Als binnenkater heb ik het huis voor mezelf ook al woont mijn vrouw hier ook, dat maakt niks uit want ik mag overal liggen en hangen behalve op de berging ook al sta ik nog zo vaak aan de deur.

Ik heb altijd gewoonten dus dan doe ik wat voor mij gewoon en fijn is. Maar een gewoonte kan veranderen. Toen ik hier pas was, sliep ik ergens anders dan nou want toen moest ik het huis nog leren kennen. Dit zijn mijn gewoonten voor waar ik het liefste hang in huis:

• in de vensterbank als er zon is en als het te warm is dan ga ik onder de vensterbank liggen dus dan ben ik toch bij de zon
•  na het afondeten ga ik op het kussen op de bank, dan komt mijn vrouw voor de bank zitten en ze legt haar arm om mij heen en ze zegt liefe woordjes tot ik in slaap val dus dan heb ik lekker gegeten en er zijn knuffels dus dan lig ik supergoed
• als het nacht is ga ik ook eefe op het bed, dat is voor de gezelligheid en soms slaap ik ook mee dat doe ik op het grote kussen dat voor het bed ligt

Ik hang ook wel achter de kastjes maar alleen als ik me bang foel dus dat telt eigenlijk niet mee.

Mijn iediejaal

Maar waar ik het allerliefste lig dat is nou op mijn eigen tapijt. Daar pas ik presies op ook als ik met mijn poote gestrekt ga. Als ik er lig kan ik alles in de kamer zien, dus of er fooguls vliegen en wat mijn vrouw aan het doen is als ze aan haar werktafel ziet en gewoon alles. Dus ik heb ooferzicht en ik heb gezelligheid en dat is iediejaal in het leefe.

Laatst waren we aan het aaien en toen kreeg mijn vrouw een fielosoofie-moment. Ze keek me diep in mijn ooge het was best eng, en ze vroeg: “Bert, kennen wij elkaar eigenlijk wel?”

Gesprekjes

Toen ben ik even van houding veranderd.
Ik ging zo liggen, dat ik met mijn kop voor haar lag. En toen kneep ik eefe mijn ooge een paar keer dicht, omdat ik het meende maar ook omdat ik dacht dat gesprek daar heb ik geen zin in.
Als katerman zijnde hou ik best van fijne gesprekjes, echt waar, maar dit hoefde niet. Wegens dat we elkaar de hele tijd zien en dan kent ze mijn baasis-gezicht.

Gewoon

Een baasis-gezicht, dat is hoe je kijkt als alles gewoon is. Dus je bent niet slaperig of nieuwsgierig en je hebt geen honger en je denkt ook niet wat zal ik eens gaan doen. Alles is gewoon op je dag en dus ben je ook gewoon in je gefoel.
Hoe je dan kijkt, dat is je karakter en dus je baasis-gezicht.

Denkpaal

Van mezelf ben ik een rustige en seeriejeuze kater. Verder ben ik gefoelig dus als er wat is, dan heb ik daar meteen gefoel bij, of het knuffels zijn (poositief) of de postbode (moeilijk) en dat zie je dan ook aan mijn kop. Zoals ik kijk, zo is mijn gefoel. Zo sta ik nou op de footoo.
Loesje heeft ook een baasis-gezicht dat zie je goed als ze op haar denkpaal ligt. Ze is dan lief en wijs, zo is zij van binnen en soms ook van buiten. Maar als Floris eefe roept, dan kijkt ze anders. Ja, dat is loogies.
Ik heb dat ook. Als het tijd is voor afondeete dan zie ik er anders uit dan wanneer ik net wakker ben.

Nacht

Dus die vraag van mijn vrouw van kennen wij elkaar, daar kon ik niks mee. Want persoonlijk vind ik, en dat bedoel ik helemaal niet krities, als je jaren samenwoont dan ken je mijn baasis-gezicht en dan ken je mij ook. En ik ken haar baasis-gezicht ook en ’s nachts ga ik soms ernaar kijken, maar dat weet ze niet dus daar zeg ik verder niks over.

Als katerman snap ik heel veel dingen van mensen, en ik ben ook best tegnies. Dat is wegens dat ik snap wat een footoo-toestel is en hoe dat werkt.

Pooseeren

Ik bedoel hoe het werkt voor het pooseeren. Dat doe ik al sinds ik hier woon en het is leuk omdat het iets is dat je samen doet. Dus op de foto gaat is niet iets dat je overkomt het is iets dat je moet doen, anders is er niks aan.
Soms maakt mijn vrouw filmpjes van mij dat doet ze met haar telefoon wegens dat die klein is en dan is dat gewoon rustiger. Maar echte fotoos daarvoor is het footoo-toestel, dat is heel groot maar toch niet eng, het maakt dus geen geluid zoals de glazenwasser.

Mijn vrouw zegt dat ik ook steeds beter aan het worden ben in pooseere. Ik lig het liefste met een voorpoot vooruit en dat ik dan recht in de camera kijk. Dan foel ik me sterk en goed en je kunt goed zien dat mijn poot breed en sterk is. Dus eigenlijk wil ik alleen zo op de foto.
Mag niet van thuis.
Het moet steeds anders, zegt ze.

Sjoet

Soms doen we een sjoet, dat is dat je heel veel footoos tegelijk maakt. Vind ik ook gezellig want dan maken we veel tegelijk, en ik krijg tussendoor knuffels en heel veel compliementen. Dan ga ik ook eefe met mijn poot vooruit op de foto, omdat het erbij hoort.
Vind ik.
En als ik iets stom vind, doe ik gewoon mijn ooge dicht. Dan weet ze: “Bertje doet niet alles.” Mijn kop hou ik beivoorbeeld niet scheef dat staat raar.
Als je samen een sjoet doet, dan moet je het ook eens zijn over wat je doet.

Op deze foto begonnen we net en toen dacht ik nog ben ik in beeld of niet. Mijn vrouw zei van wel en je kunt goed zien dat mijn snor heel breed is, net als mijn voorpoote maar die zie je dan weer niet. Zelf vind ik het raar maar mijn vrouw zei dat het juist leuk was. Raar, hè?

De zomer is terug en het is weer anders dan ervoor. Ik heb nou vooral zon als het middag is maar dat weet ik niet helemaal zeker.

Ik ben een katerman die graag weet waar hij aan toe is. Dus ik krijg mijn ontbijt altijd op hetzelfde moment, wegens dat de dag bij mij thuis altijd op tijd begint. En mijn afondeete ook. En voordat we gaan slapen, krijg ik een lange avondknuffel met heel zacht aaien, soms foel ik dat is het fijnste moment van altijd wegens het gezellige en dat alles dan stil en rustig is, alleen mijn vrouw en ik bestaan en het zachte aaien en friemelen in mijn vacht. Dat is geluk, zegt mijn vrouw.

Geluk

Liggen in de zon is ook geluk. Vooral dat ik gestrekt ga, mijn ooge dicht doe en helemaal ophou met denken. Dan lig ik te liggen en mijn gefoel in mijn vacht en van binnen is warm en dan weer warmer en dat is zomer zoals zomer moet zijn.
Behalve nou.

Elke keer als de zomer begint, ga ik een beetje verharen en dan houdt de zomer op en ik stop met verharen en dan komt de zomer weer.
Dus wat ik moet doen weet ik niet. Mijn verhaar zit los en vast tegelijk. Soms gaan er wat oude haren uit en ik heb ook nieuwe haren.
Dus een echte zomervacht is niet gelukt.

Voorpoote

Wat ik geleerd heb van deze zomer is dat ik het geluk meteen moet pakken met mijn voorpoote. Dus als ik zie dat er zon is, dan sta ik op van waar ik ook ben en ik ga naar de vensterbank om in de warmte te hangen. Gaat de zon weg, dan lig ik lekkerder op mijn kussen op de bank. Komt de zon terug, nou dan is Bertje al onderweg naar de vensterbank hoor.
De hele middag loop ik dus heen en weer.
En ik heb hele stevige voorpoote dus ik heb veel geluk nou met de zomer, dat is mijn erfaring.

Op de footoo gaat het helemaal niet over mijn tong het gaat juist over mijn tanden. Ik heb er onder nog twee.

Twee tanden is helemaal niet veel.
Vroeger had ik er meer maar ja toen werden mijn tanden slecht en ik kreeg pijn en toen kwam de ooperazie en nou ben ik bijna echt helemaal beter. Alleen als er iemand aan de deur komt dan ben ik opeens bang omdat ik denk: daar is de taksi en ik moet weer naar de dokter. Maar dat is nog nooit gebeurd.

Eete

Ik kan nou haast alles weer en dat is:

•  brokjes eet ik graag en goed en ook veel soms zegt mijn vrouw nou-nou. Ik neem ze van het bord, ik smak wat voor de smaak en dan slik ik. Vooral ’s nachts eet ik veel dan heb ik er de rust voor.
•  avondeten is altijd zacht en saus dus dat lukt goed. Pas kreeg ik weer eete dat mijn vrouw had geprakt, net als na mijn ooperazie nou dat hoefde ik niet, het was misschien wel lekker maar ik dacht meteen weer terug aan de ooperazie dus toen lustte ik liefer ander eete en dat kreeg ik ook
•  een snek kan ik ook eete, als het hard spul is zoals kauwstiks dan heb ik het graag in kleine stukjes op mijn bord dan kan ik goed smakken. Soep kan ik gewoon eete.

Speele

Boven heb ik ook twee tanden, dus bij elkaar heb ik best een bek vol tanden en daar kan ik wat mee. Wat ik ook kan is propjes papier met mijn poote vasthouden en dan erin happen en scheuren en rollen, maar eerlijk is eerlijk, daar heb ik niet altijd zin in omdat het zo moe maakt.

De dokter heeft ook gezegd dat ik later nog een ooperazie moet wegens dat deze tanden ook niet helemaal goed zijn. Maar ik find, mijn leefe is vandaag en ik leef elke dag vandaag en niet morgen of later.