Categorie archieven: Belle

Belle en haar week met werkmannen

Holadijee liefe frientjes, ik hep mijn poote gesmeerd om weer een mooie blog te schrijfe. Harteluk bedank foor weer zofeel leuke reejakzies, het stiemuleerd mij om ermee door te gaan. Wat ik nu beleef hep….da was nie leuk hoor, ik zal het jullie furrtellen.

Voetenbank

Afgeloope zondagsfond kreeg ik een knuffel en frouwtje zei, Belle kom jij eefe gezellig bij mij op de voetenbank ligge ? Ik ga je iets furrtelle, het is belangerijk… ik dacht gelijk, ik moet toch niet weg hier, of misschien wel naar de dierendokter ? Ik denk er nooit aan eggie waar nie hoor, maar het zit ver weg toch ergens in mijn achterkop. Dat krijg je nie zomaar weg na alles wat ik hep meegemaak.

Ze zei, morgen komen er werkmannen, de heele week. Ze komen de riiejoleeringsbuizen in de badkaamer fernieuwen. Oh, dacht ik dat kan kloppen, ik hoor al een poos in de flat boem boem, en boorgeluiden en werkmannen, maar niet bij mij. Ja zei frouwtje, Belle we woone in een hooge flatgebouw, en de werkmannen koome in ieder huisje en folgende week zijn wij aan de beurt. We mooge dan een week lang geen water gebruike Belle, die sluiten ze af, anders kunnen ze niks doen.
Maar de werkmannen komen alleen in de badkamer hoor, en jij weet waar jou eige vlugtplaats is, achter het bed in de slaapkamer in het opbergvak.
Ja die plek ken ik goed, daar hep ik 2 dage geleege toen ik hier kwam woone, en lig er soms als er viesiete kom die hard praate. We moeten jou kattenbak foorloopig in de huiskamer zette onder de schommelstoel. Dan kan je daar je gang gaan Belle als je moet. Nou, dat fon ik raar, want normaal staat mijn kattenbak altijd in de badkamer, dat ben ik gewend zo. Maar ik begreep ook wel als die werkmannen in de badkamer zijn dan ga ik daar eggie nie poepen en plassen, en de heele tijd inhouwe dat ga nie.
Dus ik vond het eigenlijk wel een goed plan, de kattenbak in de huiskamer. Je eetensbakken en drinkwater moeten we ook op een andere plek zetten Belle zei frouwtje, want die werkmannen komen ook in de gang. Alleen niet in de huiskamer en de slaapkamer, dat is prievee en van ons saame. Dus mijn eetensbakken en drinkwater werden ook in de huiskamer gezet. En kreeg ik ook een eksta sagt kussen in het opbergvak achter het bed. Je zal hier wel een poosje blijfe ligge Belle, en dan moet het wel konfortaabel zijn ! Frouwtje kan ook de heele week nie douchen zei ze, als ze het water afsluiten. Maar ik mag douchen bij de aardige buurjongen en daar mag ik ook water tappen en zo. Frouwtje had zich goed foorbereid hoor, ze had 2 groote jerrycans gekocht om water mee te vullen. En ze had een groot paapier op de foordeur geplakt en er stond op, hier woon ik poes Belle, laat mij niet ontsnappen s.v.p. De werkmannen zouden ook een geemies toilet komen brengen want de oude toilet werd van zijn plaats gehaald. Een groote ooperaazie dus de heele week.

Rennen

Forige week maandag was frouwtje al froeg op en kreeg ik ook froeg ontbijt. Maar ik foelde dat ze zeenuwagtig was. Dat hebbie gelijk door als poes. Ze liep maar aar heen en weer, en opeens ging de bel. We schrikke allebei altijd als de bel gaat, want die is keihard.

Ja hoor, daar kwamen de werkmannen binnen en hadden ze van alles bij zich. Ik floog in de hoek van de huiskamer in mijn kartonnen doos. Zeg één van die werkmannen tegen mij pssss, pssss, wat ben jij een mooie poes ! Hij kwam op me af en ik nam een sprint rechtdoor naar de slaapkamer en ik schoot gelijk feilig in het opbergvak achter het bed. Ik hep wel een dikke tummie, maar als er gefaar dreigt kan ik hard renne hoor, dat gaat dan autoomaaties. Zo dacht ik, hier kom je nie meneer de werkman, de slaapkamer is prievee en van frouwtje en mij saame. Hij kwam ook niet verder hoor, want anders had ik flink geblaase. Zo bleef ik stilletjes ligge met gespitste oore, want aalert moet je in zon sietuwaazie zijn.

Huppekee

Nou, het was een onrustige dag, fon er niks an. Frouwtje kwam wel regelmaatig naar mij kijke in de slaapkamer en kreeg ik knuffels en snekkies. Dat was wel lief van haar hoor. Maar die werkmannen hadden harde stemmen, en deden ook nog eens keihard boren en boem boem doen, ik de badkamer, en liepen ze in en uit. Toen frouwtje eefe boodschappen ging doen zeiden ze, we denken om de poes hoor en laten haar heus niet ontsnappen. Ik verroerde mij niet en deed net alsof ik onsigtbaar was. Toen de werkmannen s’middags weggingen toen was het reedelijk normaal en rustug in huis. Ik kwam weer door de dag en had honger gekreege. Ik kreeg mijn eete foor het gemak in de huiskamer, dat hadden we saame zo afgesprooke. En poepe en plassen deed ik ook gewoon in de huiskamer, dat was allemaal in orde. De poepies gingen in de geemies toilet, huppekee, zei frouwtje. De afond was ook rustig en gingen we lekker saame slaape.

Herrie

De folgende dag waren we weer froeg wakker. We hoorde keihard een geronk in de lugt. Frouwtje zei Belle, dat zijn mielietaire gefegtsheliekopters. Fandaag is het navo-top, zo heet dat Belle. Er koome allemaal hooge heeren en daames met elkaar praate oofer freede in de wereld en dat er een einde aan alle ruusie komp, net wat je groote frient Kever ook altijd tettert. Die heeren en daames zijn zo hoog dat ze befeiliging noodig hebbe. Daarom zijn die mielietaire gefegtsheliekopters in de lugt. Kan mij niks scheele van die hooge heere en daames dacht ik, als die herrie maar stopt. En anders ga ik op het balkon heel hard blaase. Maar het was de heele dag, en ook nog eens keihard boem boem in de badkamer. Gelukkig ben ik nog jong en fleksiebel tot op zekere hoogte.

Dag 3 was presies het zellufde, herrie in de lugt van die heliekopters en herrie van de werkmannen in de badkamer. Hoe akelig het ook was, toch foelde ik mij feilig want frouwtje was de heele week thuis. Ik kan nie werken zei, ze alle hooge heeren en daames moeten feilig verfioerd worden Belle, daarom zijn alle wegen afgesloote en kan ik met de oowto geen kant op. Ik was blij, want zo we waren de heele week saame.
En toen was het frijdag en bijna wiekent. Aan het einde van de dag zeiden de werkmannen dat ze klaar waren met het gebonk en geboor. Ze deden het water weer aansluiten, en namen de geemies toilet en de gereedschapskisten onder de arm en vertrokken ze, eindeluk !!!
Frouwtje deed mijn kattenbak weer netjes in de badkamer zetten en mijn eetensbakken en drinkwater op de vaste plek in de gang. Ze heeft daarna wel een uur onder de douche gestaan, zo blij was ze dat ze de badkamer weer kon gebruiken, zei ze. En ik was blij dat alles weer rustug en normaal was. Het was lang hoor een heele week oferdag in het opbergvak ligge acher het bed, want in de huiskamer met frouwtje is feel gezelliger, maar dat kon nie.

Buurman

Ik was alles weer snel furrgeete totdat frouwtje zondagafond zei, Belle kom jij eefe bij mij op de voetenbank, ik moet je wat furrtelle. Wat zullen we nu weer krijge dacht ik. Ze zei Belle, de werkmannen zijn bij ons klaar en koome hier nier meer terug. Maar folgende week zijn ze bij de buurman. Kan mij wat scheele dacht ik. Maar Belle, dan heeft de buurman de heele week geen water, en dan komt hij bij ons douchen en water tappen in de jerrycans. Jeemienee dacht ik, de buurman die hier kom douchen en water kom tappen, het is hier prievee-terrein en is het huis van frouwtje en mij saame.
Het is maar eefe dat de buurman kom douchen Belle sei ze, en de kattenbak kan gewoon blijfe staan in de badkamer hoor als hij er is. Ik keek frouwtje aan en maauwde, de buurman kom eefe douchen, maar wel een heele week. Dan is er weer onrust in
huis en als hij keihard op die bel drukt, moet ik weer sprinten naar de slaapkamer in het
opbergvak achter het bed. Want ik laat mij eggie nie aan freemden zien. Als huispoes kan je niets andens doen dan gewoon op het ritme van frouwtje meegaan, dat is nou eenmaal zo. En klaage ga ik niet doen hoor, want frouwtje is lief en oofer het algemeen is het gewoon iedere dag rustug en fijn in huis.

Liefe frientjes, dit was alweer mijn 3e blog. Ik hoopdat jullie geniete van mijn letters. Tot oofer 2 weekies!
Warme kopstoot van Belle

Belle en het autoomaaties eete

Hallo liefe frientjes, hoe gaat het met jullie? Doen jullie allemaal genieten van het mooie weer? Wat heb ik feel reejakzies gehad op mijn eerste blog, ik wist niet wat ik zag! Mijn poote deede pijn van het terug schrijven, maar dat geef nie want het is fijn saame te zijn en frientjes te hebbe.

Wat ik nou toch heb meegemaak, het is twee weeke geleden. Belle zei ze, frouwtje gaat zaaterdag naar een feest en dat is een heel eind rijden met de auwtoo. Dan blijf ik oofernachten en ben ik zondagmiddag tegen etenstijd weer terug hoor lief meiske.
Nou, zoiets had ik nog nooit meegemaak sinds ik hier woon. Frouwtje gaat nooit ergens anders slaape, ze is gewoon altijd thuis saame met mij. Maar nu dus niet en ik dacht, hoe moet dat nou, krijg ik dan geen eete? De buurfrouw kan niet voor je zorgen, zij is op vaakanzie en verder was er niemand die reejageerde op de whatsepp, zei frouwtje. We hebben hier in de flat waar ik woon een groepsepp daar kan je fraage stellen, maar als er geen reejakzies komen dan houd het op.

Eete

Frouwtje had dus een probleem, maar het grootste probleem had ik, en ik ging mij zorruge maake. Jullie weete ik hep best wel een dikke tummie en moet ik net als Ollie affallen, maar zonder eete dat ga eggie nie hoor. Hoe ik ook miaauwde, ze zei, en toch ga ik naar het feest Belle, maar op 1 dag heen en weer zo,n eind rijden dat is te feel voor frouwtje. Dus ze zei Belle, we gaan nu niet de naadruk leggen op het proobleem, maar we gaan kijke naar oplossingen. Nou, dat vond ik een ferstandig iedee.
Frouwtje kwam met twee groote tassen terug van het boodschappen doen. Ze zei, kijk eens Belle ik hep een kaado voor jou, het is de oplossing van het probleem Ik begreep er eggie waar niks van hoor. Weet je wat ze nou voor mij had gekocht? Een autoomaatieze voederbak. Moet je maar eens goed luisteren lief meiske zei ze, ik ga je het allemaal uitleggen zodat al je zorruge weg zijn.

Autoomaaties

Als frouwtje zaaterdag weg gaat naar het feest, dan krijg jij gewoon je eete hoor. Deze automaatieze voederbak gaat vanzelluf oope zei ze. Deze voederbak heeft twee bakken, zodat jij op tijd je afondeete krijg en de folgende dag je ontbijt. Hoe dan dacht ik, want jij ben er toch nie ? Deze voederbak is zo gemaakt Belle dat ik een nachie weg kan blijfe en jij toch je eete krijg. Ze ging de gebruiksaanwijzing leeze, en toen gingen er batterijen in de voederbak en ging ze de tijd instelle voor avondeete en ontbijt. Maar we moeten het eerst goed uitprobeere of het goed werkt lief meiske. Ik liep al een poosje te draaie voor mijn avondeete, want ik hep zelf een ingebouwde klok. Daar hoef je nooit iets aan te doen, die werkt altijd, iedere dag. Maar opeens hoorde ik om fijf uur krak krak krak in de gang. Gaat ineens die automaatieze voederbak oope. Ik begon gelijk te eete, wat fijn, ik wist niet eens dat zoiets bestond.
Zie je Belle, het gaat vanzelluf en nu gaan we morgenochtend kijke of de bak om half 9 oope gaat foor je ontbijt ! Kon er niet goed van slaape liefe frientjes want ik dacht, als die voederbak niet vanzelluf oope gaat zal frouwtje mij toch echt ontbijt moeten geefe. Maar ik was aalert en hoorde ik de folgende dag weer krak krak krak en ging die voederbak weer oope, en had ik op tijd mijn ontbijt. Nou Belle, dat werkt goed he, nu kan ik ook met een gerust hart naar het feest gaan.

Zaterdag

Het was dus zaaterdag en stond frouwtje heel froeg op. Ze had de wiekenttas al in de gang gezet,
en ik dacht straks ga ze weg. Ik kreeg gewoon mijn ontbijt in de eetensbak die ik altijd hep. Toen ik het op had zei ze, ik ga zo weg Belle en ze zette de automaatieze voederbak neer. De linkerbak is je eete voor fanavond en die gaat om 5 uur oope, en de rechterbak is voor morgen, je ontbijt om half 9. Ik had fertrouwen gekreege en dacht dat ga vast goed, laat ze maar een nachie weg blijve, ik fermaak mij wel. Ik kreeg ekstra knuffels en ze vertrok. Ik hoorde de auwtoo de straat uit reese.
Ik wist dat ik een poos alleen zou zijn ook als het donker zou worden, maar frouwtje had speesiejaal voor mij een lichie in de huiskamer aangelaten. Ik ben dus dutjes gaan doen, heb op de klimpaal voor het raam gezette, mijn treenigsprogamma gedaan en in de zon geleege. Aan het einde van de middag kreeg ik honger, maar ik wist frouwtje komt nou nie thuis en ging voor de automaatieze voederbak zitte.

De kombienaazie

Ik rook de brokkies die onder de deksel zaten en jawel hoor de voederbak ging presies op tijd oope. Daarna heb ik uitgebuikt, wat getreend, voor het raam geleege in de afondzon, en zo werd het buite langzaam donker. Toen wist ik frouwtje kom niet thuis slaape, ik hep het heele bed foor mij alleen. Kon nie uitslaape want om half 9 hoorde ik in de gang weer krak, krak, krak, de klep ging oope en daar was mijn ontbijt Wat een uitvinding dacht ik, zo’n automaatische voederbak die zo goed foor mij zorrugt. Nou, ferder heb ik mij de hele dag goed fermaakt hoor. Ik ben wat dat betreft een nette poes, ik maak niets kaapot.
Opeens hoorde ik voetstappen en ging de sleutel in de deur, daar kwam frouwtje binne met de wiekenttas. Oh Belle lief meiske, er was zoveel fiele op de weg en nu ben ik feel te laat thuis voor je. Die voederbak ga maar twee keer oope en nu had je vast heeeeel feeeel honger. Ik kreeg gelijk ekstra knuffels. Ze keek verbaasd in de voederbak… er zaten nog brokkies in en ze zei, Belle had je geen honger? Het was toch anders dat frouwtje weg was.
Normaal krijg ik een kombienaazie van natvoer met brokkies, en nou waren het alleen maar brokkies. Ze waren wel lekker hoor daar niet van, maar toch was er iets. En toen dacht ik, ik eet gewoon niet alles op. Frouwtje ging ook gelijk naar de badkamer om de kattenbak te inspekteeren. Belle, je hep maar een klein poepie gedaan, normaal doe je feel meer poepies. Dat komt door de harde brokkies miaauwde ik. Nou, ik kreeg gelijk natvoer in mijn ouwe fertrouwde voerbak. Intussen ging frouwtje de wiekenttas uitpakke en ging ze in de stoel zitten.

Saame

Ik sprong dicht bij haar op de voetenbank. Toen ging ze fertelle van het feest, en dat het zo gezellig was. En dat ze geloogeerd had bij haar nicht, en dat daar ’s nachts oofer haar bed een groote spin liep. Je had die spin gelijk gepakt Belle en BAM gedaan als je erbij was geweest zei ze. En dat ze zo trots op mij was dat ik een nachie alleen was geweest en alles goed was gegaan.

Toen werd ze moe en vielen haar ooge dicht. Na een poosje zei ze, kom op Belle we gaan naar bed. Toen ben ik dicht tegen haar aangekroope op bed, we waren weer saame en alles was goed.

Belle: wie ik ben en hoe het gekomen is

Hoe ik, poes Belle, van een angstig en boos meisje, een lieve en blije poes ben geworden.

Hier ben ik Belle een cyperse poes, zoals ze dat noemen, en ik ben 5 jaar. Op een dag werd ik aangereden, ik weet meer door wat. Het kan een auto geweest zijn een fiets of een brommer, maar ik lag opeens op de straat. Ik was natuurlijk vreselijk geschrokken, mijn rug deed pijn en ik kon ook niet goed opstaan. Ik was in sjokk denk ik. Toen hebben lieve mensen de dierenambulance gebeld en die kwamen met een rotgang aanrijden. Ze pakte mij op en hup ging ik in de dierenambulance en brachten ze mij naar het dierenhospitaal.

Gelukkig had ik niks gebroken, maar wel pijnlijke kneuzingen in mijn rug. Ik kreeg een spuit, pijnstillers en medicijnen om van de sjokk te bekomen. Lieve verzorgsters brachten mij naar een hok en daar stond een zacht bedje voor mij klaar. Ik kreeg lekker eten en goed te drinken en kwamen ze veel bij mij kijken en met mij praten.

Eigen hok

Maar ik moest niets van die lieve verzorgsters weten. Ik wilde geen bedrust in een hok en al die handen iedere keer, ik was er bang van en ik was ook boos. Blazen dat ik deed als ze weer kwamen, ik haalde hard uit met mijn poote en krabte naar die verzorgsters. Ze wisten met mij geen raad. Ondertussen was mijn rug weer in orde en mocht ik verhuizen naar een andere kamer.
Daar had ik ook een eigen hok en stond het deurtje los zodat ik overdag rond kon lopen in de kamer. Maar ik vertikte het en bleef boos in het hok liggen. Iedere verzorgster kon een flinke mep krijgen of een lelijke beet. Zo gingen de weken voorbij, en werden het maanden. Hoe moet dat nou met Belle zeiden de verzorgsters, ze kan hier niet eeuwig blijven ! We gunnen haar weer een fijn huisje met een lief baasje of vrouwtje, maar dat is moeilijk te vinden als we niet weten hoe haar werkelijke karakter is.

Stokkie en Oscar

Er was een verzorgster, en zij wist raad. Ze zei we gaan mevrouw Corine bellen. Zij heeft veel ervaring met katten en heeft ze met veel liefde gezorgd voor de oude Stokkie en Oscar, die op hoge leeftijd door haar waren geadopteerd, en inmiddels van ouderdom waren ingeslapen. Dus werd op een dag mevrouw Corine gebeld. We hebben een poes Belle heet ze, die al een poos bij ons in het dierenhospitaal zit zei de verzorgster. Ze ligt alleen maar in haar hok, is boos, haalt uit, bijt en krabt. We denken dat het beter voor Belle is als ze een poosje uit logeren gaat, zodat ze kan socialiseren en kan wennen aan mensen en een huiselijk leven. Nou zat mevrouw Corine natuurlijk niet te wachten op een agressieve poes, maar ze zei stuur maar een foto van Belle.

Mevrouw Corine belde al gauw terug en ze zei, aan haar koppie te zien heeft Belle wel een lief karakter denk ik. Ze mag bij mij een poosje logeren, dan kijken we of ze ontdooit.
Ik werd de volgende dag gelijk gehaald. Eenmaal thuis schoot ik onder de kast. Laat maar, dacht mevrouw Corine, Belle komt er vanzelf wel weer onder vandaan. Mevrouw Corine ging lief tegen mij praten en ze deed rustige muziek aan met vogelgeluiden, zachte belletjes en kabbelend water. Ik raakte ontspannen en high. Nou, toen ben ik na een dag onder de kast vandaan gekropen en heb ik het huis geinspecteerd. Het lekkere eten beviel mij wel en ik kreeg langaam het vertrouwen dat het hier best fijn kon zijn, dus ik dacht laat de logeerpartij maar beginnen!
Er waren zachte mandjes om in te liggen en leuke speeltjes. Ik kwam na een paar dagen helemaal los en begon te rollenbollen en te spelen van blijdschap. Rennen dat ik deed in huis, en sprong met een noodgang op de klimpaal. Ik gaf mevrouw Corine voorzichtig kopjes en kontjes tegen haar elleboog en later durfde ik dat ook tegen haar hand. En even later liet ik toe dat mevrouw Corine mij zachtjes aaide over mijn koppie, ik vond het zowaar fijn. Ik kwam helemaal los en miauwde vriendelijk terug tegen mevrouw Corine als ze tegen mij sprak.
En op een nacht sprong ik ineens bij mevrouw Corine op bed, wat was dat een lekker warm en zacht plekje! Ik begon mevrouw Corine te steeds meer te vertrouwen en lief te vinden, en gaf haar een lik over haar neus toen ze ’s morgens wakker werd. We speelden samen op bed met een muis aan een touwtje en hadden de grootste pret.

Tunnel

Omdat ik helemaal tot rust was gekomen bij mevrouw Corine heb ik haar echt waar geen 1 keer gebeten of gekrabt en vals uithalen deed ik ook niet, en lelijk blazen ook niet. Ik ben eigenlijk helemaal vergeten dat ik dat ooit heb gedaan.
Mevrouw Corine is blij met mij en dat ik zo goed vooruit ben gegaan, ze kocht zomaar een kattentunnel voor mij! Blij dat ik was, ik sjeesde en zo in en uit. Spinnen van genoegen doe ik ook weer, en lig ik zowaar bij mevrouw Corine op de voetenbank. En ik durf soms ook al bij haar op schoot te springen en lig dan even languit.

De weken gingen voorbij en mevrouw Corine belde met de dierenambulance om te vertellen dat ik een lieve, blije poes was geworden. Klaar voor adoptie dus. Maar vorige week gebeurde er iets moois.
Toen mevrouw Corine wakker werd keek ze in twee grote groene ogen. Zo dicht had ik de hele nacht bij haar gelegen. Ik gaf mevrouw Corine een lik over haar neus. En toen brak haar hart en kreeg ze tranen. Ze zei: ‘Belle jij logeert nu al langer dan twee maanden bij mij, en je bent nu gehecht aan dit huisje en aan mij. Ik wil je geen verdriet aandoen om je te laten adopteren, en je hier weer weg moet. Ik ben ook van jou gaan houden en je hebt zo je best gedaan een lieve zachtaardige Belle te worden. Als je weer naar een ander huisje gaat, zal je weer angstig worden en verdrietig, en zal je vast weer gaan uithalen, krabben en bijten. Dat wil ik je niet aandoen lieve Belle.’
En toen zei mevrouw Corine, ‘luister goed lief meiske, jij mag voorgoed bij mij blijven wonen, je hebt nu een forever home en een gouden mand.’ Ik zei miauwwww en gaf mevrouw Corine nog een lik over haar neus en een zacht kopje. Wat was ik blij, ik kon het bijna niet geloven maar het was toch echt waar!

Blijven

Toen heeft mevrouw Corine gelijk de dierenambulance gebeld en heeft ze gezegd, Belle wil hier niet meer weg, en ik wil ook niet dat Belle naar een ander gaat. Ze is gelukkig hier en ik met haar. Nou, dat was goed en waren de mensen van de dierenambulance heel blij met dit mooie nieuws. Mevrouw Corine gaat haar balkonnetje binnenkort katveilig maken met een net, zodat ik niet van de 7e etage naar beneden kukkel. Dan kan ik lekker naar buiten en op het balkon spelen, een frisse neus halen en nog veel meer leuke dingen doen.

Ik ben blij en dankbaar dat de dierenambulance mij van de straat heeft gehaald en dat ik in het dierenhospitaal mocht bijkomen. Wat was ik blij toen de verzorgsters kwamen vertellen dat ik bij mevrouw Corine mocht logeren. En het mooiste is dat ik hier mag blijven en bij haar mijn forever home heb gevonden.

Dit verhaal is een algemeene introductie over mij. Ik had het al een poos geleden geschreven voor
de mensen van het Dierenhospitaal in Den Haag, waar ik ben opgevangen toen ik was aangereden. En dat ze konder lezen hoe goed ik het had gekregen. Inmiddels woon ik al driekwart jaar in mijn nieuwe huisje met frouwtje en ben ik helemaal gewend. Nu weten jullie allemaal lieve vriendjes wie ik ben. En de volgende keer ga ik vertellen wat ik hier allemaal meemaak.

Heel veel zachte kopjes van Belle

Belle over ondeugend zijn

Ik, Belle ben ook een keer ondeugend geweest En volgens mijn vrouw was die ene keer meteen genoeg voor mijn hele leven.
Ik zelf vind het heel erg meevallen.

Het was zo´n dag dat het buiten regende. Ik was naar buiten geweest en al helemaal nat naar binnen gekomen. Vrouw wilde me met een handdoek drogen en daar ging het al mis want dat wilde ik helemaal niet.
Ik wilde dat het stopte met regenen zodat ik weer lekker naar buiten zou kunnen. Maar jammer genoeg stopte de regen maar niet en moest ik me binnen maar gaan vermaken. Maar ja vermaken… ik had gewoon slechte zin.
Vrouw zat aan tafel met de laptop, daar omheen lag haar pakje sigaretten met aansteker, de asbak, een kommetje met dropjes, pen en schrift, haar telefoon die aan de oplader zat en nog veel meer.

Van schoot af

En onze tafel staan vlakbij de vensterbank aan waar veel planten op staan.
Omdat ik niet naar buiten mocht en slechte zin had wilde ik bij vrouw op schoot zitten… het mocht al was het moeilijk want dan zat ze te ver van de laptop af. Maar goed ik zat op schoot en begon aan de knoopjes van haar blouse te bijten en te trekken. Daarvoor kreeg ik al wat waarschuwingen en opeens moest ik van haar schoot af. Nou nou, zo erg was het toch niet.

Kabel

Ik besloot op tafel te springen en achter de laptop te gaan zitten… zo kon ik vrouw bekijken maar ook naar buiten kijken dat was wel zo gemakkelijk.
Alleen vond ik er niets aan, alleen maar zitten en niks doen want uiteindelijk was ik nog boos.
Toen vond ik het tijd om wat van de tafel te laten mieteren… de aansteker en meteen erachter aan haar pakje sigaretten. Nog niet genoeg dus ook maar de pen en het schrift. Ik was goed op dreef.
Vrouw zuchtte en begon alles van de grond op te rapen en toen vond ik dat de asbak er ook nog wel achteraan kon. Ik hoorde alleen maar BELLE want ze vond het niet meer zo leuk.
Eindelijk had ze alles opgeruimd en zat ze weer achter de laptop toen ik me bedacht wat er zou gebeuren als ik het kommetje met dropjes van de tafel zou wippen. En echt waar het kostte me wat meer moeite maar daar ging het kommetje met dropjes en doordat ik me moest draaien vloog er ook nog een plant van de vensterbank!!
Toen ben ik maar snel naar boven gerend want vrouw werd nu wel heel boos… nog bozer dan ik was.
Ik hoorde haar zeggen: ‘Als jij slechte zin hebt tot daar aan toe maar nu maak je het wel heel bont en als je niet oppast dan verkoop ik je.’
Ik bleef boven zitten en toen het stil werd ben ik voorzichtig beneden gaan kijken. Vrouw zag me en vroeg of mijn slechte zin over was? Nou eigenlijk nog niet helemaal maar ik wist dat ik me even gedeisd moest houden.
Ik ging liggen op de stoel naast vrouw en toen zag ik het.
Er hing een lange kabel op de grond (de kabelaansluiting van de telefoon)
en ik vond dat die er ook aan moest geloven.
Vrouw had niets in de gaten en toen ze opeens keek gaf ze een gil, ik schrok daar zo van dat ik meteen weg rende.
En ze riep nog van: ‘ben je nou helemaal besodemieterd!”
Ik had de kabel doorgebeten op 2 plekken terwijl hij in het stopcontact zat.

En toen vond ik dat mijn vrouw eigenlijk wel gelijk had… deze ene dag ondeugend zijn was meteen genoeg voor mijn hele leven.

Liefs Belle

Belle en het verhaal van de muizen

Hallo allemaal, hier Belle, vandaag mag ik jullie het verhaal vertellen over muizen.
Wij, Moby, Dopey en ik vangen heel graag muizen.
Dat is echt onze grootste hobby… zoooooo leuk om te doen.

Onze vrouw

En hebben we een muis gevangen dan moeten we dat natuurlijk ook aan onze vrouw laten zien. Maar ze is er echt waar niet altijd blij mee omdat we ze heel graag mee naar binnen willen nemen.
Want zeg nou eerlijk zoiets moois en lekkers laat je niet zomaar buiten liggen.
Vrouw zegt altijd dat ze aan ons doen en laten zien of we een muis hebben of niet.Dus we proberen ons zo gewoon mogelijk te gedragen als we met de muis in onze bek naar binnen gaan. En dat lukt best goed hoor.
Ik, Belle, heb een keer een muis mee naar binnen gebracht en in de keuken los gelaten… vrouw had het niet in de gaten, hihihihihi.
Maar het muisje zat in ene keer vast tussen boven in de lamp ze was echt waar zooooo snel. Dus ik de lamp in de gaten aan het houden en tja toen had vrouw het ook in de gaten.
Ze vroeg nog: ‘Belle wat zit je toch naar boven te kijken’ en toen keek de muis net naar beneden en vrouw gaf een gil.
Maar ja hoe krijg je een muis daarboven weg? Vrouw de ladder erbij en een emmertje onder de lamp gehangen zodat de muis erin kon springen.
Het was wachten, wachten en nog eens wachten. Toen heeft vrouw de lamp los gemaakt van het plafond en wat we toen zagen?
Helemaal niks… de muis was verdwenen. We hebben hem ook nooit meer gevonden!!!

Onhandig

Onze Dopey heeft een muis mee naar binnen gebracht en rende daarmee meteen naar boven. Vrouw erachter aan en de muis gevangen.
Wij blijven dan ook altijd kijken hoe ze dat doet… nou zo onhandig jullie willen het niet weten. De muis met de veger op het blik en dan met de veger de muis vast houden. We konden haar al verteld hebben dat het niet goed zou gaan maar goed ze is nogal eigenwijs hoor.
Onder aan de trap verschoof de veger van het het blik en zag de muis kans om er tussenuit te gaan… hup de keuken in en natuurlijk met ons erachter aan. De muis was erg slim en kroop achter het gasfornuis en de koelkast… vrouw alles aan de kant geschoven maar helaas geen muis. Vrouw valletjes gezet maar het was toch wel een hele slimme muis (dat wist Dopey natuurlijk ook niet vantevoren) hij trapte er niet in.
Het heeft 4 dagen geduurd en eindelijk op een avond kwam de muis tevoorschijn en onze held Dopey heeft hem gevangen en klem gezet.
Vrouw heeft toen maar en doosje gepakt en de muis erin gezet en voren tussen de struiken vrij gelaten.

Lekker

Onze Moby is een heel ander verhaal, hij vangt ook graag muizen maar vindt ze ook erg lekker.
Zo zat hij voor het keukenraam met een muis in zijn bek. En omdat vrouw het keukenraam niet open wilde maken slikte hij de muis gewoon helemaal af.
Alleen het staartje hing nog uit Moby´s bek.
Wij dachten echt dat vrouw flauw zou vallen zooooo vies vond ze het.
Maar dat was nog niks want een paar dagen later zat Moby in de tuin op het gras en was aan het kauwen.
Vrouw had het gezien en riep naar Moby maar ja hij had geen tijd.
Dus liep ze naar hem toe en boog over hem heen.
Meteen begon ze weer van die rare geluiden te maken en wij dachten jaaaaaa daar komt een haarbal. Ze kon nog net zeggen bahhhhh Moby.
Onze Moby had het kopje van de muis afgebeten en zat dat lekker op te smikkelen. Vrouw heeft toen, met heel veel rare geluiden makend het lijfje van de muis begraven in de tuin.

En nu begrijpen jullie waarom onze vrouw niet wil dat wij muizen vangen.
Maar of ze het nu wil of niet wij blijven het gewoon doen omdat het zo leuk is.

Liefs Belle, Moby, Dopey