Afgelopen week was er een paar keer zon, de zon was nog niet echt heel warm, behalfe als ik er presies in ging liggen, dus dat deed ik, het was heerlijk en ik bleef de hele dag buiten, ik schoof met de zon mee door mijn tuin, zodat ik dat warme bleef foelen.
Lente
Het leek wel alsof het lente was, ik keek om me heen en zag dat mijn tuin weer begint te groeien en te bloeien, er zijn al wat bloempjes en ook steeds meer blaadjes, mijn tuin haudt van de zon, net als ik!, er komen steeds meer kleuren en alles ziet er frolijker uit, Mikkie lag op het dak van het schuurtje te rollen van geluk, en Pokon rommelde stiekum in de tuin van de buren, en toch was het niet zoals het moest zijn, ik foelde een schaaduw over alles heen, ik kon die schaaduw niet zien maar mijn hart foelde de kau en het donkere ervan.
Ster
Die schaaduw is het ferlies van Loes, die nau een ster is, Loes die liefde gaf en licht uitstraalde, en Loes was er altijd!, alles is ineens helemaal anders zonder haar, fooral voor mevrouw Loes en Zusje, en voor Bertje en Door, maar iedereen mist Loes en haar mooie en wijze letters, ik krijg nu geen antwoord meer van haar op mijn letters, en daar ferheugde ik me juist altijd zo op!, net als op de heerlijke taarten die ze voor me bakte, ik bakte frietjes spesjaal voor Loes en haar leefeswerk, en dat kan nu niet meer dus mijn frietuur is foorgoed gesloten.
Uitfinden
We moeten ferder maar we moeten nog uitfinden hoe we dat gaan doen, konden we het maar aan Loes fraagen, Loes zau dat wel weten, ze wist alles over gefoelens, en ze kon moeilijke dingen toch poosietief bekijken, gelukkig hebben we van haar kunnen leren, ze leerde ons over liefde, respekt, akseptaazie, ferbinding, geduld, fielgoed, troost en steun, dat zijn mooie ronde en zachte woorden, en als ik ze hoor denk ik meteen weer aan Loes, en ik denk dat Loes daar trots op zau zijn!, met die herinneringen ga ik proberen poot voor poot ferder te gaan, hoe moeilijk dat ook is.
Heemel
Nu is het wel al een beetje lente aan het worden maar de zon en de warmte moeten nog komen, de hemel huilt nog veel om Loes, ik hoop maar dat het over een tijd ECHT lente wordt, dat er weer planten en bloemen groeien om de leegte heen die Loes heeft achter gelaten, en dat Loes in die lente dan de roose bloesem van de appelboom is, dat ze de mooiste roos is die bloeit, of de vlinder die foorbij fliegt, de vlinder die dwarrelt en danst in de lucht, die in de zon gaat zitten en haar vleugels open fauwt om van de warmte te genieten, en daarna wegfliegt, steeds hoger en hoger, tot ze in de blouwe heemel is…