Leootje en Ome Jan

Ajoooo allemaal!
Welkom bij weer een niewe afleeffering fan Leootje en sijn interfiews met bewooners fan het Katshuisch!
Fandaag heb ik een prie-meur!
Ik interfiew een tweefoeter!

OmeJan

Hij heet Ome Jan en hij doet frijwilleg in se eige tijt werreke foor het Katshuisch.
Daar wou ik alles oofer weete en ik hat ook sin om op schoot te sitte en snoep te eete dus dat kwam goet uit!

Leo: Hoi Ome Jan
Jan: “Hé Leootje!!”

Leo:
Ik heb meteen me fraage dus ga lekker sitte, geef mij een snoepie en mag ik op sgoot?

Jan:
“Fijn, dank je wel dat ik mag gaan zitten en natuurlijk mag jij op schoot, graag zelfs.
Dat vind ik zo gezellig.
Kijk eens, ik heb speciaal voor jouw interview een zakje snoepjes gehaald.
Deze zijn extra lekker.
Mick Jagger wilde ze ook voor zijn kat, maar kon ze niet kopen.
Heeft hij nog een hit over geschreven: ‘I can get no Catisfactions!’”

Leo:
OOEEHH DANKIEWEL!!! Lekker!!!
Meneer Ome Jan..
Jan:
“U mag gewoon JIJ zeggen hoor Leootje!”

Leo:
Hoe lang ben u eeh jij bij het Katshuisch?
Jan:
“Sinds december 2023, bijna een half jaar.”

Leo:
Waaróm ben u bij het Katshuisch?
Jan:
“Ten eerste omdat ik heel veel van katten hou.
Maar ook omdat ik het zo prachtig vind dat katten met allerlei soorten handicaps daar een schitterend en veilig leven kunnen leiden.
Waarbij er alles aan wordt gedaan om ze zo min mogelijk last van die beperking te laten hebben.
Kijk Leootje, voor een gewoon gezonde kat als jij is er vaak een mooi huisje te vinden, maar voor een kat met een handicap is dat niet zo vanzelfsprekend.
Dan zeggen ze soms al snel, doe die maar een spui…, nou ja je begrijpt me wel.”

Leo: *slikt*
… Wat doet u bij het Katshuisch?
Jan:
“Ik volg al ruim een jaar het Katshuisch op Facebook en dan las ik wel eens dat de Moederpoes van alle katten daar, Arianne, weer plotseling (soms tijdens haar werk) op pad moest om met één van de katten naar een dokter of specialist te gaan.
Bijvoorbeeld Stan, je weet wel die ADHD-er van je vorige interview.
Die had dan weer het verband van zijn pootjes gesloopt.
Omdat ik van katten én autorijden hou, heb ik me daarom aangemeld als chauffeur om de katten weg te brengen naar afspraken waarbij de Moederpoes zelf niet aanwezig hoeft te zijn.
Zij heeft de naam ‘Rollercoasters Inc.’ voor mijn werkzaamheden bedacht.
En één van mijn collega-vrijwilligers noemt mijn auto de Catmobiel.
Niet verwarren met de Batmobiel, ik draag geen vleermuispak!”

Leo:
Wie sijn liefer, Tweefoeters of Katte en waarom fint u dat?
Jan:
“Oei, dat is een goede, maar ook moeilijke vraag.
Soms denk ik wel eens katten.
Maar dat is niet eerlijk voor alle lieve mensen die ik ken, zoals mijn lieve vrouw, familie, vrienden en last-but-not-least de super leuke collega-vrijwilligers bij het Katshuisch.
Maar het fijne van dieren, katten, is dat ze altijd eerlijk zijn in hun gedrag.
Als een kat op schoot wil (zoals jij nu) doet ie dat omdat hij dat wil, niet om te slijmen.
Dieren doen zich niet mooier voor dan ze zijn.
Nou ja, behalve prinses Henk misschien;
dat hoef ik je vast niet uit te leggen. Je bent nog aan het bijkomen van dat interview.”

Leo:
Wie is uw faaforiete kat of kan of mag u dat niet segge weeges dan worde de andere sjaloers?
Jan:
“Naast onze eigen poes Fleur, vind ik in het Katshuisch alle katten geweldig, maar Lobke is mijn favoriet. Daarvan zijn Lia (mijn vrouw) en ik dan ook suikertante en -oom.”

Leo: Hoefeel kattebakke staan der eigelek in het Katshuisch? Ik fraag het me ineene af!
Jan: “Ik heb het net nog even nagevraagd bij onze Moederpoes en het zijn er 16.”

Leo:
Wow wat feel!!! Mag ik nog een snoepie assebief?
Jan: “Ja natuurlijk Leootje, hier heb je het hele zakje, pak maar lekker hoor jongen, je moet er nog van groeien!”

Leo *kauwt op zijn snoepie*:
Wat foor eemoozie krijg u as u deese katte aan het hellepe ben?
Jan:
“Als je ziet dat alles wat ik samen met mijn collega-vrijwilligers doe,
dat we het mogelijk maken om zo’n 30 gehandicapte katten te helpen,
dan geeft dat een heel fijn warm gevoel.
Iets om trots op te zijn.

Ome Jan met Sigrid

En aan de andere kant:
Heel soms wordt een kat zo ziek, dat er niets anders op zit om hem of haar rustig in te laten slapen.
Dat doet mij en alle collega’s dan heel veel pijn en verdriet, maar we weten wel dat die kat dan tot dat moment een prachtig leven heeft gehad.”

Leo:
Waarom is het so belang-rijk dat heeel feel tweefoeters het Katshuisch hellepe door saksentjes te dooneere?
Jan:
“Omdat er in het Katshuisch allemaal katten wonen die door hun handicap van alles mankeren zal je begrijpen dat er heel, heel veel kosten zijn van dierenartsen en specialisten.
Ik zal je een voorbeeld geven:
Stan, Frank en Puck (K3 zoals ik ze noem) zijn geboren met heel kromme pootjes.
Als er niets wordt gedaan lopen ze op hun huid en niet op hun voetkussentjes en krijgen ze open wonden.
Nu gaan ze maandenlang elke week naar de specialist zodat de pootjes met spalken verband en operaties uiteindelijk recht(er) komen te staan.
Per kat kost dat tussen de 8.000 en 10.000 euro.
Dat kan alleen maar worden betaald als er heel veel lieve tweevoeters zijn die aan het Katshuisch doneren. Hoe meer giften, hoe meer gehandicapte katten we kunnen helpen!”

Leo: Liefe Tweefoeters! Klik op deese link om te hellepe!
https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/

Leo:
Wat is het mooiste wat u heb meegemaak met een inwooner fan het Katshuisch?
Jan:
“In het afgelopen half jaar al heel veel.
Maar voor mij is het toch wel het herstel van de pootjes van Puck.
Al vanaf mijn eerste rit in december vorig jaar ging Puck mee naar specialist Bouvien Brocks om zijn kromme achterpootjes rechter te zetten.
Week in, week uit ging hij dapper mee voor het wisselen van het verband en het plaatsen van de spalk. En tot slot is er ook nog in 1 poot een plaatje gezet.
Als je dan ziet hoe Puck nu met vrijwel rechte pootjes en óp zijn kussentjes rondrent,
dan wordt je echt helemaal blij en ben je dankbaar dat je daaraan mee hebt geholpen!”

Leo:
Tenslotjes..
Wat is uw bootschap aan alle leesers fan dit interfiew?
Dat mag een leefensles sijn, een kwoot of een aanbefeeling.
Iets wat u heel belang-rijk fint dat iedereen dat weet en u mag dat nu segge.
Jan:
“Nou Leootje, dan wordt het een aanbeveling.
Lieve mensen neem eens een kijkje op onze website (https://www.katshuisch.nl/) voor meer informatie. En volg ons op Facebook (https://www.facebook.com/Katshuisch).
Dagelijks worden daar de mooiste, ontroerendste en grappigste belevenissen van alle Katshuischers beschreven door Moederpoes Arianne.
En kom eens naar een open dag van het Katshuisch.
Ontmoet de katten én de vrijwilligers waaronder de chauffeur van de Catmobiel oftewel de directeur van Rollercoasters Inc. oftewel ome Jan (ik dus).

Leo: En dan mag u ook nog segge wie ik hierna ga interfiewe.
Jan: “Ik kies voor een hele mooie maagdelijk witte hemels zachte kat. Ze heet Anna.”

Leo:
Liefe iedereen.
Ome Jan heef twee footoos meegegeefe foor bij dit interfiew.
Op de eene footo staat hij met Sigrid.
Sigrid is twee weeke naa die footo ingeslaape weeges se hat FIP en het genas niet.
Sigrid was, onder andere, foor mij en mijn tweefoeters de reede om het Katshuisch te wille steune.

Ome Jan met Eva

Op de andere footo staat Jan met Eva en Eva is nog niet so lang in het Katshuisch.

Ome Jan ik wil u eehhh jouw fan heel me hartje bedanke dat ik op schoot mogt sitte en dat ik snoepies kreeg en antwoorde op me fraage.
Nu moet ik nog wat segge naames me doofe broer Simon.
Simon sag een footoo fan Carolien en hij is nou flieft dus Simon seg PPRRROOOEEETT en het is foor Carolien, of u dat eefe kan doorgeefe assebief dankiewel en hebbu nog so een snoepie assebief?
Deese sijn lekker!

Jan:
“Ik heb Simon z’n PPRRROOOEEETT doorgegeven aan Carolien.
Ze was er verlegen van en geeft Simon een likje op zijn neus terug!
Fijn dat je de Catisfactions zo lekker vind, neem de rest maar lekker mee voor onderweg.
En bedankt voor je geweldige interview met heel mooie vragen!”

Liefe Leesers, dankiewel foor jullie aandagt en dankiewel foor jullie saksentjes die jullie geefe aan het Katshuisch.
Follegende week kom ik met spannent niews!
Steej tjoent!
Liefs fan Leootje!

Mila over knuffels en kriebels

Lieve allemaal, het was eefe denke en fraage en nog eefe denke maar ik denk dat ik eruit ben. Vanaf van vandaag wil ik best Mienister van zachte zaake zijn want ik denk dat dat het meest passend is.

Gefoelige saake was van Bram en dat moet van hem blijven want hij is tenslotte nog stees Mienister van gefoelige saake in regenboogland. En wat ik heel belangrijk vin is dat ik niet hem ben. Ik ben mezelf als Mila en niet als Bram. Anders ga je denke van Oh maar Bram deed dit ook of dat zei hij ook en dat wil ik niet. Ik vinnut ook super lief dat iedereen mee deed denke want zoies is ook spannen en zenuw.

Knuffels

Vandaag wil ik graag een woordje mauwen over knuffels en dan vooral waar je knuffelt. Als mienister van zachte zaake kan ik zeker mauwen dat ik de allerbeste knuffels kan geefe want ik hou van knuffelen.
Toen mijn vrouw hier nog woonde zat ik altijd bij haar in de buurt. Soms was het op de krabpaal, dan weer eens op tafel of als ik echt wilde knuffelen dan zat ik op haar schouder als een aapje. Ze noemde weleens schouderaapje maar dat is dus niet voor niks. Als ik op haar schouder stond kon ik haar makkelijker kopjes geefe tegen haar kop. Dan was het gewoon kopje tegen kopje. Nu is het zo dat ik er ook nog een andere reden achter had dan alleen kopjes geefe. Meestal had mijn vrouw iets lekkers in haar handen en dat wilde ik dan ook proeven. Ik deed heel zachtjes vragen en kopjes geefe tegelijk. Het spinnen kwam vanzelf. Zo kreeg ik een keertje smeerkaas en een stukje vis. Nou, prrrr.. .daar gaat mijn motortje wel van draaien hoor.
Nu kan dat niet meer omdat mijn vrouw allang ergens anders woont maar ik probeer het ook bij mijn manspersoon en ooma. Ooma trapt er niet in. Ze wil wel de knuffels maar ze is niet zo gefoelig als mijn vrouw. Mijn manspersoon twijfelt soms nog dus ik moet betere kopjes geefe en knuffelen. Of misschien wel harder spinnen.

Jarig

Soms ben ik best afgeleid want dan wil ik mauwen over knuffels en dan denk ik aan vis en aan mamaLoes. Eefe terug naar de knuffels. Je kan overal knuffelen. Binnen, buiten, boven, beneden, op het balkon of in de kamer om te slapen of gewoon aan de eettafel. Overal kan het. Ik was pas buiten in de tuin omdat het zonnetje er was en dan wil ik graag de zon eefe zien. Dan wordt mijn vachtje heerlijk warm en dan gaat mijn motortje aan. Mijn vrouw was er ook en zodra ik haar zie moet ik altijd eefe bij mauwen.
Maar toen onderbrak ze mij in mijn mauw. Weet je wat er donderdag is? vroeg ze aan mij. De visboer? Garnaale? Ik weet het niet. Oh misschien is het dan zomer maar dat moet ik eefe op de kaalender kijken. Dan ben je jarig mooie Mila! Dat is morgen! Morgen word ik twaalluf van mij jaare. Nu ben ik nog elluf en morgen twaalluf.

Kriebels

Prrrr, nou ik wil ik heel veel knuffels krijgen en al helemaal omdat ik morgen inees jarig ben van mezelf. Ik mauw naar mijn vrouw en haar hand doet weer kriebelen. Ga nou maar naar mijn nekje want dat vind ik de allerfijnste plek. Waarom dat weet ik niet maar als mijn vrouw mijn nekje kriebelt dan ga ik helemaal om. Mijn motor draait twee keer zo hard en ik val gewoon om omdat ik dat zo fijn vind.
Misschien had ik deze blog beter kriebels kunnen noemen in plaas van knuffels. Het zijn wel knuffels want mijn vrouw kriebelt niet alleen mijn nekje maar ook mijn hele vacht. Ze pakt me op en geeft me heel veel smakkers op mijn wang voordat ze me weer neerzet. Dat doen we vaker. Soms vind ik de op-pak-knuffel heel fijn want dan houdt ze mij heel erg vast en dan gaat mijn motor ook draaien.

Voor morgen wil ik heel veel knuffels. Om te beginnen op bed in de zon omdat het daar altijd lekker warm is. Dan wil ik garnaale op een bordje met heel veel nekkriebels. Als ik klaar ben ik wil naar buiten voor wat zachte op-pak-knuffels en wat smakkers. En misschien nog wat gewone vis. Eens kijken wie ik hier voor kan strikken. Misschien ooma omdat ik dan jarig ben van mezelf. Ik ga gewoon heel erg mij best doen met zachte mauwtjes en kopjes en dan komt het goed. Vandaag is mij fookus een beetje overal. Ik wil van alles mauwen en knuffels tegelijk doen. Eerst nekje kriebelen en dan kijk ik wel verder.

Ik geef iedereen een zacht neusje en ik mauw mee voor freede. Pootgetekend, mienister van zachte zaake

Minnie: waar zal ik over mauwen

Waar zal ik fandaag eens oofer gaan mauwen. Ja, dat is toch elke keer weer de fraag he. Want je hebt als blogger toch ook wel een beetje een foorbeeld funksie. En ikke als Minniester Purresident natuurlijk helemaal. Je hoeft maar één fout dingetje te mauwen en je wordt teegeswoordig so gekanseld.

Dus ikke lag op het wasrek een beetje te tsjillen en na te denken waar ik het deese keer oofer wau hebben. Ik keek naar mijn pootje, gaf er een lik oofer en toen wist ik het! Ikke ga het oofer vagtjes hebben en hoefeel furrschillende er wel niet zijn.

Fagt

Eerst wil ik mauwen dat ik het maar raar vind dat Frau en alle andere tweebeners zo weinig en zo dunne fagt hebben. En dat ze die niet met hun tong wassen maar onder iets wat een does heet. En oofer dat dunne fagtje heen doen ze dan een of meerdere andere fagtjes. Ikke heb daar mijn wenkbrauwtje wel eens oofer gefronsd hoor. Want dat is tog helemaal niet effiesjent? Dan doen wij katten, poesen en eigenlijk de meeste dieren het tog wel handiger met gewoon een goeie fagt fan jeself. Behalfe naaktkatten enzo dan. Maar daar ga ik het nou niet oofer hebse.
Ok. Furrschillende soorten fagtjes dus. Hier in de buurt wonen heel feel katers en poezen dus ik zie ook feel furschillende foorbij komen. En ook hier op de blog en op Feesboek zie je fan alles wat. Ik heb wel eens horen seggen dat het fagtje wat ik heb dat dat een populer modelletje is. Geen idee wat die gekke tweebener daarmee bedoelde. Ikke ben een kat en tog geen modelletje zoals een auto ofzo. Een auto is zo’n blikken ding op vier wielen. Foor de kittens die dat nog niet kennen.
Oh oofer kittens gesproken. Het fagtje wat je krijgt als je net bij je mamapoes bent dat is je beginfagtje. Faak furranderd dat naar mate je ouder wordt. Of zoals bij de krullies zoals Tino en zijn familie. Dat ineens je fagjte een beetje of helemaal uitfalt als kitten en dat het daarna met allemaal krullies terugkomt. Of nou ja dat dagt ik dat ze dat een keer gemauwt hadden op Feesboek. Als ik het niet goed miauw dan mogen jullie mij furrbeetere hoor.
Nou goed, mijn fagtje dus. Ikke heb wit, grijs, oranjerood, bruin en zwart. Of zoals Kever wel eens naar me gemauwd heeft, ik heb alle kleuren die er foor katten bestaan in mijn fagtje zitten. En ikke heb ook een tekening van minnetjes op mijn ruggetje. Daarom ook dat mijn naam Minnie is. Nou bedenk ik me ook meteen. Dat ikke een huis geleden een buurmankat had met een blauwgrijze fagt. Dus dan klopte het niet helemaal wat Kever mauwde. Want ik heb net ff mijn hele fagt uit zitten pluizen en nee ikke zie nergens blauw.

Kattenkleuren

Wat ik wel heel seeker weet is dat er geen groene katten bestaan. Dat is een kleur foor kikkers of fooguls. Jammie fooguls het water loopt me in de….. oh eh waar had ik het ook alweer oofer hihi. Oh ja kleuren. Paars of roze heb ik ook nog nooit gezien bij een poes.
Soms is het wit zo op je lichaam dat het ergens op lijkt. Bij mij lijkt het net als je op mijn buikje kijkt of ik een gestreept jasje aan heb met een wit shirtje eronder en dan een gestreept riempje er omheen. Of zoals bij Keefie bij hem is het net of hij een witte bikini aan heeft. En fan streepjes fagtjes zijn ook furrschillende versies.
Kijk maar naar Streepje, zij heeft ook streepjes op haar pootjes. Bij mij is dat niet. Ikke heb twee witte achterpootjes en witte voorpoot teentjes. En dat is me trouwens wel feel werk hoor om die zo mooi wit te houden. Dat kan ik je wel mauwen! Ben daar dagelijks echt wel ff een tijdje mee beesig.
Dan heb je ook nog mooie rode katers zoals Bertje en prachtige zwarte zoals Doorie. En de Krullies waar ik net al oofer mauwde. Die hebben allemaal verschillende mooie kleuren en dat dan nog in combinasie met krullies ook. Helemaal gaaf toch.Wat trouwens wel zo is. Is dat het niet uitmaakt wat foor soort fagtje je hebt. Ikke ben er fan oofertuigd dat alle katers en poezen allemaal eefe lief zijn!
Nou dit was het weer foor deese keer. Blijfe tetteren foor Freede!

Pootje van Minnie

Lucky en Molly en de trimsalon

Hoi lieve allemaal, Bertje heeft gevraagd of Molly wat over de trimsalon wil vertellen deze keer dus ik heb aan haar gevraagd of ze dat wilde doen. Ze vindt het best spannend om erover te praten want Molly is geen haantje de voorste en ze is niet altijd zo spraakzaam. Ze kletst wel veel meer dan eerst zeggen mijn mensen dus ze gaat het toch proberen om jullie over haar ervaringen te vertellen en hoopt dat jullie er wat aan hebben.

Molly

Hoi, Molly hier dus. Ik zit met dit mooie weer heel vaak buiten maar nu kom ik wel even binnen om mijn verhaal te vertellen aan jullie. Ik ga ’s morgens trouwens bij voorkeur zo vroeg mogelijk buiten en kom dan ’s avonds pas binnen als het zowat donker is. Dat is echt heel lang hoor maar ik kan dan lekker rustig liggen en slapen en als het regent, kan ik in een van de buitenhuisjes. Er zit momenteel wel erg veel zand op aan de buitenkant maar dat is niet zo erg. Dat krijg je als Oopa Floris veel pinkels van boven naar beneden stuurt en dan spat het zand dat op de stoep ligt ook tegen het huisje aan. Heel soms is mijn kleedje dat erin ligt nat geworden van de regen (tip: ga er gewoon bovenop liggen of zorg ervoor dat het zover mogelijk achterin het huisje ligt, dan kan het gewoon niet nat worden) en dan krijg ik een droog exemplaar. Mijn mensen letten daar goed op want op een nat kleedje of natte handdoek liggen is niet goed. Dat is koud en niet best voor mijn al wat oudere kattenbotjes. Zeggen ze. Nu zit ik er persoonlijk niet zo mee als ik nat word maar toch.

Daarmee komen we meteen op het punt waarover ik wat zou vertellen. Mijn mensen denken dat er wat Brits in mij zit en dat is waarschijnlijk ook wel zo. Iets van een Britse korthaar noemen ze dat dan. Ik voldoe wel aan een aantal kenmerken daarvan zeggen ze zoals tamelijk veel slapen maar dat doen toch alle poezels zeker? Maar goed, mijn vacht is bijvoorbeeld veel anders dan die van Dropje, Moos en Lucky. Ik heb een soort ondervacht en een jasje dat daarom heen zit. Dit zorgt ervoor dat de druppels van de regen erop blijven liggen en ik zelf niet erg nat word. Dat is best handig. Mijn vacht lijkt op die van blogger Kever trouwens. Qua kleur komen we ook erg bij elkaar in de buurt dus wie weet, misschien zijn we nog ergens familie van elkaar.

Trimsalon

Omdat ik niet superslank ben, kan ik niet altijd even goed bij de haren achter op mijn billen en rug. Hierdoor krijg ik soms klitten en vervilte plekken. Dat staat niet zo netjes en je wilt er als poezendame natuurlijk wel altijd op je best op staan. Stel je voor dat er ineens een knappe kater in je tuin staat. Die vervilte plekken en klitten kan ik er niet zelf uit halen dus daarvoor moet ik naar de trimsalon. Daar is een aardige borstelmevrouw die me dan helpt de klitten eruit te halen. Ik vind het erg spannend als ze me hier proberen te vangen, daar kan ik eerlijk in zijn. Ik schreeuw en blaas dan hard maar als ze me eenmaal vast hebben, dan geef ik het op en laat mezelf in de mand zetten. Daarna mag ik in het rijdende blik met wielen maar de borstelmevrouw woont niet ver weg.
Eenmaal daar ben ik zo mak als een lammetje (hoe dan, ik ben toch geen schaap???) zeggen mijn mensen. Dat komt omdat ik dan zie dat ik daar ben en niet bij de witte jas. De mevrouw praat zachtjes tegen me en zegt dat ik lief ben. Dat wist ik natuurlijk allang maar ja, aan mijn lijf liever geen polonaise maar soms moet het want die dikke klitten krijg ik er niet uit en ze doen pijn. Als ik geluk heb kan ze alles met de kam of borstel eruit halen, echt ze heeft er zoveel, dat er altijd wel iets bij zit dat bij jouw kattenjasje past en dat werkt. Heel soms heeft ze een brommend ding nodig om er nog meer haren af te halen maar meestal hoeft dat niet. Daar ben ik blij om want dat doet geen zeer of zo maar ik vind het geluid heel akelig.

Mensenpootje

Als ik een heel poosje geborsteld ben, ligt er zowat de helft van mijn jas naast me op de tafel maar ik ben nog lang niet kaal. Dat word ik nooit want ik heb een superdikke dubbele vacht. Het voelt daarna wel heel fijn en tijdens het borstelen word ik zelf ook relaxed en soms spin ik zelfs zachtjes. Als ik klaar ben, zijn alle klitten en losse kriebelhaartjes weg en heb ik een nieuwe outfit. Dat is met name met de zomer op komst erg fijn want dan heb ik een net en luchtig zomerjurkje gekregen. Niks mis mee.
Kortom, de trimsalon is niet zo eng maar het is wel spannend om er naartoe te gaan en er te zijn. Ik doe erg mijn best om zelf alle klitten eruit te halen en me goed te wassen. Dat lukt tot op zekere hoogte maar soms kan ik wel een mensenpootje erbij gebruiken. Daarna is het zo fijn dat ik altijd blij ben en als een dol kitten door de tuin en kamer ren.

Onze vrouw wil nog even wat zeggen:

Molly hoeft niet als een langharige kat met grote regelmaat getrimd te worden. Meestal twee keer per jaar (soms maar eens) maar ze wordt wat slanker en dan kan ze het ook beter zelf bijhouden. Jaren geleden borstelden we haar zelf maar dat laat ze niet meer toe. Als ze de borstel ziet, is ze weg en zie je haar uren niet meer. Dus op naar de borstelmevrouw. Moet jouw kat dat ook? Ga eerst zelf een keertje kijken daar, zonder kat. Overleg wat er kan en wat je wilt dat ze doen. Wassen en nagels knippen kan vaak ook maar dat hoeft Molly niet. Gewoon alleen de klitten eruit en ze is weer als nieuw en vooral, heel happy. Wij mogen erbij blijven en dat vindt Molly fijn. Katten trimmen is een vak op zich maar als je eenmaal een goede borstelhulp gevonden hebt, is dat alles waard!

Knuffels van ons allemaal

Kever heeft een mening over groeien en bloeien

Ook al is er niet zo vaak zon en veeeeeels te veel reegen, mijn tuin weet dat het zomer is, alles is aan het groeien en het bloeien, en ik groei en bloei vanzelf mee, want ik hau van mijn tuin en ook van de zomer, fooral als het warm is met lekker veel zon.

Tuin

Mijn tuin is nau helemaal groen, oferal staan planten en bloemen, mijn gras groeit weer keihard en elke week knipt mijn vrouw het een beetje korter met een spesjale schaar, ik zit er bij en kijk wat ze doet, af en toe krijg ik een ekstra sappige grasspriet van haar en die knabbel ik op, de allerlangste grassprieten laat ze staan, want die zijn voor mij om mee te spelen, mijn mensen beweegen zo een spriet over het gras en ik ren er achter aan, net zo lang tot ik hem gefangen heb, en dan eet ik hem op!

In mijn gras liggen allemaal kleine beebie-peertjes en beebie-appels, mijn vrouw legde me uit dat er altijd teveel frugten aan de boom zitten, ze kunnen niet allemaal groot worden want dat past niet aan de tak, dus sommigen fallen van de boom af foordat ze rijp zijn, en rijp beteekent dat mensen ze kunnen eeten, misschien katten ook wel hoor, dat weet ik eigenlijk niet, maar ik weet wel dat ik ze niet lust.

Als ik in mijn gras lig zie ik allemaal kleine insektjes lopen en kruipen, sommigen dragen iets op hun rug, misschien hun eeten?, ze hebben hun eigen leefen waar ik niet veel van begrijp, maar ik kan zien dat ze het heel druk hebben, net als de vogels die foorbij fliegen, de groene vogels zijn altijd maar aan het kletsen, en ik antwoord, zij geefen mij weer antwoord, en ik tetter terug, mijn mensen moeten er om lachen maar ik find het biesonder dat ik met vogels kan praten.

Buiten

Soms reegent het een klein beetje, ik blijf gewoon buiten, dat scheelt me weer met wassen, Daar doe jij niet echt aan, hè Keef?! roept mijn vrouw nu, en inderdaad, ik find het niet altijd noodig, waar zau ik nau fies van kunnen worden?, folgens mijn vrouw zitten mijn voeten vaak onder de aarde, maar schone aarde is toch niet fies?

Meestal zijn Mikkie en Pokon bij de buren in de tuin, Mikkie ligt lekker te slapen en Pokon is aan het rommelen, we krijgen met zijn drietjes een kouwstik, en daarna ga ik op mijn liefelingsplek in het gras liggen, die is onder de peertjesboom en met mijn hoofd op een aud stuk haut van een andere boom, ik kan zo bijna mijn hele tuin zien en ben ook in de buurt van Mikkie en Pokon, dus ik kan opletten dat Pokon niet over het gaaas klimt.

Mijn andere liefelingsplek is de stoel van Oscar, als ik daarop lig denk ik aan hem en aan het feest dat we hebben gefierd, soms zie ik Loes- en Brammievlinders foorbij fliegen en zwaai ik, zo zit mijn tuin vol herinneringen en dat find ik mooi, ik lig ook graag bij de grafjes van Pop, Beer Mol, Billy en Bolle, en daar denk ik na over het leefen, dat alles foorbij gaat maar toch ook weer niet, want de sterren blijfen leefen in je hoofd en in je hart, en al zijn ze niet meer bij ons hier op aarde, we kunnen ze nog steeds foelen, en ik denk dat de sterren het ook foelen als wij aan ze denken.

En ik weet dat het leefen net als mijn tuin is, dat er uit iets heeeeeel kleins iets heel moois kan groeien, dat niets ferloren gaat en dat alles steeds opnieuw begint, terwijl het de spooren van het ferleeden in zich meedraagt.

***

Ik stuur zachte kopjes naar iedereen die iemand mist, ik zwaai naar alle sterren en ik BLIJF tetteren voor vreede!!