Hoe Leootje de frient fan de Koning werd

Ajoooo allemaal!
Wat hebbe we mooie daage met son gehat!
En er koome er nog meer!
Het is gewoon fantasties!

Simon

De balkondeur is nau dag en nagt oope.
Niet sgrikke hoor, we kunnen niet fan het balkon af weeges de tweefoeters hebbe alles met gaas dicht-gemaak.
En er fliege ook geen beessies naar binne weeges der is so een hordeur waar je doorheen kan loope.
Die klap meteen weer digt.
Het is gewoon maagies.
Wij sitte dus buite en binne wanneer we wille en dat is sooo fijn!
Simon die heef de tijt fan se leefe.
Hij heef het nau heelemaal druk weeges de son geef lichjes op de muure en het plafon.
Omdat sijn oore kapot sijn doet ie alles met se neus, se snorhaare en se ooge.
Die lichjes die de son maak op de muure fint hij fantasties.
Hij jaagt se allemaal op!
Hij breng se speelgoetmuise fan binne naar buite en weer terug en hij is egt heel blij!
Hij jaag ook op se eige sgaduw en soms is ie so moe fan het jaage dan falt ie in slaap waar of te dat ie ligt op dat moment.

Rieporter

Ik ben ook heel erreg blij!
Weeges ik heb een proo-jekt!
As raasende rieporter fan het miews ga ik bewooners interfiewe die in een ander huis woone heel fer weg fan mijn stat fan Den Haag.
Se woone in het dorrep fan Vinkel en dat is in de proofinsie Brabant!
Se woone met heel feel katte in een heel groot huis en je sou segge dat is tog heel gewoon..
Maar so gewoon is dat niet weeges alle katten die hebbe iets aan hun liggaam wat anders is.
De eene die is blint en die siet niets, de ander heef se achterpoote ferkeert om, weer een ander kan alleen se foorpoote gebruike en ga so maar door.
Se hebbe allemaal hullep noodeg fan tweefoeters om te kunne leefe.
En die hullep is meer dan dat die tweefoeter een blikkie oope maak of de kattebak uit-schep.
En tog sijn se daar folleges mij best gelukkeg in dat huis.
Omdat ik er meer fan wilde weete, oofer hoe dat dan is as je liggaam anders is heb ik besloote dat ik het gewoon ging fraage.
Tja je ben rieporter of je ben het niet, tog?

Ik heb het oofer de bewooners fan het Katshuisch.

Koning

En de eerste bewooner die ik mag interfiewe is meteen de KOONING!!
Ik heb er drie nagte niet fan geslaape weeges hoe ga ik als simpel katerjongetje nau op audie, audie-tie, nee, eeh.. audie.. audie.. AU-DIE-JEN-ZIE!
HOE ga ik nau as simpel katerjongetje op au-die-jen-zie bij een egte kooning!
Ik heb der egt uure wakker fan geleege.
Ga ik segge fan goedendag weledele koning.. nee… eh..
Majestijt… eh.. uwe haarige majestijt.. eh.. pffff….
Wat as tie nau boos wort weeges ik seg het niet goet!

Tiga

Tiga sag me draaie in me stoel en hij sei:

‘Ken je niet slaape klène Leejow?
Wat is ter an de poot met jâhw?’
Nou toen moes ik het uitlegge en Tiga die sei fan:
‘As jè nâh effe gewaun normaal doet.
Je ben gewaun je ège sellef.
Niet meâh en niet mindâh.
Dus je gaat niet raar laupe doen weeges dat ie de Kooning is,
een kooning mot auk eete en slaape en poepe.
Der is niks an de poot.
Doe gewaun as jesellef, Leejow fan de Haagse Katâhs, en dan komp het goet.’

 

Koning Joop

Dus toen dagt ik fan oooo-keee.
Ik ben mesellef dus ik seg gewoon:
Ajoooo Koning Joop!
Leootje hier fan de Haagse Katers!
Wij woone in Den Haag en as wij buite sijn, dan sijn we op ons balkon!
Jullie hebbe een tuin he.
Bennu ook Koning fan de tuin?
Koning Joop:
Uiteraard, je bent een koning of je bent het niet.
De weg is geplaveid vanaf het moment dat ik voet zette op Nederlandse bodem.
De Katshuischers hebben mij onthaald als hun lang verloren koning.
En wie ben ik om daaraan geen gehoor te geven.
Het is een gave.
Leo:
Wat fint u het mooiste aan uw tuin?

Koning Joop:
De grassprietjes aan de linkerkant, net voorbij de kurkeik.
Die zijn net wat hoger dan de anderen.
Ik voel me daarmee verbonden.
Ook zij stralen net wat harder.
Leo:
….
Kan u wat fertelle oofer hoe uw leefe was fóórdat u ging woone in het Katshuisch?

Koning Joop:
Als een koning zonder rijk.
Ik lag op straat in Egypte, aangereden.
Hoewel ze de katten daar verafgoden, heb ik het zo niet ervaren.
Ik werd na mijn behandeling in een appartement gestopt tot een mevrouw uit Nederland mij naar dit land haalde.
Een andere mevrouw die echt ongelooflijk verliefd op mij is haalde mij op van het vliegveld in Brussel en nam me direct apart in een toilet en liet me plassen.
Ik was ook direct op haar.
Leo:
Was het spannent om in het Katshuisch te gaan woone?
Koning Joop:
Vreselijk.
Ik heb zoveel last gehad van mijn buik, ander eten, andere temperatuur, andere taal.
Ik begin nu pas te ontspannen eigenlijk.
Leo:
Foelt u zich thuis? So ja hoe weet de tweefoeter dat dan?
Koning Joop:
Ik denk wel dat ik thuis ben ja.
Ik laat het haar merken, ik spin haar zo nu en dan wat toe en loop haar veel achterna.
Dan krijg ik of extra aandacht of een heerlijk koninklijk stokje matabi.
Ze weet heel goed hoe ze een koning moet pleasen.
En hoe ze weet dat ik me thuis voel.
Ze heeft haar ogen niet in haar zak zitten.
Leo:
Krijg u wel lekker eete en so ja wat foor een eete krijg u dan?

Koning Joop:
Ik krijg speciale brokjes voor mijn koninklijke pens, want anders maak ik geen mooie slagschepen zoals mijn vrouwtje het altijd zegt. En ik lust wel een natvoer dingetje, de rest blief ik niet.
Leo:
Wat is uw liefelingseete?

Koning Joop:
Cosma KIP!
Leo:
OOooooooOOOOooh Cosmaaa!
Dat is ook mijn liefelings!
Ik hou fan die met tonijn en ansjoefies!
Cosmaa snoepies sijn ook so lekker!
OoooooOoooOOoo!
Ik lus hetsellefde as een egte kooning!!!
Krijg u ook snoepies???
Koning Joop:
Soms een of hooguit twee, die vrouw doet er alles aan om mijn pens te beschermen tegen diarree
Leo: OooOooO so weineg?
En ik maar denke dat as je de kooning ben dat je dan alle snoepies fan de weerelt mogt eete!
Fin u het goet as ik u om een snoepie fraag?
Koning Joop:
Vent, al eet je de hele pot leeg!
Ga je gang, ik mag jou wel.
Ik heb begrepen dat je in een Koninklijke stad woont.
Dus lijkt het me het beste als wij vrienden zijn.
Ik zeg altijd maar zo; liever een bondgenoot dan een echtgenoot.
Leo: Jaaaa dat fint ik een heel goet idee!
Wat fetkoelkikke dat ik nau friende ben met een egte Kooning!!
Maarrrehh…. Koning Joop, ik heb een belang-rijke fraag:
Weet u ook waaróm u in het Katshuisch woont?
Koning Joop:
Omdat ze een koning nodig hadden!
En ik had na mijn ongeluk toch geen werk meer.
Leo:
Waar hellep de tweefoeter u dan mee?
Koning Joop:
Ze laat me plassen in een prachtige ferme straal.
Ze tilt me op om naar binnen te gaan als het regent.
Ik kan dat zelf maar ze vindt dat fijn om te doen.
Ook doet ze de deur open als ik ervoor zit.
Ik kan door het kattenluik maar ik wil dat ze veel beweegt.
Leo:
Ja dat doet u goet!
Beweege is goet foor de tweefoeters.
Daar worde se altijt blij fan.
Nu heb ik wel een in-tieme fraag en as u die niet wil antwoorde dan hoef het niet hoor!
Ben u faaker bij de wittejas of hoef u niet so faak naar de wittejas?

Koning Joop:
Toen mijn buik nog vreselijk was zat ik er wel veel ja.
Maar nu niet meer hoor.
Wel goed dat ze dat toen gedaan hebben;
zo zijn ze er ook achter gekomen dat ik op TWEE plekken trauma heb in mijn rug.
Wel handig om te weten.
Maar de medicijnen die ik nu krijgt zijn WHOEPTIDOE lekker!

Leo:
En nu de fraag der in-tieme fraage:
Ben u bang bij de wittejas?
Koning Joop:
Ik hou niet van reizen. Ik heb dat wel genoeg gedaan mag ik zeggen.
Eerst de straten van Egypte, toen vliegen naar Brussel,
toen rijden naar Vinkel.
Ik reis voorlopig niet meer.
Deze koning blijft op zijn troon.

Leo:
Wie is uw favoriete tweefoeter?
Koning Joop:
Die vrouw die me zo vaak kust, de deur open doet en me laat plassen.
52 is ze, maar ik vind het best een lekker wijf.
Leo:
En waarom is dat uw favoriete tweefoeter?

Koning Joop:
Ze geeft me eten. Moet ik nog meer zeggen?
Leo:
Hahaha ja daar heeft u gelijk in!
Wie is uw favoriete mede-bewooner en waarom is dat?

Koning Joop:
Dat is Carolien. Klein ragdolletje.
Ze noemen me hier soms wel eens koning Viezerik omdat Carolien pas zeven maanden is.
Maar wat kan ik zeggen;  ze is zo mooi, ze miauwt als geen ander en komt altijd zo verleidelijk bij me liggen. Ik ben niet tegen haar bestand, ik zwijmel en ben mezelf niet meer.
Ze is het mooiste geschenk wat ik ooit heb gekregen.
Leo: Oooooo dat is wel heel errege roomanties…
Dankiewel foor het oopenhar-tege interfiew!
Ik heb feel geleert!
En ik denk dat ik weet wie ik de follegende keer ga interfiewe!
Weeges ik foel een koonin-klijk huuwelek aankoome.

Ik ga fraage of ik de follegende keer Carolien mag interfiewe!

Omdat de bewooners fan het Katshuisch faaker bij de wittejas sitte dan wij,
wil ik iedereen fraage om as der een sentje oofer is die te dooneere aan het Katshuisch.
Sodat de katten met een héndiekep goed gehollepe kunne blijfe worde.
Weeges dan kunne se worde wie se altijt al waare en in Joop se gefal is dat Koning!

Dus liefe tweefoeters, deese keer zeur ik niet om snoepies maar om steun foor het Katshuisch!
https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/
Liefs fan Leootje en tot de follegende keer want dan interfiew ik ik de mooie Carolien, de friendin fan Koning Joop uit het Katshuisch!
Natuurlek ga ik meteen fraage of se een koonin-klijk huuwelek wel siet sitte!

Liefs fan jullie raasende rieporter fan het miews uit de stat fan Den Haag en het dorrep fan Vinkel,
Leootje Anshu de frient fan de eenege egte Koning Joop!!

Oscar doet aan feesies en aan hapjes

Hallo lieve frientjes en iedereen, Genieten jullie nog na van het Stoelendansfeest wat we hebben gehad bij kever in de tuin?

Er komen meer van die feesies hoor, dus hou de Feesboek van Bert goed in de gaate en onze blogs. Ik fin ook al ben je oud en kan je gezond niet meer beeter worden, het lleefe is goed zolang ik geen pijn heb en ik nog eete doe en ik nog adem in mijn neus hep. Dus ik ben iedere dag dankbaar dat ik een frouwtje hebt die foor mij zorgt en ik.een huis hep,waar ik mij feilig foel. Daar horen dus ook feesies bij, in de tuin van Kever.

Feesies

Maar ik hep bedacht dat ik thuis met mijn frouwtje ook feesies kan hebbe. Moomenten waar we feesies van kunnen maken. Nu frouwtje nie meer zo feel hoef te werken maakt van koffie drinken een rietuweel. Ik zal fertellen hoe dat gaat. Ze roept mij dan, Oscar gaan we koffie zetten? Ik weet wat ze bedoeld en spring dan op het krukkie bij haar in het mini-keukentje. Zij doet koffieboonen maalen en dat maakt een rotherrie joh, het lijkt net of de heele muur naar beneeden komt. Dan heeft ze zo,n ouderwetse koffiepot uit het jaar 0.
Ik kan het weete want ik ben al oud en die hadde ze toen. Mijn baasje waar ik hep gewoond froeger had ook zo,n koffie pot. Het duurt heel lang foordat je koffie hept, maar het ruikt eggie wel naar de koffie van froeger. Ze doet dan iedere keer water opschenken en dan ruik je de lekkere geur. Katers drinken natuurlijk geen koffie maar je hetkent de fertrouwde geur en je weet dan dat er ook foor mij een fijn mooment komt. Dan doet ze melk koken en opkloppen en pakt ze een groote kop. Die kop is bijna net zo groot als mijn voerbak, niet normaal zo groot. Nou, en dan komt het fijne moment, we maake van het koffie drinken een feesie en dat fiere we saame, iedere dag. Ik spring dan bij haar op schoot en weet ik ook dat ze lang blijft zitten en ze rieleksen doet. Ik ga dan spinne en krijg ik knuffels en snekkies, en het is dan fijn. Het is heel belangerijk om van kleine moomenten een feesie te maken, daar zijn mijn frouwtje en ik het heel feel over eens!

Reisboks

Ik hep een nieuwe reismand, het is een vierkante reisboks van plestik, een blauwe, met een oranje bloemetjeskusse er in. Maar ik zeg jullie eerlijk, ik ben er eggie nie blij mee! Weete jullie nog dat ik een paar weeke geleede naar de hoomejopaatiese dierendoker moest in Amsterdam? Dat was foor mij een heele lange reis in de ooto, fooral als je het benauwd hept. Toen hep ik onderweg het gaas van de reistas kapot gekrapt. Ik hep lange naaguls, dus dat ging heel makkelijk. En frouwtje maar roepe, Oscar niet krabbe, je moet in de reistas blijve zitten anders maakt ik ongelukken op de weg. Nou, dat kan mij dan eg nik scheele, want je wil maar 1 ding, uit die reistas!
De dierendokter heeft nog met teep het gaas van de reistas dichtgeplakt toen ik weer naar huis mocht. Maar onderweg naar huis ging ik toch weer krabbe en staake mijn poote en mijn neus al uit het gaas. Ik had het al heelemaal door, ik dacht als mijn neus er door kan en mijn poote, dan kan ik er heelemaal door. Maar zo ver kwam het niet, en toen waren we ineens thuis.

Steun

Ik weet dat jullie feel doen meeleefe met mijn gezond en dat vinden mijn frouwtje en ik heel fijn, we foele feel steun van jullie! Vanafond krijg ik de laatste predniezonpil, het heeft niks nie geholpe… maar poosietief gezegd, het is ook niet erger geworden. Hoeste en slikke doe ik niet meer, maar de benauwdheid zit nu foornaamelijk in mijn neus.
De hoomejopaatiese dierendokter heeft forige week met frouwtje gebeld. Zij heeft zorg foor mij en adfies gegeven dat ik van de natuurmeediesijn meer druppels moet ineeme. En ze zei ook dat ze heel feel ofer mijn gezond gaat nadenke en wat ze misschien nog kan doen foor mij. Misschien met een andere saamenstelling van de naturmeesdiesijnen. Wij wachten dus op bericht van haar.

Ik krijg van frouwtje feel kleine hapjes eete tussendoor om zofeel mogelijk op krachte te blijve. Frouwtje gaat de andere dierendokter van de week eefe bellen en zeggen dat de predniezonpille op zijn. Kijke wat hij zegt, misschien moet ik koome foor kontroole? Ik hoop het niet natuurlijk. Frouwtje is daar ook best zenuwagtig ofer want het kan dan de eerste maar ook de laatste reis zijn in die nieuwe blauwe reisboks… daar hou ze reekening mee.

Zon

Maar ik ben er nog liefe frientjes en hep ik fandaag genoote van de zon. Maar in de felle zon ligge moet ik niet meer doen. Forige week was mijn fagt keiheet geworden. Ik had het ineens zo benauwd in mijn neus en ging ik hijge. Gelukkig reejageerde frouwtje heel aalert en heeft ze mij op de kouwe teegels gezet in de badkamer en mij met een spuitje water gegeven. En toen kwam ik gelukkig snel weer bij mijn poosietieven. Nou weet ik dus dat ik nie in de felle zon moet gaan liggen maar een beetje half zon half schaaduw. Je bent zelfs als seniejoor nooit te oud om te leere!

Tot folgende week, een warme poot van Oscar, toedeloedie!

Minnie en kattemoederdag

Het was de dag met de vrij er in. Waarom ze dat zo noemen weet ik niet. Want veel van de tweebeners zijn dan helemaal niet vrij. En wij dieren hebben natuurlijk altijd vrij. Oh wacht ff. Zou het daarom zo heten? Miauw je weet maar nooit!

Maar goed, waar was ik. Oh ja ik ging wat bemauwen. Nou het zat dus zo. Frau kwam iets eerder thuis van brokjes furrdienen. Ikke wist dat niet dus zat ik niet beneden in de fensterbank klaar om haar welkom te miauwen. Dus toen ik de achterdeur hoorde gaan ben ik meteen de trap af gerend (want ik lag boofe op het wasrek in de zon te tsjillen) en roetsj zo de woonkamer in.

Wachten

Miauw mauwde ik, ben je nou al thuis. Ja Minnie zei ze. Er komt zo iemand aan de deur. En die brengt een nieuwe zak met brokjes foor jou. Mew! Ik hou er eigenlijk niet zo fan als er andere tweebeners anders dan Frau of mensenoopaa foor de deur staan. Maar als het om een zak met brokjes foor mij gaat nou hihi fooruit dan maar.
We gingen in de MinKeef op hem wachten want dan kan je de straat goed zien. Mooi dacht ik, dan kan ik meteen nog een rondje fensterbankcontrole meepikken. Foor mijn gefoel duurde en duurde het maar. Kreeg inmiddels wel een knor in mijn buikje. Dus sprong de fensterbank uit en dribbel naar de woonkamer om een brokje te eten. M’n natfoer wist ik nou al zou Frau pas geefe als de zak geleefurrd was. Ook moest ze een beetje om me lachen. Wat foor mij echt heel lang leek te duure was volgens haar nog niets eens 5 minuten.
Doe je ding maar Min, je hoort het fanself als de deur oope gaat. Oh mag ik daar dan bij zijn? Hihi ikke probeer bij de foordeur altijd te ontsnappen om op de straat te gaan kijken. Ze schudde haar hoofd. Je mag netjes fan een afstandje kijken. Oh nou mauw. Ok dan. Zal me gedraage. Nou en na nog een tijdje wachten toen was de zak met het foer er eindelijk.

Kattemoederdag

Op de dag met de zon erin kreeg ik heel froeg een berichtje fan tante Sab. Zij is het zusje van Frau. Dat het kattemoederdag was en of ik daar al aan gedacht had. Miauw nee helemaal furrgeete! Dus snel ging ik ff keihard spinnen om een goed na te gaan denken hoe ik dit ging aanpakken. Ikke besloot dat ik Frau in ieder geval wilde laten uitslaape. Dat fond ik van meself wel een mooi eerste kado. Tante Sab hielp me ondertussen met een leuk plaatje te maake wat we konden appen.
Maar wat zou ik nou nog meer kunnen doen? Ik zag mijn staartje bewegen oofer de floer. En miauw, toen kreeg ik een heel goed idee! Als ik nou eens ga schoonmaake. Dan gebruik is mijn staartje als swiffer hihi. Want zo heet zo een ding. Dat heb ik mensenoopaa wel eens horen zeggen. Dus nou daar ging ik hoor. Feeg feeg hier. Feeg feeg daar. Ikke deed heel goed mijn best.
Nou en toen was het tijd om Frau wakker te gaan maken. Ikke dribbelde de trap op en sprong op de groote mensenmand. Ik ging foorzichtig tegen haar aan liggen. Ze was al wakker en zei Goeiemorgen Minnie. Miauw mauwde ik. Fijne kattemoederdag! Ze vond dat heel lief van mij. Dus ik kreeg een aai oofer mijn koppie en ze krabbelde lekker onder mijn kinnetje. Ook zei ze dat ze mijn appje al had gezien. Mew prr prr deed ik. En toen gingen we nog effe lekker ferder met saame kroele terwijl de zon door het raam naar binnen scheen.

Nou dit was het weer foor deese keer. Nu meer dan ooit is het belangrijk om te blijfe tetteren foor Freede!
Pootje van Minnie

Lucky en zijn blog nummer 100

Lieve allemaal, deze keer ben ik er met zon! Tenminste dat hoop ik toch want nu ik deze blog maak, is er super veel zon en is het lekker warm.

Buiten

Dit betekent dat we heel lang buiten kunnen als het licht wordt en dat is natuurlijk altijd prettig. Ik heb inmiddels ontdekt dat er hier twee poezels in de buurt wonen die op mij lijken. Of zij op mij, het is maar hoe je dat wilt zien natuurlijk. Hannes heb ik al eerder genoemd maar er is ook een poesje dat dezelfde kleuren heeft. Zij zit regelmatig in onze tuin maar jullie snappen natuurlijk wel dat ik daarna alle plekjes waar zij geweest is, goed moet inspecteren want je weet maar nooit of ze er toevallig een kuiltje heeft staan graven of dat ze haar geur ergens aan heeft afgezet. Ik blijf nu eenmaal een verkenner hoewel ik van mijn mensen eigenlijk niet zo ver de straat in mag als ik tegenwoordig wel eens doe. Dan zijn ze me kwijt en kunnen ze me niet altijd meteen vinden. Ik zeg uiteraard ook niks als ze mijn naam roepen. Verstoppertje spelen vind ik nu eenmaal een erg leuk spel.

Tuin

Het is in de achtertuin ook prettig vertoeven hoor. Jullie weten al dat we een buitenhuisje hebben. Dat is een grijs huis maar de kleur doet er eigenlijk niet zoveel toe. Nu lag ik er pas in te slapen en dat vond Molly wel een beetje moeilijk. Zij wilde er namelijk ook graag in liggen maar we zijn allebei niet de kleinste dus dat ging niet lukken. Toen zag mijn vrouw op internet dat de huisjes een beetje goedkoper waren dan anders en heeft ze een nieuw besteld. Of liever, eentje extra! Het kwam heel snel met de postmevrouw maar toen lieten mijn mensen het in de gang staan. Iets met nog even bewaren zeiden ze. Daar deed ik natuurlijk niet aan mee en toen de doos zowat omgevallen was op mij, hebben ze besloten deze daar weg te halen. Molly en ik hebben onze meest zielige blik opgezet en toen was het zo geregeld. Onze man heeft de doos open gemaakt en het huis in elkaar gezet. Dus nu hebben we er twee.

Anders

Het nieuwe huisje staat in de tuin naast het andere. Het is eigenlijk helemaal hetzelfde alleen de kleur is anders. Molly ligt op de foto in het huisje maar ik heb er ook al meer keren in gelegen natuurlijk. Ik zat er uiteraard als eerste ook in. Mijn mensen zeggen dat het erg luxe is dat we een eigen buitenhuisje hebben. En als je goed kijkt, zie je op de foto ook nog het egelhuisje staan. Daar kunnen wij niet in maar er bovenop liggen terwijl de zon op je vachtje schijnt, is zeker aan te bevelen. We hebben al een paar keer tegelijk in een huisje gelegen maar ja, je denkt toch zeker niet dat we zomaar even blijven zitten als ze weer met die telefoon aankomen om een foto te maken? Dus dat is niet gelukt maar goed. Jullie snappen het idee wel. O, mocht je nu ook zo’n soort huisje hebben of iets dat erop lijkt? Je wordt er in principe niet nat in en je waait niet uit je haren als het stormt maar soms is er zoveel pinkel van Oopa dat het kleedje dat erin ligt, nat kan worden. Even melden bij je mensen zodat ze het vervangen voor een schoon en, vooral belangrijk, droog exemplaar.

Nummer 100

Deze keer is het blog nummer 100 die ik schrijf, dus dat is toch wel heel veel al he? Tenminste, dat vind ik wel want dat zijn zomaar drie cijfers achter elkaar! Mevrouw Loes heeft er een hele mooie en speciale foto voor gemaakt en mijn mensen hebben het ook over ballonnen. Nu weet ik niet zo heel goed wat dat voor dingen zijn maar ze horen bij een feestje. Volgende keer meer over ballonnen als ik eenmaal weet wat dat voor dingen zijn. Omdat het toch mooi weer is en we pas zo’n supermooi feest voor Oscar hadden, doen we bij deze ook een poolparty ter gelegenheid van blog nummer 100!
Komen jullie ook allemaal? Er is een bbq met visjes, snekkies en muisjes (wil jij ze klaarmaken chef Tiga?) en iedereen mag zwemmen, lekker luieren in de zon en een huisje kiezen dat je aanstaat. Ik zou het super vinden als iedereen komt. En dan kunnen we meteen nog wat verjaardagen vieren natuurlijk. Samen met al onze vriendjes is toch het leukste dat er is. Doorie kun jij iedereen ophalen met de flowerpower boes? Dank je wel alvast en iedereen tot straks!

Knuffels van Lucky

Kever heeft een mening over het ferboden woord

Nu het echt lente is met veel zon en weinig reegen ben ik een frolijke jongen, ik ben de hele dag in mijn tuin en ik geniet van alles om me heen, oferal is het groen en zijn er bloemen, ik zie altijd wel een Loes- en Brammievlinder dansen in de lucht, we hebben het Stoelendansfeest voor Oscar gefierd en het was helemaal top, dus ik ben blij en mijn leefen is fantasties, soms fergeet ik gewoon dat ik ooit een hele bange katermans was.

Mikkie en Pokon

Mikkie is elke dag op het dak van het schuurtje of in de tuin van de buren, en Pokon klimt elke dag wel een keer in mijn tuin, dat ben ik al gewend en mijn mensen ook, eigenlijk mag het niet, maar ja: hij is een kattenpuuber dus hij doet wat hij wil, mijn mensen moeten er om lachen, maar ze zeggen ook dat hij geen gefaar ziet en eerst iets doet en dan pas nadenkt, hij stort zich bijfoorbeeld zó van het dak van het schuurtje af, en mijn mensen hebben hem al een paar keer op moeten fangen of moeten helpen omdat hij niet meer voor- of achteruit kon.

Zelf ben ik heel anders, ik ben foorsichtig, ik ben een ferantwoordelijke en nette jongen, ik doe geen kasten open, ik klim niet op taafel als mijn mensen eeten, ik maak niet zelf de zakken van mijn brokjes open, ik probeer niet uit het raam te klimmen, ik kom niet in de buurt van de wasmasjien of het fornuis waar mijn mensen hun eeten maken, ik knaag niet aan kaabels en ik laat me nergens van af fallen, want dat is gefaarlijk, dat weet ik heus wel.

Ferboden woord

Daarom hoefen mijn mensen nooit het ferboden woord tegen mij te zeggen, het grieseligste woord dat er bestaat, het liefst zau ik willen dat dat woord niet bestond, als ik er aan denk word ik al helemaal ferdrietig, het is een klein woordje maar het foelt heeeeel groot, het foelt alsof mijn weereld in elkaar stort, het is een woord dat beteekent dat ik iets faut heb gedaan en straf ga krijgen, en dat mijn mensen me niet meer lief finden, dat ze me misschien wel terug gaan brengen naar het asiel, o ik moet er niet aan denken!

Helemaal in het begin heeft mijn vrouw het één keer tegen me gezegd, daar heb ik over geschreefen, toen heb ik me de hele afond ferstopt onder het bed, ik durfde mijn vrouw niet meer aan te kijken, wat ze ook probeerde, en ik was helemaal van mijn slag, mijn mensen merkten dat en hebben daarom dat woord nooit meer tegen mij gezegd.

Maar een paar dagen geleeden had mijn vrouw haar dubbele oogen niet op, mijn vrouw roept nau dat dat een bril heet, dat kan best, naar enniewee, ze zag ineens Pokon zomaar keihard door de tuin rennen, dus ze riep Nee, Nee!, en toch rende Pokon gewoon naar binnen, en mijn vrouw riep nog een keer Nee Pokon!, alleen zag ze toen ineens dat ik het was, ik kwam binnenrennen om mijn vrouw te halen omdat ik wilde spelen, maar doordat ze Nee riep wist ik het niet meer, want NEE is het ferboden woord, het allerengste woord.

Naar buiten

Ik zat in het gangetje en was helemaal in de war, ik wilde gewoon spelen, wat was daar nau zo erg aan?, mijn vrouw zei O Keef, sorry sorry!!, maar toen ze me wilde aaien ging ik snel naar buiten en ferstopte me in de planten, ze gaf me brokjes, die liet ik gewoon liggen, ik was veels te ferdrietig om te eeten en mijn hart deed pijn, mijn vrouw probeerde met me te spelen, ze gooide stukjes kouwstik, maar ik keek naar de grond want ik had iets helemaal ferkeerd gedaan, en ik wist zeker dat mijn vrouw me niet meer lief fond.

Mijn vrouw foelde zich vreselijk, en dat zei ze ook tegen me, ze zei dat ze niet weet wat er froeger met me is gebeurd, foordat ik in het asiel kwam, maar dat ik NOOIT bang hoef te zijn voor mijn mensen, dat ik nooit straf krijg en dat ze me nooit wegbrengen, dat ze van me hauden en dat ze me niet willen missen, en dat ik niets faut had gedaan, maar zij zelf, en dat ik trauwens helemaal niets faut KAN doen!

Bijkoome

En toch duurde het een hele tijd voordat ik weer tefoorschijn kwam, heel foorsichtig, en ik had heeeeeeeeeel veel knuffels noodig, een paar dagen wilde ik ekstraveel aandagt en kompliementjes, en ik moest ekstra slaapen om weer bij te komen van het ferboden woord.

Mijn best

Ik ben een hele gefoelige en zachte jongen en ik doe altijd mijn best om lief te zijn, echt waar hoor!, en ik hoop echt dat ik dat enge woord nooit meer hoor, fandaar dat ik het ook niet opschrijf, ik wil gewoon fergeeten dat het bestaat, dat woord waardoor ik me zo klein en eensaam foel, gelukkig weet ik al weer dat ik thuis ben bij mijn mensen en zij bij mij, ik heb mijn zelffertrauwen weer terug, en ik foel weer dat ik voor mijn mensen de allerliefste Keveretti Spaagettie ben, voor altijd!

Ik stuur nog feeliesietetters naar Foppe, ik denk aan Oscar en mevrouw Oscar, ik stuur iedereen die iemand mist zachte kopjes, en natuurlijk blijf ik tetteren voor vreede!