Het is een rare tijd zegt mijn vrouw en ik vind dat ook omdat ik niet weet of ik moet gaan verharen ja dan nee.
Losse haren
Eerst begon ik met wat haren los te laten, gewoon als ik op het tapijt lag te slapen, zoiets gaat vanzelf dat is de natuur. Als ik wakker was en in de vensterbank ging zitten, ruimde mijn vrouw de haren op. Van binnen foelde ik toch: in de zomer hoor je een zomervacht te hebben.
Alleen toen werd het niet echt zomer. Ik bedoel dat hele warme kwam niet. Vorig jaar lag ik dagen achter elkaar voor het waaiding en toen had ik een hele dunne zomervacht, je kon er geloof ik gewoon doorheen kijken.
En nou is dat hele warme er niet. Mijn vacht is gewoon dik gebleven. Als er een warme dag is, laat ik wat haar gaan en duurt het langer dan gaat er meer haar en net als ik denk: nou ga ik over op de zomervacht, dan is het weer kouder.
Ja hou ik natuurlijk meteen op, Bertje is niet gek. Warm blijven is voor mij superbelangrijk.
Maar mijn oer zegt: zomer is zomer, weg met die vacht.
Ja en nee
Dus ik weet het eigenlijk niet zo goed. Iets in mij zegt nee, iets in mij zegt ja. Daarom doe ik elke dag wat haren weg maar ook weer niet te veel dus zoiets is best moeilijk.
Iedereen denkt dat verharen vanzelf gaat en dat is ook wel zo, maar het is ook zo dat je oer in je allerbinnenste zeker moet weten dat het tijd is. Ik ben al heel erg lang huisdier en dat is een fijn leefe, maar ik ben ook zeker weten dier, dat blijft zo, dus dan heb je een oer waardoor je dingen doet of juist niet.
En mijn oer weet het nou eefe niet.
Dat is toch raar?