Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Toen ik jarig was en wat Loesje schreef

jarigGisteren was een biesondere dag. Ik was jarig wegens dat ik 14 jaar werd en ik had ook vijf jaar verkering met Loesje en zij met mij dus dat was ook goed.

Verkering

jarigLoesje heeft er gisteren van alles over gezegd en ik weet het ook nog goed dat ik verkering vroeg. Ik had toen nog helemaal niet zo lang feesboek en ik zag steeds dat er een leuke poes reageerde. Toen begon ik haar te plagen, ja zo was ik toen. Ik vroeg van laat je buik eens zien en al dat soort dingen.
Ze deed het.
Ik kijken.
En ja dan ga je als katerman ook over jezelf nadenken van waar ben ik mee bezig. Plagen is eigenlijk helemaal niet goed. Dus toen vroeg ik verkering en ik heb nooit meer geplaagd en nou blijft voortaan alles zoals het nu is.

Jarig

Nou wil ik ook iets zeggen over jarig zijn.
Mijn vrouw was emo wegens dat ze zei dat ze weleens had gedacht Bert wordt een ster. Nou dat word ik natuurlijk ook, iedereen wordt het maar ik ben er dus nog steeds. Het is wat Bolle zei: je hebt tijd om te leefe en dat is je leeftijd en op een dag is het op.
Maar ik ben er dus nog, dat zei ik al.
Op Feesboek was iedereen lief tegen mij en ik kon geeneens iedereen antwoord geven, zoveel reacties waren er.

Gewone dag

Ik kreeg tonijnsoep voor ontbijt en een gesprek met liefe woordjes. En knuffels. En ik had een gewone dag want dat is het beste van mijn leefe, dat een gewone dag ook een fijne dag is.
In de vensterbank in de zon.
Een snekje erbij.
Dat mijn vrouw thuis is en af en toe naar me kijkt, dan kijk ik terug.
Er gebeurt helemaal niks.
Zo is mijn ideale gewone dag en dat was gisteren.

En nou ga ik eens kijken of ik ook 15 jaar kan worden en dan heb ik 6 jaar verkering met Loesje!!

Bram vertelt: zo was ik mijn poote

poote

Hoi lieve allemaal, er waren keiveel liefe reejaksies op de blog van de emmer. Ik wist niet eens dat ik zo kreejatief ben. En er kwamen ook fraage over de blog die er niet was omdat er toen keiveel ferdriet was omdat onze friende zo ziek waren.

Gelukkig gaat dat allemaal beter en fandaag komt dan eindelijk de blog die ik al in mijn kop had. Het gaat over mijn poote. Nu is het best even geleden dat ik dees blog in mijn kop had want het was toen kei mooi weer en ik lag lekker in mijn tuinstoel buiten in mijn tuintje toen er allemaal ferdrietige verhalen kwamen. Maar mijn kop heeft even moet denke maar ik weet alles weer.

Grondig

Het gaat over grondig poetsen. Grondig wil zeggen dat je alles pakt tijdens je poetsbeurt. Dat je geen plekje overslaat. Je bent ook veel langer bezig met dees poetsbeurt omdat je alles zo goed pakt. Ik ga je uitleggen hoe je grondig je poote poetst. Eerst zorg je ervoor dat je kei rielekst bent. Dat je geen dingen in je kop hebt die je nog moet doen. Zoals naar de bak gaan bijvoorbeeld. Ga naar de bak als je moet. Ga eerst eten als je honger hebt of wilt pootesnekken. Zorg dat je klaar bent. Dan gaan we op zoek naar een perfekte dut plek. Nee, we gaan nog niet dutten!! Dus nog niet gaape. We gaan nu de poote grondig poetsen.
Trappel eerst om je heen om te voelen of je een fijne plek hebt gevonden. Dan ga je rielekst liggen. We gaan de voorpoote doen dus op je zij liggen is prima. Je mag ook op de rug maar dat is voor gevorderden in grondig poetse. Wij doen de beginners stappen. Kies nu een poot uit die je als eerst wil poetse. Bij mij is dat rechts. Dat komt gewoon zo uit. Hou je poot voor je oog of ooge. Kijk waar het fies is en bedenk, alle fiese moet daar weg. Dat wil zeggen, steek je tong kei fer uit.

Je gaat met je kop dichter naar je poot zodat de tong de poot raakt. Je gaat met je tong van onder naar boven over je poot heen. Je zult proefe dat er fies op je tong is. Spuug dit uit. Soms is het zand of aarde of pootemisschien wel bloeme of boome spul. Dit doe je een paar keer achter elkaar. Wat is een paar keer? Tot het zichtbaar fies van je poot is. Dus het light eraan hoe fies je poot is hoe vaak je van onder naar boven moet poetse met je tong. Je hebt kleine stekeltjes op je tong die al het fies meenemen. Koel he.

Maanikuure

Ben je zover en zie je niks meer zitten op je poot? Dan mag je met je bek er helemaal in. Dit is wanneer je je tanne gaat gebruiken. Met je tanne bijt je tussen de tenen het fies kapot en je doet meteen een maanikuure. Een maanikuure is dat je je eigen nagels goed doet ferzorgen. Je zorgt ervoor dat ze niet te lang zijn. Met lange nagels kan je blijfe hange en dat wil je niet. Je mag je kiese gebruike als je nagel te lang is en je wil hem kort bijte. Heb je geen kiese, fraag je man of vrouw even om te helpen, zij hebben een knippertje hiervoor. Daarna komt het belangrijkste. Glans. Met je tong poetse je over je nagel heen tot dees glans heeft. Dat je bijna je eige kop kan zien op je nagel. Dan is de nagel schoon. Is alle fies tussen de teene weg, dan gaan we de laatste stap doen. De vacht.

pooteDe poot vacht is ook belangrijk. Dees hoort ook schoon te zijn maar ook netjes. Netjes als in wanneer je vacht glad is en niet omhoog staat. Pootvacht staat naar foore en is altijd netjes glad. Tjek even of dit zo bij jouw is. Is dat zo, dan ben je klaar. Is je poot nog niet mooi, dan moet je nog even door gaan tot het wel mooi is. Soms heb je misschien hulp nodig omdat je een andere vacht hebt of je kan er niet bij. Of je hebt een andere reden. Dit maakt niet uit. Je kan altijd hulp fraage. Nu komt het laatste. Als je ene poot klaar is, dan mag je de andere doen. En als dees poot netjes is, dan is het dut tijd! Goed gedaan allemaal en ik hoop dat de blog over poote duidelijk was in hoe jij je poot grondig kan poetse. Tot de volgende keer allemaal. Fijn wiekent.

Hoe ik ontdekte dat ik weer brokjes kon eete

brokjes

Na de ooperaazie was het in mijn bek anders. Gefoelig wegens dat er kiezen en een tand weg waren. Dus ik kon alleen moes en prak eete, en daar zat ekstra water bij. Maar toen helemaal opeens was er een dag waarop ik weer brokjes at.

Nacht

Van mezelf ben ik een brokjeseter.
Voor de ooperazie at ik het meeste ’s nachts. Dan lag mijn vrouw in bed te slapen en ik had het huis voor mezelf dus ik kon doen wat ik wilde en dat was ook keihard brokjes kraken, dat ik grote geluiden maakte. De brokjes waren ook best lekker, ook al kwamen ze van de dokter.
Maar ja met een gefoelige bek gaat het niet dat kraken, dat wist ik meteen dus ik probeerde het geeneens.

Zacht spul

Mijn vrouw dacht dat ik persee brokjes wilde. Dus ze maakte zachte brokjes, dus dat de brokjes een tijd in het water lagen en dan waren ze zacht.
Ja, en fies.
Ik heb nog af en toe geprobeerd om er wat van te eete. Vooral ’s nachts. Dat at ik er een paar en dan wist ik het weer. Dat weke zachte spul, bleeeh.
Ze zette het evenzogoed elke avond neer voordat we aan de nacht begonnen.

Goede geur

Nou en op een avond zette ze weer een bordje neer en ik rook meteen dit is anders. Het was een vertrouwde geur. Een goede geur. Die van mijn brokjes. Ik erheen.
Weer ruiken, want je wil het zeker weten.
Dus door het ruiken was ik met mijn bek heel dichtbij de brokjes en iets in mij wist wat er moest gebeuren en ik nam een brokje in mijn bek.
Lekker, die smaak.
Ik smakte ermee en ik proefde het weer en toen slikte ik het door. Van dat lekker stevige smakken. Mijn vrouw zat heel stil in de kamer tegen een kastje geleund ze wilde niet storen zei ze later. Nou ja, zo heb ik dus een heel bord brokjes leeggesmakt.
Kraken kan ik niet maar smakken wel.
En nou heb ik weer altijd brokjes staan, dat ben ik gewend dus het gewone komt nou steeds weer terug en dat is superduperfijn.

Ik ben aan het beter worden geloof ik

beter worden

Hoi liefe allemaal ik ben nog steeds druk met beter worden, de operaazie is langer dan twee weken geleden dus dat is best kort.

Op internet lees ik van die ferhalen dat katten na hun operaazie thuis kwamen en gaapten en toen deden ze alles weer nou dat heb ik niet.
Eerst dacht ik er is iets mis met mij ik ben stom maar toen zei mijn vrouw: “Iedereen is anders Bertje, je hoeft je niet te vergelijken met andere katten. Je neemt de tijd die jij nodig hebt en dan is het goed.”

Weer druppels

Ik krijg nou elke dag een beetje minder oorzalf want ik moet uit mezelf gaan eete. Die zalf is voor dat het goed lukt. En ik foel me daardoor ook aanhankelijker dat ik meer en langere knuffels wil en ik slaap meer.
Dus hoe het zonder gaat dat weet ik niet.
Wel neem ik nou weer homeo-druppels voor mijn gefoel, daar was ik een tijdje mee gestopt maar nou heb ik ze weer nodig. Wegens dat ik snel schrik omdat ik denk ik moet weer naar de dokter.
Mijn vrouw zegt: “Beter worden is een proces, dat gaat elke dag anders.”

Friemelen

Wat ik nou ook heb is een bult op mijn linkerschouder, die is plat als ik op mijn zij heb liggen slapen. De dokter zegt dat het een vetbultje is maar ik ben niet vet ik ben geeneens dik ik weeg gewoon wat meer. Het doet geen pijn als mijn vrouw eraan friemelt dus mij maakt het niks uit. Maar soms denk ik toch, dat had ik voor de ooperaazie niet.

Poosietief

Ik begin me wel meer thuis te voelen in mijn leefe. De gewone dingen zijn steeds meer terug. Ruiken aan de voordeur. Op bed slapen. Knuffels. En laatst gaapte ik in het gezicht van mijn vrouw en ze keek in mijn bek en daar foelde ik me gewoon over.
Dus het gaat steeds beter en ik hoef van mezelf nooit meer een ooperazie maar misschien was het toch iets goeds want in mijn bek is het wel raar zonder kiezen maar ook fijn wegens dat ik daaraan geen pijn meer heb en dat is poosietief.

De week na mijn ooperazie

week

Wanneer je een seeniejor katerman bent als ik, dan heb je meer tijd nodig voor de dingen. Dat merk ik nou ik aan het beter worden ben.

Thuis zegt mijn vrouw dat ik elke dag een beetje beter moet worden als het kan, maakt niet uit waardoor of waarmee, en dingen uit het gewone leven van voor de ooperazie zijn extra belangrijk.

  •  ik ging een keer weer ’s morgens beneden aan de voordeur ruiken dat had ik heel lang niet meer gedaan en nou kon het opeens weer
  •  ik sprong in de vensterbank om naar de straat te kijken, eerst was ik te wankel op mijn poten en toen lukte het gewoon
  • ’s avond liep ik de trap af om even te kijken hoe de avondlucht was
  • voordat we gaan slapen krijg ik een lange avondknuffel en dan foel ik dat we samen zijn en dat is goed en fijn en belangrijk

Dus ik dacht, alles in orde en nou nog een paar dagen en dan ben ik weer die ik was. Het eete ging nadat de dokter was geweest heel goed en een paar dagen erna lukte het minder goed. Dat stond ik voor mijn bord en dan lukte het gewoon niet. Ik keek, ik wist dat het de bedoeling was dat ik ging eete en niks in mij zei: lekker.
Mijn lichaam wilde het gewoon niet.
Dat gevoel van: nee.
En daarna voelde ik ook nee tegen de sneks met meediesijn erin.

Je best doen

Toen kreeg ik dus oorzalf, dat is meediesijn om beter te gaan eete. Goed spul is dat! Ik at heel veel avondeten en ik kon nog meer op maar mijn vrouw zei nou even pauze Bert.
De dag erna moest ik heel veel slaape. Ik was af en toe wakker om te eete. Mijn vrouw zegt Bert dat is ook geen leven. Dus toen kreeg ik geen oorzalf geloof ik of misschien was het een beetje.

Beter worden gaat niet vanzelf, soms heb je hulp nodig van meediesijn en een dokter, en soms moet je zelf ekstra je best doen, dat is mijn erfaring.