Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Genieten dat is mijn talent

Genieten

Gisteren was er weer zon en toen ik aan de dag begon had ik van binnen een gefoel van: ik heb er zin in. Het ontbijt smaakte opeens lekkerder en de knuffels waren zachter dus ik was meteen al aan het genieten.

Van binnen

En toen kwam de zon. Het rare is dat de zon nou steeds op andere plekken komt. In de zomer was het gewoon in de vensterbank en dan kon ik daar uren gaan liggen en warme oortjes maken en daarna ging ik afondeten.
Maar nou is er zon op de bank en ook op een tapijt dat ligt voor de vensterbank wegens dat ik dan zachtjes afspring, maar het is ook om op te liggen.
Dus als er zon komt op dat tapijt, dan lig ik daar te liggen. Lekker, hoor. Dat warme op mijn vacht. Dat ik steeds meer rustig en tefreden van binnen ben.
Alles is dan helemaal fijn.
Dat is genieten: weten hoe fijn het leefe is en dat ook van binnen foelen.

Talent

Al toen ik pas hier was, toen kon ik genieten. Ik had meteen een eigen plek om te slapen en daar lag een flies dekentje op en toen ik er lag, foelde ik meteen dit is helemaal fijn. Dus ik strekte de poote en ik sliep.
Wanneer je uit het asiel komt en hebt daarvoor op straat moeten leven dan weet je nooit presies hoe het is als je een thuis krijgt. Want het is toch nieuw en spannend en soms moet je heel erg wennen en je karakter kan ook zo zijn dat je misschien heel erg lang moet wennen en dat je dan toch bang blijft.
Nou heb ik dat soms wel dat ik bang ben. Maar mijn karakter is ook dat ik kan genieten, dat is een talent dus iets dat je niet hoeft te leren. En als er zon is dan ben ik nooit bang wegens dat ik alleen hoef te liggen en dan is alles goed.

Het leefe is vol verandering dat weet ik nou

verandering

Ik zeg altijd dat gewoon het beste is en dat elke dag gewoon moet zijn, dus hetzelfde als de dag ervoor en de dag erna, maar nou merk ik toch dat een verandering goed is.

Avondknuffel

Het is al een hele tijd zo dat ik voordat we gaan slapen een lange avondknuffel doe. Dan liggen we op het tapijt, mijn vrouw en ik, en zij friemelt dan aan me. Zachtjes en minder zachtjes en nou ja, zoals een knuffel dan gaat, met liefe woordjes die ik niet versta omdat ze in mijn vacht fluistert en dat geeft dan helemaal niks. Maar laatst zei ze iets dat ik wel verstond: dat ik veranderd was.
Ja, eigenlijk wel.

Gefoelig

Toen ik hier pas kwam, wilde ik alleen zacht aaien over mijn rug. En heel lang later wilde ik vooral gefriemel op mijn buik. Nou wil ik alleen heel erg zacht friemelen, en dan aan de zijkanten van mijn buik en ook wel op mijn borst.
En eerst kon ik niet goed tegen aaien over mijn kop, ik weet niet waarom, maar nou vind ik het fijn, vooral met twee vingers en dan niet aan mijn oore daar ben ik heel gefoelig.
Als ze vroeger naar mijn staart keek dan foelde ik me aalert maar nou doet ze soms fluitspeele ermee, ik snap het niet maar het maakt me geeneens wat uit tijdens de lange avondknuffel, dus dat is ook veranderd.

Nieuw

Zo heb ik geleerd dat ik ook kan veranderen, en dan is de verandering het nieuwe gewoon. Dat kan.
Alleen wil ik niet op schoot en ook niet onder het dekbed boven in de slaapkamer en helemaal nooit onder een dekentje of in een doos die aan alle kanten dicht is. Dat was zo en en dat is zo, maar ja misschien verander ik ook daarin, het leefe is verandering dat heb ik geleerd.

Minnie geeft tips over poeseren

poeseren

Hoi lieve mooie poezen, katers en kittens! Vandaag ga ik het hebben over poeseren. Oftewel, hoe je als kat (of hond, kip, vis, konijn) zo mooi mogelijk op de footoo komt. Want als je mens dan toch die footoos maakt en ze op feesboek of instadinges dan kan je er maar beter goed uit zien.

Mijn vagtje

Het begint ermee dat ik eigenlijk altijd er wel voor zorg dat mijn vagtje er mooi bij ligt. Daarvoor lik ik het dan ook elke dag netjes schoon. Soms wel meerdere keren per dag. En mocht Frau me toch in een priefee sietuasie of ongekamt willen footograaferen dan ren ik snel weg of ik ga met mijn rug naar haar toe zitten. Of een vis zichzelf schoonlikt weet ik eigenlijk niet. Misschien zijn die altijd wel al schoon wegens dat ze in water zwemmen.
Als ik zie dat Frau haar telefoon op mij richt dan ga ik snel in positie zitten. Als ik daar zin in heb. Als ik geen zin heb ren ik zoals ik net al eerder zei snel weg. Maar goed. Als ik dan wel zin heb. Dan zorg ik ervoor dat als ik zit, mijn staartje mooi netjes om mijn pootjes ligt. Verder richt ik mijn kopje omhoog en duw ik mijn borst een beetje vooruit. Zo lijk ik mooi slank en sta ik het mooist op de footoo. Ook mijn pootjes houd ik zo netjes mogelijk en dicht bij elkaar. Want dan lopen de minnetjes zowel op mijn pootje links als op mijn pootje rechts mooi in elkaar over.

Ooge oope

Het gebeurt ook wel eens dat ik gefootoografeerd word als ik in de vensterbank lig. Of als ik op tafel of op mijn kussentje lig. Ook dan ga ik, zoals jullie op de footoo kunnen zien, met mijn pootjes netjes naast elkaar liggen. Soms kijk ik recht in de kaameraa en soms laat ik mij van opzij footograaferen. Frau zegt dat ze maar één goede footoo kant heeft. Nou, mijn kopje is van alle kanten mooi om te zien hoor hihi. Als je ligt dan kan je diverse dingen met je staartje doen. Je kan hem mooi om je lijfje krullen. Je kan hem ook recht achter je lichaam leggen. Of nonchalant naar beneden laten hangen. Dat laatste kan wel alleen als je in de vensterbank ligt. Of ergens anders waar er plaats is om je staartje naar beneden te laten hangen.

poeseren
Wat je op de footoo zeker niet moet doen is je ooge dicht doen. Je houdt ze oope. Het kan helemaal mooi open voor een frisse blik. Als je een beetje seksie op de footoo wil voor bijvoorbeeld je furrkeering dan kan je je ooge tot spleetjes doen. En als ik een beetje gek op de footoo wil dan steek ik mijn tongetje uit hihi.

Prifee

Het is wel handig om met je mens af te spreken wat je wel en niet wil. Want als je net je poot in de lucht heb hangen omdat je je prifee wilt wassen dan wil je niet dat er footoos worden gemaakt. Dan wil je preifussie. Ik tenminste wel. Kijk, als je nou graag in de PlayCat wil dan laat je dan wel footoos maken. Maar die ambietie heb ik niet. Ikke ben een hele nette poes. Ook als ik op de bak ga dan moet ze weg blijfe met die kaameraa hoor. Gelukkig doet ze dat ook.
Nou, ik hoop dat jullie wat aan mijn poeseer tips hebben gehad. Ikke wens jullie allemaal een fijne week met hopelijk veel noepies en knuffels met je mens. Miauw, tot de volgende keer!
Poot, Minnie.

poeseren

Hoe ik weet dat er zon komt (of niet)

Bert in de zon

Meestal weet ik het, of er zon komt of niet en daar moet ik wel wat voor doen, dat weet ik niet vanzelf. Ik zal uitleggen wat ik doe.

Als het regent, dan regent het en dan doe ik niks wegens dat het dan dutjesweer is. Gezellig op de bank liggen en af en toe wakker worden, een brokje eten, een knuffel en een lief woordje krijgen en dan weer verder met het volgende dutje.

Aan het werk

Maar op een gewone dag als ik denk: het kan dat er zon komt, het kan van niet, dan ga ik aan het werk. Dit doe ik:

  • Eerst ga ik aan de voordeur ruiken, daar heb ik buitenlucht. Is de lucht helemaal dik en ruikt het heel erg naar de straat, dan weet ik het heeft geregend of het gaat weer regenen. Maar als de lucht naar niks ruikt, dan is er kans op zon.
  • Wat ik ook doe is in de vensterbank springen en naar de lucht kijken. Heb ik weinig wolken dan is het poosietief. Dan hoef ik alleen te wachten tot de zon begint. Maar heb ik veel wolken en ook van die donkere dat het licht in de huiskater aan moet, nou dan weet ik het wel.
  • En wat ik ook heb, is van binnen een gefoel voor oer. Als er iets in mij zegt: Bert, blijf erbij, dan weet ik dat er iets gaat gebeuren. Iets goeds anders zei mijn oer wel dat ik onder de tafel moest liggen en op een dag met zon doe ik dat nooit.

Nazomer

Het leefe is nou wel anders in de nazomer. De zon is anders. De warmte is anders. Dus ik moet nou beter opletten, in de zomer is er vanzelf zon maar nou is het belangrijker voor me.
Als het komt is het een streep. Dan ga ik in die streep zitten of staan. En daarna verdwijnt die streep weer, dat hoort ook bij de nazomer, maar die warmte heb ik nog wel in mijn vacht, dus dan ben ik een tefreden jongen. Ik wist dat er zon kwam en die kwam ook en dan is het leefe fijn.

Soms heb ik het gewoon druk ’s nachts

van opzij

“We gaan vroeg naar bed, Bertje,” zei mijn vrouw tijdens de avondknuffel. Ik vond het goed. Boven is van alles te doen.

Eerst ging ik gezellig op het bed liggen, op mijn kussen. Even meeslapen, een knuffel en een lief woordje, ik ben een katerman die van dat soort dingen houdt.
Toen dacht ik: o ja.

Kaboem

Ik herinnerde me de dozen onder de tafel. Van mezelf ben ik geen kater die in dozen zit, maar deze doos daar spring ik in en dan friemel ik mezelf er weer uit. Het trekt me aan al moet ik zeggen: er in komen gaat gemakkelijk, eruit is moeilijker.
Dus dat deed ik. “Bertje!” riep mijn vrouw vanuit het bed.
Toen was ik net in de kast gesprongen dus van schrik sprong ik er meteen uit, met alle vier mijn grote brede poten KABOEM op de houten planken. Ze riep weer. Maar ik foelde het is niet voor knuffels, dus ik ging naar beneden, kijken hoe het daar was.
Nou ik zat net in de vensterbank naar de autolampen te kijken, toen ik op de trap iemand hoorde komen. Ja hoor mijn vrouw.
Ze keek naar mij,
ik keek naar haar.
“Ik wilde je even zien,” zei ze. Ik deed niks.
Toen ging ze weer naar het bed.
Even later dacht ik aan liefe woordjes en toen rende ik keihard de trap op, mijn poten roffelden over de treden en ze was nog wakker.

Druk

Ja, soms heb ik het gewoon druk ’s nachts. Dan ga ik op en af het bed, en in en uit de doos en de kast, ik weet niet waarom, het gefoel is er dan gewoon en wat moet, dat moet dus dat doe ik dan. En die ochtend kreeg ik mijn gewone ontbijt en daarna ging ik een dutje doen, om bij te komen.