Van de week is m’n krabpaal eindelijk weer naast de bank opgehangen. Je weet wel, die hele lange zak van Quapas, waar ik bijna helemaal vanaf de grond tot aan ‘t plafond in kan klimmen om een mooi overzicht te krijgen van alles. Niet alleen van wat er buiten in m’n achtertuin gebeurd, maar ik kan ook prima zien wat er op de eettafel staat en op ‘t aanrecht ligt. En dat laatste is best wel handig, omdat ik al regelmatig boven op de grote tafel m’n inspectie doe, maar ‘t nog steeds niet waag om vanaf de vloer op ‘t aanrecht te springen.
Lang
Dat komt eigenlijk door Senior. Want omdat hij heel lang is, staat het keukenblok ook een flink stuk hoger dan wat de standaard is, zodat hij niet gebukt aan ‘t aanrecht hoeft te staan. Fijn voor hem, maar tot nog toe onmogelijk voor mij. Want ik heb werkelijk geen idee waar ik op terecht kom. En dat aanrecht is ook niet zo heel diep, dus dikke kans dat ik dan, als ik er zomaar op zou springen, direct vol in de remmen moet om niet met m’n snufferd in de pollepelhouder te belanden, m’n stapel stenen etensbakjes om te gooien of door te schuiven tegen de witte tegeltjes op de achterwand. Want op zo’n aanrecht heb ik helemaal niks om m’n nagels in uit te slaan, dus dat wordt dan doorglijden tot ik ergens tegenaan bots of me in allerlei bochten wringen om gelijk weer naar beneden te springen. En heel eerlijk gemauwd, dat is me eigenlijk teveel moeite.
Taktiek
Ik hoef ook helemaal niks van het aanrecht te pikken, want ik krijg elke dag wel wat lekkers. Plus dat Junior al heeft gezegd dat als ik aan het menseneten kom, dat zij dan ook met mij mee gaat eten. En volgens mij meent ze dat écht.
Ik heb al ‘s een stukje zalmfilet van haar geruild met een strookje tonijnfilet van mij, en dat vond ze prima smaken.
En sinds ze op etiketten van mijn blikjes in m’n voorraadkast heeft gelezen dat die ook geschikt zijn om door mensen gegeten te worden, haal ik ‘t niet in m’n kop om zelf aan het eten van m’n personeel te komen. Ik kijk wel uit, dan ben ik zo door m’n voorraad heen…
Ik bedel ook nooit als m’n personeel aan ‘t eten is. Nee, ik heb een hele slimme taktiek bedacht om te laten weten dat ik soms ook wel lust wat zij op hun bord hebben: gewoon tussen hun stoelen in op de grond blijven zitten en dan bij elke hap die ze nemen heel zielig omhoog kijken. Van de één naar de ander.
Dat werkt veel beter dan op tafel springen en te proberen om eten van hun bord af hengelen, want dan word ik zonder pardon van tafel gezet en is de kans op een extra hapje helemaal verkeken.
Krabpaal
Dus ik ben heel blij dat die krabpaal er nu weer hangt. Dan kan ik gewoon heel onopvallend zien wat m’n personeel gaat maken en op tafel heeft staan. En als me dat interessant lijkt, klim ik langzaam vanaf het plafond naar beneden, loop zonder naar ze te 
kijken als de koelste kater van de wereld met m’n staart omhoog naar m’n drinkbak, neem een paar slokjes, knabbel wat brokjes en dan neem ik m’n positie in tussen de stoelen.
Als ik geluk heb en ‘t eten is niet gezouten of gekruid, dan lukt het altijd wel om iets in m’n eigen etensbak te krijgen als zij klaar zijn met eten. Beetje groente, of een stukje vlees of vis. Ik wil alles best wel ‘n keer proberen, want ik hou van afwisseling.
En als hun eten niet voor mij geschikt is, dan krijg ik als de tafel afgeruimd is vaak wel een paar kleine snekkies.
Dus hoe dan ook, ‘t levert altijd wel wat lekkers op. Als je maar door hebt hoe je zoiets moet aanpakken.
Stevige poot en zachte kopjes,
Joep
Lieve vriend Joep,
Zal ik je eens iets vertellen? Ik spring wel vaak op de aanrecht maar de laatst tijd gaat het soms minder goed en lukt het niet in een keer.
Wat een gave krabpaal heb jij toch die aan het plafond hangt. Lekker dat je alles kan overzien als je er bovenin zit.
Lus jij mensen eten? Ik niet ik eet al jaren dezelfde brokken en liquid snacks en soms een stick. Wat ik wel heel lekker vind is kaaspasta wat sprciaal voor katten is maar daar mag je maar 1 cm van hebben per dag.
Vrouwtje en ik hebben weer genoten van je gezellige verhaal.
Pootje van Figo🐈⬛ ook voor je bedienden
Nou Figo, ik zal je mauwen, ik heb tegenwoordig zelfs TWEE krabpalen tot aan het plafond! De ene is die zak naakt de bank, maar daar kan ik alleen bovenin hangen. Maar sinnds een tijdje heb ik nu in ’t hoekje naast de tuindeur een echte kaktuskrabpaal staan, met heel veel plankjes en zelfs een mandje bijna bovenin. Nou is dat mandje best aan de krappe kant, maar mij hoor je niet klagen hoor. Ik heb prima uitzicht, en bovenin lijkt ’t zelfs warmer te zijn dan beneden op de grond!
Kaaspasta? Is dat zoiets uit een tube? Dat ken ik alleen in leversmaak, en die is ook heel lekker! Maar ik draai m’n poot niet om voor een stukje zalm of kip van m’n personeel hoor. Al moet ik daar wel mee uitkijken, want straks wil Junior ook van mijn eten proeven en daar zijn die blikjes toch écht veuls te klein voor!
Ik hou ook van variatie, ik krijg 2x per dag ander natvoer (andere smaak, ander merk) en ‘k heb 4 smaken brokken, die m’n personeel in een grote kom door elkaar mengt. Heerlijk!
Pootjes en kopjes voor jou en je vrouw! 😽🐾
Heeee lieve vriend Joep!!, wat ben je een slimmerd, en ook een klimmert, haha dat is een grapje van mij hoor!, maar ik find het heel gaaf dat je zo goed kan klimmen, ik kan dat niet omdat ik een te lange rug heb, en hele korte pootjes, ik kan wel springen, maar ik spring ook nooit op het aanrecht, ik zau dat nooooit durfen, veels te eng!, ik heb één keer iets van het bord van mijn mensen gepikt, heel snel en foordat ze het zagen had ik het al opgegeeten, oooo en toen kreeg ik toch pijn in mijn buik…, alles kwam er uit aan allebei de kanten, dus ik doe dat NOOIT meer, dat snap je!, maar dat zitten en heel lief en zielig kijken dat doe ik ook, en dat werkt!, o en zegt je Junior echt dat ze jauw eeten gaat eeten als jij haar eeten eet….?!?, dat mag niet hoor!, lieve Joep ik stuur jau en je mensen heeeeeeel veel lieve kopjes, ze zijn van je vriend Kever!!, en ik kom NU jauw kant op met een grote tas vol zallum en tonijn, en die is ALLEEN voor jau!, ik klop op de achterdeur als ik er ben, okee?!
Lieve Kever,
Ja hè, dat rustig afwachten als ’t personeel zit te eten wordt heel vaak een succesactie! En ’t voordeel daarvan is dat ik dan allerlei lekkere stukjes krijg waar ik niet ziek van ga worden…
Maar zou je zelfs met korte pootjes niet in zo’n klimzak kunnen? Da’s hartstikke leuk hoor, net of je in een hele hoge boom klimt, gewoon in de woonkamer! En die van mij staat vast, dus die zwiebert niet, want ik hou er niet van om in zwieberende dingen te klimmen. Een echte boom staat ook gewoon stil…
Misschien wil je ’t de volgende keer als je er bent ’s proberen? Dan doe ik het je voor, en daarna gaan we samen naar boven als je zin hebt. En dan laat ik je gelijk zien hoe je ook weer gemakkelijk naar beneden komt…
En ja, sinds Junior op etiketten heeft gelezen dat mijn eten ook geschikt is voor tweebeners likt ze het lepeltje schoon als ze ’n blikje in m’n etensbak heeft geschept. Of de vork, als ze een kuipje heeft leeggeprakt. Ze likt zelfs haar vingers af als ze een zakje natvoer heeft leeggeduwd. Nou ja, ik laat ‘r maar, ik vind ’t eigenlijk wel sjiek om een voorproever te hebben. Al krijg ik m’n eten liever van Senior want dan is alles voor mij, hij doet niet zo raar… Want reken maar uit, op jaarbasis eet Junior toch zeker wel een heel blikje voer leeg van me!
Gelukkig heeft ze m’n snekkies en staafjes nog niet geproefd, want die ruiken niet naar menseneten…
Dank je wel weer voor de zallum en tonijn, en ik vind het heerlijk om dat met jou te delen, vriend! Gelukkig was Junior niet thuis toen je kwam…
Heel veel zachte kopjes voor jou en je personeel Kever, en kom je van ’t weekend klimmen? Kun je gelijk m’n nieuwe kip- en tonijnsmoothies proeven!
Hoi Joep,
Gelijk heb je om niet op het aanrecht te springen!!!
Vanuit je hoge krabpaal heb je uitzicht genoeg!!!
Hier krijgen we soms ook wel eens iets van het eten van onze vrouw……..we gaan dan ook wel heel zielig naar haar zitten kijken en dan trapt ze er altijd in.
😹😹😹😹
Dikke knuffel van ons allemaal
😽😽😽😽🐔🐔😘
Lieve allemaal,
Werkt veel beter dan iets van ’t bord afpikken, toch?
Hele dikke knuffels terug voor jullie allemaal! 😽🐾
Hoi Joep,
Dat aanrecht zou ik ook niet gaan uitproberen, veel te gevaarlijk lijkt mij.
Mijn baas is ook wel groot maar heeft een normaal standaard keukenblok in de keuken, vroeger toen ik zo jong was als jij ging ik altijd via de wasmachine (die ook in de keuken staat) naar het aanrecht.
Nu doe ik dat allemaal niet meer, want ik durf het niet meer.
Vind het heel slim van je hoe je het aanpakt met het eten, zo kunnen ze je nooit weerstaan als je een zielig koppie trekt. hihihi!
Pootje van Tommy!
Lieve Tommy,
Ik gebruik ook het liefste opstapjes om hogerop te komen, maar die zijn er niet rond ’t aanrecht… En echt hoor, dat is te hoog om te springen bij mij thuis!
Enne, dat zielig kijken werkt altijd wel als ik iets lekkers ruik. Veel beter dan zomaar iets van hun bord pikken, en wel zo netjes…
Pootje terug, vriend!
Lieve Joep, wat heb jij dat goed geregeld zeg. Als het personeel gaat eete zit jij onder de tafel zielig te kijken. En blijkbaar werkt dat.
Verstandig dat je niet op het aanrecht gaat springen, dat is te gevaarlijk als je niet kunt zien waar je er terecht komt. En vanaf je krabpaal heb je een goed overzicht. Knuffel en kopjes van Ina en Pasa
Lieve Ina en Pasa,
Maar ’t werkt juist niet als ik ONDER de tafel ga zitten, want dan zien ze me niet.. Gewoon positie innemen tussen de stoelen, en dan van de één naar de ander gaan zitten kijken lukt vaak ’t beste…
En natuurlijk kijk ik altijd wel vanuit m’n krabpaal wat er op ’t aanrecht ligt, maar ten eerste ligt daar zelden iets herkenbaar interessants, en ten tweede is die sprong me me toch écht te hoog, dus daar begin ik niet eens aan…
Dikke knuffels en kopjes terug! 😽🐾