Ajooooo liefe allemaal!!
Hier is het lang-ferwachte interfiew met de Moederpoes fan het Katshuisch, mefrau Arianne!

Arianne

Me eerste fraag is een makkeleke:
Mag ik een snoepie en mag ik op schoot?
Arianne: “Op schoot? Ja gezellig! Vind ik leuk! En je krijgt twee snoepies hoor!”
Leo:
Gesellig! Dankiewel! Die snoepies sijn lekker! *kauwt*

Mefrauw Arianne, wat is de reede gewees dat u dagt fan dit ga ik doen met me leefe.
Weeges u hat alles kunne bedenke maar dit is wat u heeft gekoose.
Leefe met gehéndikepte katte en de heele tijt naar de witjas en heel feel sorrege.
Arianne: “Ja Leootje, dat vragen veel mensen. Maar soms doe je iets wat gewoon goed voelt. De eerste gehandicapte kat was Agnes. Een driepootje en ik was zo gefascineerd door wat ze allemaal kon. Daar wilde ik meer van weten en vooral; Agnes voor me winnen. Ze was zo bang, zo bang. Maar na drie maanden waren we de beste vriendinnen en dat zijn we nog steeds. Toen kwam er een katje met een kromme rug op mijn pad, scoliose, de lieve Wilma. En toen voelde ik dat weer. De onweerstaanbare drang om haar het mooiste leven te gaan geven wat maar mogelijk was, met haar handicap. Vijf jaar zijn we samen geweest. Was zo mooi.”
Leo:
Hoe heeft u het foor mekaar dat de beste dierenarts fan het land u altijt graag hellept?
Arianne:
“Geloof het of niet maar ik heb sollicitatiegesprekken gevoerd met dierenartsen omdat ik vaak niet tevreden was over hoe naar de katten werd gekeken en naar mij. Leon is de beste dierenarts omdat hij, net als ik, er ook alles aan wil doen om te kijken naar de mogelijkheden in plaats van naar de onmogelijkheden. Leon is samen met zijn team geweldig, ze snappen me en ik hen. En zo kunnen we samen kijken wat het beste is. En waarom hij ons graag helpt; ik denk dat hij het super interessant vindt en we betalen onze rekeningen altijd direct!”
Leo: En hoefeel tweefoeters hellepe u mee?
Arianne: “Nou Leootje! Echt veel, we hebben een fysiotherapeut, een orthopedisch chirurg, een trimster, uiteraard onze dierenartsen maar zeer zeker ook de Katshuisch Krachtpatsers, onze vrijwilligers. Een stuk of 25 inmiddels. Zo blij met al deze mensen, zonder hen zou het Katshuisch niet de zorg kunnen geven die we nu doen.”
Leo:
Heeft u een faaforiete bewooner en hoe komt dat dan?
Arianne: “Nou vraag je me wat Leootje. Als ik een naam ga noemen krijg ik absoluut problemen met Prinses Henk, tenzij ik natuurlijk Prinses Henk noem. Nee alle gekheid op een stokje; ik heb met sommige Katshuischers meer dan met anderen, maar ze zijn me allemaal dierbaar. Ik heb met iedere kat ook een andere band. En dat mag ook. Ambertje was een katje die echt dwars door me heen kon kijken. Helaas heb ik haar anderhalf jaar geleden moeten afgeven aan die vreselijk enge ziekte FIP. Dat heeft me echt heel veel pijn gedaan.”
Leo:
Nu we dan tog serieusser worde… Ik moet ook een persooneleke fraag stelle weeges ik hoor geruchte en uw orakelpoes Anna sag in een fiesiejoen dat u der iets fan weet!
Ik sit al een tijtje met fraage in me kop en ik hoop egt dat u me hellepe kan.

Tweeje

Onse tweefoeters hiero die sijn heel erreg blij aan het doen met se tweeje.
Nau sijn se altijt wel blij met se tweeje maar nau ekstera.

En Fré die is alleen maar beeseg met der kleeding en der seenuwe.
Daar krijg ik de seenuwe fan!
Wat is der tog aan de poot?

Arianne:
“Weet je hoe fijn het voelt als ze jou aaien en lieve dingen tegen je zeggen.
Dat hebben jouw tweevoeters ook met elkaar.
En tweevoeters vinden het geweldig om dat dan ook heel officieel tegen elkaar te zeggen en dat noemen ze trouwen Leootje.
Jouw tweevoeters gaan trouwen.
En als tweevoeters trouwen dan geven ze een feestje, om te vieren dat ze het zo fijn vinden om lieve dingen tegen elkaar te zeggen.
Wordt jouw leven ongetwijfeld nog mooier door Leootje.”

Leo:
Dus.. Me tweefoeters sijn bij mekaar maar nou sijn se offiesjofeel, eeh..
Offiefineel.. Eh.. Foor het eggie bij mekaar?
Daar komt nau niks niemeer tusse?
En daar moest een tweefoeter feessie foor worde gemaak?
Oohhhhh … Fandaar dat Free der rek fan der kleeding is ont-ploft….
Nou snappikhet!
Dankiewel!!

Broertje

En dan mijn heele belang-rijke fraag:
Krijge wij der een broertje bij ofso?
Wat as ik seg dat ik dat niet wil???
Het is hier al feelstedruk! *paniek*
Arianne: “Lieve Leootje, geen zorgen knappe vent.
Je krijgt er inderdaad een broertje bij…..rustig Leootje…doorademen….het broertje komt NIET bij jou wonen, maar op afstand.
Jouw broertje heet namelijk Stan en die woont in het Katshuisch, bij mij.
Mensen kunnen katjes op afstand adopteren zodat wij de dierenartsrekeningen kunnen blijven betalen. Snap je?
Ja je krijgt er een broertje bij.
Nee, alle aaitjes zijn en blijven voor jou.
Ik aai Stan namens jouw tweevoeters.”
Leo:
Dus … Dus…Wachteefe..
Stan is nu onse broer???
Hij blijf wel bij u woone??
Maar hij hoort wel bij ons maar hij gaat niet met se fijfhondert kielomeeters per uur naar de stat fan Den Haag om in onse krappaal te sitte en mijn bakkie leeg te eete en mijn snoepies op te eete?
Egt heus waar niet?
Maar hij is wél onse broer en hoort erbij?
Maar dat is tog fetkoelkikke!
En wat een oplugting!
Niet dat ik hem niet aardeg fint mefrauw Moederpoes maar hij is een beetje…druk..
En ik hou het liefst me snoepies foor me eige daar ben ik echt heus waar heel eerlek oofer.
Arianne: “Ik snap je helemaal Leootje. Alles blijft hetzelfde mannetje.”
Leo:
Maar als Stan nou onse broer-op-se-afstant is, mag ik hem dan affetoe es fraage oofer hoe het gaat in het Katshuisch?
Dat we mekaar mooge fiedeeo-belle ofso?
Fetkoelkikke lijk me dat!
Fiedeeo-belle met Stan!
Arianne: “Tuurlijk! Stan staat nu al te stuiteren!! Hij kan niet wachten!”
Leo:
Wat fetkoelkikke!
Ik kan ook al niet wachte!

Motto

En nu mijn laatste fraag.
As u nog iets belang-rijks wil segge, een leefesles heeft, een motto of een aanbe-feeling, dan mag u dat nu segge.
Arianne: ”Mooie vraag Leootje.
Mijn motto is: Leef vanuit liefde.
Dat heeft de wereld nodig, en ik ook.”

Liefe leesers!
Wat een ont-knoop-ing fan al onse fraage en twijfels!
Er komt heelemaal niemant bij in ons Haagse huis!
Stan is nau onse broer-op-se-afstant!
Me Tweefoeters hebbe mekaar foor het eggie beloof dat se altijt bij mekaar blijfe en dat is foor ons ook heel belang-rijk!
As jullie het niet erreg finde, we hebbe een bak snoepies gehat, we gaan nau feestfiere met se alle!
En we fiere dat we allemaal fan elkaar houde!
Fiere jullie met ons mee?
Onse Tweefoeters hebbe aan al hun gasten fan het feest gefraag of se hun kaadoo sentjes aan het Katshuisch wille geefe en dat hebbe se gedaan.
As jullie onse Tweefoeters wille feeliesiestaarte dan kan dat dus fia deese link:
https://www.katshuisch.nl/Steun-het-Katshuisch/

Naames onse niewe broer Stan segge we DANKIEWEL!!
Het fees kan beginne! Want Leootje is binne!
Waar sijn de snoepies?? Hier sijn de snoepies!!
Oolléé oléé oléé!

Vandaag mag ik, Dopey het verhaal vertellen, een bijzonder verhaal. En met een aantal van ons in huis is het soms voor vrouw ook niet duidelijk wie wat gedaan heeft.

Spugen

Jullie kennen het allemaal wel dat je iets eet en dan opeens begint je maag te protesteren. Dan ga je snel een plekje zoeken waar je alles kunt uitspugen.
Die plekjes die we uitzoeken daar is vrouw niet altijd blij mee.
Maar daar hebben wij geen boodschap aan. Nee, we moeten het kwijt op een plek waar wij dat willen. Dat betekent ook niet op een reclameblaadje dat vrouw, als ze het ziet gebeuren, snel onder onze kop houdt.
Wat wij fijn vinden is onze maag ledigen op een vloerkleed, op de keukentafel of stoel, op de bank, op het dekbed en boven de verwarming als we toevallig op de vensterbank staan. Maar nooit op de stenen vloer in huis.
Onze vrouw moppert nooit. Ze ruimt alles op en maakt alles weer netjes schoon.

Haarbal

Een ander verhaal zijn de haarballen die we af en toe moeten uitspugen omdat we teveel haren van onze vacht hebben opgelikt.
Onze vrouw vindt dat echt vreselijk en als ze dat opruimt, maakt ze altijd van die rare vreemde geluiden. Wij staan dan altijd bij haar te kijken of er misschien ook een haarbal komt.
En toen gebeurde, zoals onze vrouw zegt, iets vreselijks.

Slof

In de winter draagt zij altijd lekker warme sloffen. Als we naar bed gaan zet ze die naast het bed zodat ze ’s morgens weer zo er in kan stappen.
Ze werd wakker, rekte zich uit en gooide de benen buiten het bed en zo met de voeten naar pantoffels in.
Zoals ze toen deed hadden we nog nooit gezien. Ze begon te springen en op een been te huppelen en met het andere been probeerde ze de slof uit te trappen. En ze zei steeds: ‘Gatver, wat is dat?’
Toen ze eindelijk de slof uit had en zag wat het was, begon ze weer die rare vreemde geluiden te maken. Ze hield snel haar voet onder de kraan en de sloffen gingen de prullenbak in.
Geheim

Wij vonden het toch wel een beetje zielig voor haar want we wilden haar helpen door de haarbal ergens uit te spugen zodat ze het niet zou zien en geen rare vreemde geluiden hoefde te maken.
Tja en nu vragen jullie zich natuurlijk af wie de dader is geweest. Ik weet het, maar ik ga het niet verklappen. Dat blijft voor altijd een geheim.

Dikke knuffel van ons allemaal.

Ajooo Allemaal!

Leootje hier!
Jullie rieporter fan het niews uit de stat fan Den Haag en het dorrep fan Vinkel!
Hier tuis is het freemt druk.
Fré is de heele tijt beeseg met haar kleeding.
Se laat het eene na het andere sien, ze prutst aan haar haare en se oefent met meek-úp.
De groote tweefoeters doen..
Anders.
Of nau ja.. niet anders maar.. ik weet het niet.
Ze zijn altijt wel froolek met se twee maar nu nog een beetje ekstera en se segge dat se daage telle.

Broertje

En ik denk dat ik se heb hoore praate oofer een broertje derbij.
Heel eerlek gesegt wil ik niet een broertje derbij hoor!
Ik font Simon al heel feel gedoe derbij en dat istie nog steets!
As tie de zoomies heeft dan ben ik me plekkie op me stoel niet seeker!
Weeges hij loop die heele stoel met mij derin omfer!
Dus ik hou se in me gaatje weeges Tiga en Chester hebbe ook geseg fan nee we wille geen broer derbij, het is nou al feelste druk.
Dus ik maak me daar wel sorrege oofer.
Maar ik ben een egte rieporter dus ik set me sorrege opzij en ik ga gewoon door met me werrek en dat is het interfiewe fan de bewooners fan het Katshuisch.

Dees keer interfiew ik Anna.
Ome Jan fertelde me dat se in der ‘hoogere sfeere’ is en ik hoop stiekem dat se me gaat fertelle dat sij óók weet hoe de kleur neegen ruik op de planeet fan Anubis weeges ik weet dat as ik ketnip heb!
En mesgien heef se wel ketnip!

Het kan natuurlek ook weer so sijn dat ik iets denk en dat het dan weer heel anders wordt.
Dat gebeurt me elleke keer naamelek.

Anna

Leootje: Ajoooo Anna!
Lus u ook kettisfektiejons?
Ik heb nog een sakje fan Ome Jan meegekreege, deele saame?
Anna:
“Nou vooruit, eentje dan hi hi”

Leootje:
Hoe ben u hier terechtgekoome en wat is er met u aan de poot?
Anna:
”Ik ben hier ruim anderhalf jaar geleden geland.
Mijn twee voorpootjes staan krom, daarom was een carriere als hoofd van de afdeling marketingmuis voor mij niet weggelegd.
Overigens trok het zakenleven me sowieso al niet.
Ik ben namelijk geraakt.
Geraakt door Bastet.
Ik liep laatst van een vogel zijn linkervleugel los te peuteren toen ik een stem hoorde.
Die zei me mijn nagels in te trekken en de vogel los te laten.
Ik zag de vogel, die ik toch erg vakkundig om het leven had gebracht weer tot leven komen.
SERIEUS! Ik zag de vleugels weer aan het beestje groeien en de vogel was gevlogen.
In de lucht zag ik opeens duizenden vogels vliegen.
Het was een prachtig gezicht.
De stem zei me dat door mijn actie de katten in de buurt voor altijd zouden worden voorzien met overheerlijke vogels, mits ik mijn leven in dienst zou stellen van Bastet.
Het was Bastet die me had toegesproken.
Tja, wat kan je doen.
Ik had gezien wat zij met die vogel kon dus stemde ik in.
Sindsdien ben ik in hogere sferen.

Leootje:
Dit sijn inderdaad andere hoogere sfeere as wat ik dacht…
Bastet.. dat is toch de kattengodin die ons leerde hoe de tweefoeters te dresseren sodat se alles foor ons doen?
Ehhehem…
Wát fint u fan het daagelekse leefe in het Katshuisch?
Anna: “Het is prima. Ik mediteer een beetje, voorspel eens een iets en knap af en toe een uiltje in de zon. Niet dat ik echt een uil knap natuurlijk.
Maar ik lig dan even lekker in de zon.
Zoals Bastet het ons voordeed, het is goed voor een kat om in de zon te liggen.”

Leootje: Wat is een goede gewoonte fan de tweefoeters die hier ront-loope?
Anna:
“Dat ze me laten mediteren en mijn oogjes schoon maken.
Daar komt een troep uit. Ik zie het als de reiniging van mijn lichaam.
Want ik was me er wel eentje voordat ik gered werd.
Samen met mijn zusje Saskia.
We waren schijnbaar zo niet geliefd dat we gedropt zijn in een park in Emmeloord.
Daar hebben we samen gezeten onder een bankje, moederziel alleen.
Bastet heeft toen een tweevoeter op ons afgestuurd om ons te redden.”

Leootje: Wat fint u minder en sau moete ferandere?
Anna: “Wat ik vind is niet belangrijk. Ik doe alles vanuit liefde, zoals Bastet het zou willen.
En dan eet ik maar een vogeltje of muisje minder af en toe.
Als ik Bastet daar blij mee kan maken dan kom ik nog goed weg toch.
Moet er niet aan denken wat er met ons gebeurd was als Bastet die tweevoeter niet op ons pad had gestuurd, dan waren we er misschien wel niet meer.
Kijk, lopen is met kromme voorpootjes niet je-van-het.
Dat doet pijn! En omdat we al ouder zijn kunnen ze er ook niets meer aan doen.
Maar gelukkig heeft Bastet pijnstilling uitgevonden.

Leootje: Ik kan het tog niet laate.
Heeft u een meening oofer de sietuwaazie tusse Caroline, Rob en Koning Joop?
Anna: “Ik weet er uiteraard alles van maar het is niet mijn taak om hier een mening over te hebben. Ik mediteer voor alle drie en ik hoop dat Bastet voor een goede afloop zorgt.
Meer kan ik niet doen. Tussen ons gezegd en gezwegen; ik vind het spannend!!!!”

Leootje: Wie is uw liefelings meedebewooner en waarom?
Anna: “Al Bastets kittens zijn waardevol.
Maar voor mijn zusje Saskia koester ik een diepe affectie.
Ze heeft het niet makkelijk gehad nadat we gedumpt waren.
Ze was zo bang.
Steeds meer zie ik haar genieten en dan dank ik Bastet op mijn blote achterpoten dat we nu in het Katshuisch zijn.”

Leootje: Fint u het goet als ik foor me follegende interfiew uw moederpoes Arianne fraage ga stelle? En as ik moederpoes Arianne interfiew, wat sou u dan fan haar wille weete wat u nog niet weet fan haar?
Anna: “Maar natuurlijk. Gezonden door Bastet dat mens.
Weet u, ze is voor mij een open boek. Met veel plaatjes erin.”

Leootje:
Heeft u nog heele mooie groote footoos fan u eige sodat we allemaal goet kunne sien hoe fantasties u deruit siet?
Anna: “Jazeker! Toevallig afgelopen week gemaakt.
Ik heb mijn nieuwe zomerse gewaad aan. Mooi toch?”

Leootje:
Dankuwel Anna foor uw oopenhartege antwoorde op me fraage.
Het is een interfiew geworde om nooit te fergeete.
Ik heb nog één fraag:
Kan u assebief aan Bastet fraage of we der égt een broertje bij krijge?
Ik hoop het niet eerlek gesegt.

Anna:
“Leootje, ik kan Bastet best vragen wat er gaat gebeuren, maar zij zegt dat wat gebeuren moet, toch zal gebeuren.. En het gebeuren is rood.
Het gebeuren heeft iets met een poot..
Ik zie… Ik zie Bastet wijzen naar onze Moederpoes.
Alsof zij hier meer van weet. Wellicht word je wijzer bij haar”

Leo:
Nou daar ben ik mooi klaar mee.. wat gebeuren moet zal gebeuren en het is rood??
Wat een orakel die Anna.
Ik moet en sal derachter koome of het waar is wat se segt!

Follegende week interfiew ik de tweefoeter fan het Katshuisch want Anna befestigte wel mijn fermoede dat sij meer weet fan dit alles!
Ik hou me ooge en me oore oope (as ik niet slaap) en ik hoop follegende week tot een
ont-knoo-ping fan dit groote raatsel te koome!

Heel feel liefs fan Leootje!!
Tot follegende week!
Kan iemand de kettisfektiejons eefe doorgeefe assebief?
Ik ben heel erreg toe aan een snekkie..