Hallo allemaal, hier Moby. Voordat ik hier kwam wonen heb ik heel lang rond gezworven. Ik moest vechten voor mijn eten en schuilplaatsen zoeken als het koud was of regende. Dat was niet altijd gemakkelijk en op veel plekken werd ik weg gejaagd.
Ik was dan ook mager en bang.
Maar gelukkig was het nu zomer en toen gebeurde het.

Praten

Per ongeluk kwam ik in de tuin van mijn vrouw terecht en zij kwam net naar buiten. We bleven alle twee staan om naar elkaar te kijken en toen begon ze tegen me te praten.
Ik dacht er het mijne van en maakte me uit de voeten.
Maar toch moest ik er steeds aan denken dat ze tegen me gepraat had en ik besloot om de volgende dag terug te gaan.
En echt waar… ze praatte weer tegen me en kwam naar me toe lopen maar dat ging me een beetje ver. Voor nu op afstand was het goed maar niet dichtbij.
s´Avonds stond er een bakje natvoer en een bakje brokjes en water voor me klaar.
Dat was een goeie reden om daar terug te gaan en na een paar dagen mocht ze ook wat dichterbij komen. En ze bleef maar tegen me praten.
Na twee weken vond ik het goed dat ze me ook aaide en dat voelde wel heel goed.

Naar binnen

Ik dacht dat het geen kwaad kon om ook eens binnen te gaan kijken maar dat had ik beter niet kunnen doen want de achterdeur ging dicht en de voordeur ging open en dicht…
ze was weg. Wat nu? Hoe kwam ik weer naar buiten?
Eindelijk na lang wachten kwam ze weer thuis, ik zat in het midden van de gang te wachten. Ze liet een gil toen ze me zag zitten. Ze had me niet gezien in huis toen ze weg ging en gelukkig maakte ze meteen de achterdeur weer open.
Maar toen bedacht ik me dat het daar binnen nog niet zo gek was zeker niet als de achterdeur open bleef. Dus een paar dagen later ging ik toch weer naar binnen en ontdekte dat boven een lekker zacht bed stond waarop ik mijn middagdutje met rust kon doen. Toen vrouw dat ontdekte kreeg ik meteen een inspectie en iets vochtigs in mijn nek geduwd voor de vlooien. Daarna werd de dokter gebeld voor een onderzoek.
En ik? Ik vond het allemaal prima. De dokter vertelde dat ik gezond was en ongeveer twee jaar oud moest zijn en ik was niet gechipt Weer thuis aangekomen vertelde mijn vrouw dat ik hier wel mocht blijven wonen en dat ze mij Moby zou noemen.

Happy

Wel deed ze melding ervan dat ze mij gevonden had maar daar heeft nooit iemand op gereageerd. Ik vond dat niet zo erg want ik had mijn furrever home gevonden.
In het begin wilde ik ’s nachts altijd naar buiten en bleef ik ook wel eens een paar dagen weg. Maar altijd kwam ik terug. En nu… nu lig ik het liefst lekker binnen en hoef ik niet meer zo nodig naar buiten. En knuffelen kan ik als de beste.
En van dat magere zie je ook niets meer, ik ben nu een prettig gevulde kater. Een echte happy kater.

Dikke knuffel van ons allemaal
Moby

Ajoooooooo allemaal!
Ik ben het, Leootje jullie raasende rieporter uit de Stat fan Den Haag!

Emo

Onse tweefoeters sijn nau offiesjieneel, offesjofeel… ehh..
Voor het eggie bijmekaar weeges se hebbe der pootafdruk op een papier geset.
Of soiets.
Wij waare der niet bij weeges se ginge dat doen op het strant fan Scheveningen!
Tiga froeg nog waarom niet op de fis-afslag en hat wat kibbeldinge, sallem en makkereele mee-genoome maar daar hebbe se niet op geree-aageert.
Se kwaame heel laat tuis en se waare erreg moe en erreg blij en se hadde kadootjes gekreege en se waare heelemaal eemoziejoneel weeges se hadden so een geweldig goeie dag met mekaar en met alle andere tweefoeters.

Broer

En se hebbe uit het Katshuisch onse broer op se afSTANt ge-aadopteert!
Dus nau is Stan onse broer maar hij blijf wel in het Katshuisch woone.
Gelukkeg maar. Hij is lief en grappeg maar hij is egt heul erreg druk fan se eige.
Dus ik ben egt eerlek waar heul erreg blij dat Stan bij ons hoort maar niet bij ons woont!

Onse tweefoeters fonde het belang-rijk om op hun belang-rijke dag iets te doen foor een ander belang-rijk doel. Dus se froege geen enfeloppe met geldbriefjes maar se froege of iedereen se saksentjes wilde geefe aan het Katshuisch weeges de goede dinge die se doen so as:
Kromme pootjes reepareere
Blinde katten feileg laate woone
Prinses Henk se tutu’s en se glitternaalthakke koope
Iederekat in het Katshuisch mag sijn wie die wil sijn en mag doen wat ie wil doen.
Net so as ik altijt seg: JOEDOEJOE.
Daarom finde wij en de tweefoeters het ook so een leuk huis foor katten.
En wij hebbe natuurlek onse doofe Simon en we weete dus een klein beetje wat het is om met iemant te woone die se héndiekep heeft.
Het leefe is dan heel feel hetsellefde en tog een beetje anders en we houwe reekening met mekaar.

Druk

De afgeloope weeke waare heele drukke weeke en ik heb feel interfiews gedaan en feel gesgreefe.
We kreege heel feel kompelliemente oofer mijn interfiews fan de fens fan het Katshuisch en fan de fens fan Ome Bert sijn er nau ook weer tweefoeters fen fan het Katshuisch geworden en fan de fens fan het Katshuisch sijn er weer fens fan Ome Bert en fan onse blogs bijgekoome!
Dat is toch fetkoelkikke!
So is er nog meer Saame bijgekoome.
Ik heb sellef alle fenmeel beantwoort.
En alle feeliesiestaartjes foor onse tweefoeters.
Het was feel. Heel feel en heel lief en gaaf en fetkoelkikke so mooi en eemooziejoneel.
Egt eerlek heus waar ik moet erfan bij-koome.
En onse tweefoeters ook!
De week was ook nog eens een heele warreme week.
Weeges de warrem hebben we feel geslaape.
We hebbe geslaape op het balkon fan de huiskaamer maar ook op ons niewe balkon fan de keuke!
En toen het feel te warrem weer werd toen laage we weer in de slaapkaamers uit de son.
Het is egt heus waar heel erreg lekker rielekse as het so lekker warrem is.
Dan kan je lekker uitgestrek ligge met je poote wijd en je buik omhoog.
Ik fint dat egt heus waar so so lekker!

Chester

Simon heef nau se niewe gewoon-te gemaak.
Elleke ogtent na het ontbijt en foordat Chester se pil met se likwitsnek krijg staat Simon te krijse bij de keukedeur.
Weeges hij wil der dan uit.
Dat krijse dat klink so: PPRRRRÔÔÔWÁÁÁÁHHHHWHÔÔWWW!!!!
Hij hoor se eige niet so goet en daarom doet hij keihart krijse en het hellept weeges nu gaat eerst de deur oope en daarna krijg Chester pas se pil met se likwitsnek.
Eigelek moest Chester eerst se likwitsnek en dan pas de deur oope maar weeges het krijse is dat nau omgedraait.
Simon foel se eige heelemaal oer op het balkon fan de keuke weeges hij kan daar naar de lugt kijke en hij siet de duife in de dakgoot sitte.
As de duife der sitte dan kijke se naar Simon en Simon kijk naar de duife en het lijkt dan net as of te dat se met mekaar praate in een geheime stille taal.
Sou dat kunne?
En as het heef gereegent dan wil Simon tog naar buite en as sijn poote nat sijn fint hij dat niet so erreg.
Hij schud se poote af en gaat gewoon in het groote bet fan de tweefoeters liggen!

Bij Fré

Ik lig met Tiga liefer op het bet fan Fré.
Se heeft sulleke sagte deekes en het ruik der altijt lekker.
Haar bet is koel en de son is alleen in de ogtent op de slaapkamers.
En Chester ligt altijt in de huiskaamer op de bank of in de groote krappaal.

Oooh en wat ik nog meer moet fertelle!
Ik heb gehoort dat onse Losjéé weer komt!
Weeges me tweefoeters gaan nog een wiekent sonder ons weg!
En Fré wil niet alleen sijn en Chester moet se meediesijn hebbe en onse Losjéé wil heel graag weer geselleg op ons balkon sitte met ons allemaal!
Ik begrijp egt eerlek waar niet waarom onse tweefoeters sonder ons weg soude wille.
Wij sijn tog altijt reuse geselleg met se alle?
Maar met onse Losjéé is het ook heel geselleg.
Ik weet dat we dan feeeeel meer snoepies krijge en we blijfe dan altijd heel errege laat op weeges onse Losjéé gaat altijt laat slaape omdat in de nacht op het balkon sitte ook erreg fijn is.
En laat opblijfe is leuk!
Ik sal wel goet in de gaate houde wat er allemaal gebeurt want ik ga dat allemaal opschrijfe sodat jullie dat follegende week weer kunne leese!

Naames al me tweefoeters en naames me broers en me broer op se afSTANt wens ik iedereen een heeele fijne dag met son en lief en sagt en as het eefe kan een fijne knuffol derbij.
En natuurlek swaaie we elleke aafont naar onse sterrenfriende fanuit de groote krappaal bij het raam.

Heel feel liefs en NeussieNeussie!!
Leootje

Het was een rare week, eerlijk waar, eerst met ofergeefe bijna elke dag en toen faker per dag  en daarna kreeg ik dus die andere brokjes.
Mijn vrouw zei het van ze zijn gezond en ook duur. Dus ik dacht: ik lust ze vast niet.

Door die rare week had ik niet eens de winkel gemeeld waar ik nou spul voor mag testen. En ik mag elke keer uitzoeken bij catsfavorites.com , ik bedoel wie heeft dat nou? Dus daar kon ik geeneens meer aan denken weeges ik lag steeds in mijn doos en ik foelde me slap. Dat kwam door feels te feel eete en toen feels te feel drinken en steeds plassen dan word je zo.

Het is ook zo dat ik een hele tijd geleden  naar de dokter moest en toen moest ik blijfe, ook ’s nachts, er was iets met mijn bloet en de alfleesklier en suiker.

Mijn vrouw zei  van Bert er zit iets in je brokken waar je nou niet tegen kunt en daar ga ik wat aan doen. Toen kwamen die brokken, ze hebben haast geen koolhiedraten.
En ik lustte ze.

Mijn mening

Ze zijn gewoon goed. Dus niet dat je denkt ik blijf er de hele tijd van eete, want dan lust je ze eerst heel graag en daarna nooit meer. Ze zijn gewoon lekker. Ze ruiken ook gewoon.
En de maat is ook gewoon, geen grote brokken, geen kleine brokken, voor een kater met vier tanden zijn ze iedejaal.

Binnen een paar dagen al was ik minder slap. Ik dronk weer gewoon genoeg en ik wilde weer dingen doen en ik ging ook weer naar de slaapkamer als het nacht was. Mijn vacht was zachter, dat kan ook komen door aaien want ik kreeg meer knuffels.  Maar  eete kan feel met  je doen, dat is wel zo.
Ik heb de zak bijna op in een week. Het was met allemaal vis erin. Toen kreeg ik die andere smaak, het is Toendra, zei mijn vrouw. Nou dat hoefde ik niet. Ik was al gewend aan de brokken met vis.

Ik heb ontdekt dat de winkel ook mijn nieuwe brokjes verkoopt. Dus daarom adviseer ik van probeer het eens. “Niet goedkoop!” roept mijn vrouw en dat kan best, maar er is ook een kleine verpakking foor als je denkt ik weet niet of ik het lust. En duur, nou dan denk ik het is foor mijn gezond en blijfe bij de dokter is duurder dat weet ik zeker.

Wat is het
Brokjes Orijen Six Fish
Probeerzakje 340 gram voor 7.95 euro
Klik en kijk: hier staat het

( dit is de link:  https://www.catsfavorites.com/product/orijen-whole-prey-6-fish-cat-340-gr/ )

Eigenlijk heb ik de hele week overdag alleen maar lekker liggen dutten. Het was gewoon té warm om te spelen, te rennen of kattenkwaad uit te halen. Na m’n ontbijt ging ik vaak even in de vensterbank liggen, heerlijk in de ochtendzon. En als me dat tegen lunchtijd te warm werd ging ik lekker op het grote bed onder dat draaiding aan het plafond verder slapen. Want overdag slapen kan ik tegenwoordig als de beste, sinds ik met dit mooie weer ook ’s nachts naar buiten mag.

Warm

Op die warme dagen ging ik pas na het avondeten naar buiten. Gezellig wat in de tuin rondhangen en als m’n personeel opstond uit een tuinstoel dan was ‘ie natuurlijk voor mij. Of ik wandelde even naar de buren om gedag te mauwen. Want de tweebeners van m’n huizenblok leken begin van de week allemaal buiten in de tuin te zitten, hangen of liggen.
Tot afgelopen donderdagavond, toen de wind opstak, de temperatuur daalde en alle stoelen in de tuin ineens leeg bleven. ‘t Was weer rustig op ‘t achterpad. En dat was gisteren eigenlijk nog steeds zo…

Overdag

Nou ja, ik vind het toch wel weer leuk om m’n controlerondes ook overdag te doen.
Er is dan toch wel wat meer te beleven dan ‘s nachts. Zo heb ik een hele tijd zitten kijken naar de overbuurman, die in ‘t weiland bezig was om grote rollen te maken van ‘t gras dat vorige week gemaaid was. Ik bleef wel lekker op ‘t achterpad zitten natuurlijk, want dat ding waar hij in reed gromde me net iets te hard. Maar het weiland ligt er nu weer mooi bij, klaar voor het grote feest volgende maand!
Nu het wat koeler is lijken de tweebeners ook ineens weer wat actiever te worden dus ik heb het overdag ook een stuk drukker gekregen met toezicht houden, kuilen graven en weer dichtgooien. Daar komt dan ook nog ‘s de tuincontrole voor de buren bij, die overdag toch nèt weer anders is dan ‘s nachts. En ook de buurkatten moeten natuurlijk uit m’n eigen tuin gehouden worden, want die worden de laatste tijd steeds brutaler. Dat ik ‘s nachts met ze op stap ga is gezellig, maar ik hoef ze overdag niet allemaal over de vloer hoor.

Buurpoes

Alleen de buurpoes van een paar huizen verderop komt af en toe m’n tuin in, en dan houden we een staarwedstrijdje. In het begin blies ze nog naar me, maar tegenwoordig liggen we op een metertje afstand van elkaar, allebei met de voorpootjes onder de borst als een halfje rood en een halfje grijs/zwart/wit/bruin brood. Ik denk dat we ook overdag best wel vriendjes kunnen worden, samen spelen of door ‘t weiland rennen. Al weet ik niet of zij ‘t ook leuk vindt om muizen te vangen.
Maar soms is ze ook best wel een beetje uit de hoogte en wandelt ze langs m’n tuin zonder op of om te kijken, zonder een mauw te geven. En dan denk ik pfff, poezen. Voorlopig blijf ik wel gewoon lekker een vrijgezelle kittenkater, ik heb het al druk genoeg zonder furkering.

Dokter

O, en ik ben deze week ook nog even bij die lieve dierendoktermeneer geweest. Mocht ik in m’n reismand mee in de auto, en dat vind ik hartstikke leuk. Onderweg heb ik weer lekker naar buiten zitten kijken, terwijl ik tegen m’n personeel mauwde wat ik allemaal zag. En natuurlijk mauwden ze terug, met de nodige spel- en gramaticafouten, maar daar ben ik intussen wel aan gewend.
Nadat die lieve dierendoktermeneer me van top tot poot bekeken had vertelde hij aan m’n personeel dat ik een mooie slanke gespierde kat was met een goed gebit en een prima gewicht voor m’n leeftijd. Nou vind ik dat zelf helemaal niet zo belangrijk want ik ben nou eenmaal wie ik ben.
Eenmaal thuis heb ik toch even in de grote spiegel gekeken toen ik m’n reismand uitstapte. Maar ik zag alleen mezelf en vond ‘t eigenlijk wel hoog tijd voor een paar slokjes water en een lekker snekkie.

Feest

En over snekkies gemauwd… ‘k Ben al heel druk bezig met de voorbereidingen voor het Weilandfeest volgende maand en omdat heel veel gasten gemauwd en geblaft hebben dat ze hun favoriete snekkies mee willen nemen heb ik bedacht dat we een snekkiesproeverijtent gaan opzetten. De onderhandelingen met m’n eigen lokale dierenwinkel voor sponsering zijn al zo ver dat ik volgende week m’n poottekening onder de afspraken kan zetten, en de contacten met de digidingesleveranciers zijn in volle gang.
Intussen heb ik ook diverse vrienden gevonden die een workshop willen geven, maar er kan altijd nog meer bij want het weiland is groot genoeg.
Dus is er iets waar je heel erg goed in bent en wat je anderen ook graag zou willen leren, mauw of blaf maar door. Gaan we er met z’n allen een groot feest van maken!

Stevige poot en zachte kopjes,

Joep.