Soms gebeuren er dingen die je niet kan begrijpen, ik niet en mijn vrienden niet en mijn mensen niet, je snapt gewoon niet hoe het kan, en waarom het kan, je zau willen dat het niet waar was maar dat is het toch, er zijn geen letters voor, er is alleen maar stilte en ferdriet en herinneringen, en zoiets is gebeurd: onze allerliefste Loes van de blog is een ster geworden.
Moeder aller Sterren
Loes die zo lief was en zo dapper, Loes, de Moeder van alle Sterren, staat nu aan de hemel te twinkelen, ze is weer bij Oopa Floris, maar hoe moeten we hier nau ferder zonder Loes, wat moet Bertje zonder zijn verkering, wat moet Door zonder zijn mamsie, wat moet ik zonder mijn lieve vriendin, wat moeten we allemaal zonder Loes?, maar fooral: wat zullen mevrouw Loes en Zusje veels te veel ferdriet hebben, wat een grote leegte in hun hart en in hun huis …
In ons hart
Lieve Loes, je was zo belangrijk voor de blog, dankjewel voor al je fantastiese letters, voor je goede zorgen voor iedereen, voor de Hoedjessjoows, voor je vriendschap en voor je leefen, we blijfen altijd aan je denken, je blijft bij ons, we dragen je mee in ons hart, en we staan poot in hand in poot in hand om mevrouw Loes en Zusje heen, om ze een heel klein beetje te kunnen troosten, want zo een groot ferdriet heeft tijd noodig, en het komt nooit meer helemaal goed.
Sterren
Lieve Loes, ik ga elke afond naar je zwaaien, ik weet zeker dat de sterren je met open armen en pootjes op hebben gewacht, en ik fergeet nooit wat je me hebt geleerd, je hebt me geleerd dat zacht zijn sterker is dan hard zijn, dat rond een mooie form is, dat liefde bijna alles kan, en dat de sterren altijd bij ons blijfen, we kunnen ze zien en naar ze zwaaien, en dat is natuurlijk heel mooi, dat ga ik ook doen, maar het is helemaal niet hetzelfde als toen je nog hier was, ik mis je zo heel heel heel erg… maar wat een geluk dat ik je heb gekend, tot ziens lieve Loes!