Miauw! Ikke kreeg een meel (nou ja ok Frau) van mevrouw Ollie dat ze een nieuwe blog ging beginnen genaamd Saame en of ik ook weer oofer mijn leven wilde gaan miauwen. Ja natuurlijk wilde ik dat. Daar hoefde ik niet lang oofer na te denken.
Met Frau
Het was ook wel anders hoor. Zo zonder Bertje. Geen blog, geen wijze woordjes, geen daagelijkse Feestboek post. Kijk miauw ikke snapte het natuurlijk wel. Als iemand een ster wordt dan is dat gewoon heel heftig. Dan heb je traantjes en zijn de zakdoekjes niet aan te slepen. Dus dan ben je nie beezig met soocieale meediaa.
Maar hier ben ik dus weer. Oh en ik moest het trouwens wel nog eerst aan Frau vragen. Want ik kan het wel willen maar zij moet mijn gemiauw opschrijven op de kompjoeter. Zij kan blind typen. Zo heet dat als je niet naar de toetsen hoeft te kijken. Als ikke zelf de blog zou typen dan zou ik de hele tijd naar de letters kijken. En dan letter voor letter met mijn pootje indrukken. En dan nog de kans loope om dubbel letters te krijgen want mijn pootje is natuurlijk wat breder dan Frau haar fingers.
Dus ikke miauwen van hé heb je de mail al gezien en mag het mag het? Nou en het mocht dus dus daarom leeze jullie nou weer allemaal om de week mee met mijn aafonturen en alle andere dingen die ik meemaak. En dat ik wat mee heb gemaakt nou nou nou.
Oortje
Het begon ermee dat ik een beetje jeuk in mijn oortje kreeg. Dus ik een beetje met m’n koppie teege een tafelpoot heen en weer wrijven. Maar dat hielp niet echt. De jeuk bleef en ikke ging me zo sloom foele en ook wel slecht. Had geeneens meer trek in me natfoer of brokjes. Dus Frau froeg he Minnie gaat het wel? Miew mauwde ik zielig nee dat denk ik niet. Nou en toen ging ze dus Witjas bellen en fraage of die langs wou koome.
Witjas en een assiestent witjas kwaame langs en ze gingen me bekijken. Oh oh er zat een klein beestje in mijn oortje zei Witjas. En daarom had ikke zo een jeuk. En is er wat haar weg op mijn ooit zo mooie harige oortje. Dus ze frummelde wat in haar witjastas en er kwaame twee dingen uit. Pillies en een doosje met een spuitje. Dat zou me moeten gaan helpen.
Meedoen
Witjas deed foor hoe dat moet met het spuitje. Ik mauwde eh ik weet niet of ik dit selluf foor elkaar ga krijgen. Toen moesten zowel Frau als Witjas een beetje lachen. Je hoeft dit niet zelf te doen hoor zei Witjas. Dit gaat Frau doen. Ik keek naar Frau en zag in haar ogen uh oh hoe ga ik dat doen zonder op de eerste hulp te belanden. Dat snapte ik wel. Als ik iets echt niet wil dan laat ik mijn stilletoos zien.
Ik merkte na een paar uur dat het spuitje wat Witjas had gegeven echt begon te werken. Ikke had minder jeuk en geen pijn gefoel meer. Dat komt folgens Frau omdat het een pijnstiller is. Nou en toen het dus ochtend werd en Frau hetzelf moest doen toen dacht ik bij mezelf. Luister Minnie je kan nou moeilijk gaan doen maar dan krijg je dat spuitje niet. Dus toen ze mijn bekje probeerde open te doen in verband met dat spuitje toen werkte ik gewoon mee.
Duimen jullie allemaal voor me dat de jeuk en de beestjes enzo snel weg is? Dat zou ik heel fijn vinden. En uiteraard tetter ik nog altijd mee foor freede!
Pootje van Minnie