Categorie archieven: Dorus

Katrientje vertelt: toen we naar het asiel gingen (Kerstblog 3-5)

kerstblog

Nou, we werden dus wakker en we besloten om ons uitgebreid te gaan toiletteren. Toen kregen we honger, Loesje zei tegen mij dat haar maagje leeg was. Dus ik liep naar het personeel om om eten te vragen. En we kregen echt lekker eten.

Tonijn

  • Ooooh tonijn. Oooh Loeselien, kijk!!
  • Prrr,prrrr,prrr….oooh Katterien, me tonijn! Ik voel me hart in me buik. Ooooh lekkere kersttonijn.
  • Ooooh nee…ik heb geknoeid op mijn schone pakje Loes.
  • Ooooh ik kan ook niets zonder te knoeien eten zeg.
  • Kom maar bij mij, ik doe jou schoonpoetsen. Smikkelsmak, prrr prrr prrr

Loesje maakte mij schoon. Ze had daar weinig moeite mee hoor, want ze had nog ruimte in haar maagje.We gingen een mooie zak zoeken. Het personeel vond een mooie grote rode zak. Alleen ging het een beetje mis. Loesje was een beetje gehaast.

Kibbelen

  • Oooooh nee, dat moet onderin hoor.
  • Me kip en me garnaaaale moeten onderin Katrien, anders kan ik mij eigen niet beheersen.
  • Neehee, als je dat onderintje legt dan gaat het stuhukk.
  • Jij moet jouw eigen niet met mij eten bemoeien, anders ga ik meediteere in de zak. Ik moet nu voor mij eigen opkomen.
  • Ooooh Loes!!!
  • Katterien, met eten is me leven!

We begonnen zelfs wat te kibbelen. De haartjes vlogen nog net niet in het rond.Mijn personeel zag ons kibbelen en kwam tussenbeide. Er werd geëist dat het weer goed kwam tussen ons.

  • Oooooh Loesje, sorry.
  • Snik, snik, ik voel nu traane van emoozie en verdriet. Ik vind het zo erg Katrien. Ik wil nooit boos op jou zijn van me eigen.
  • Zullen we knuffelen?
  • Prrr prrr prrr oooh ik wil graag knuffelen. En dat we weer soolzusjes zijn Katrien en dat het bijna Kerstmis is

In het asiel

kerstblogHet personeel hielp ons verder en we waren binnen een paar minuten klaar. We dronken nog een watertje en besloten richting asiel te vertrekken. Onderweg zongen we vrolijke kerstliedjes. Na 5 minuten rijden zagen we het groene gebouw van DOA. Daar werden we door de honden Bor en Pippa opgewacht. Pippa legde ons uit dat ze last van haar ruggetje had en dat we daarom zelf even door het asiel mochten lopen.
Daar gingen we.

  • Ooooh Loesje. Moet je kijken!!
  • Ik ben ook best een beetje bang Katrien, van ze honden en als ze woef zeggen.
  • Hier mogen de woefjes spelen Loes.
  • Ik kijk mij oogies uit. Ooh wat zijn ze groot Katrien.
  • Gelukkig zitten ze achter een hek!
  • Misschien krijge ze ook sportbrokke net als me verkering Bert?

We liepen verder. Zo belande we boven, bij de katten. En wat daar gebeurde verteld Loesje in onze laatste blog over onze reis.

Loesje vertelt: over spulletjes kopen (Kerstblog 2-5)

kerstblog
Me soolzusje Katrien stond al ongeduldig in ze startblokken voor Amsterdam maar ik voelde mij eten in me buik.

Toen ben ik wel eerst naar de bak geweest want ik vind brommert rijden heel spannend. Ik zeg U eerlijk, ik had het nog nooit gedaan maar Katrien vond dat ik het nu wel moest doen van me eigen. Voor de dieren in ze asiel en voor de spulletjes die we moesten gaan kopen. Maar ik was best heel bang want als poes ga je niet iedere dag op de brommert. Behalve als je Katrientje heet van je eigen.

Inkoopjes doen

  • Ooh Katrien ik voel mij eigen nu best onzeker. Ik heb nog nooit op ze brommert gezeten en we moeten helemaal naar Amsterdam voor de boodschappen en de dieren in ze asiel. Maar ik wil het wel durven. En ik heb ook centjes van mij eigen spaarpot.
  • Ooooh wat lief Loes. En hoeveel dan? Want we zouden ook nog uitgaan dit weekend. De kattendisko is er weer en ik wil uit mijn bolletje gaan.
  • Het is bijna kerst Katrien. Onze centjes zijn voor ze dieren, dat hadden we toch afgesproken toen we garnaale en krab zaten te eten met ons eigen.
  • Oke…oke. Ik blijf wel thuis dit wiekent. Ooooh we kunnen zo inkoopjes doen want ik heb veel centjes meegekregen. Zullen we het bij elkaar leggen? Dan kunnen we moetsjo veel halen.
  • Moetsjo veel is best heel veel. Ik vind een kerstboom ook mooi voor ze asiel. Dan kunnen alle dieren de kerst zien en voelen en dat is belangrijk. Oooh ik voel me Stille Nacht Katrien….

We moesten ook nog een lijstje maken en toen heb ik nog wel snel een stuk tonijn gegeten. Katrien kreeg ook een stuk maar zij heb liever uit de Magnogwat. Ik had best veel zeenuw maar tonijn helpt dan wel.
Toen gingen we op de brommert van Katrien. Vroem, vroem, oooh ik was bang….
en Katrien zong kerstliedjes

  • Oooooh sjingul bel singul bel, sjingul ol ze weeh….oooooh sjingulhalloooo sexy katerman.
  • Oooh Katrien, misschien heb ie wel verkering! Ik ben een nette poes denk ik wel en me Bert vertrouwd mij eigen. Ik vind van het zingen best fijn maar ik ben ook verlegen. Straks loopt ie met ons mee naar ze asiel.
  • Nou ja, ik mag toch wel wat zeggen? Geef toe…hij zag er hot uit toch?
  • Ik heb al verkering met me Bert Katrien. En jou eigen heb een zwak hart! Daar moet ik ook op letten want ik voel nu veel ondeugd. En het is ook bijna kerst!
  • Tsssss we gaan wel verder hoor.
  • oooh Katterien, ooooh je rijdt zo hard!

Meedietaasie

Toen heb ik wel me meedietaasie gedaan op ze brommert. Voor rielekst in me kop en ook omdat ik bang was. Dat moet ik wel eerlijk zeggen. Katrien deed gewoon door zingen en ik had mij oogjes dicht. Toen we bij de grote winkel waren hebben we wel eerst kerstmelk gedronken en ons gekibbel over ze sexy kater uitgepraat. Dat is wel belangrijk als je soolzusjes ben van je eigen. Katrien deed haar pootjes om me heen slaan en ik voelde mij eigen weer veilig. Toen hebben we allemaal lekkere dingen gekocht voor ze dieren in het asiel.

  • Ooooh Loesje,moet je kijken wat veel.
  • Ik voel me tonijn in me buik van geluk Katrien. Zoveel lekkers!
  • Oooooh Loesje, ik word er gewoon emo van.
  • Nu hebben ze dieren een hele fijne en lekkere kerst en ik moet mij eigen ook beheersen. Ooooh Katterien tonijnsnoepjes!
  • Kom Loes, we gaan dit naar mijn huis brengen. Dan kunnen we het morgen brengen.
  • Oooh heb jouw personeel ook eten voor ons eigen in huis gehaald? Misschien wel Kersttonijn?

Spullen

Bij Katrien thuis hebben we alle spullen in ze verboden kamertje gelegd. Ik wist niet dat het bestond. En we deden ook een slotje op de deur want ze personeel mocht niets zien. Ooooh en de volgende dag zouden we naar het asiel gaan en ze twee honden ontmoeten. Bor en Pippa. Gelukkig kregen we veel te snekken en ook gewoon eten uit de Magnogwat. Ik heb toen om nog meer eten gevraagd want ik had best veel zeenuuw. En ik ben ook eerlijk geweest tegen Katrien want ik voelde mij eigen onzeker.

Honden

  • Katrien ik heb nu best moeilijke gevoelens. Van ze honden in het asiel. Ik moet het toch tegen jou zeggen. Ik vind ze groot en sterk en ze ruiken anders. Ik voel mij buik en ik moet steeds naar de bak.
  • Ooooh Loes….maar ze zijn heel lief hoor. Ik ken ze. Echt!!
  • Ik vind jou stoer Katrien. En je ben lief voor alle dieren. Ik wil nu niet meer onzeker zijn maar van me eigen ben ik het wel.

Toen mocht ik wel tussen de pootjes van Katrien slapen, zij is wel me liefste soolzusje. En de volgende dag, ooh ik wilde er nog even niet aan denken van me eigen…

Morgen deel 3: Katrientje vertelt over het asiel en de ontmoeting met Pippa en Bor

Katrientje vertelt: over aksie voeren en Loesje is bang (Kerstblog 1-5)

Ikjes heb een soolzusje. Ze heet Loesje en we hebben elkaar op Feesboek ontmoet.

Bij Bertje en toen kreeg Loesje haar eigen Feesboekpagina en ikjes ging zingen en toen waren we soolzusjes. Ik heb een brommert. En Loesje heeft verkering. En toen ze bij mij thuis zeiden dat er Kerstmis aankwam toen mocht ik aan de telefoon om Loes te bellen.

 

Aan de telefoon

  • Hallo Loesje, met ikjes. Hoe is het met je?
  •  Oooh Katrientje, ik ben aan het uitbuiken van me tonijn. Ik lig op me eigen meedietaasiepaal en ik doe ook oefeningen.
  •  Oooh gaaf maar waar ik voor bel. Ik heb moetsjo zakgeld en ik wil lekkers kopen voor de diertjes in het asiel. Wil je met mij meegaan?
  •  Ik? Ooooh Katrien ik voel nu veel moeilijke gevoelens. Van vroeger toen ik ook in ze asiel zat. Toen voelde ik mij niet gelukkig, ik was ook bang Katrien.
  •  Ooooh daar heb ik helemaal niet aan gedacht.
  •  Wat als ze me weer willen houden? Ik vind het best moeilijk als ik het van me eigen mag zeggen.
  • Neeee natuurlijk houden ze je daar niet.
  •  Oooh Katrien, ik voel me hartje en traantjes. Ik wil niet weg bij me vrouw en ik heb ook verkering met me Bert.
  • Oooooh kom in mijn pootjes lieverd. Weet je, ik ga even met het DOA bellen. Dan weten we meer.
  • Doe je dan wel zeggen dat ik niet wil blijven van me eigen. Dat ik al me huisje heb gevonden. Oooh ik ga nu eerst me tonijn eten.

Aksie voeren

Nou toen heb ik de telefoon nog in mijn pootjes gehouden. Ik naar het DOA bellen. Ik zei dat we aksie wilden voeren en Loesje bang was dat ze ons wilden houden.
Zou echt niet gebeuren hoor zeiden ze. En aksie voeren was goed.
Dus ikjes op mijn brommert naar Loes toe. Ikjes hoefde maar 71 boompjes te rijden.

  • Halloooo Loes.
  •  Oooooh Katrien, je bent er al. Prrr, prrr, prrr, ik moet nu spinnen van geluk.
  •  Ik heb lekkere dingetjes bij mij zodat we kunnen snekken tijdens het ooferleg.
  •  Snekken, ooooh ik ben nu de gelukkigste Loesje. Ik zie garnaale en zalm en kipmootjes, ooooh ik voel mij eigen nu zo fijn. Kom maar snel binnen Katrien dan gaan we in me mand zitten en de Lei-jon King kijken dan kan ik aan Bert denken.  Ja wat gebeurde er: Loesje valt in slaap. En toen ze wakker was, voelde ze zich bang.

Ja wat gebeurde er: Loesje valt in slaap. En toen ze wakker was, voelde ze zich bang.

  • Oooh Katrien, ik voel mij eigen zo verdrietig. Me droom was een nachtmerrie. Dat ik toch in ze asiel moest blijven en ik mocht me Bert niet meer zien op me kompjuuter. Maar ik heb wel verkering van me eigen!
  •  Ooooh lief dinnetje. Kom maar in mijn pootjes hoor. Je hoeft echt niet bang te zijn.

Naar Amsterdam

Nou zo zijn we dus in slaap gevallen dat kan best als je soolzusjes bent. En toen zeg ik nou moeten we naar Amsterdam om spulletjes te gaan kopen voor de dieren in het asiel.

Morgen in deel 2: Loesje vertelt over spullen kopen

Katrien over het liggen in mandjes

mandjes

En ja hoor…daar is ze weer.  Vandaag gaat deze dame het hebben over mandjes.

Ik heb heel veel mandjes gehad hoor. Minimaal 1 keer per jaar krijg ik een nieuwe. De kleur maakt mij niet uit. Als het maar lekker ligt. Toevallig heb ik nu een panterprint. Past goed bij mijn huispakje.

Handdoek

Toen Catoo en ik hier kwamen wonen lag er al een mand klaar. Zo’n lekkere zachte. Alleen weet ik niet meer welke kleur. We keken naar de mand. Ja? Wat moeten we daar nou mee? We waren helemaal geen mand gewend, wij waren gewoon gewend om op de vloer te slapen. Het liefst op een handdoek. We lieten dat stomme ding ook gewoon links liggen. Of rechts, maar dat doet er nu niet toe.
We hoorden wel steeds van ga er nou eens in liggen. Nee!!! Ga er zelf op liggen als je dat zo leuk vind. Maar dat deden ze nooit.

Het personeel had het één na kleinste mandje gekocht. Ze zeiden dat, zodra we uitgegroeid waren, ze een grotere zouden kopen. Nouuuu… we groeide wel, maar niet zo gek veel. We werden smurfkatjes genoemd. Tsssss.
Enniehauw….het kwam er in het kort op neer dat ze het mandje, wat ons betrof, weg konden gooien. Zo niet leuk vonden we het.
En uiteindelijk deden ze dat ook. Vrouw gooide het op balkon. Wij mochten ondertussen gewoon weer op ons balkon na mijn uitglijer. En we zagen dat stomme mandje liggen.

Buiten

Oooooh toen kregen we een iedeej. Zou het niet koel om lekker buiten te slapen? In die stomme mand?
Nou… na een uur kwam vrouw op balkon en ze zag ons tweeen prinsesheerlijk maffen in de mand. Ze riep man er bij. We hoorde dat ze nu wel blerde. Ja!!! Nu wel ja. Toen we eten kregen besloten ze ons mandje onder de tuinstoel te zetten. Kijk… we leven in regenland en ze hadden geen zin om iedere keer een mand te moeten drogen. We kregen dus een soort van afdakje. Zo handig, want zo bleven we droog tijdens regen.
En als de zon te fel was lagen we lekker in de schaduw.

Lijf

Trouwens… sommige van jullie zagen mij een keer lijf op feestboek slapen in mijn mandje. Echt… ze gunt me soms totaal geen rust als ik even priefee wil zijn. Het is echt een wonder dat jullie me nooit op mijn roze kattenbak hebben gezien.
Als we een nieuw mandje kregen ging de oude naar het asiel. En die waren nog heel goed hoor. Wel moesten we iedere keer even aan het nieuwe mandje wennen.
Want onze geurtjes zaten er nog niet in. Zolang het mandje buiten blijft ga ik er wel inliggen, want na bijna 17 jaar wil ik er nog steeds niet binnen op slapen.

Dit was het weer.

Veel liefs en een kusje,

Katrientje (prinses zonder erwt maar wel met een zacht balkonmandje)

 

 

Katrien over: het vangen van muizen

kat vangt muizen

Vandaag ga ik het hebben over muisjes. Die lekkere vette en sappige met pootjes. Vanaf dat ik een half jaar ben vang ik muisies. Gewoon, omdat ik het leuk vind.

Platte staart

Eerst had ik bontje muisjes zonder pootjes maar met een platte staart. Voor even vond ik ze leuk. Tot ik mijn eerste echte levende muis zag. Oooooh mijn, toen nog niet stomme, hartje ging dan van boemdiedieboem. Of klopperdeklop, dat kan ook.
In ieder geval was het koel. Het stomme is…die sappige muizen laten zich niet zomaar pakken. Soms zat ik dagen en nachten achter een muis aan. Nou…dan had ik enorme wallen onder mijn oogjes hoor van het opblijven.
En dan ging ik alleen even een uiltje knappen en eten en drinken.
Het personeel wist eigenlijk meteen als ik beet had. Kijk… ik speelde nooit in mijn uppie. En als ze herrie hoorde en catoo sliep dan wisten ze al hoe laat het was. Muistijd!! Ooooh ik gooide en smeet met mijn speeltje. En het muisje vond dat zo leuk dat het gezellig zat mee te piepen. Ik gooide en smeet met mijn muis ook wel eens tegen de muur. Oooh en soms was dan het batterijtje meteen stuk. Zo stom. Ik vind dat muisjes wel eens betere batterijtjes mogen hebben.
Één keer heb ik een hele familie leren kennen die op balkon leefde.

Mijn vrouw

Eerst pakte ik de kinderen. Je gaat toch eerst voor de makkelijkste toch? Die legde ik naast elkaar in de keuken, allemaal met kapotte batterijtjes natuurlijk. Vrouw zag ze liggen en reageerde zo blij. Ze pakte de stoffer en blik en veegde ze op. Toen kregen ze vliegles van haar. Toen ving ik mama muis. Ik legde haar voor de voeten van vrouw. Het muisje leefde nog hoor. Maar was vrouw blij? NEE!! Oooh ze zei dat ik een gemene kat was omdat het muisje lag te schokken. Nou!! Dan doet het batterijtje het toch nog? Vrouw pakte weer de stoffer en blik, veegde mijn innig geliefde muis op en gooide het over de balkonrand naar beneden. OOOOH wat erg.

Personeel

Soms ving het personeel zelf ook een muis. Dan had ik hem eerst in het nauw gebracht en kon hij geen kant meer op. Gingen ze een lege glas over hem heen doen. Oooh…ik er omheen lopen. Maar nee…ik kreeg hem niet meer te pakken.
Toen deden ze er een groot papiertje onder. En soms hoorde ik dat ze spraak met de muis. Ga nou op het papiertje springen gekkie.

Hallo personeel!!! Misschien ging dat niet omdat de staart half onder het glas was. En ja hoor, opeens zei ze tegen man van oh…zijn staart was buiten het glas.

Andere katten

Toen gingen ze met glas en muis naar buiten en kreeg het vliegles. Ooooh ik lachen…die muis deed alle 4 de pootjes wijd.
Maar ja… op balkon zag ik dat die muis, na de landing, snel wegrende. Zo gemeen dat vrouw mijn muis aan andere katten gaf.
Nou, dit was het weer voor deze week.

Veel liefs en kusjes

Katrien (muizenbeheersterprinsesje van beroep)