast hielden. Ik ben daarna meteen naar boven gerend en kreeg daar mijn Milkie snack en snoepjes. Heb net zolang gemiauwd tot ik er veel kreeg en Molly heeft me daarbij goed geholpen moet ik zeggen. Pff…wat een gedoe zeg. Ik kreeg de dag erna ook extra druppels in mijn nek…koud dat die waren zeg maar goed, het schijnt voor een goede zaak te zijn dan. Laten we hopen dat er geen nare kriebelaars meer komen.
Zo, vorige keer is er per ongeluk een verkeerd filmpje bij mijn blog geplaatst, dus we proberen het nu nog een keer. Dat kan altijd gebeuren en is niks erg natuurlijk. Hopelijk zien jullie me nu wel terwijl ik een beetje aan het wiewen ben met een stinkkussentje.

(tekst gaat verder onder video)

Heel veel knuffels van Lucky
PS ons kattengras is enorm gegroeid in twee weken tijd dus Moos en ik doen ons best het te maaien. Wat nog niet altijd meevalt moet ik zeggen. Ik ben er beter in om dit buiten te kortwieken maar ik denk dat ik het in een bakje maaien ook wel onder de poot krijg.

Lucky staat mooi op de film

Hoi lieve allemaal, hier Lucky weer vanuit een zonnig Krullieland. Nu ik aan het schrijven ben is mijn broer nog niet jarig maar als jullie dit lezen precies wel want vandaag wordt hij 10 jaar dus we hebben een klein feestje hier.

Jarig

Hij woont inmiddels meer dan een jaar bij ons en het gaat goed met hem. Hij is de voorlaatste die dubbele cijfers van zijn leeftijd krijgt want ik ben volgende maand ook jarig en dan vier ik ook mijn tiende verjaardag al weer! Allemaal oude beestjes in huis roept mijn vrouw nu maar je bent nu eenmaal zo oud als je je voelt en soms denken we ook gewoon nog dat we kittens zijn en dat zie je dan wel aan de manier waarop we ons gedragen, Laat ik het zo zeggen, we kunnen nog hard rennen en spelen doen we ook nog gewoon hoor. Vooral Molly en die is het oudste van ons allemaal, dus dat is toch best bijzonder!

Vorige week waren ze hier weer eens boodschappen wezen doen en ik moet eerlijk zeggen, ze brengen eigenlijk altijd wel wat voor ons mee. Nu zouden we natuurlijk ook zelf een keertje mee kunnen gaan in dat blik op wielen maar eigenlijk hebben we daar toch gewoon ons personeel voor dus we blijven lekker thuis en duiken bij aankomst van onze mensen gewoon meteen met onze snuit in de tassen om te kijken of er wat voor ons in zit. De laatste tas liet wel wat verrassends zien moet ik zeggen. Om eerlijk te zijn herkende ik vooral de zakjes met snoepjes (Moos weet ook hoe ze eruit zien trouwens dus ik kan ook hem tegenwoordig op pad sturen om te verkennen) en de liquid snacks maar er zat ook een plastic zakje in met een soort kussentjes. Nou, dat zakje mocht open toen Moos in de keuken was. Hij had het natuurlijk meteen te pakken en besloot er aan te likken, ermee door de keuken te rollen en het hele ding overal naartoe te gooien.

Film

Ik heb zitten kijken hoe druk hij ermee doende was en toen hij klaar was, ben ik uiteraard ook eens gaan kijken wat er nu voor leuks te vinden was in de keuken. Ik dook ook meteen op het (inmiddels al tamelijk afgelebberde maar dat deerde me niet zo) zakje en heb er een hele tijd mee gespeeld. Dat kunnen jullie op het filmpje ook zien. Ik was daarna helemaal happy en kon ook ineens heel goed slapen. Zou dat aan dat spul dat er in het zakje zit kunnen liggen, denken jullie? Toen we ermee speelden, waren we in ieder geval allebei erg blij. Dat zeker. Dat komt doordat er speciaal spul in zit waar katten helemaal happy en enthousiast van worden. Je hebt die zakjes in allerlei soorten, maten en vormen dus ik zou zeker eens vragen aan je mensen of ze die ook niet eens voor jullie willen meebrengen van de winkel of ze kunnen bestellen.

(tekst gaat verder onder de film)

Het is nu eigenlijk al zowat de hele week mooi weer en het is niet koud, de zon schijnt hier nu ook gewoon de hele dag. Ik mag nu ook extra vaak buiten dus dat is prettig. Moos wil ook graag buiten maar omdat hij slechter hoort, vinden mijn mensen dat nog wat eng voor hem. Hij is al wel bij de deur geweest die een klein eindje open stond en we hebben elkaar toen veel neusjes gegeven. Dat was heel lief en fijn ook hoor. Nu gaat mijn man zo snel mogelijk buiten iets maken zodat Moos ook veilig buiten kan en daar mag ik dan ook blijven als er niemand thuis is. Zo kunnen we dan toch naar buiten. Alleen nog bedenken hoe we dan buiten komen want jullie weten nog wel dat we hier niet zo gecharmeerd zijn van die gekke luikjes. Die lijken we toch niet helemaal te snappen maar we vinden ze vooral niet zo fijn om doorheen te gaan. Behalve Drop dus maar ja, die woont tegenwoordig liever op zolder dan elders dus zij hoeft er misschien niet eens door.

Wordt zeker vervolgd,
knuffels van Lucky en de rest

PS ik ben pas geleden een beetje lang van huis geweest. Kijk, ik vond het zelf geen probleem hoor maar mijn mensen vonden het wel wat lang duren voor ik terug kwam. Ze waren niet boos op me toen ik er weer was maar gewoon blij en ik kreeg snekkies dus dan weet je wel hoe blij ze waren. Maar ook daarom komt er een kattenren zodat ik buiten kan als zij er niet zijn. En ook weer binnen wanneer het koud is of als ik geen zin meer heb om buiten te zijn. Of de buurhond zie…raar beest. Die rent overal en luistert net zo goed als ik soms doe. Nou, dat zegt mijn vrouw maar ik weet zeker dat ik beter luister dan de hond van hiernaast!

Lucky beleeft het voorjaar

Hoi lieve allemaal, ik vind het hier erg fijn wonen in Krullieland en nu is het soms beter weer dus dat betekent dat ik vaker naar buiten kan en ook mag. Misschien is het nog niet overal steeds mooier weer maar je kunt al aan kleine dingen merken dat het voorjaar toch op komst is. Ja, er zijn zeker nog dagen bij dat het best koud is en ik eigenlijk het liefste binnen lig op mijn zelfgemaakte bed op de bank. Ik houd, net als alle andere poezels hier trouwens, het meest van lekker warm aan mijn lijf en ja, dus als dat betekent dat je het beste binnen kunt blijven, dan doe ik dat maar. Niet dat ik dat nu altijd even leuk vind hoor, daar ben ik eerlijk in.
Ik ben en blijf een verkenner, hoeveel jaren ik ook mag worden, dus met regelmaat een rondje door de tuin daar houd ik zeker van. Bij voorkeur alleen wel met de zon op mijn rug en kop natuurlijk. Ongeveer een week geleden denk ik hoewel ik niet aan uren, dagen of weken doe trouwens als kat, was het ineens heel mooi weer. Kever schreef daar ook al over trouwens. Mijn vrouw ging die dag weg, iets met een dagje uit met attracties en sprookjes zei ze nog maar ik hoefde niet mee. Goed ook denk ik dan maar weer want dat is toch echt een mensending. Mijn man bleef gezellig thuis en zo konden wij veel bij hem liggen en knuffels halen.

Zondag

Het was op een zondag dus de naam van de dag zegt het eigenlijk al: dan hoort de zon lekker te schijnen. Dat is helaas niet altijd zo maar deze dag was het heerlijk zonnig en ook de temperatuur liep ook ineens omhoog tot we best een heel eind dubbele cijfers hadden dus dan snappen jullie wel waar ik te vinden was. Mijn man ging de auto wassen en stofzuigen en ik mocht mee naar buiten. En ineens toen ik buiten kwam merkte ik dat het anders was dan de keren daarvoor. Ik rook het in de lucht, zeg het in de tuin en merkte het ook aan mijn vacht: het voorjaar was ineens gekomen! In de lucht rook ik allerlei bloemetjes en het rook niet meer naar regendruppels of zelfs naar van die witte vlokken. En in de tuin zelf zag ik ineens allerlei bloemetjes die daar hun kopje boven de grond uitgestoken hebben. Gele, paarse, witte, roze en ook nog eens in allerlei soorten en maten. Er zijn er hier superveel. Ik mocht ook even in de voortuin en daar waren er ook al zoveel.
Weet je waaraan ik ook kan merken dat het voorjaar wordt? Er komen meer vogels in de tuin en buurpoes is er iedere dag minstens één keer maar soms ook vaker. Toen de zon scheen en ik weer binnen was, kwam de poezel die erg op Dropje lijkt gezellig in onze tuin en ging ze daar slapen. Jullie snappen wel dat ik haar spoor later wel ben gaan zoeken. Daarbij ben ik helemaal achter in de tuin geweest, tot aan het hek. Dat was best ver en ook spannend. Er komen daar al kleine knopjes aan de bomen en struiken en er zitten steeds vogeltjes. Heel veel zelfs. Vaak zijn het kleine vogels waar je gezellig naar kunt miauwen (ook als je een binnenkat bent, kan dat natuurlijk) maar er zijn ook grotere bij. Soms is het een merel of een duif maar we hebben ook al een reiger en ooievaars gezien. Aan die laatste kun je merken dat de lente eraan komt, zegt mijn vrouw. Ooievaars gaan namelijk als het slechter weer wordt naar een warmer land maar komen terug als het hier voorjaar wordt. Dus dat is nu ook zo en daar ben ik blij om.

Elf

Een paar dagen geleden waren we wel een beetje geschrokken en Moos die niet zo goed hoort, had het zelfs gemerkt. Er was pardoes een meesje tegen het raam aangevlogen, wel buiten natuurlijk. Mijn vrouw dacht dat ie weer meteen verder vloog dus hij zal zich niet al te erg pijn gedaan hebben maar ze zien dan niet goed dat er nog glas tussen zit en botsen er dan tegenaan. Ze is wel voor alle zekerheid even buiten wezen kijken maar hij was weer weggevlogen. Gelukkig maar ook want ik denk dat het best pijn gedaan moet hebben want het was een harde bons. Mijn man gaat nu vogelstickers erop plakken en daarna komt er extra folie. Dan kunnen wij toch buiten kijken en snappen de vogels dat ze niet door het glas heen kunnen vliegen.
Het is blog nummer 11 vanuit Krullieland en mijn vrouw zegt dat het toevallig erg grappig is dat het dit cijfer gekregen heeft. Het is namelijk dit weekend carnaval. Dat kennen ze in Nederland natuurlijk ook en hier pakken ze het groot aan. Carnaval is een feest voor mensen die zich dan verkleden (dat kan bijvoorbeeld ook als kat als je dat zou willen) en dan gaan ze naar optochten met lichtjes en mooie, grote wagens en zo kijken. Als kat zijnde hoef je daar niet aan mee te doen maar met wat geluk zijn je mensen vaker thuis dan anders en krijg je meer knuffels en snekkies. Met carnaval is het cijfer 11 belangrijk dus dat is wel echt heel toevallig en grappig dat ik net nu aan blog 11 toe ben, toch?

Heel veel knuffels en kopjes van Lucky en de rest