Lieve allemaal, het is het nieuwe jaar en het weer trek zich helemaal niks aan van oud of nieuw. Die doet gewoon wat hij wil en het is nog geen eens april! Nou is het de achtste dag van het nieuwe jaar en de maand Januwarie.
Ik zal eens mauwen wat er allemaal al is geweest. Eerst was er zo heel veel wind dat iedereen zo heel goed moest vast houden anders zou je zo wegwaaien. Daarna kwam er regen van de wolken en echt zo heel veel waarvan je denkt dat de wolken gewoon zo kei veel ferdriet hadden. Toen werd ik wakker op de folgende dag en was alles ineens zo helemaal wit van de sneeuw. De wolken hadden zo heel veel flokke gemaakt. Sneeuw vind ik niet fijn aan mijn pootjes dus ik ben binnen gebleven. En daarna kwam er donkere wolken met weer heel veel wind.
Fuurwerk
Er was ook een dag waar de zon er ook was en toen, toen was ik eefe buiten! Ik moest gewoon eefe naar buiten. Met al dat stomme fuurwerk (dat is gewoon stom en dat vind Kever ook) kon ik niet naar buiten.
Zelf vind ik knallers eng en ben ik weer blij dat het voorbij is. Gelukkig is dat maar één keer per jaar want ik zou dat nooit elke week willen. Ik denk dat dan heel veel vriendjes van ons altijd bang blijven en dat wil ik niet. En de fogels willen dat ook niet want die schrikken ook zo heel erg veel van alle knallers in de lucht.
Zon
Maar de zon was er en ik deed heel veel aan de deur mauwen zodat ik naar buiten mocht. Mijn vrouw was er ook en we deden eerst saame neusje neusje. Dat is dat ik mijn neus tegen haar neus aan wrijf en zij de hare tegen de mijne. Dat vind ik zo heel erg gezellig als we dat doen. Daarna maakte ze de deur open zodat ik de tuin in kon.
Toen ik naar buiten stapte merkte ik dat het zo heel fris was aan mijn snoet. Ik snofte de koude lucht op en foelde dat het koud koud was. Wel te koud om buiten op een bak te gaan maar nog niet zo koud dat het vriest. De zon was al best wel wakker want die straalde best veel vond ik. Daarom was het misschien wel koud koud en niet vrieskoud. Ik ging meteen verder de tuin in waar ik een zonnestraal kon foelen. Dat vind ik zo heel fijn op mijn lijfje.
Struik
Er was een fogel die aan het scharrelen was voor een wormpje en toen ik dichterbij kwam schrok de fogel zo erg dat hij omhoog vloog naar de schutting. Ik schrok er zelf ook een beetje van maar mauwde naar de fogel dat ik dat zo niet bedoelde. Ik wilde alleen eefe een fijn nieuwjaar mauwen met heel veel wormpjes voor de vogel. De fogel floog meteen weg opzoek naar een andere tuin. Dat is jammer want hij had best mogen blijfe.
In mijn tuintje staat een struik die altijd groen is ook wanneer het koud is. Soms zitten daar beestjes onder te schuilen als het regent of gewoon omdat het gezellig is. De fogel had best daar mogen zitten van mij. Zelf zit ik er ook graag. Als het sneeuwt dan wil ik liefer binnen zijn maar als de zon zo heel veel straalt en lekker warm is dan ga ik graag onder dat struikje zitten voor schaduw en een dutje.
Naar binnen
Het was ook zo heel rustig in mijn tuintje vandaag. Er was alleen een fogel die schrok. Ik heb geen andere diertjes gezien. Ook geen bijtjes en hommels of flinners. Maar eigenlijk snap ik dat ook zo wel hoor. Want als het weer zo raar is weet je natuurlijk ook niet of je buiten wilt zijn. Sommige blijfe dan ook gewoon liefer binnen. Ik zat eefe stil bij de struik toen mijn vrouw naar buiten kwam. We deden buiten even kriebelen en kletsen over te 
tuin. Daarna pakte ze me op en plantte zo heel veel kusjes op mijn snoet. Daar moet ik altijd zo van spinnen.
Saame zijn we weer naar binnen gegaan en heb ik mijn voetjes gewarmd aan mijn vrouw. Dat vind ik weleens fijn om te doen. Dan steunen mijn pootjes op haar arm en foel ik hoe warm haar arm is. Prrr.. Dat is zo heel fijn en dan blijf ik nog wel eefe hangen hoor.
Doen jullie allemaal foorzichtig als je naar je tuintje gaat of balkon? Je kan nog stees zo heel erg weg waaien en de weermeneer zeg dat er allemaal flokke kome, sneeuwflokke! Brrr… ik ga lekker binnen blijfe.
Ik geef iedereen een zacht en warm neusje en ik mauw zo heel hard voor freede.
Pootgetekend, Mienister van zachte zaake,
Milamuis
Lieve allemaal, fandaag is het een speesjaale dag want dit is de eerste dag van het nieuwe jaar. Het jaar twee-duizen-en-vijf-en-twinnig is nu hier. In het afgelopen jaar had ik zo heel veel meegemaakt en daaruit kwam een ieboek.
Meer warmte
zijn. Dat de lijn tussen sterren en geen sterren eefeveel is zodat we allemaal saame zijn. Voor mij is Bram nog stees hier al werkt hij in regenboogland. Hij tel eefeveel mee als iemand anners. Ik vind dat daar geen ferschil in is ook al woont hij nou ergens anners. Ook vind ik dat we niet aan pesten moge doen want dat is niet zo heel leuk. Sommige vriendjes hebben een annere kleur van facht en sommige mauwen in een annere taal en weer annere hebben een aparte naam maar we zijn tenslotte allemaal dezelfde. We zijn allemaal friende. Folgens mij vrouw is dat normen en waarde maar die twee ken ik nog niet zo heel goed. Ik doe mij best.
Lieve allemaal, deze blog is anners dan annere bloggen en daar is een reden voor. Het is namelijk kerst. Vandaag is het eerste kerstdag, de dag van toen beebie Jesus geboren werd. Zelf ben ik geboren bij mijn mama en dat was in het jaar 2012 en dat is niet zo heel erg lang geleden. Ik ben pas twaalf van mijn leef-tijd hier op aarde. Me eigen vind kerst zo heel mooi en roomanties.
De bekende mienister van gefoelige saake pakte in Maart dit jaar zijn koffertje voor zijn nieuwe baan in Regenboogland. Dat betekende twee dingen; ze hadden met spoed iemand nodig voor deze baan want er waren geen mienister van gefoelige saake in Regenboogland en hier op aarde hebben we zo heel erg veel meer aan zachtheid nodig. Het lijfje van Bram was op. Hij was zieker dan we wisten. Het ging inees zo heel vlug en ik vond het zo heel erg gemeen.
het gewoon downloaden. Ik hoop dat je er heel veel plezier aan hebt.
Lieve allemaal, het is zo heel erg miezerig oferal. Zelf vind ik daar niks aan want ik heb het liefst de zoomer of de lente waar je buiten kan zijn bij de plantjes.
Ik ging meteen naar mijn vrouw toe. Het ging met zo heel veel miauws en tetters zo van: ‘meh meh meh’. Mijn vrouw noemt het de kleine schaapjes tetter omdat die dat ook doen zo van meh. Ik ben een poesedame en geen schaapje maar ik vind het wel zo heel schattig klinken. Alleen ik had een zo heel ander doel met mijn tetter.
aarde er goed in zit. Daarna kwamen er mini gaatjes in de aarde. Mijn vrouw deed dat met een stokje. Er zijn tien gaatjes gemaakt en in die gaatjes zijn de zaadjes gestopt. Nu kwam het belangrijkste. De zaadjes moesten weer een dekentje hebben van aarde dus ik moest met mijn pootjes weer op de aarde trappelen.
Lieve allemaal, buiten is er zo heel veel regen van de wolken en de zon is er niet zo heel vaak meer. Ik denk dat ze zon ook een beetje vakanzie heeft. Mezelf vind het niet zo heel erg want ik hou ook heel erg van dutjes doen. En die kan je oferal doen.
Voor de andere die willen heb ik ook moes bij want dat smakt ook zo heel erg lekker weg en er zijn ook likwitsneks en andere soorten vleesjes. Dus iedereen kan pakken waar die zin in heeft. Na het smikkelen en smullen doen we kletsen. Mauwen ofer het leefe en wat erbij hoort. De ene mauwt ofer een muissmaak moes en de ander weer ofer dat er veel te weinig aan staaf is, dat het staafje groter en meer mag zijn.
Ik kan het bijna niet volgen zo snel dat de geur van links naar rechts gaat. Ik mauw inees heel hard ‘stop!’ tegen de geur. En op het moment dat ik wil fraage wie er vis heeft meegebracht ruik ik de vis recht voor mijn neus. Mijn vrienden om me heen vervagen en de tent verdwijnt maar de visgeur is er nog. Opeens ben ik niet meer bij Kever thuis maar in mijn eigen huis en in mijn eigen mand die op de krabpaal ligt. Ik doe mijn ogen open en word verrast met een stuk echte mossel en wat stukjes vis! Er is geen mevrouw Kever maar mijn eigen vrouw met verse mossels en vis.