Gisteren schreef Loesje over de ferandering in haar leefe wegens dat haar vrouw nou foor alteit thuis gaat zijn. En dat ze ongerust was ofer hoe dat dan moest. Ik weet daar iets ofer.

Rustiger

Toen ik hier kwam, was het ook voor alteit. Ik kwam in een huis waarin mijn vrouw al woonde en zij deed van alles dat zei ze en ze deed het ook. Dus ze zit aan haar werktafel of ze gaat lezen of ze doet telefoons en soms gaat ze weg. Meer doet ze niet en het is steeds hetzelfde dus ik snapte het al snel.
Ik kreeg knuffels en we speelden in het begin veel wegens dat ik toch wel gespannen was door de ferandering mijn mijn leefe. Want als je foelt dat je nou foor alteit thuis bent dat is best een groot gefoel om aan te wennen.
En toen ik van binnen rustiger werd en ik dacht nou weet ik hoe het hier gaat, toen zei mijn vrouw: “Bert, nu moet je een dagbesteding vinden.”
Een wat?

Je leefe

Een dagbesteding dat is wat je met je tijd doet. Want eerlijk waar de hele dag bankhangen dat is wel fijn maar daarfoor ben je niet geboore, wel om iets met je tijd te doen. Met je leefe. Alleen wat het is, dat moet je zelf ontdekken.
Eerst wist ik het niet. En ik wist geeneens hoe ik het moest vinden. En ik dacht misschien ben ik wel een kater zonder dagbesteding.
Maar toen gebeurde het.

Compliement

Op een dag zat ik in de vensterbank en toen keek iemand beneden in de straat omhoog naar mij en ik keek terug. En toen foelde ik van binnen een meww van rustig-aan. Het gebeurde.
“Goed gedaan, Bertje,” zei mijn vrouw.
De dag erna deed ik het weer en ik kreeg weer een compliement. Zo ontdekte ik mijn dagbesteding en dat is de straat controleere.
Dus ik hoop dat de vrouw van Loesje ook ontdekt wat haar dagbesteding is nou ze foor alteit thuis is en ik weet helemaal zeker dat Loesje en ook Zusje en vast ook Oopa Floris gaan helpen. Dan lukt het.

Ik find je moet als katerman een doel hebben in je leefe. Voor mij is dat mijn werk goed doen als controleur van de straat en dat ik goed kan ontspannen. Maar eigenlijk, eerlijk waar, wil ik ook Meen Koen worden.

Meer haare

Dat heb ik al eerder ferteld en dan zegt iedereen Bertje je bent goed zoals je bent. Het is tof om dat te hoore en dan ben ik een tijdje weer helemaal rustig in mijn kop. Maar dan komt het ferlangen weer. Meen Koen zijn. Een grote katerman met hele brede poote. Je bent een leeuw. Een teiger. Je kijkt naar de straat en alles en iedereen is meteen stil.
Wanneer ik het ferlangen heb, dan weet ik wat ik moet doen en dat is mijn vagt laten groeien. Want een Meen Koen heeft lange haare dus daarom.
En dan ga ik mezelf ook minder wassen wegens dat er dan meer haare in mijn vagt blijfen zitten. Dus daar was ik druk mee en het ging best goed, vond ik, alleen zei Loesje iets over dat ik me moest wassen dat was eigenlijk ook wel zo.
Alleen toen ging het mis.
Het werd warm.

Minder haare

Deze week was er heel erg veel warm weer. En dan ga ik verhaare ik kan er niks aan doen het gebeurt gewoon. Thuis wilde ik ook ekstra aaien opeens, dat is om de losse haare uit mijn vagt te halen. Dus toen ging er nog meer haar uit mijn vagt.
Ik kreeg een dunnere vagt en eerlijk waar ik foelde me gewoon mager. Een oude magere kater met kort haar was ik opeens. Mijn vrouw zei: nounounou Bertje. En Loesje meelde iets over aksepteere en daar had ze ook gelijk in maar ik wilde ook nog steeds Meen Koen worden.

Maar nou is het hele warme weg.
Dus ik begin gewoon weer opnieuw.
Ik ben een katerman met een ferlangen.

Nou we elke dag zon hebben, lig ik elke dag in de vensterbank wegens dat ik daar het beste lig. Dit is een aksiefoto want ik ferhaar tegen de gordijnen aan dus dat is gemakkelijk. Wat doe ik als ik lig te liggen?

Vacht

Nou ferharen dus dat zei ik net al. Als ik ga liggen en als ik opsta en als ik langs de gordijnen loop dan komen de losse haren uit mijn vacht en dan hangen ze aan het gordijn of ze vallen, daar kijk ik verder niet naar om.
Ik heb nou de hele tijd losse haren. Bij het aaien komt er meer uit mijn vacht en toch blijft die dik. Een borstel wil ik niet, een kam ook niet, ik wil niks alleen een hand, dat snap ik dus dan is het goed.

In de vensterbank heb ik ook weleens een dekentje gehad. Wegens dat mijn vrouw dacht, Bertje ligt zo hard.
Toen ging ik er niet meer in. Dekentjes zijn superfijn maar in de vensterbank lig ik gewoon waar ik lig en dat is feilig genoeg. Dus dekentjes of kussens die hoef ik daar niet te hebben. Doe mij maar de gewone vensterbank.

Zon

Oferdag lig ik in de zon. In de ochtend begin ik. Hup, erin. Liggen. Dan doezelen. En als ik foel, nou is het te heet, dan ga ik er meteen uit. Drinken, een brokje eete, op de krant liggen en wachten tot ik me weer goed foel. Warm is goed, dat weet ik, maar heet is niet zo goed, dat weet ik ook.

Nacht

’s Nachts lig ik soms ook in de vensterbank maar dan anders. Het leefe is dan rustiger. Ik kijk naar de autolampen die voorbij komen. Ik kijk naar boofe, naar de vriendjes die Ster geworden zijn. En soms slaap ik dan eefe.

Ik find de vensterbank super.

Ik wil eerst eefe zeggen dat ik het thuis superfijn heb en ik klaag nergens ofer alleen er is wel iets waarvan ik zeg dat kan helemaal niet.

In de weg

Het is dat mijn vrouw zegt dat ik in de weg sta.
Gewoon omdat zij wil staan waar ik sta.
Of ze wil lopen waar ik sta, dat kan ook.
En dan zegt ze van: “Bertje, wat sta je toch in de weg.”
Ik kijk dan eefe en soms doe ik MEWWW. Dan heb ik toch een antwoord gegeven want dat is beleefd en ook al woon je superfijn saame dan mag je nog best wel voor jezelf opkomen, zo zie ik dat.

Eigen plek

Thuis hebben we onze eigen plek. Aan de grote tafel beneden heeft mijn vrouw de stoel om in te zitten en ik heb een krukje met flies om op te liggen. Op de bank heb ik mijn eigen kussen en de rest van de bank dat maakt me niet uit dus daar kan mijn vrouw gaan liggen als ze wil.
En in de slaapkamer heb ik een slaapplaats in de kast die er staat en ook een eigen kussen op het bed, in de rest van het bed daar slaapt mijn vrouw.
Dus dat gaat allemaal goed, en als ik ofer het bed wil lopen dan kan dat dus heel presies zijn we niet, we delen gewoon het huis, wegens dat mijn vrouw ook altijd zegt jij woont hier ook Bert.
En dat is zo.

Beneden

Maar beneden is het anders.
Bijfoorbeeld als mijn vrouw terug komt van boodschappen, dan sta ik te wachten en ik zeg MEWWW, ik ben een beleefde katerman en het is ook dat ik laat merken ik find het fijn dat ze er weer is. Ik krijg een knuffel en een lief woordje, dus ik blijf staan waar ik sta, en dan is het opeens: “Bertje je staat in de weg.” Nou, hoe kan dat? Dat kan niet.
Of bijfoorbeeld als het tijd voor het eete is. Dan sta ik in de huiskamer en ik wacht op wat ik krijg, en wanneer het eindelijk komt. En zij gaat naar de keuken en komt terug de hele tijd heen en weer dat ik denk, eefe kijken hoor. En ja hoor: “Bertje je staat in de weg.”

Mijn meening is dat ik nooit in de weg sta.
En dat mijn vrouw wil loope waar ik sta, dat komt niet door mij.
Dat wilde ik gewoon ook zeggen.

Gisteren zei Loesje het al over vandaag. Dat ik jarig ben en dat we zes jaar verkering hebben. Dus het is een biesondere dag en toch doe ik een gewone dag vandaag en dat is hierom.

Lief zijn

Gewoon is het fijnste.
Dan snap ik de dag.
En dan foel ik wat ik in mijn leefe heb en dat het gewoon is dus het kan er altijd zijn en blijfe, ik hoef niet bang te zijn dat het opeens weg gaat en wat dan. Gewoon is dat ik weet wat er voor mij is en dat ik daarin feilig ben.
Wegens dat ik wel een grote stoere katerman ben maar ik heb nog steeds angstklachten en dan moet je lief voor je eigen zijn.

Verkering

Ik ga eerst iets zeggen over verkering. En dat is fooral dat ik niet snap hoe het kan dat de liefste en mooiste poes van heel internet met mij verkering wilde toen ik haar vroeg. Maar het is zo. We zijn nou al die tijd saame en ik heb Loesje heel erg zien veranderen. Toen ik haar ontmoette, dat was op mijn feesboek, was ze fooral lief en zacht en als ik wat vroeg dan zei ze wat, anders bijna niet. En toen ging ze aan ontplooiing doen. Ze nam een eigen feesboekpagina. Ze ging cursus geven. Ze werd de Moeder van Sterren. Ze doet een Hoedjessjoow. Nou, van alles. En ze is gek met jonge kittens. Nou durft ze veel meer en ik find het poosietief.
Dus als u denkt hoe moet dat verkering dan is mijn adfies je moet elkaar de ruimte geefe voor ontplooiing.
Loesje doet dat met mij ook.
Ik heb niks met dat jonge spul wegens dat ik graag mijn rust heb.
Dat vindt ze goed. En ik vind alles goed wat ze zegt en doet.
Dus je moet elkaar ook steunen.
En nou is het zo dat we saame ouder aan het worden zijn en Loesje praat daar heel eerlijk ofer en dan is het soms moeilijk maar wel altijd eerlijk daarin zijn we ook saame dus.

Jarig

Nou ofer dat ik jarig ben.
Per vandaag ben ik 15 jaar.
Dat denken ze dus, wegens dat ik door het asiel van de straat gehaald ben en dan weet je nooit wat presies je geboortedag is. En uit het asiel kwam ik hier, dat was dus vandaag heel veel jaar geleden en mijn vrouw zei toen dat ik wegens dat ik een nieuw leefe begon, ik nou een ferjaardag kreeg en nieuwe naame, Adelbert Cornelus. Maar iedereen zegt Bertje en dat is goed.

Alles bij elkaar is het best veel om te bedenken en om te foelen, dus daarom is een gewone dag het beste. Ik heb een thuis, verkering en een heleboel vrienden. Ik heb een superfijn leefe, elke dag weer.