Hoi allemaal, hier Moby. Hebben jullie ook weleens zo´n dag ertussen dat je niet echt weet wat je moet doen of wat je wil?
Je wil niet spelen, je wil niet slapen, je wil naar buiten maar ook weer niet, je wil een snekkie maar die je krijgt vindt je net niet lekker genoeg.
Nou zo´n dag had ik een tijd geleden.

Wakker

Vrouw zei dat ze knettergek van mij werd maar ja dat snap ik ook niet helemaal want ze doet nog net zo als voorheen… dus ik denk dat het wel zal meevallen.
Maar goed het begon al toen ik wakker werd. Ik wist niet van zal ik opstaan of niet. Ik besloot om toch maar op te staan want ik weet als vrouw wakker is dan mag ik naar achterom.
Dus de deur ging open en ik liep naar achterom… even een rondje door de tuin… even bij de kippen kijken en weer een rondje door de tuin. Hierna had ik het wel gezien. Bij de achterdeur een miauw of twee gegeven en toen kwam vrouw mij open maken.
Binnen weer wat rond gelopen en toen bedacht ik me dat ik nog wat zou gaan slapen. Eenmaal boven op het bed dacht ik van nou eigenlijk heb ik helemaal geen zin om te slapen dus ik weer naar beneden.

Wil wel en niet

In de keuken zag ik wat speeltjes liggen en daar heb ik even met een poot tegen geslagen maar daar was verder ook niks aan.
Dus toen bedacht ik me dat ik wel naar voren zou willen want misschien was daar wel iets te beleven. Bij de voordeur gaf ik een miauw en ja hoor daar kwam vrouw om mij de voordeur open te maken.
Voren aangekomen heb ik een rondje om de perkjes gemaakt maar er was geen muis te bekennen dus ook daar was niets aan… dan maar weer naar binnen. Voor het keukenraam gaan zitten en vrouw liet me naar binnen.
Ze gaf me wat snekkies maar die vond ik niet lekker, die mocht ze zelf eten als ze er zin in had.
Dus ik ging weer bij de voordeur zitten want voren was het toch leuker tenminste dat dacht ik. Eenmaal buiten sprong ik weer op de vensterbank om door het keukenraam naar binnen te mogen.
En eenmaal binnen rende ik naar de achterdeur want ik wilde toch wel de tuin in.
Mijn vrouw zei: `Moby je bent jezelf lastig vandaag`.
Maar ze maakte toch de deur open voor me en toennnnn bedacht ik me dat ik toch maar niet naar achterom wilde.

Mezelf

Ik ben naar boven gelopen en lekker op bed gaan liggen en dacht lang na over wat vrouw had gezegd over het ´jezelf lastig zijn´. Ik had zo hard daarover nagedacht dat ik vanzelf in slaap was gevallen.
En na mijn slaapje was alles over en was ik weer mezelf.

Ajoooooooooo allemaal. Hier ben ik weer, Leootje de rieporter fan het miews uit de stat fan Den Haag!

So as jullie hebbe kunne leese waare onse tweefoeters best druk de afgeloope tijt en daardoor was foor ons het leefe ook anders.
Niet egt heelemaal anders maar wel een beetje anders dat je denkt fan ja.
Dit is eigelek nie gewoon maar het was ook niet erreg.
We krijge wel es fraage fan ‘wat maake jullie feel mee! Hoe doen jullie dat’ en ‘finde jullie het dan niet eng al die feranderdinge in huis?’ en ‘finde jullie het niet erreg dat je tweefoeters soms weg sijn en dat er dan de Losjéé is?’
Op die fraage ga ik probeere een an-twoort te geefe.

Chester

Eerst ben ik naar Chester gegaan en ik heb gefraagt hoe hij om-ging met groote feranderdinge in se leefe.
Chester seg hij heef feel meegemaak in de feertien jaare fan se leefe.
Heeeel feel en daardoor blijf hij altijt rusteg en is hij onse foorbeelt.
Chester seg:
“Er sijn groote dinge die gebeure en soms kan je er niets teege doen als kat sijnde.
Dan gebeure die dinge gewoon.
En as je dan fegte gaa, dan wort het nog meer moeieluk.
Foor jesellef weeges je ben fegte maar ook foor je tweefoeters en je broers weeges niemant wil jou boos of ferdrieteg sien omdat je aan het fegte ben.
Het beste kan je as kat je eige fast-houwe aan je eige gewoon-tes as de tijde moeieluk sijn.
So as: In de ogtent altijt oofer je frauw heenloope sodat se wakker wort en daarna meteen knuffele sodat se der bet niet uit wil.
En dan weer derooferheen loope sodat se wel wakker blijf en naar de WeeSee gaat.
Weeges dan weet je seeker dat je je eete altijt op desellefde tijt krijg en de likwitsnek ook en die moet altijt op desellefde leepel sodat die altijt vertrouwt foelt.
En slaape in een mantje dat naar tuis ruik en waar je eige haare insitte.
Je tweefoeters die altijt desellefde liefe woortjes fluisteren as se je knuffele op desellefde manier op desellefde tijt.
Dat je op de dag en in de nagt je eige roetiene hebt fan eerst eete en knuffele en dan eerst op de bank ligge en daarna op de stoel-die-so-lekker-sit en daarna in het blauwe mantje op de fensterbank.”

Dat is wat Chester segt oofer hoe hij omgaat met groote feranderdinge.
Dan moete de kleine gewoon-dinge altijt hetsellefde blijfe weeges dat is je hou-fast.
Dus dat was het ant-woort op de eerste fraag fan ‘hoe gaan jullie om met al die drukte’ en ‘wat maake jullie feel mee hoe doen jullie dat’.

Simon

As onse tweefoeters weg sijn dan is de Losjéé er.
Eerst kwam OppasOpa Beer maar nau is het dat Simon heel bang wort fan gesigte fan tweefoeters die hij niet faak siet.
OppasOpa Beer komt niet faak op se fiesiete, onse tweefoeters gaan wel faak bij hem op fiesiete.
Dus elleke dag dat OppasOpa Beer kwam, was Simon ferstop weeges OppasOpa Beer siet er anders uit dan onse tweefoeters.

Simon se oore sijn kapot.
Daardoor doen se ooge en se neus het heel goet.
Maar door se doof begrijp hij ook egt heel feel niet so goet.

Wij kunne hoore aan een stem wie het is en dan is het ook fertrouwt en goet.
En we weete welleke lugt bij wellek geluit hoort.
Dat weet Simon niet.

Tweefoeters kunne hetsellefde ruike maar er heel anders uitsien en se kunne ook anders ruike en er anders uitsien en tog desellefde tweefoeter sijn en dat snapt Simon niet.
Wij hoore aan de stem en aan het geluit fan hun kleeding en de foetstap wie het is.
As onse tweefoeters een hoet opsette en een bril opdoen is Simon in paniek weeges dan is sijn fertrouwde gesigt weg.
Dat se hetsellefde ruike daar heeftie geen bootsgap aan.
Se sien der anders uit en dan is Simon se feilege gefoel heelemaal weg.

Daarom kom nau de Losjéé as onse tweefoeters een weekie op ferkanzie gaan.
En daarom kom se ook een paar daage fan te foore.
Dan kan Simon wenne en dan gaan alle tweefoeters gewoon leefe so as altijt maar dan met de Losjéé derbij.
Dan denk Simon een dag laater fan oojaa dit is ook gewoon en dan is de Losjéé fertrouwt en dan kunne de tweefoeters weg.
En as de Losjéé der is dan gaan we as broers saame de dinge doen die foor ons feileg en fertrouwt sijn. En daar koome dan gewoon-tes bij.
So as slaape op de koffer fan de Losjéé.
Dat gaat omstebeurte.
Daar hebbe we een sgeema fan.
Met een moeielluk woort heet het dat we dan ‘roeleere’.
De koffer is nooit sonder kat as de koffer bij ons staat.
Dat is weeges as de Losjéé der is krijge we meer snoep dus we doen er alles aan om te sorrege dat se blijf en op de koffer ligge is loogies weeges as se daar niet bij kan, dan kan se niet weg!
En as de Losjéé der is dan fint Simon dat wel spannent weeges hij mis dan onse tweefoeters.
We lette dan allemaal ekstera op hem.
Tiga gaat hem faaker wasse.
Chester ligt faaker naast hem te slaape en sellefs ik sorreg dat hij in de nagt niet alleen sit.
Dan slaap ik der maar bij.
Dat is niet me faste gewoon-te.
Dat is een gewoon-te foor as de Losjéé der is.

Want as alles normaal is dan is Simon gewoon me kleine pesbroertje die soms wel ees boofe op me spring as ik leg te slaape of gewoon in me doos sit.
Dan laat ie me egt heus waar so hart sgrikke dat me fagt loskom fan me fel en dan krijg ik een heele dikke plumoo en dan wort ik egt heus waar ook een beetje boos.
As ik weet dat ie wil speele doe ik nau maar gewoon mee.
Dan ga ik ferstoppe en dan loop Simon me te soeke en dan spring ik onder de stoel fandaan en dan geef ik hem een poeier op se billitis en dat is grappeg weeges hij spring dan een meeter in de lugt!

Tiga

Tiga gaat weer heel anders om met feranderdinge.Oh wacht eefe, hij wil het sellef fertelle.
Hier komt ie, de eenige egte platHaags spreekende Kater: Tigaaaaaaaa!

Tiga: “Mogge lùi!
Hieâh bent ik dan, Tiga!
Ja weit je, astâh feil feranderdinge zèn dan ken je maah ein ding doen.
En da’s rustâgh blèvûh.
Ja je hoâht me goed.
Rustâgh!!!
Vergeit nie dat wè katte 20 fan de 24 uâhre van de dag kenne slaape.
Da’s dan auk wat je mot doen.
Slaape.
En daahna zorrage dat je tweevoetâh perresies doet wat jè wilt voâh ut eite en voâh de knuffels.
Want auk de tweevoetâhs wogde onrustâgh van feranderdinge maah ze wille ut jâh vaak nie late merrekûh.
Dus dan stel jè ze gerus zaudat ze jâh auk gerus stelle snappie?
Dat werrek dus twei kante ùit.
En veâhdahs zorrag ik altèd voâh mèn broedâhs.
As ze ut moeieluk hebbe dan geift ik ze un lik achtâh de ore zaudat ze voele van
‘ik ben nie enkelt maah allein’.
Somps kent ik me broedâhs wel achtâh de voâhraadkas plakke maah ut zèn en blève wel mèn broedâhs en ik hâh van ze.
En ik vind zaulanggie van mekaah hâhd en d’r is lief en zach in hùis dan ken je saame alle feranderdinge an.”

Bes goet

Liefe friende ik hoop dat we hiermee sommige fan jullie fraage hebbe be-antwoort.
Nu weete jullie hoe het komt dat wij saame sofeel feranderdinge bes goet aankunne.
Dat is weeges we houde onse eige gewoon-tes, de tweefoeters houwe reekening met ons en we weete fan we sijn altijt saame en we hoefe het niet alleen te doen.
We sijn broers en broers sorrege foor mekaar ookal sijn se soms ierietant.
Saame is fijn en feileg.

Tot de follegende keer liefe leesers!
Jullie krijge boemskopjes fan Chester, Tiga en fan mij, Leootje.
En Simon seg keihart PRRÔÔÔÔÔWÂÂÂÔW en hij bedoel het goet maar hij kan se eige niet goet hoore en daarom klink het so ..

“Bert, post voor je,” zei mijn vrouw en ze liet me ruiken aan de envelop. Ik rook niks. Maar toen de envelop oope ging, toen opeens wel.

Ontspannen

Deze week probeerde ik catnips uit zo heten ze. Het zijn sneks met een smaak erin en die smaak is een beetje van wiew, daarom dacht ik dat wil ik wel. Want nou ik steigers in de straat heb met mannen die herrie maken, nou ben ik toe aan ekstra ontspanning.
En soms kun je de ontspanning niet in jezelf vinden, en ook niet in knuffels en ook niet in dutjes. Dan heb je extra spul nodig en dat had ik nu.

Reserve

Het kwam op een schoteltje. Ik eet nou meer van een ferhoging, dat is om te probeere of het dan beter gaat met het slikken en mijn maag, dus daarom staat het zo op de film. Ik find alteit, sneks daar moet je feel van hebben als je gaat probere. Want je hebt feel geur nodig om te ruiken en ook dat je goed kunt zien dit is het dus. En ik find het ook leuk dat ik gewoon kan eete tot ik genoeg heb en er is dan nog ofer, dat is dan foor later, ik heb graag reserve.

Het ruikt goed. Ik wist ook meteen dat ik het al eerder froeger had gehad. Dat heb ik niet met alle sneks. Maar dit is lekker spul. Eefe ruiken en dan meteen beginnen. Dat was mijn gefoel en dat deed ik dus.

Alleen nou moet ik eerlijk zeggen, ik ben een kater die maar vier tanden heeft. Twee boofe en twee onder. Vroeger had ik er meer maar toen kreeg ik een ontsteking in mijn bek en na de operazie werd ik wakker met vier tanden. En de dokter zei nog van Bert, over een lange tijd moet misschien alles weg. Niet iets dat je wilt horen als je ligt bij te komen.
Dus met die vier tanden eet ik nou. Ook brokjes. Lekker, ik eet graag.

Hard

Maar deze sneks zijn keihard. Echt, zo, nou. Ik wist gewoon niet goed waar hoe ik ze in mijn bek kreeg. En hoe ik ze moest eete. Dus ik deed ze aan de ene kant, dan weer aan de andere kant, dan weer terug en dan weer deed ik mijn kop scheef weeges ik dacht misschien helpt dat maar dat deed het niet. Maar ik wilde ze toch eete want ze zijn lekker.

(tekst gaat verder onder de video)

Dus mijn mening is, het zijn lekkere sneks, erna kon ik goed slaape, dat komt vast door het spul dat erin zat. Alleen voor een kater met vier tanden zijn ze te hard, daar ben ik eerlijk ofer.

Wat het is

Beaphar Catnip ( klik en kijk:  https://www.catsfavorites.com/product/beaphar-catnip-bits-35-gr/ )

1,90 euro voor een zakje dus duur is het niet.