Alle berichten van mevrouw Bert

Hamlet VII werkt nu in het hotel

   Daar ligt Hamlet de zevende. Sinds een paar maanden is hij de kater van het beroemde Algonquin Hotel in New York. Dat hotel heeft altijd een hotelkater.

Traditie

Het is mooi om zo’n traditie te koesteren. De vaste gasten weten wat ze kunnen verwachten, en ze komen misschien ook juist voor een hotel dat zo goed is dat een kat zich er thuis voelt. Het is toch een aanbeveling voor een hotel, winkel of huis, wanneer er een dier gelukkig is.

Naam

Dat Hamlet de zevende Hamlet in de reeks van hotelkatten is, behoort ook tot de traditie. Elke mannelijke kat heet Hamlet. Er waren er dus zes katers voor hem. De poezen die in het hotel werken, dragen de naam Matilda.  Een paar maanden geleden ging Matilda de derde met pensioen. De vacature die toen ontstond, werd door een nieuwe Hamlet gevuld. Op de foto is te zien dat hij al helemaal ingewerkt is.

Begin

Leuk om te weten is deze traditie begon met een kater die Billy heette. Hij was de allereerste hotelkater. Dat was in de jaren 1930. Een paar dagen nadat Billy over de regenboogbrug was gegaan, wandelde er een kater het hotel in met het plan om daar te blijven. Dat was Rusty.

Ter ere van de beroemde hotelgast en acteur John Barrymore, werd Rusty omgedoopt in Hamlet. Dat kwam omdat Barrymore in zijn rol van Hamlet destijds onvergetelijk was geweest. Zo begon de traditie.

Katten

Alles bij elkaar geteld heeft het hotel nu twaalf katten gehad. Zes katers die elke de naam – of eigenlijk een titel – Hamlet droegen en drie poezen genaamd Matilda.

Hoeveel mensenlevens zullen deze hotelkatten hebben aangeraakt? Hoeveel gasten gingen naar huis, met de herinnering aan een uur met Hamlet of Matilda? Een hotelkater kan veel goeds doen voor mensen, kijken, kopjes geven, luisteren.

(Bron: Marriott.com)

 

 

de beroemdste kattenvader van Amerika

kattenvader  John Bartlett (rechts op de foto) zette tien jaar geleden een webcam neer in zijn huis. Iedereen kijken naar de adoptiepoezen die tijdelijk opving. Zo klein begon hij. En nu is hij wereldberoemd als Fosterdad John.

Begin

Sinds Fosterdad John begon met de tijdelijke opvang, heeft hij meer dan vijftig keer kittens, moederpoezen of katten in moeilijke omstandigheden opgevangen. Dat is al supermooi. Maar omdat alles zo goed online te bekijken was, kregen anderen inspiratie om ook katten een tijdelijke opvangthuis te bieden. Het is mooi en moeilijk tegelijkertijd, want een kat bloeit op door jouw aandacht en liefde en dan… dan neem je afscheid, want de kat vindt dan zijn of haar definitieve thuis.

Groei

De webcam van John kun je hier op Youtube zien. Soms slapen de kittens, soms zijn ze actief. Je weet het nooit. John komt regelmatig op bezoek in de kattenkamer om te spelen en als het nodig is de katten te wegen of extra voeding te geven.  Het gebeurt ook weleens dat hij tussen de katten in slaap valt – hij heeft tenslotte ook zijn werk en zijn leven buiten deze kamer. Door de voortdurende webcam is de groei van de kijkende achterban enorm geweest, en die groeit nog. Over de hele wereld kijken de mensen mee. En je ziet het zoals het is, dus ook als er een kat moet overgeven of wanneer een kitten het niet redt. Dan is iedereen bedroefd. Meeleven is een internationaal gevoel.

Purrfect Pals

Alle katten en kittens komen van het asiel Purrfectpals. Daar geven ze John een seintje als er iemand in zijn opvang moet.  John gaat de katten ophalen en zorgt ervoor dat ze de goede hulp en liefde krijgen. Dat is allemaal via de webcam te zien. Dan breekt de adoptiedag aan: de dag waarop de katten hun thuis vinden. Korter of langer daarna zijn er weer nieuwe katten te zien. Zo gaat het jaar in, jaar uit.

(Bron: Purrfectpals.org)

 

Hoe de poes Peaches duizenden dollars inzamelde

  Hier zit Peaches, ook wel bekend als Lily, Snickers en onder vele andere namen.  Ze woont op het terrein van de Amerikaanse Duke Universiteit (Noord-Carolina).  Peaches heeft duizenden dollars ingezameld.

Campus

In Amerika is het gewoner dan in Nederland: een campus, een terrein vlakbij de universiteit om te wonen en te werken. Zoiets is eigenlijk een mini-stadje, met ook allerlei bewoners. Katten horen er ook bij, zoals Peaches dus.
Net als de andere katten die er wonen, geeft ze kopjes en bemoediging aan studenten en docenten, die dat natuurlijk op prijs stellen. Behalve Peaches is ook de campuspoes MamaBean er druk mee. Ze wonen half op de campus en zwerven er een beetje rond.

Maar Peaches heeft ook zorg nodig, en met de zorg komt een rekening van de dierenarts. Wie gaat die rekening betalen?

Inzamelen

Studenten van de campus besloten tot een geldinzamelingsactie, uit naam van Peaches en de andere campus-katten, in ieder geval voor MamaBean. Het doel van de Gofundme-pagina was driehonderd dollar.  Dat was voor injecties, onderzoek en medicijnen, en wat ze nog meer nodig zou hebben. Kwamen ze boven de driehonderd euro, dan zou het geld bestemd worden voor een verzekering. Geen bedrag was te klein, schreven de studenten, dus iedereen kon iets geven.

Succes

De inzameling bleek al snel een succes te zijn en dat is het nog steeds. Er is nu geen 300 dollar opgehaald maar 1860 dollar en de teller tikt nog steeds door.

Wat een goed nieuws voor Peaches en voor MamaBean, en voor de andere rondzwervende campuskatten van de Duke universiteit.

En ook: wat een inspirerend voorbeeld voor anderen. Een bescheiden initiatief groeide zomaar uit tot een groots resultaat. Veel mensen willen graag helpen, maar ze weten niet altijd hoe. Wanneer een ander dan begint en het gemakkelijk maakt, kan het meer dan in orde komen. En daar heeft Peaches veel aan.

Zwarte katten steeds vaker geadopteerd

zwarte kat  Goed nieuws uit de asielwereld. Zwarte katten worden steeds vaker geadopteerd. Dat komt door de film Black panther.

Zwarte katten hebben het altijd wat moeilijker dan katten van andere kleuren. Gelukkig begrijpen meer en meer mensen wat ze eigenlijk te bieden hebben.

 

Bijgeloof

Er zijn nog altijd mensen die denken dat het zien van een zwarte kat ongeluk brengt. Dat is bijgeloof. Het is onjuist. De werkelijke betekenis van het zien van een zwarte kat is dat er liefde en voorspoed onderweg is naar jou. Dat is dus precies het omgekeerde. Toch hangt het bijgeloof nog in de lucht. Een zwarte kat die in het asiel woont, heeft minder kans om een thuis te vinden.

Daar komt nog eens bij, dat veel mensen het moeilijk vinden om mooie foto’s te maken van een zwarte kat. Want ze hebben Facebook en Twitter en ze willen plaatjes neerzetten.

Film

Sinds de film Black Panther (vertaling: zwarte panter) in de bioscopen draait, is er een verandering merkbaar. De science fiction film zit vol zwarte mensen met in de hoofdrol een zwarte koning. Dat soort films zijn er nog veel te weinig.

Door de film snappen de mensen weer: black is beautiful. (zwart is mooi).En dat merken de dierenasielen, vooral in Amerika. De zwarte katten krijgen vaak een naam van een van de personages uit de film. Naarmate de film langer in Europa draait, gebeurt dat ook hier.

Populair

Gelukkig is het gemiddelde dierenasiel best streng in aan wie ze een dier meegeven, en nemen ze gemakkelijk dieren op. Want eerlijk is eerlijk, als een kleur opeens populair wordt, kan het ook tijdelijk zijn. Hoe dan ook vinden nu meer zwarte poezen en katers een thuis, en leren de mensen met wat meer inspanning prachtige foto’s van de kat maken, en zo kan de populariteit gemakkelijk groeien. Zwarte katten zijn nou eenmaal prachtig.

(bron: hln.be)

 

 

kater Browser blijft lekker in de bibliotheek wonen

bibliotheek Na zes jaar trouwe dienst als bibliotheek-kater in Texas ontving Browser zijn ontslag. Er waren klachten gekomen. Maar ontslag? Browser weg? Dat was een gedachte die voor velen niet te accepteren was.

Dit is een verhaal met een happy end, zoals dat ook hoort bij een hardwerkende kater.

Muizen

Ongeveer zes jaar geleden had een bibliotheek in het stadje White Settlement, (de Amerikaanse staat Texas) een probleem. Muizen. Je kunt er van alles tegen doen, maar de meest logische en best werkende oplossing is een kater in conditie en die zich oer voelt. Zo kwam het dat Browser in de bibliotheek kwam te wonen en te werken. Maand in, maand uit, was hij op zijn post.

Zijn takenpakket werd vanzelf groter. Hij was de plaatselijke therapeut die alles begreep wat de mensen tegen hem zeiden. Hij was de aaibare vriend. Hij was toezichthouder op studie en lezen.  Wie was er nuttiger dan Browser?

Klachten

Toch kwamen er klachten. Er waren bibliotheekbezoekers die last kregen van een  allergie, dat kwam door Browser. De oplossing was radicaal: ontslag en dertig dagen om een nieuw onderdak te vinden. Waar moest hij heen? Waar kon hij een nieuwe baan vinden?

Aandacht

Dat werd een rel die de aandacht trok van heel Texas en landen erbuiten. Browser weg? Iedereen protesteerde. In het stadje begrepen ze dat ze misschien wat te snel tot een besluit waren gekomen – dat begrip werd bevorderd door de ongeveer achttienhonderd mails per dag die stuk voor stuk Browser steunden.

Ze gingen vergaderen. De burgemeester kwam erbij. Betrokken burgers eisten spreekrecht, wat niet lukte. De internationale druk werd wel degelijk gevoeld. Al die mails, en er kwamen zelfs boze berichtjes uit Europa.

En uiteindelijk gebeurde wat vrijwel iedereen wenste: Browser mocht blijven. Gelukkig.  De mensen met een allergie konden een andere oplossing zoeken.

(bron: independent.co.uk)