Belle en het verhaal van de muizen

Hallo allemaal, hier Belle, vandaag mag ik jullie het verhaal vertellen over muizen.
Wij, Moby, Dopey en ik vangen heel graag muizen.
Dat is echt onze grootste hobby… zoooooo leuk om te doen.

Onze vrouw

En hebben we een muis gevangen dan moeten we dat natuurlijk ook aan onze vrouw laten zien. Maar ze is er echt waar niet altijd blij mee omdat we ze heel graag mee naar binnen willen nemen.
Want zeg nou eerlijk zoiets moois en lekkers laat je niet zomaar buiten liggen.
Vrouw zegt altijd dat ze aan ons doen en laten zien of we een muis hebben of niet.Dus we proberen ons zo gewoon mogelijk te gedragen als we met de muis in onze bek naar binnen gaan. En dat lukt best goed hoor.
Ik, Belle, heb een keer een muis mee naar binnen gebracht en in de keuken los gelaten… vrouw had het niet in de gaten, hihihihihi.
Maar het muisje zat in ene keer vast tussen boven in de lamp ze was echt waar zooooo snel. Dus ik de lamp in de gaten aan het houden en tja toen had vrouw het ook in de gaten.
Ze vroeg nog: ‘Belle wat zit je toch naar boven te kijken’ en toen keek de muis net naar beneden en vrouw gaf een gil.
Maar ja hoe krijg je een muis daarboven weg? Vrouw de ladder erbij en een emmertje onder de lamp gehangen zodat de muis erin kon springen.
Het was wachten, wachten en nog eens wachten. Toen heeft vrouw de lamp los gemaakt van het plafond en wat we toen zagen?
Helemaal niks… de muis was verdwenen. We hebben hem ook nooit meer gevonden!!!

Onhandig

Onze Dopey heeft een muis mee naar binnen gebracht en rende daarmee meteen naar boven. Vrouw erachter aan en de muis gevangen.
Wij blijven dan ook altijd kijken hoe ze dat doet… nou zo onhandig jullie willen het niet weten. De muis met de veger op het blik en dan met de veger de muis vast houden. We konden haar al verteld hebben dat het niet goed zou gaan maar goed ze is nogal eigenwijs hoor.
Onder aan de trap verschoof de veger van het het blik en zag de muis kans om er tussenuit te gaan… hup de keuken in en natuurlijk met ons erachter aan. De muis was erg slim en kroop achter het gasfornuis en de koelkast… vrouw alles aan de kant geschoven maar helaas geen muis. Vrouw valletjes gezet maar het was toch wel een hele slimme muis (dat wist Dopey natuurlijk ook niet vantevoren) hij trapte er niet in.
Het heeft 4 dagen geduurd en eindelijk op een avond kwam de muis tevoorschijn en onze held Dopey heeft hem gevangen en klem gezet.
Vrouw heeft toen maar en doosje gepakt en de muis erin gezet en voren tussen de struiken vrij gelaten.

Lekker

Onze Moby is een heel ander verhaal, hij vangt ook graag muizen maar vindt ze ook erg lekker.
Zo zat hij voor het keukenraam met een muis in zijn bek. En omdat vrouw het keukenraam niet open wilde maken slikte hij de muis gewoon helemaal af.
Alleen het staartje hing nog uit Moby´s bek.
Wij dachten echt dat vrouw flauw zou vallen zooooo vies vond ze het.
Maar dat was nog niks want een paar dagen later zat Moby in de tuin op het gras en was aan het kauwen.
Vrouw had het gezien en riep naar Moby maar ja hij had geen tijd.
Dus liep ze naar hem toe en boog over hem heen.
Meteen begon ze weer van die rare geluiden te maken en wij dachten jaaaaaa daar komt een haarbal. Ze kon nog net zeggen bahhhhh Moby.
Onze Moby had het kopje van de muis afgebeten en zat dat lekker op te smikkelen. Vrouw heeft toen, met heel veel rare geluiden makend het lijfje van de muis begraven in de tuin.

En nu begrijpen jullie waarom onze vrouw niet wil dat wij muizen vangen.
Maar of ze het nu wil of niet wij blijven het gewoon doen omdat het zo leuk is.

Liefs Belle, Moby, Dopey

Japie: liefde op het eerste gezicht

Een van de favoriete liedjes van mijn mens is Alles is liefde. Zodra dat nummer op de radio komt, maak ik dat ik weg kom. De volumeknop gaat voluit en ze brult mee alsof haar leven er van af hangt. Daarna is ze altijd blij. Met een beetje mazzel is het Foppe die de pineut is als ze wil dansen. Hangend in haar armen wordt hij plat gezoend, terwijl ze fluistert dat liefde in de kleine dingen zit en daarmee overal is. Soms vergeet ze dat even, maar na dit liedje gelooft ze weer dat geluk voor iedereen is. Ook voor wie stilletjes verlangt.

Verrassing

Het is altijd goed om in wonderen te blijven geloven. Want ze bestaan echt. Dat heb ik van de week meegemaakt. Een vriendin van ons mens stuurt haar een bericht. Om de hoek van het huis staat een verrassing op je te wachten. Het is aardedonker. We zitten net behaaglijk onder een kleedje op de bank. Mo treuzelt. De gure oostenwind is weinig uitnodigend om de kou in te stappen. Een nieuw plingetje. Je moet echt gaan kijken. Ik weet zeker dat jullie voor elkaar gemaakt zijn. Enthousiast stier ik achter haar aan. Eenmaal buiten raak ik afgeleid door geritsel onder de struiken. Vergeten is de verrassing. Er is werk aan de winkel.

Vonken

Een uur of wat later kom ik tevreden thuis. Muisbezorgd kan weer leveren. Het verrast me dat Mo nog wakker is. Die gaat meestal vroeg onder de wol. Zeker in de winter. Dan hebben we een ploegendienst om haar warm te houden. In het gezellige schemerlicht zie ik haar ogen sprankelen en haar wangen gloeien. Hemels verliefd kijkt ze naar haar verrassing. Het is overduidelijk liefde op het eerste gezicht. Vanaf hier zie ik de vonken er af springen. Het moet gemiauwd die vriendin heeft er duidelijk kijk op. Verbaasd kijk ik toe hoe ze innig verstrengeld met elkaar op de bank liggen. Mijn mens laat er geen gras over groeien. Eerlijk waar, de verrassing van haar vriendin ziet er zacht en uitnodigend uit. Dat hij van katten houdt is overduidelijk, want tante Cato is niet bij hem weg te slaan. En ik kan jullie miauwen, als er iemand kieskeurig is, is het mijn tante. Standaard keurt ze op voorpoot iets af. Maar ook zij laat zich gewillig inpakken door de verrassing.

Hoodie

Mo ziet me in de deuropening staan. Uitnodigend klopt ze met haar hand op de bank. ‘Kom je ook bij Hoodie liggen, lieverd?!’ Ik aarzel. Zelfs mijn altijd-voor-alles-bange-broer ligt stijf tegen hem aan. Opeens schieten gedachten door mijn kop. Is er nog wel plaats voor mij nu Hoodie er is? Je hoort zo vaak dat als er een nieuwe liefde in het spel is dat alles anders wordt. Mijn broer en tante hebben de oudste rechten. Die wonen hier al zo lang. Misschien moet ik maar gaan. Ik draai me om om mijn toevlucht te zoeken bij de stekels. Misschien zijn ze nog niet in winterslaap. Vlak voor ik door het luik het holst van de nacht in wil schieten, voel ik twee armen om me heen. Ze voelen furtrouwd en toch is het anders. Warm en zacht en fluffie omhullen me als een liefdevolle deken. Dit is wat ze bedoelt.
Samen gaan we terug naar de bank waar Foppe en tante Cato zich gelijk weer tegen ons mens gehuld in een waanzinnig dikke Hoodie aan nestelen. Opeens snap ik het liedje waar Mo altijd zo blij van wordt. Geluk ligt soms ergens om de hoek.

Koppie van Japie

Kever heeft een mening over druk zijn

Toen ik forige keer fertelde dat ik moeilijke dagen had gehad kreeg ik zoooooveel lieve woorden van iedereen, ik foelde ze in mijn hart, mijn hart werd helemaal fol en warm en daardoor was ik meteen weer frolijker, hoe kan je nau ferdrietig en sipjes blijfen als je zulke lieve vrienden hebt?, en zo ben ik nau weer Kever zoals ik altijd ben: een frolijke jongen met een goede toeter.

Feestkever

Omdat ik heel stilletjes was geweest en veel had liggen te liggen werd ik forige week, toen ik me beeter foelde, ineens keidruk, ik werd een feestKever!!, ik rende door het huis, ik pakte mijn pluusjen muisjes en gooide ze in de lucht, ik toeterde keihard en ik krabte oferal waar ik bij kon, behalfe natuurlijk aan mijn eigen krabspulletjes want dan worden ze lelijk en dat zau ik jammer finden.

Zin in

De footoos zijn bewoogen omdat ik zo keihard de veer ging fangen!

Ik heb heel veel met de veer gespeeld, SAAME met mijn vrouw, en ik was zo antoesjast dat ik één naagel helemaal in haar finger sloeg, per ongeloos, ze moest hem er wel zelf uithalen want ik zat een beetje vast met die poot, zo diep was mijn naagel gegaan, geeft niets zei mijn vrouw en we speelden meteen weer ferder, zooo heee ik heb die veer laten zien wie de baas is en dat ben ik dus!!
Mijn mensen moesten heel erg lachen dat ik zo druk was, ze zeiden steeds Wie is dat toch? als ik langs kwam rennen, dat was een grapje hoor, dat zeiden ze omdat ik meestal niet zo druk ben, maar ik foelde ineens dat ik zooo een zin had in het leefen en dat heb ik gefierd!
Ik rende van binnen naar buiten en van buiten naar binnen, ik ging met mijn voorpoten aan de bank hangen en trok me omhoog, ik scheurde zo hard als ik kon door de slaapkamer – je hoorde me gewoon rennen!, ik trappelde tegen mijn speelgoed als ik het had gefangen en ik beet het ook nog, ik fing balletjes in de tuin, ik sprong op mijn stoelen en er weer af, en in de afond sprong ik over het bed om de hand van mijn vrouw onder het dekbed te pakken.

Rustig

Toen kwam de dag dat mijn vrouw haar hand bewoog onder het dekbed en ik er naar keek en bleef zitten, ze gooide een muisje in de lucht en ik deed niets, mijn man rolde een balletje over de floer, het rolde tegen de muur aan en bleef daar liggen, dat kwam omdat feestKever weer weg was en gewone Kever weer terug, de Kever die fooral knuffels wil, heeeeeeel veel knuffels, en die gelukkig ook al die knuffels krijgt.
Ik denk dat ik eigenlijk toch meer een rustige Kever ben, zo een feestKever zijn is leuk voor af en toe, maar ik was in de nacht zó moe dat ik de hele nacht sliep, nu ik weer gewoon Kever ben maak ik elke nacht een paar keer muziek op de spieraal, dat is leuker voor mijn mensen denk ik, anders liggen ze maar de hele nacht te slaapen, daar is toch niets aan?

Elke dag speel ik nog efentjes, maar niet te veel, Misschien een half minuutje hè Keef?! roept mijn vrouw, ja inderdaad, alles is gewoon weer zoals het hoort te zijn en dat find ik toch het fijnste.

***

Ik tetter gewoon door voor vreede, oferal op de weereld, en ik geef het nooit op want ik geloof echt dat het kan!!

Joep en zijn ervaring met de ketnipwijn

Vorige week zaterdag heb ik toch wat meegemaakt… Ik ben naar het Lichtjesfeest van Kianjo en Djoeke geweest. M’n blog was nèt af, en toen stond de bus die Belle gehuurd had al voor de deur om me op te halen. Altijd gezellig, want sinds de zomer zijn er eigenlijk geen grote feesten meer geweest, dus ‘t was kattastisch om zoveel vrienden al in de bus tegen te komen en de hele rit naar Brabant lekker met elkaar bij te kunnen mauwen. Ik had nog nooit een Lichtjesfeest meegemaakt, dus was wel heel nieuwsgierig naar hoe dat zou zijn…

Kerssemusseboom

Onderweg hoorde ik al de mooiste verhalen van vrienden die al eerder naar zo’n feest waren geweest, maar toen ik de bus uitstapte en de huiskamer inwandelde werd ik echt even stil. Zo’n mooie kerssemusseboom had ik nog nooit gezien, en er stond een heel dorp in de kamer, en ik rook allerlei lekkere luchten. Die kwamen niet alleen van de boom, maar ook van alle lekkere hapjes die overal klaarstonden.
Maar ja, m’n moeder heeft me geleerd dat ‘t niet netjes is om als ik ergens binnen kom gelijk m’n bekkie vol te proppen, dus ik heb eerst de boom ‘s goed bekeken, en het hele kerstdorp met huisjes en lichtjes. Want zóveel heb ik bij mij in huis niet staan, dus ik keek m’n ogen uit en genoot. En er was natuurlijk een hoop bij te mauwen met alle vrienden die al op ’t feest waren, en dat kan ook niet met een bek vol.

Nadat ik een paar uurtjes bijgemauwd had met iedereen die ik al kende, een bakje heerlijk Brabants water had leeggelebberd (want al dat gemauw maakt behoorlijk dorstig) en een hapje had gegeten, kwam er een stoere kater naar me toe die mauwde dat ‘ie mij van m’n blogs en FB  herkende. Ik had ‘m nog nooit eerder gezien en heel eerlijk, ik weet ook niet eens meer hoe hij heet. We raakten aan de mauw en hij wilde van alles van me weten. ‘t Leek wel of ik geïnterviewd werd, want hij gaf me weinig kans om iets aan hem te vragen. Dus de lol van een goed gesprek was er al snel van af.
Na een tijdje wilde ik wel weer terug naar ‘t feest, want daar was ik tenslotte voor gekomen. Maar ik kwam maar niet van ‘m af, dus ik besloot het vragenvuur te eindigen door ‘m uit te nodigen voor een drankje. Bij de bar zouden vast en zeker wel vrienden staan waar ik nog wat mee bij te mauwen had, zodat ik op een vriendelijke manier van m’n toch wel wat opdringerige ‘fan’ afscheid zou kunnen nemen.

Ketnipwijn

De stoere kater bood aan om in de rij te gaan staan om drinken te halen, terwijl ik met Djoeke en Kianjo stond te mauwen hoe mooi ik hun Lichtjesfeest vond. Dus ik bestelde nog een bakje van dat heerlijke water, en nadat de kater me die gebracht had nam hij afscheid en maakte zich uit de poten. ‘k Heb ‘m daarna ook niet meer gezien, en ik was opgelucht eindelijk van ‘m af te zijn.
Er zat een vreemd luchtje aan ‘t water dat voor me neergezet was, en toen ik m’n tong erin stak voor een eerste slokje vond ik het raar smaken. En na het tweede slokje wist ik zeker dat dit geen Brabants watertje was, maar de beroemde ketnipwijn moest zijn!
Nou ben ik inmiddels al een katermans van twintig maanden, en ik weet hoe lekker ketnip is. Maar dat ken ik alleen in de droge versie van m’n likbal, of m’n muizen. Maar in wijn? BLEUGH, dát was écht vies!
Na een paar minuten had ik ‘t gevoel alsof ik met dubbele tong begon te mauwen en er watjes in m’n oren zaten want iedereen klonk heel ver weg. En ik kreeg ook slaap, ik kon m’n ogen bijna niet openhouden.
Zo goed en zo kwaad als ‘t kon mauwde ik iedereen gedag omdat ik echt even een dutje moest doen en wankelde naar de kerssemusseboom, waar ik uiteindelijk in een hele diepe slaap viel.

Hamertjes

De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker van de schoonmaakploeg, die de restjes van wat een geweldig feest moet zijn geweest aan het opruimen was. Er zaten kleine hamertjes in m’n kop, en de lichtjes die de dag ervoor nog zo mooi straalden deden nu pijn aan m’n ogen.
‘t Eerste wat ik deed toen ik weer op m’n poten stond was een enorme grote bak water naar binnen slokken, die ik zelf had getapt. En daar knapte ik gelukkig wat van op.
Terwijl ik m’n best deed om te helpen met opruimen, hoorde ik de verhalen over het feest. Er was nog heel wat gebeurd terwijl ik onder de kerssemusseboom lag te slapen, en ik heb daar echt waar werkelijk helemaal niks van meegekregen.
Na een stevig ontbijtje begon ik me gelukkig steeds beter te voelen. Ik ging wat rond vragen of iemand wist wie die stoere kater op het feest was, maar niemand scheen ‘m te kennen…
Nou ja, wat ik van het feest heb meegemaakt voordat ik die twee slokjes nam was geweldig, dus ik hoop er volgend jaar weer bij te zijn. Alleen weet ik nu wel heel zeker dat ik ver weg blijf van de ketnipwijn, want die viel echt niet lekker. Ik hou ‘t liever gewoon bij water en limonade, want ik hoef helemaal geen stoere kater te zijn.
‘k Blijf liever gewoon wie ik ben…

Stevige poot en zachte kopjes,
Joep

Een hele maand diejeet hoe is dat?

“Het gaat best goed Ollie,” zei mijn vrouw gisteren, “je eet al een hele maand diejeet Ollie.” Ja, dat wist ik wel ik bedoel dat het al een hele tijd is.

Wild

In het begin kreeg ik sneks.
Nou niet meer.
Ik werd er helemaal wild van in mijn kop dan moest ik rennen en de dag erna was ik nog wilder en de dag erna was ik geladen met een boze eenerzjie.
Diejeet maakt dat ik niet boos in mijn kop meer ben.
Dus dat is goed.
Ik moet het nog een tijd blijfe eete en dan mag ik wat erbij, om te probeere, ik moet wel mezelf blijfe.

Allergies

Dus dat heb ik nou, dat ik in mijn kop ook aan het feranderen ben. Ik heb feel minder jeuk maar nog wel wat dat ik meer was en krab, en dan heb ik onrust en soms blijft dat ook na de jeuk. Ja dan hap ik soms eerlijk waar. En daarom speel ik nou ook zo feel maar ook weeges het is gewoon fijn om iets saame te doen.
Misschien ben ik straks helemaal rustiger maar ik blijf wel allergies dat is foor je hele leefe zei de dokter.

Gewoon

Het eete is gewoon dat heb ik eigenlijk graag. Een paar dagen geleden dacht ik bleg en toen kreeg ik een beginnetje van mijn vroyw haar vinger en toen kon ik weer eete.
De brokjes blijf ik eete dat is ook weeges nog wat onrust in mijn kop. Dan is kraake met je tanden fijn dat heb ik tenminste.

Misschien heb ik ook onrust in mijn kop weeges de dingen van froeger van de straat maar mijn vrouw zegt van eerst het diejeet Ollie en dan kijken we ferder. Dus zo gaat het nou. Ik heb elke ochtend feel eenerzjie het is ook een beetje onrust maar eerlijk waar als ik ga rennen en springen en rollen dan wordt het minder en daarna kan ik lekker liggen dat is ook belangrijk.

 

Noot

Ollie eet Hills ZD