De foorige keer had ik in mijn blog gemauwd oofer dat we een hek in de foortuin kregen. Nou die staat er inmiddels. Heel fijn want dan kan er niet zomaar meer iemand in onze tuin. Geen mens of dier. Of nou ja dat dacht ik.
Het gebeurde een paar dagen geleden. Ik zat lekker bij Frau op schoot terwijl zij aan het kompjuuteren was. De luuksaflex en het raam stonden een beetje open want nou er toch niemand zomaar meer voor het raam kan staan durfde we dat wel. Oh Frau zegt dat ze dat sowieso wel durfde maar dat hoe het nu is gewoon fijner is.

Andere kat

Dus we zaten gewoon lekker een beetje saame te tsjillen tot dat ik ineens iets hoorde. Ik spitste mijn oortjes. En snif snif deed ik. Rook ik dat nou goed? Dus ik draaide mijn koppie om. En ja hoor! Wel potverdrie om een dubbeltje (zoals overgrootmensenoma altijd zei) daar was een andere kat!
Ik rekte mijn nekje wat uit zoals katjes dat kunnen om het beter te kunnen zien. Frau zag dat ook en froeg me wat er was. Nou kijk dan mauwde ik terwijl ik met mijn pootje naar het raam wees. Er zit een andere kat in de foortuin. En dat niet alleen hij zit gewoon ferdoorie op de buiten fensterbank.
Ik trok een heel boos gezicht en probeerde vanaf het bureau bij het raam te komen. De kater interesseerde het niks. Die ging doodleuk heen en weer loope te paraderen op dat kleine fensterbankje. Mauw riep ik! Je mag daar niet koome dat is mijn tuin! En in mijn koppie dacht ik pff ik hoop dat die er vanaf dondert. Dat is misschien niet een heel liefe gedachte van mij. Maar ja mauw nouw zelf dat is zomaar in een andere kat of poes zijn of haar foortuin gaan zitten toch ook niet?

Mijn tuin

Uiteindelijk besloot ik om maar eerst van het bureau af te springen. Zo op de grond. Daarna dribbelde ik naar mijn stoel. Ja dat lees je goed. Ik heb in de MinKeef mijn eigen stoel. Het is de oude stoel van Frau die ze eigenlijk eerst weg wau doen maar die ik toen geclaimt heb. Nou en daar sprong ik toen op. Want die staat bij het raam en zo kon ik makkelijk op de fensterbank aan de binnenkant van het raam komen.
Nou daar schrok die zwart witte kater wel een beetje van. Dat had ie niet furrwacht en snel sprong die op de grond. Mauw mauwde ik. Dit is mijn tuin weet je wel niet wie ik ben? Hij deed zijn staart de lucht in, gaf geen antwoord en liep mijn tuin uit. Ik ging dezelfde route weer terug als hoe ik gekomen was. Om furrfolgens weer bij Frau op schoot te kruipen.
Die aaide me oofer mijn koppie en mijn ruggetje. Tsjee wat een sensatie was dat net he Min. Nou zeg dat wel mauwde ik terug en ik gaf haar een kopje. Toen deed ik mijn oogjes een beetje dicht en zette mijn spinmotortje aan. Ff helemaal bijkomen fan deze belevenis. Lekker veilig in de armen van Frau. Want zij beschermt me en bij haar ben ik altijd veilig.

Mensenoma

De folgende dag las ik op Beestboek op de pagina foor katjes hier uit de buurt dat er iemand fraage stelde oofer deze nieuwe kater. Blijkbaar was ie in nog feel meer tuinen wezen gaan kijken. En had ie ook een paar konijnen bang gemaakt. Iemand zijn mens had dat op fiedeoo fastgelegd en dat filmpje stond er ook bij. Daardoor zag ik dat het om dezelfde brutaale snuiter ging. Meteen heb ik een berichtje naar een van de katfiseurs van mijn katbinet gestuurd om dit zaakje eens even aan te gaan pakken. Ik find het helemaal niet erg als er nieuwe katjes in de wijk komen wonen. Dat is wel gezellig juist en ook foor hun mensen. Maar ze moeten zich wel weten te gedragen finden jullie ook niet?
Nou dit was het weer foor deze keer. Fanaafond ga ik met Frau zwaaien naar de ster fan mensenoma. Want het is moederdag fandaag en dan missen we haar een beetje ekstra meer. En natuurlijk blijf ik ook nog altijd keihaard tetteren foor Freede!

Pootje van Minnie