Ofergeefe daar is niks aan, ook niet als je een haarbal kwijt moet, het is toch iets moeilijks om te doen en daarom is het goed nieuws dat ik nou haast niet meer ofergeef. Hoe kan dat?
Brokjes
De week voordat het stopte werd het erger. Elke dag gebeurde het en toen het wiekent was toen wilde ik in mijn doos liggen en niet feel meer en ik ging ook al niet meer naar de slaapkamer om saame aan de nacht te beginnen en dat is juist zo gezellig.
Mijn vrouw ging met de dokter bellen ofer enge dingen dat de dokter hier zou komen en bloed van mij prikken daar had ik helemaal geen zin in. Toen ging mijn vrouw zelf naar de dokter en ze kwam terug met een pasta. Dat moest op mijn poot zei ze en dan ging ik het vanzelf oplikken. Nou, Bertje is niet voor de gek te houden. Ik rook aan de pasta en toen wist ik het al en mijn vrouw ook.
Ze ging heel intens naar mij kijken van wat is er met hem.
En toen wist ze het.
De brokjes.
Weeges sinds een tijd was ik daar meer van gaat eete en toen ging ik daardoor weer meer drinken en meer plassen en als dat feels te feel is dan is dat slecht voor je gezond.
Gezond
Binnen een paar dagen kwam er een grote doos met nieuwe brokjes in huis. Van die natuurbrokjes, helemaal voor het gezond, met haast bijna geen koolhiedraten zei mijn vrouw. Ik dacht die zijn fies.
Maar dat was niet zo.
Ik heb nou iets met vis en eerlijk waar ik moest eerst ruiken en nadenken en nou eet ik ze gewoon en ik hoefde niet meer zo feel te drinken en naar de bak en ook al niet meer ofer te geefe. Alleen toen het zo keiheet was heb ik eefe een spuugje gedaan.
Dus dat is ook van ouder worden. Opeens is je maag gefoeliger, je hele gezond heeft iets anders nodig en dan foel je je beter. Zo gaat het en ik heb nou ook geleerd dat er brokjes zijn met zonder koolhiedraten en dat zijn lekkere brokjes.
Ajooooo liefe allemaal!!
Hier is het lang-ferwachte interfiew met de Moederpoes fan het Katshuisch, mefrau Arianne!
Arianne
Me eerste fraag is een makkeleke:
Mag ik een snoepie en mag ik op schoot?
Arianne: “Op schoot? Ja gezellig! Vind ik leuk! En je krijgt twee snoepies hoor!”
Leo:
Gesellig! Dankiewel! Die snoepies sijn lekker! *kauwt*
Arianne met fooraan Koosje
Mefrauw Arianne, wat is de reede gewees dat u dagt fan dit ga ik doen met me leefe.
Weeges u hat alles kunne bedenke maar dit is wat u heeft gekoose.
Leefe met gehéndikepte katte en de heele tijt naar de witjas en heel feel sorrege.
Arianne: “Ja Leootje, dat vragen veel mensen. Maar soms doe je iets wat gewoon goed voelt. De eerste gehandicapte kat was Agnes. Een driepootje en ik was zo gefascineerd door wat ze allemaal kon. Daar wilde ik meer van weten en vooral; Agnes voor me winnen. Ze was zo bang, zo bang. Maar na drie maanden waren we de beste vriendinnen en dat zijn we nog steeds. Toen kwam er een katje met een kromme rug op mijn pad, scoliose, de lieve Wilma. En toen voelde ik dat weer. De onweerstaanbare drang om haar het mooiste leven te gaan geven wat maar mogelijk was, met haar handicap. Vijf jaar zijn we samen geweest. Was zo mooi.”
Leo:
Hoe heeft u het foor mekaar dat de beste dierenarts fan het land u altijt graag hellept?
Arianne:
“Geloof het of niet maar ik heb sollicitatiegesprekken gevoerd met dierenartsen omdat ik vaak niet tevreden was over hoe naar de katten werd gekeken en naar mij. Leon is de beste dierenarts omdat hij, net als ik, er ook alles aan wil doen om te kijken naar de mogelijkheden in plaats van naar de onmogelijkheden. Leon is samen met zijn team geweldig, ze snappen me en ik hen. En zo kunnen we samen kijken wat het beste is. En waarom hij ons graag helpt; ik denk dat hij het super interessant vindt en we betalen onze rekeningen altijd direct!”
Leo: En hoefeel tweefoeters hellepe u mee?
Arianne: “Nou Leootje! Echt veel, we hebben een fysiotherapeut, een orthopedisch chirurg, een trimster, uiteraard onze dierenartsen maar zeer zeker ook de Katshuisch Krachtpatsers, onze vrijwilligers. Een stuk of 25 inmiddels. Zo blij met al deze mensen, zonder hen zou het Katshuisch niet de zorg kunnen geven die we nu doen.”
Leo:
Heeft u een faaforiete bewooner en hoe komt dat dan?
Arianne: “Nou vraag je me wat Leootje. Als ik een naam ga noemen krijg ik absoluut problemen met Prinses Henk, tenzij ik natuurlijk Prinses Henk noem. Nee alle gekheid op een stokje; ik heb met sommige Katshuischers meer dan met anderen, maar ze zijn me allemaal dierbaar. Ik heb met iedere kat ook een andere band. En dat mag ook. Ambertje was een katje die echt dwars door me heen kon kijken. Helaas heb ik haar anderhalf jaar geleden moeten afgeven aan die vreselijk enge ziekte FIP. Dat heeft me echt heel veel pijn gedaan.”
Leo:
Nu we dan tog serieusser worde… Ik moet ook een persooneleke fraag stelle weeges ik hoor geruchte en uw orakelpoes Anna sag in een fiesiejoen dat u der iets fan weet!
Ik sit al een tijtje met fraage in me kop en ik hoop egt dat u me hellepe kan.
Tweeje
Onse tweefoeters hiero die sijn heel erreg blij aan het doen met se tweeje.
Nau sijn se altijt wel blij met se tweeje maar nau ekstera.
Simon
En Fré die is alleen maar beeseg met der kleeding en der seenuwe.
Daar krijg ik de seenuwe fan!
Wat is der tog aan de poot?
Arianne:
“Weet je hoe fijn het voelt als ze jou aaien en lieve dingen tegen je zeggen.
Dat hebben jouw tweevoeters ook met elkaar.
En tweevoeters vinden het geweldig om dat dan ook heel officieel tegen elkaar te zeggen en dat noemen ze trouwen Leootje.
Jouw tweevoeters gaan trouwen.
En als tweevoeters trouwen dan geven ze een feestje, om te vieren dat ze het zo fijn vinden om lieve dingen tegen elkaar te zeggen.
Wordt jouw leven ongetwijfeld nog mooier door Leootje.”
Leo:
Dus.. Me tweefoeters sijn bij mekaar maar nou sijn se offiesjofeel, eeh..
Offiefineel.. Eh.. Foor het eggie bij mekaar?
Daar komt nau niks niemeer tusse?
En daar moest een tweefoeter feessie foor worde gemaak?
Oohhhhh … Fandaar dat Free der rek fan der kleeding is ont-ploft….
Nou snappikhet!
Dankiewel!!
Broertje
En dan mijn heele belang-rijke fraag:
Krijge wij der een broertje bij ofso?
Wat as ik seg dat ik dat niet wil???
Het is hier al feelstedruk! *paniek* Arianne: “Lieve Leootje, geen zorgen knappe vent.
Je krijgt er inderdaad een broertje bij…..rustig Leootje…doorademen….het broertje komt NIET bij jou wonen, maar op afstand.
Jouw broertje heet namelijk Stan en die woont in het Katshuisch, bij mij.
Mensen kunnen katjes op afstand adopteren zodat wij de dierenartsrekeningen kunnen blijven betalen. Snap je?
Ja je krijgt er een broertje bij.
Nee, alle aaitjes zijn en blijven voor jou.
Ik aai Stan namens jouw tweevoeters.”
Leo:
Dus … Dus…Wachteefe..
Stan is nu onse broer???
Hij blijf wel bij u woone??
Maar hij hoort wel bij ons maar hij gaat niet met se fijfhondert kielomeeters per uur naar de stat fan Den Haag om in onse krappaal te sitte en mijn bakkie leeg te eete en mijn snoepies op te eete?
Egt heus waar niet?
Maar hij is wél onse broer en hoort erbij?
Maar dat is tog fetkoelkikke!
En wat een oplugting!
Niet dat ik hem niet aardeg fint mefrauw Moederpoes maar hij is een beetje…druk..
En ik hou het liefst me snoepies foor me eige daar ben ik echt heus waar heel eerlek oofer.
Arianne: “Ik snap je helemaal Leootje. Alles blijft hetzelfde mannetje.”
Leo:
Maar als Stan nou onse broer-op-se-afstant is, mag ik hem dan affetoe es fraage oofer hoe het gaat in het Katshuisch?
Dat we mekaar mooge fiedeeo-belle ofso?
Fetkoelkikke lijk me dat!
Fiedeeo-belle met Stan!
Arianne: “Tuurlijk! Stan staat nu al te stuiteren!! Hij kan niet wachten!”
Leo:
Wat fetkoelkikke!
Ik kan ook al niet wachte!
Motto
En nu mijn laatste fraag.
As u nog iets belang-rijks wil segge, een leefesles heeft, een motto of een aanbe-feeling, dan mag u dat nu segge.
Arianne: ”Mooie vraag Leootje.
Mijn motto is: Leef vanuit liefde.
Dat heeft de wereld nodig, en ik ook.”
Liefe leesers!
Wat een ont-knoop-ing fan al onse fraage en twijfels!
Er komt heelemaal niemant bij in ons Haagse huis!
Stan is nau onse broer-op-se-afstant!
Me Tweefoeters hebbe mekaar foor het eggie beloof dat se altijt bij mekaar blijfe en dat is foor ons ook heel belang-rijk!
As jullie het niet erreg finde, we hebbe een bak snoepies gehat, we gaan nau feestfiere met se alle!
En we fiere dat we allemaal fan elkaar houde!
Fiere jullie met ons mee?
Onse Tweefoeters hebbe aan al hun gasten fan het feest gefraag of se hun kaadoo sentjes aan het Katshuisch wille geefe en dat hebbe se gedaan.
As jullie onse Tweefoeters wille feeliesiestaarte dan kan dat dus fia deese link:
https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/
Naames onse niewe broer Stan segge we DANKIEWEL!!
Het fees kan beginne! Want Leootje is binne!
Waar sijn de snoepies?? Hier sijn de snoepies!!
Oolléé oléé oléé!
Lieve allemaal, het is eindelijk zomer en ik ben al heel vaak in de tuin geweest. Nu heeft ooma er geen zout meer gestrooid voor de onkruid plantjes. Ik had ooma fertelt van de slak en nou doet ze de onkruid plantjes gewoon plukken. Dat is ook beter voor de slak. Als mienister van zachte zaake vind ik het heel belangrijk dat iedereen eefe veel is dus ook de slak prrr.
Deken
Vandaag wil ik het hebben over slapen en wat ik het fijnste vind. Want of het nou zomer is of niet, ik vind het heel fijn om samen te slapen. Prrr, mijn motortje draait al bij de gedachten van samen slapen. Het is fijn om verschillende plekjes in huis te hebben waar je lekker eefe aan je gezondheidsdutje kan denken.
Meestal ben ik op ooma’s bed te vinden tussen de kussens op een dekentje van fleece. Op dat plekje komt heel vaak de zon en dat vind ik heerlijk warm op mijn vachtje prrr. Ik kan me dan helemaal oprollen als een rondje of als een donut waarbij je niet weet waar voor of achter is en ik ben waarschijnlijk in een hele diepe slaap.
Warm
In de avond vind ik het ook heel fijn om bij ooma op de bank te slapen naast Toby. Hij is er ook en hij heeft een hele zachte warme vacht. Prrr, als mijn pootjes een beetje koud zijn ga ik bij Toby liggen omdat ik weet dat zijn vacht mij pootjes warm maakt prrr…
Gelukkig vind Toby het niet erg als ik dat doe. Meestal draai ik zo dat mijn achterwerk tegen de zijne aanligt en zo warmen we elkaar helemaal op. Oh en ooma is er ook bij. Die zit aan de andere kant van Toby dus ik lig dan in het midden. We lijken net zo’n treintje met z’n allen. En mijn motortje draait volop de hele avond tot ik echt helemaal in dromenland ben.
Kriebelen
Ik heb natuurlijk nog veel meer plekjes in en buitenshuis waar ik lekker even mijn oogjes sluit. Maar ik heb één favoriet en dat is bij mijn vrouw. Mijn vrouw en ik kriebelen altijd want dat vinden we allebei heel fijn.
Dan is het net of we flieft zijn maar ook weer niet. Zij kijkt zacht naar mij en ik kijk zacht naar haar. Dan komen er liefe woordjes van haar Kom lief kleintje, gaan we samen even dutten. Daar ben ik wel voor. Als ik in een knuffelbui ben dan wil ik het liefst in haar kruipen maar dat kan natuurlijk niet. Het dichtste wat er dan is, is dat ik bij haar onder de deken tegen haar aan kruip net zoals een kitten bij een mama. Prrrr prrr mij hartje spin zoveel als ik denk aan mij mama voelens.
Dutplekje
Mij vrouw houdt de deken omhoog zodat ik kan zien hoe mijn dutplekje is. Er zijn heel veel kussens en dekens. Er is een deken met een penguin er op en deze penguin is mijn vriend want hij is ook zacht en houdt mij warm. En ik denk dat hij ook in de blog wilde komen omdat hij op alle foto’s is. Van mij mag het zeker wel want dat is gezellig. Mijn vrouw heeft zachte ogen net als ik en dan weet ik zeker dat we allebei flieft zijn op elkaar maar op een liefe manier. Ik heb al een furkeer en dat is mij mooie stevige stoere en vooral dappere katermans Kever. Mijn vrouw en ik kijken elkaar even aan en dan kruip ik heel diep weg onder de dekens tegen mijn vrouw en de penguin aan. Mijn vrouw is lekker warm en heeft een zachte pyjama aan en de penguin is gewoon zacht. Met z’n drietjes knuffelen we elkaar.
Mijn vrouw houd mij vast en de penguin, ze plant wat kusjes op mijn kop en mijn motor draait overuren. Het gaat heel hard zo van: PRR PRR PRR PRR. Ik draai nog wat rond om een perfecte slaap pooziezie te hebben en dan gaan mijn ogen langzaam dicht.
Mijn vrouw kriebelt mij nog steeds en dat vind ik heel fijn. Ook al zijn mijn ogen dicht of ben ik bijna in een dut, kriebelen vind ik altijd fijn en dat mag ook altijd. Mijn pootjes doen mee met kriebelen en trappel erop los. Mijn vrouw vind het koekjes bakken maar dat snap ik niet. Even denk ik aan mijn eigen mama die ik niet meer heb, dan denk ik even aan mama Loes en voel mijn eigen vrouw en dan weet ik dat ik veilig ben. Zacht, warm en heel veilig met heel veel liefde overal. Nou dat is zeker de beste slaapplek van de hele wereld.
Ik mauw iedereen een hele fijne dut en een fijne week. Ik mauw tetters mee voor freede en ik stuur een warm zacht kopje voor wie het gebruiken kan.
Vandaag mag ik, Dopey het verhaal vertellen, een bijzonder verhaal. En met een aantal van ons in huis is het soms voor vrouw ook niet duidelijk wie wat gedaan heeft.
Spugen
Jullie kennen het allemaal wel dat je iets eet en dan opeens begint je maag te protesteren. Dan ga je snel een plekje zoeken waar je alles kunt uitspugen.
Die plekjes die we uitzoeken daar is vrouw niet altijd blij mee.
Maar daar hebben wij geen boodschap aan. Nee, we moeten het kwijt op een plek waar wij dat willen. Dat betekent ook niet op een reclameblaadje dat vrouw, als ze het ziet gebeuren, snel onder onze kop houdt.
Wat wij fijn vinden is onze maag ledigen op een vloerkleed, op de keukentafel of stoel, op de bank, op het dekbed en boven de verwarming als we toevallig op de vensterbank staan. Maar nooit op de stenen vloer in huis.
Onze vrouw moppert nooit. Ze ruimt alles op en maakt alles weer netjes schoon.
Haarbal
Een ander verhaal zijn de haarballen die we af en toe moeten uitspugen omdat we teveel haren van onze vacht hebben opgelikt.
Onze vrouw vindt dat echt vreselijk en als ze dat opruimt, maakt ze altijd van die rare vreemde geluiden. Wij staan dan altijd bij haar te kijken of er misschien ook een haarbal komt.
En toen gebeurde, zoals onze vrouw zegt, iets vreselijks.
Slof
In de winter draagt zij altijd lekker warme sloffen. Als we naar bed gaan zet ze die naast het bed zodat ze ’s morgens weer zo er in kan stappen.
Ze werd wakker, rekte zich uit en gooide de benen buiten het bed en zo met de voeten naar pantoffels in.
Zoals ze toen deed hadden we nog nooit gezien. Ze begon te springen en op een been te huppelen en met het andere been probeerde ze de slof uit te trappen. En ze zei steeds: ‘Gatver, wat is dat?’
Toen ze eindelijk de slof uit had en zag wat het was, begon ze weer die rare vreemde geluiden te maken. Ze hield snel haar voet onder de kraan en de sloffen gingen de prullenbak in.
Geheim
Wij vonden het toch wel een beetje zielig voor haar want we wilden haar helpen door de haarbal ergens uit te spugen zodat ze het niet zou zien en geen rare vreemde geluiden hoefde te maken.
Tja en nu vragen jullie zich natuurlijk af wie de dader is geweest. Ik weet het, maar ik ga het niet verklappen. Dat blijft voor altijd een geheim.
Hoi allemaal, ik heb deze keer best wel spannend nieuws te vertellen. Ik moest pas geleden naar de witte jas maar daar had ik natuurlijk helemaal geen zin in.
Kijk, die prik zal me tamelijk worst wezen want daar word ik als stoere katermans eigenlijk niet koud of warm van om eerlijk te zijn. Ik geef gewoon geen kik als ze me proberen te prikken maar verder heb ik eigenlijk het liefste dat ze snel klaar zijn en me vooral niet op die weegschaal die altijd stuk lijkt te zijn, proberen te zetten. Ik ben nu gewogen met mand en al dus volgende keer weegt mijn man de mand apart zodat ze precies weten wat ik weeg.
Dropje
Nu is inmiddels Dropje, na veel pogingen om haar in de mand te krijgen ook bij de dierenarts geweest. Alleen gaat zij in een andere mand dus die van mij moet nog gewogen worden maar dat komt goed. Voor zowel Dropje als mezelf geldt nu dat we twee prikken gekregen hebben en we zijn ook weer voor een hele tijd beschermd tegen allerlei kriebelbeestjes.
We hebben allebei onze jaarlijkse enting gehad maar ook nog een extra prik, een speciale die we nog niet eerder gekregen hebben. Dit is een prik tegen rabiës. Wat dat nu weer precies is weten we eigenlijk niet meer in Nederland hoef je zo’n prik eigenlijk niet te hebben als kat zijnde maar daarmee kom ik ook meteen op het volgende.
Huis
In het huis waar we nu wonen, heb ik altijd gewoond. Nu ja, ik ben ook in een pleeggezin geweest toen ik klein was en heel even in het asiel maar daarna heb ik altijd hier gewoond. Dat geldt ook voor Dropje en Molly. Maar nu komt het spannende nieuws: we krijgen een ander huis. Dat is in een ander land zeggen mijn mensen en daarom hebben we nu een extra prik gekregen omdat het daar moet. Ik was pas toch zo boos op de witte jas he? Toen kreeg ik dus die prik en probeerde ik flink te bijten. Maar goed, die prik op zich deed me niet zoveel hoor maar ze moeten gewoon niet aan me gaan zitten friemelen. Dat vind ik niks. We gaan verhuizen naar hetzelfde land als waar onze kattenvriendjes met de krullies wonen en dat land heet Duitsland. We moeten daarvoor wel een poosje in de auto maar niet zo heel ver dus dat valt weer reuze mee. We hoeven geen Duits te leren zeggen onze mensen want miauw verstaan ze daar ook heus wel. Het is het land waar ze nu veel voetbal doen, dat komt echt iedere dag op de televisie. Soms kijk ik ook mee en ik heb de juiste vachtkleur om voor Nederland te supporteren natuurlijk.
We gaan over een poosje in het blik met wielen daar naartoe, dus dat is wel spannend. Dropje gaat waarschijnlijk apart want zij krijst zo hard in de auto dat we daar zowat doof van worden. Of teveel stress krijgen maar het komt goed. Om daar naartoe te moeten hebben we nu een heel speciale penning gekregen. Die zou je aan een bandje kunnen doen dat we dan om moeten hebben maar dat hoeft niet van onze mensen en verplicht is dat ook niet. gelukkig maar want ik houd niet zo van bandjes. Toen ik klein was deed mijn vrouw me ooit een riempje om waarmee ik buiten mocht maar niet zo ver weg kon lopen. Ja, die is gek zeg. Daar deed Lucky niet aan mee. Heb net zolang gegild tot ze het weer af deed en daarna hoefde ik het nooit meer om. Ik denk ook niet dat het nog past hoor want het was een speciaal bandje voor kittens en mijn snuit en nek zijn natuurlijk wel wat groter gegroeid in die tijd.
Paspoort
Maar goed, een speciale penning dus en een nieuw paspoort. Daarvoor hoefden ze geen nieuwe foto te hebben maar wel mijn chip uitlezen. Dat geldt ook voor de rest en Dropje en ik zijn inmiddels klaar als het moment daar is om te vertrekken. Moos en Molly gaan uiteraard ook mee maar zij krijgen nog zo’n mooi nieuw boekje dat de witte jas moet invullen en een prik. Het voordeel van verhuizen is nu wel dat er veel dozen in huis staan. Eerst zijn ze leeg en dat betekent dat ik erin kan gaan liggen. Altijd leuk natuurlijk. Daarna doen ze er spulletjes uit het huis is en maken ze de dozen dicht. Dan kan ik er dus bovenop gaan liggen.
Ik moet zeggen, verhuizen zelf lijkt me spannend maar die dozen, die houden we erin wat mij betreft. Dubbel leuk omdat je erin en erop kunt liggen. En al onze spullen gaan uiteraard ook mee. Die zijn het belangrijkste natuurlijk! In ons nieuwe huis krijgen we ook weer een tuin. Een grote tuin zeggen ze hier dus dat lijkt me wel wat. Vooral Dropje is enthousiast denk ik. En er is een vijver…met vissen. Daarover wordt nog nagedacht wat ze ermee gaan doen. Wij mogen ze niet vangen hebben ze hier gezegd. Maar daar moeten we zeker nog eens een woordje over miauwen met onze mensen.
Ofergeefe daar is niks aan, ook niet als je een haarbal kwijt moet, het is toch iets moeilijks om te doen en daarom is het goed nieuws dat ik nou haast niet meer ofergeef. Hoe kan dat?
Ajooooo liefe allemaal!!
Arianne: “Lieve Leootje, geen zorgen knappe vent.
Lieve allemaal, het is eindelijk zomer en ik ben al heel vaak in de tuin geweest. Nu heeft ooma er geen zout meer gestrooid voor de onkruid plantjes. Ik had ooma fertelt van de slak en nou doet ze de onkruid plantjes gewoon plukken. Dat is ook beter voor de slak. Als mienister van zachte zaake vind ik het heel belangrijk dat iedereen eefe veel is dus ook de slak prrr.
Kriebelen
een perfecte slaap pooziezie te hebben en dan gaan mijn ogen langzaam dicht.
Vandaag mag ik, Dopey het verhaal vertellen, een bijzonder verhaal. En met een aantal van ons in huis is het soms voor vrouw ook niet duidelijk wie wat gedaan heeft.
Haarbal
Hoi allemaal, ik heb deze keer best wel spannend nieuws te vertellen. Ik moest pas geleden naar de witte jas maar daar had ik natuurlijk helemaal geen zin in.
Huis
invullen en een prik. Het voordeel van verhuizen is nu wel dat er veel dozen in huis staan. Eerst zijn ze leeg en dat betekent dat ik erin kan gaan liggen. Altijd leuk natuurlijk. Daarna doen ze er spulletjes uit het huis is en maken ze de dozen dicht. Dan kan ik er dus bovenop gaan liggen.