Forige week schreef ik dat je nooit achteruit kunt in de tijd, de tijd gaat zijn eigen gang en wij kunnen alleen mee bewegen, maar toen bedacht ik ineens dat er tóch plekken zijn waar je achteruit kunt in de tijd, en weet je waar die zijn?, in je hoofd en in je hart!, want daarin draag je al je herinneringen en alle plesier, ferdriet, liefde en geluk met je mee.
Laatjes
En terwijl de tijd vooruit gaat kan je zelf in je hoofd rommelen in allemaal kastjes en laatjes, op zoek naar herinneringen aan dingen die je hebt meegemaakt, aan vrienden die je hebt gekend, of aan moomenten die fijn waren, om ze er uit te halen en er aan te denken, dan is het net alsof je ze nog een keer meemaakt, maar je kunt ook laatjes dicht doen met een groot slot erop, omdat er herinneringen in zitten die je NOOIT meer wilt zien, ikzelf tsjek altijd of die laatjes nog goed dicht zitten, want ik wil niet dat die grieselige herinneringen er per ongeloos uit kunnen komen.
Na een lange tijd worden sommige herinneringen een beetje bleekjes, je kunt ze niet meer zo goed zien al foel je dat ze er ooit waren, maar andere herinneringen blijfen altijd heel kleurig en duidelijk, alsof je naar een film kijkt, een film waar je zelf ook in speelt.
Tijd
Ik find tijd biesonder en ik snap niet helemaal hoe het werkt, maar ik weet wel dat ik IN de tijd zit, dat de tijd groter is dan ikzelf, en dat ik ooit, over heeeeeeeeel veel jaaren, uit de tijd stap, dan word ik een ster, maar nu nog niet hoor!, nu ben ik hier en heb ik zon en ben ik gelukkig, ik lig op het bankje in mijn tuin en knuffel met mijn mensen, ik tetter tegen Mikkie en het katerjongetje, zooo heee die weet al hoe hij in de tuin van de buren kan komen, net als Mikkie!, we geven elkaar een neusje door mijn gaaaas en delen een kouwstik, daarna doe ik snel een grote plas naast het hek, want mijn tuin is van mij!
Bolle
En fanafond zwaai ik naar de sterren, fooral naar een spesjale ster, eentje die ik vaak in mijn dromen zie, het is ster Bolle, op de dag na mijn blog is het presies drie jaar geleeden dat hij een ster werd, bij mijn mensen zijn de herinneringen aan hem nog scherp en leefend en de liefde en het fedriet ook zeggen ze, daarom speel ik ekstra mooi spieraal fannagt als ik gezwaaid heb, NIET WEER HÈ?! roept mijn vrouw en ze geeft me een kus op mijn hoofd, jawel dat doe ik wel!, want met mijn muziek zet ik heel efentjes de tijd stil en maak ik een brug naar de sterren.
Ik tetter natuurlijk ook gewoon door voor vreede!
En ik ben heeeeeeeeeel benieuwd naar de Hoedjessjoow van Loes en Door, die is op dinsdag 19 september en begint om 11 uur oo de feesboek van Loes!