Er was sneeuw en dat is stom, wegens dat ik ervoor juist veel zon had en toen ging ik ferhaare en dat was ook stom maar ik had wel zon. Er was ook iets anders.

Snek

Door het wassen moest ik soms een beetje ofergeefe.
Wegens dat ik haar van mezelf opat. Dat gaat vanzelf, ik weet niet hoe het anders moet. Gras lust ik niet en eerst kreeg ik van de sneks Miamor dat was superlekker spul, ik lustte het elke dag en ik wou nooit meer zonder die sneks dacht ik. Dus kocht mijn vrouw er een hele grote doos van en toen dacht ik toch van eigenlijk lust ik ze niet. En ik at ze niet meer. Mijn smaak was opeens veranderd dat kan iedereen gebeuren en toen gebeurde het mij.

Op de bank

Ofergeefe is moeilijk en gemakkelijk tegelijk. Ik heb een bleh-gefoel van binnen en dan moet er iets uit en dat is dan het moeilijke stuk. Daarna komt het gemakkelijke stuk, vooral als mijn vrouw het heeft gezien. Ik krijg knuffels! Meteen! Dan ga ik op de bank en ze friemelt aan mijn vacht en ze zegt liefe woordjes van arme Bertje enzo, nou arme Bertje ligt dan superheerlijk te genieten van het aaien en ik moet er dan ook van spinnen.
Daarna heb ik weer een gewoon gefoel en ik blijf altijd nog bankhangen daar ben ik best goed in, het is liggen en een beetje denken aan niks en ontspannen en dan zo blijven liggen zo doe ik dat.

Poosietief

Straks komt de zon van de lente weer en dan ga ik verder met verhaare en dan moet ik ook weer ofergeefe dat denk ik. Maar daarna komen de knuffels en de liefe woordjes en het bankhangen, dus dat is poosietief en poosietief is het belangrijkste in het leefe.

In mijn vacht zitten losse haren, ik heb elke dag zon en de dag begint steeds froeger. Het is lente. En wegens dat ik saamen woon, is mijn mening dat mijn vrouw nou zeker weten op tijd uit bed moet komen.

Meetellen

Nou heb ik als huiskater hier geleerd dat als ik iets heel graag wil, dan mag ik dat altijd zeggen. Wegens dat ik ook meetel. Toen ik hier pas woonde, wist ik dat niet zeker. En als ik wat zei dan kreeg ik een knuffel en een compliement dus zo heb ik het geleerd. En nou kan ik het.

Wachten

Wat ik zeg, ik heb nou steeds meer daglicht en dan ben ik ’s morgens heel vroeg wakker. Maar alleen wakker zijn is niks aan. Saame is veel fijner. Dus ik moet wachten tot mijn vrouw wakker wordt en naar beneden komt.
Wachten op iets dat ik graag wil, dat is best moeilijk.
Ik ga eerst in de vensterbank naar buiten kijken om te zien hoe de straat is.
Ik ga beneden aan de voordeur ruiken dan weet ik of er zon komt en dat is ook zo.
Ik eet een brokje en dan nog een en nog eentje en dan is het genoeg wegens dat ik weet dat ik een snek krijg als mijn vrouw wakker is maar ze slaapt nog!!

Ja en genoeg is genoeg, als Bertje wat mag zeggen dan gaat Bertje ook wat zeggen!!

Saame

Dan ren ik naar boven, ik spring in de vensterbank op de overloop en BAM er weer uit, dat geeft een gefoel van oer, en dan ren ik MEW!! MEW!! MEW!! de slaapkamer in.
“Bertje…” zegt mijn vrouw.
Ze is wakker.
MEW!! MEW!! MEW!! roep ik.
Ik spring op het bed en ga op wacht zitten.
Nog eefe.
“We gaan opstaan,” zegt ze best vlug.

Beneden beginnen we saame aan de dag. Ik krijg mijn snek. En dan ga ik een dutje doen, alles is weer zoals ik het graag heb. Het is nou al een fijne dag.

Sinds ik mijn hobbie heb ontdekt, en dat is scheuren met de krant, heb ik ook ontdekt dat ik slaape op de krant fijn vind. “Maar Bertje, je hebt een zacht kussen op de bank,” zei mijn vrouw. Ja, nee dat is toch iets anders.

Slaape

Als seeniejor katerman hou ik veel van slaape en ik kan het ook best goed, dat is gewoon zo:

• ik doe dutjes op de bank, daar heb ik een groot kussen maat Bert
• soms slaap ik oferdag op het tapijt met mijn vrouw, alleen als zij ermee begint
•  als het nacht is dan slaap ik hele stukken mee op het bed
•  ik heb ook mijn doos voor af en toe een dutje
•  in de vensterbank slaap ik in de zon dat is superfijn
•  ik fergeet nou vast iets

Leeuwen

Dus slaape? Ik kan het. Ik doe het. Maar nou ik kranten scheur, is er iets nieuws bij gekomen. Elke keer als ik een nieuwe krant heb en daar heb ik flink mee gescheurd, dan ga ik er lekker op liggen. Het gefoel is nog steeds oer van dat je een gefaarlijke katerman bent, maar wel rustiger dan bij het scheuren. Het oer is dat ik gewonnen heb en ik heb mijn eigen plek gemaakt om te slaape.
Dat komt wegens heel froeger toen er teigers en leeuwen waren en die leefden helemaal in de natuur dus die hadden geen bank om op te slaape die moesten dat maken met hun eigen oer-gefoel.
Nou ben ik wel een tefreden binnenkater maar ik heb nog steeds oer in mij. Daarom is scheuren mijn hobbie, dan foel ik het goed. En ook is het daarom dat ik erna op mijn eigen krantscheur slaap, dat ik als leeuw zijnde een eigen plek heb gemaakt om te slaape.
En dan slaap je goed, dat is mijn erfaring.

Tweedes

Ik wil ook nog zeggen dat ik thuis de krant altijd krijg als tweedes dus ik mag ermee doen wat ik wil, daar is het voor.

Ik zeg het eerlijk en dat is zo netjes als Loesje op haar vacht is, dat ben ik niet. Ook niet op mijn teene. Dat ziet u nou wel.

Wat ik doe

Wat ik doe aan mezelf is wassen, en dan heb ik een plank beneden en boven, en ik heb ook een hangpaal beneden en boven en beneden staat de bank met een stuk vloerbedekking ertegenaan, soms hang ik daar ook aan.
En dat is het.
Ik find het genoeg.
Wegens dat ik nou zeker met de zon veel erin wil liggen en doezelen en slapen.

Nagel

Soms heb ik het dat een nagel te lang is. Dan ruk ik die er gewoon uit met mijn tanden en de nagel laat ik gewoon liggen waar die ligt. “Is dit van jou, Bertje?” vraagt mijn vrouw dan.
Ja, wie woont hier nog meer en van haar is het niet. Dus.

Verkering

Misschien komt het door de lente, of doordat ik als katerman het gauw goed vindt of ook doordat ik een oudere jongen ben, en dan heb ik het liefer gemakkelijk dan moeilijk.
Maar ja dan zie ik Loesje. Hele grote witte stukken in haar vacht en ze is altijd schoon en netjes. Ze heeft nooit dat haar vacht alle kanten op staat wat ik elke dag heb.
En als ik mooi op de foto terecht kom, dan zegt ze compliementen. Dat ze ook ooge heeft en dat ze er flinders van krijgt.
Mijn vrouw zegt dan, dat ik mijn best moet doen om elke dag netjes te zijn wegens dat ik verkering heb en dat Loesje dus ooge heeft. En dat Loesje nooit zomaar zegt dat ze als seeniejor-poes goed voor de dag wil komen. Dat ik dus niet mag verslappen.

Ik snap het. En ik doe mijn best. Maar mijn teene zijn gewoon zo en het kan best zijn dat mijn vacht gewoon minder wit is.

Wegens dat ik huiskater ben, is het zo dat ik ook ferantwoordelijk ben voor hoe het thuis is. Dus dat is iets anders dan de straat controleren dat doe ik als mijn werk.

Gefoel

Hoe het thuis is, dat gaat ofer gefoel.
Dus hoe het bij mij van binnen is.
En hoe het bij mijn vrouw van binnen is.
Meestal gaat dat gewoon vanzelf en dat is goed. Maar soms en dat heb ik de laatste dagen dan is er spanning bij haar van binnen en dan moet ik er iets mee.
Waarom, wegens dat we samen wonen en dan hoort het maar ook omdat ik liefer heb dat ze ontspannen is dan foel ik me ook beter.
Dus dan ga ik aan de slag. Wat doe ik dan? Dit zijn mijn tips voor iedereen die thuis ook spanning heeft en denkt wat kan ik doen.

• Kopjes geven. Dat is belangrijk wegens dat je vrouw (of je man) dan weet dat jij er ook nog bent en dat moet ze foelen. Dus harde kopjes – bonk – zijn het beste, dan kom je door de spanning heen en dat helpt.
• Erbij blijven staan. Dus je staat er en je wacht tot de spanning minder gaat worden. Liggen kan ook maardat helpt minder. Je moet niet keihard MEWWW- hallo gaan doen, dan wordt ze meer gespannen is mijn erfaring. Ik deed het een keer en toen riep ze “JA BERT” terug en toen was ik gespannen en ik moest door het huis rennen om rustig te worden en toen waren we alletwee raar van binnen.
• Duidelijk maken dat je wilt aaien. Dus dichtbij gaan staan en dan af en toe omhoog kijken, en dan je kop scheef houden en je kunt ook alvast gaan spinnen daar wordt je vrouw rustiger van. Als ze dan komt aaien komt het helemaal in orde met de ontspanning.

Brokjes

Dat is wat ik doe en het werkt ook nog. En voor mezelf eet ik dan ekstra brokjes want ik moet wel op kragten blijven, dat weet ik van mezelf.