Kever heeft een mening over tekorten

Als eerste wil ik mijn vrienden en vriendinnen bedanken voor hun fantasties lieve woorden van forige week, ik bewaar ze allemaal in mijn hart, en als ik ooit een keer ferdrietig ben denk ik aan jullie woorden en foel ik me meteen weer frolijk!

Zomer

De laatste tijd ben ik de hele tijd blij, dat is fanwege de zomer, folgende week wordt het zelfs troopies hoorde ik, nau, ik ben er klaar voor!, ik kan heel goed tegen de warmte, mijn mensen waren daar in het begin ferbaasd over, omdat ik zwarte haaren heb en best een beetje rond van form ben, maar ik find troopies heerlijk, fooral in de ochtend en de afond, zelfs de nacht is lekker warm, dat is heel biesonder en daarom zijn Mikkie en Pokon en ik elke afond laat nog met zijn drietjes buiten om er van te genieten.
Ik fermaak me prima in mijn tuin, het is het gezelligst als mijn mensen erbij komen zitten maar ook in mijn eentje ferfeel ik me niet, ik zie en hoor en ruik van alles, en als ik knuffels of brokjes wil zet ik mijn toeter aan en komen mijn mensen, dus dat is prima gereegeld.

Knuffels

Er is alleen één klein probleempje: als ik de hele dag in mijn tuin ben kan ik natuurlijk nooit zoveel knuffels krijgen als wanneer ik binnen ben, en zeker niet als ik onder de planten lig, daar kunnen mijn mensen niet eens bij, dus aan het einde van elke afond heb ik een aandagts- en een knuffeltekort, terwijl mijn mensen dan juist willen gaan slapen.
Om knuffels in te halen ga ik tegelijk met mijn vrouw slapen, ik ga op het stuk liggen waar mijn mensen met hun foeten liggen, (als ik op bed lig lig ik altijd daar) en ik word heeeeeeeel uitgebreid geknuffeld door allebei mijn mensen, ik krijg wel een miljoen kusjes en aaien en kriebels, net zolang tot ik helemaal op mijn rug lig en keihard mijn motor aanheb, en zo fal ik in slaap, op bed bij mijn mensen, maar ik heb dan toch nog niet genoeg knuffels gekregen voor mijn tekorten van die dag.

Aandagt

Ik kan natuurlijk spieraal gaan spelen, maar de laatste tijd worden mijn mensen daar niet altijd meer wakker van, ze zijn er IMMUUM voor geworden, mijn vrouw roept nau iets, maar ik weet echt zeker dat het zo heet, enniewee: ik heb wat nieuws bedacht en het gaat zo: ik kruip heel foorsichtig op mijn buik tussen mijn mensen in naar bofen, net zo lang tot ik bij hun hoofden ben, dan maak ik kleine geluidjes om te laten weeten dat er een heeeeeel zielig eenzaam klein Kevertje is dat nooit aandagt krijgt, folgens mijn vrouw klinkt het alsof er een klein grasmaaiertje of schuurmasjientje naar bofen komt, omdat ik zo hard spin zegt ze, maar ik heb altijd suukses, allebei mijn mensen worden wakker en ik krijg zoveel knuffels als ik wil, soms kruip ik tegen één van mijn mensen aan en slapen we efentjes, en dat is echt zooo fijn!

Ik durfde nooit zo dicht tegen mijn mensen aan te liggen in bed, alleen in de eerste nacht dat ik thuis was werd mijn vrouw wakker omdat ik in haar armen was gekropen, daarna heb ik dat nooit meer gedaan, en nu durf ik het ineens!, mijn mensen zijn er heel blij mee, alleen zeggen ze wel dat ik dat toch niet fier keer per nacht hoef te doen, jawel!, ik heb mijn knuffels noodig, daar kan ik toch niks aan doen?, maar nau zei mijn vrouw gisteren ineens dat ze omdat ik OP het bed slaap, misschien maar eens ONDER het bed spieraal gaat spelen om mij wakker te maken, dat geloof je toch niet?!, ooo als ze dat maar niet echt gaat doen…., goed slaapen is heel belangrijk voor mij!

***

Ik stuur iedereen die iemand mist hele zachte kopjes, en ik tetter natuurlijk door voor vreede!!
En doen jullie allemaal foorsichtig met het troopies?

Joep over bloggen en over feesten

Wat gaat de tijd toch snel… ‘t Lijkt wel alsof ik vorige week m’n allereerste blog op de pagina van Bert mocht schrijven, en nou is dit alweer m’n twintigste!

Bloggen

De aanleiding dat ik begon met bloggen was eigenlijk wel heel erg verdrietig. Een week eerder was Kater Bram, die op zaterdag bij Bert altijd zijn verhalen mocht mauwen, over de Regenboogbrug gegaan omdat zijn leef-tijd op was. En toen voelde ‘t ineens heel erg leeg, terwijl ik Bram pas kort daarvoor had gevonden op FB. Hij was heel wijs en had heel veel kattenkennis, en als kitten had ik graag nog een hoop van hem willen leren…
Daarom heb ik echt wel even getwijfeld toen Bert me vroeg of ik de Brammiezaterdagblog wilde overnemen. Bram had voor hij vertrok gemauwd dat ‘ie al een echte Joepsaurus in me zag, maar ik heb hem nooit meer kunnen vragen wat dat nou precies betekende. Misschien bedoelde hij dat ik, net als hij al zo lang gedaan had, ook blogs kon gaan schrijven?
Dus ik besloot ja te mauwen tegen het aanbod van Bert. Omdat ik wist dat goed zou komen, want Brammiesaurus zit voor altijd in m’n hart.
Toch vond ik het in ‘t begin best wel een beetje eng hoor, om zo’n blog zelf te maken. Want waar moest ik ‘t over hebben?

Begin

Sinds m’n personeel en ik Bert z’n pagina’s gevonden hadden kreeg ik elke dag wel een blog voorgelezen van de schrijvers die al zóveel meer ervaring hadden als ik met verhalen mauwen, dat ik daar best wel een beetje stil van werd. Maar ik vond het ook een hele eer om als kitten van nog geeneens een jaar oud tussen al die ervaren bloggers te mogen staan, en dan ook nog ‘s op de zaterdag!
De allereerste blog was achteraf ook best wel makkelijk, want ‘t is altijd wel zo netjes om jezelf even voor te stellen als je ergens nieuw bent. En toen ik eenmaal begonnen was ging het eigenlijk vanzelf. Ik mauwde Junior de oren van d’r hoofd, zij vertaalde alles en tikte dat braaf in. Maar dat werden best lange blogs omdat ik gewoon niet van ophouden wist want ik wilde gelijk al zó veel delen met jullie…
Gelukkig heeft Bert als ervaren schrijver me daarmee kattastisch geholpen, en nu voelt ‘t alsof ik nooit anders gedaan heb dan schrijven. En vooral, wegstrepen. Want tegenwoordig komt soms nog maar de helft van wat ik wil mauwen ook écht in m’n blog terecht. Ik heb veel geleerd in twintig weken, en hoop nog heel lang elke zaterdag met jullie te mogen delen wat er allemaal in m’n koppie omgaat. Zoals ik ook graag elke dag op de pagina van Bert lees wat jullie allemaal weer meegemaakt hebben…

Buurpoes

De afgelopen week begon lekker rustig.
Ik vond dat ik na m’n eerste week vakantie best nog wel een tweede week vrij had verdiend, want het is nog steeds heel stil in de straat vanwege de vakantie en de buurpoes die mijn rondes heeft overgenomen verveelt zich eigenlijk een beetje te pletter. Dus af en toe komt ze gezellig even langs en dan mauwen we wat met elkaar. Ze is ook een hele beleefde poes, want ze blijft netjes op ‘t achterpad zitten terwijl ik bij de schutting in m’n tuin lig. Altijd leuk, en ze woont maar drie deuren verderop dus we komen elkaar regelmatig tegen.
Maar soms heeft ze geen tijd of zin voor een kletsmauwtje en blaast ze alleen even naar me terwijl ze voorbij loopt. In ‘t begin schrok ik daar best wel van, maar dat zal haar manier wel zijn om aan te geven dat ze liever even alleen op pad gaat. En dan laat ik ‘r maar met rust. Want ik snap nog helemaal niet veel van poezendames, maar ik weet al wel wanneer ik beter uit de buurt kan blijven.

Feesten

Wisten jullie trouwens dat er alweer een tweede Weilandfeest aankomt? Deze keer organiseert mijn vriend Ropi ‘t, ergens in september. En omdat ik toch nog vakantie had en al wat ervaring heb met feesten heeft hij gevraagd of ik wilde meehelpen. Veel van onze vrienden zijn ook weer van de partij om workshops te geven, Chef Tiga komt met z’n grill en de Hibatsjie en Japie zorgt dat al dat lekkers ook deze keer weer piepend vers door de Chef kan worden omgezet naar heerlijk hapjes.
Natuurlijk ontbreekt ook de grote wokkelglijbaan deze keer niet, maar die eindigt nu op een groot springkussen in plaats van in de sloot, dus de feestneuzen met watervrees durven er nu misschien ook van af.
Maar het mooiste is toch wel dat met dit Grote Weilandfeest van Ropi een donatie actie wordt gestart. Nee, we gaan geen toegangskaartjes verkopen of met een collectebus rond. Het plan is om zoveel mogelijk mooie, lieve, leuke of spannende verhalen van jullie eigen poot te verzamelen. Dat mogen je eigen belevenissen zijn of iets dat je helemaal uit je wolfsklauw zuigt, ‘t mag een kort verhaal zijn of heel lang, dat maakt niet uit.
Het vrouwtje van Ropi maakt daar dan een heel mooi digitaal boekje van, dat daarna te koop is voor maar twee eurootjes. ‘t Geld dat daarmee dan binnenkomt gaat allemaal naar de Stichting DierenDonatie.nl, voor dieren die het hard nodig hebben.
Dus zet je personeel of baasjes achter de peecee, teblet of telefoon en mauw of blaf je eigen verhaal. En zoek er een mooie foto van jezelf bij om mee te sturen!
Op het feest van Ropi kun je, als je dat wilt, je verhaal dan voorlezen onder de Verhalenboom, maar dan niet het einde verklappen hè, want hoe beter het boekje gaat verkopen omdat iedereen wil weten hoe ‘t afloopt, hoe meer geld we naar de Stichting kunnen overmaken…
Zelf vind ik dat een kattastisch idee, want ik hou van schrijven en help graag mee voor het goede doel. ‘k Moet er alleen nog even voor gaan zitten om een mooie foto voor bij m’n verhaal te zoeken…

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep

Waarom langzaam leefe nou belangrijk is

Het is elke dag warm en soms is het heet en eerlijk waar, ik find het superduperfijn, dan begint mijn dag en ik kan meteen met mijn kop in de zon.
Maar eerlijk waar er zijn ook andere dingen.

Slaape

Weeges dat het boofe nog warmer is dan beneden slaap ik bijna nooit meer boofe. En dan heb ik vanzelf een langere ochtendknuffel nodig want anders heb ik ’s nachts ook gezelligheid van saame slaape en nou ben ik alleen ook weeges mijn vrouw wil niet beneden slaape.
Dus dat is anders.

En het is al heel lang geleden eer ik met mijn krant heb gescheurd. Die ligt er. Die ruikt goed en gewoon naar thuis. Maar ik heb de eenerzjie niet. Ook al niet met de muis. Niet met het lintje. Niet met iets, ik ben te moe om te spelen. Dat komt door het warme.
Want ik merk wel dat ik nou langzaam moet leefe.

  • Rustig aan doen met de controle in de vensterbank.
  • Goed eete en drinke dat hoort er ook bij, waarom weet ik niet precies.
    Langer oferdag met mijn vrouw op mijn matje liggen en dat we dan de wind van het waaiding foelen.
  • Allemaal dingen waar ik froeger niet aan dacht en nou wel.

Gezond

Mijn gezond gaat best goed. Met het warme foel ik weinig van de artroosie. Alleen heb ik het nou dat ik een droge hoest heb, soms komt het gewoon als ik slaap en dan ga ik zitten en hoesten en dan wat smakken en dan is het ofer. Wat het is weet ik niet. Mijn vrouw wil met de dokter bellen maar ik wil dat niet. Dan moet ik erheen in de taksie en dat is moeilijk.
Het is gewoon mijn gefoelige maag dat is mijn mening.
Daarbij is het ook te warm om naar de dokter te gaan en ik ben bezig met langzaam leefe en eerlijk waar, het is best fijn fooral met de langere knuffels.

Leootje over de Koffer en de Losjee

Ajoooo Liefe Allemaal!

Foorige week zei ik der is niews oofer onse broer op se afSTANt, Stan in het Katshuisch!
De viedeejo-verbinding is niet gelukt, follegende week probeer ik het opnieuw en dan ga ik Stan interfiewe weeges hij heeft geen verband meer om zijn poten!
En daar wil ik alles oofer weeten!
De tegniek liet het af-weete maar follegende week probeer ik gewoon oferniew.

Losjéé

Hier was ondertussen ook heel feel aan de hand want de Losjéé is weer in ons huis!
Ze slaap weer op de bank en ik was egt super mega blij!
Ik ben der de eerste nacht lekker warrem teegenaan gaan liggen sodat ze niet allenig is want een Losjéé moet je niet allenig laate dat is sieleg.
Egt heus waar.
Ze had snoepies bij der en as iemand snoepies bij zich heeft dan moet je zorge dat je derbij ben,
dat is mijn meening.

Koffer

Wat wel egt heus waar heul erg stom is:
Ze heeft een andere koffer!!
Die koffer is blauw en hij zit hard!
Hij zit heelemaal niet meer lekker!
Op de vorige koffer konde we lekker slaape maar deze slaapt voor geen eene meeter.
Je glij der gewoon fanaf.
Ik heb het geprobeerd, ik heb derop gezeten en ik heb eraan gesnuffeld en hij ruik nog heel feel niew en weinig naar Losjéé.
Alleen de band die erom zat die ruikt naar de Losjéé maar die band daar kan je ook niet op zitten.
Ik was egt heus waar heelemaal fan me slag af weeges die koffer!
Tiga die ging der ook naar kijke want hij dacht dat ik hem in se maaling zat te neeme oofer die koffer maar ik had gelijk.
De koffer is anders en de koffer is hard!
Toen had de Losjéé de koffer op de grond gezet en ze dee de koffer oope.

Simon

Nou toen sjeesde Simon voorbij en die sprong er zó HOP in!
En IN de koffer is het wél zacht!
Dus Simon die keek ons aan so fan nou jullie sijn dom seg, ik zit der lekker in!
En hij ging zich uitgebreid wasse.
Nou dat vond de Losjéé niet goet.
Ze zei: “Al die witte haare in mijn koffer! Dat heb ik liefer niet!”
En toen moest Simon deruit.
En Simon wilde niet.
En ik zag aan ze snoet dat hij best begreep dat hij deruit moest maar hij deed asof te dat hij het heelemaal niet begreep!
En de Losjéé ging gebaare doen en zegge en een beetje duwe zo zachjes tegen zijn bille.
En Simon die bleef haar aankijke asof te dat hij der heelemaal geen eene bil.. ehh… BAL fan begreep!
Onze tweefoeters stonde te lagge en die hielpe de Losjéé ook niet mee!
Toen deed de Losjéé de koffer bijna dicht en toen ging Simon der wel uit en hij keek heel beteutert.
Dat had hij niet verwacht.

Chester

Wat óók heel gek is:
De Losjéé heeft heel feel uitleg gehad hoe of te dat alles in ons huis werrek.
Ze heeft Chester ze pil gegeefe en ze heeft ons ook eete gegeefe!
Terwijl er gewoon tweefoeters waare!

Chester

Ik vind dat gedrag is verdacht.
En toen zat de ene tweefoeter lijsten te maken en de ander ging tassen pakken EN EEN KOFFER!
Fré moest ineene der heele kaamer schoonmaake nou weet je wel hoefeel gedoe dat is as je puuber ben. Ze vond er egt eerlek heus waar heelemaal niks aan!
Chester die lag rusteg te slaape op de bank maar Tiga en ik werde er toch zeenewachtig van en Simon ook!
En Chester zei fan: “Ik denk dat ze op ferkanzie gaan!
Want ik heb me pil fan de Losjéé gehad!
En ze was op een brief aan het leese wat se allemaal moest doen..”

Ik denk dat hij gelijk heeft.
Want ze zijn alle drie dingen aan het pakken en in tassen aan het stoppen.
Dit is egt heus waar wel heel erreg spannent weer!
Ik weet wel zeker dat as de tweefoeters op ferkanzie zijn, dat ik niet op de kompjoeter mag.
Dus op me feestboek en op me instaa kan ik dan niets zetten!
Maar ik hou me nootietsie-blok bij me weeges ik ga álles wat of te dat we mee-maake met onse Losjéé natuurlek wel bijhoude voor in me volgende blog!

Tiga

Tiga

Voor nu zeg ik tot de follegende keer!
Tiga geeft iedereen een heele groote dikke boemskop en Simon die zegt PROÔÔÔWÁÁH!!
Chester zeg ‘piew’ en ik doe neussie neussie.
We zulle lief sijn met de Losjéé dat beloof ik.
Het word fast en seeker weete suuper gesellig!

Liefe friende denk eraan dat je goed je waater drink als het heel warrem is en denk ook aan je leefeswerrek dus as je tweefoeters gaan barbekjoewe dan moet je derbij zijn.

Heel feel liefs en tot de follegende keer!
Dit was het niews fan jullie raasende rieporter Leootje uit de Stat fan Den Haag!

Mila heeft nou soms een re-set

Lieve allemaal, wat is het toch zo heel echt een fijne zomer. Er is de hele tijd nou warme zon en dan komt er soms een zuchtje wind voorbij die mij verteld dat alles gewoon fijn en goed is.

En net Kever heb ik de hele tijd witte vlindertjes om me heen. Vandaag had ik er twee om me heen fladderen en de twee vlinders leken vriendjes want ze vlogen de hele tijd om elkaar heen. Ik denk dat het Bram en Loes zijn.
Van Bram weet ik het zeker want dat voelt zo maar van Loes weet ik het niet zeker, het kan ook Yuki zijn of Bolle of een ander vriendje wat een ster is geworden. Het maakt niet uit want ik vind ze allemaal even lief en mooi en ik ben heel blij dat ze even langskomen.

Zon

Omdat ik al een tijdje in de zon had gelegen en ik al even in de tuin was geweest wilde ik even naar binnen om wat brokjes te eten. Natuurlijk was mijn vrouw er ook en zij zat aan tafel haar eten te eten. Dat is soms zo dat ze gewoon even langskomt en dat ze dan ook broodjes eet. Mijn Ooma en manspersoon vinden dit gezellig en ik eerlijk gezegd ook wel want dan kan ik zo heel erg veel knuffelen. Ik moet dan wel even wachten tot dat zij ook klaar is met eten en dat alles van tafel af is.
Mij vacht verlies nou zo heel veel haartjes door de zomer dat ik ze overal zie liggen en mijn mensen ook. Dit heet ferhaare en het is zo dat je dan wat haartjes verliest omdat het anders te warm of te koud voor jou is. Nu is het zo heel warm buiten en dan hoef ik ook niet zo heel veel vacht te hebben. Mijn manspersoon weet zo heel goed hoe je hier mee om moet gaan alleen wil ik er wel even bij zeggen dat het niet voor iedereen is.

Reset

Als alles van tafel is en ik mag er weer op dan doe ik dat ook. Ik ga altijd knuffels halen bij mijn vrouw, Ooma of manspersoon, net wie er dan is. Nu waren het mijn vrouw en mijn manspersoon. Mijn vrouw geef ik altijd lieve zachte neusjes omdat ze deze zo heel fijn vindt en ik krijg altijd kusjes op mijn wang en mijn neus terug. Gewoon boven op mijn neus. Soms kriebelt dat een beetje.
Mijn manspersoon doet het helemaal anders. Die pakt me helemaal op en zet mij voor hem neer op tafel. Dan gaan zijn handen vanaf de bovenkant van mijn rug, dus waar mijn staart is, helemaal naar mijn kop toe. De meeste onder ons vinden het juist niet fijn als dat gedaan wordt maar ik vind het juist wel heel fijn. Eerst kriebelt hij een beetje bij mijn staart en dan gaan zijn vingers helemaal naar mijn nekje toe en al mijn haartjes staan dan de ander kant op. Zo lijk ik net een Milasaurus met mijn stekeltjes.
En elke keer als mijn manspersoon dit zo doet dan gebeurt er iets bij mij. Ik weet niet precies hoe ik het kan vertellen maar dan is het alsof ik ge-reset word. Reset is een beetje een Engels woordje voor ‘opnieuw-fabrieks-klaar-opstarten’. Het is dus een wat moeilijker woord. Mijn manspersoon kwam er mee want hij zag het als eerste bij me.

Nieuw

Ik voel me dan ook anders, nieuw. Mijn motortje gaat hier heel hard van draaien want ik vind het stiekem zo heel erg fijn. Mijn lijfje laat dan alle stress los en alle vervelende dingen die er dan gebeurd zijn. Zo helemaal van ‘weg ermee!’. Hier ga ik ook zo heel erg loens van kijken en dat kan gewoon.
Bertje zei het laatst nog dat loens kijken eigenlijk niet anders is want je bent dan toch jezelf. Dat vind ik zelf ook wel. Tijdens het resetten mauw ik ook naar mijn manspersoon of vrouw dat ik het zo heel erg fijn vind. Daarna als mijn manspersoon klaar is dan wrijft hij alle haartjes weer terug in de originele staat waardoor er heel veel losse haartjes weg gaan. En als dat ook gebeurd is dan gaan we knuffelen. Meestal val ik al om als mijn manspersoon mij aan het resettten is omdat ik het zo heel lekker vind. Dan kan hij beter bij mijn nekje. Mijn manspersoon draait me dan op de tafel zodat ik precies in zijn armen pas, pakt me vast en schuift me tegen hem aan.
Dan begint het kusjes festival. Zo noem ik dat. Er komen over al kusjes. Op mijn neus en mijn kop en mijn wang maar ook op mijn rugje en mijn nekje. Ik moet er zo heel hard van spinnen dat ik er nog veel loenser van kan kijken dan ik al deed. Dit vind ik de meeste fijne reset-knuffel ooit. En de allerlaatste stap ik dan doe is eten. Ik ben dan toe aan een snek, het liefst een likwitsnek met vissmaak.

Warm

Doen jullie goed opletten met het warme weer dat jullie genoeg drinken want dat is belangrijk. Misschien wil je zelf ook wel een reset want dan ben je veel vachthaartjes kwijt. Zachte neusjes voor iedereen, ik tetter altijd nog mee voor freede omdat ik dat zo graag wil en ik doe een ekstra zacht neusje naar alle vlinders!

Poot getekend, mienister van zachte zaake, Milamuis