Ja hoor ik heb weer wat. Het leefe van een ouderere katerman dat gaat vanzelf maar ik heb soms dingen die langzaam anders worden en dat had ik met eete.
Mijn afondeete.
Brokjes
Even hoe het is hier. Ik heb alteit brokjes staan, van die gezonde, dat ik de artroosie minder foel. Daar eet ik vooral ’s nachts van en als ik ze bijna op heb dan eet ik niet verder. Een leeg bord daar kan ik niet tegen. Dus als mijn vrouw dan ’s morgens ziet dan krijg ik meer brokjes en dat eet ik verder. Ze zegt ook dat het knap is zoals ik eet omdat ik na die ene operazie minder tanden heb en de brokjes zijn hard, maar ik eet gewoon em best lekker ook.
Maar nou dat afondeete.
Smakken
De laatste week at ik minder want erna moest ik steeds heel stevig nasmakken en ook met tongslingeren dat ik me in mijn bek weer gewoon foelde.
Mijn tanden zijn in orde de dokter heeft er naar gekeken de laatste keer dat ze er was.
Daarvoor had ik oorzalf om te eete nou met dat spul eet je echt gewoon door.
Dus nu was ik weer mezelf.
Bord vol
Mijn vrouw zei: “Wacht maar Bertje, ik heb een idee.” Die afond kreeg ik weer een bord met afondeete alleen het zag er anders uit.
Het was moes.
Net als de goermet maar dan een bord vol.
Ik keek van wat is het. “Toe maar,” zei mijn vrouw en toen zette ik een stap dichterbij en ik rook aan de moes.
O ja. Afondeete.
Dus ik eete.
En eete.
Zo, wat at ik.
Mijn hele bord ging leeg.
Moes
De dag erna kreeg ik weer moes en dat krijg ik nou elke dag. Mijn vrouw heeft een mini-blender voor mij gekocht, vertelde ze, en daar doet ze nou elke keer het afondeete voor mij in, steeds wat anders natuurlijk maar het wordt wel moes.
Dus nou eet ik meer en ook nog gemakkelijker. En de brokjes blijf ik ook eete.