Nou we elke dag zon hebben, lig ik elke dag in de vensterbank wegens dat ik daar het beste lig. Dit is een aksiefoto want ik ferhaar tegen de gordijnen aan dus dat is gemakkelijk. Wat doe ik als ik lig te liggen?

Vacht

Nou ferharen dus dat zei ik net al. Als ik ga liggen en als ik opsta en als ik langs de gordijnen loop dan komen de losse haren uit mijn vacht en dan hangen ze aan het gordijn of ze vallen, daar kijk ik verder niet naar om.
Ik heb nou de hele tijd losse haren. Bij het aaien komt er meer uit mijn vacht en toch blijft die dik. Een borstel wil ik niet, een kam ook niet, ik wil niks alleen een hand, dat snap ik dus dan is het goed.

In de vensterbank heb ik ook weleens een dekentje gehad. Wegens dat mijn vrouw dacht, Bertje ligt zo hard.
Toen ging ik er niet meer in. Dekentjes zijn superfijn maar in de vensterbank lig ik gewoon waar ik lig en dat is feilig genoeg. Dus dekentjes of kussens die hoef ik daar niet te hebben. Doe mij maar de gewone vensterbank.

Zon

Oferdag lig ik in de zon. In de ochtend begin ik. Hup, erin. Liggen. Dan doezelen. En als ik foel, nou is het te heet, dan ga ik er meteen uit. Drinken, een brokje eete, op de krant liggen en wachten tot ik me weer goed foel. Warm is goed, dat weet ik, maar heet is niet zo goed, dat weet ik ook.

Nacht

’s Nachts lig ik soms ook in de vensterbank maar dan anders. Het leefe is dan rustiger. Ik kijk naar de autolampen die voorbij komen. Ik kijk naar boofe, naar de vriendjes die Ster geworden zijn. En soms slaap ik dan eefe.

Ik find de vensterbank super.

Ik wil eerst eefe zeggen dat ik het thuis superfijn heb en ik klaag nergens ofer alleen er is wel iets waarvan ik zeg dat kan helemaal niet.

In de weg

Het is dat mijn vrouw zegt dat ik in de weg sta.
Gewoon omdat zij wil staan waar ik sta.
Of ze wil lopen waar ik sta, dat kan ook.
En dan zegt ze van: “Bertje, wat sta je toch in de weg.”
Ik kijk dan eefe en soms doe ik MEWWW. Dan heb ik toch een antwoord gegeven want dat is beleefd en ook al woon je superfijn saame dan mag je nog best wel voor jezelf opkomen, zo zie ik dat.

Eigen plek

Thuis hebben we onze eigen plek. Aan de grote tafel beneden heeft mijn vrouw de stoel om in te zitten en ik heb een krukje met flies om op te liggen. Op de bank heb ik mijn eigen kussen en de rest van de bank dat maakt me niet uit dus daar kan mijn vrouw gaan liggen als ze wil.
En in de slaapkamer heb ik een slaapplaats in de kast die er staat en ook een eigen kussen op het bed, in de rest van het bed daar slaapt mijn vrouw.
Dus dat gaat allemaal goed, en als ik ofer het bed wil lopen dan kan dat dus heel presies zijn we niet, we delen gewoon het huis, wegens dat mijn vrouw ook altijd zegt jij woont hier ook Bert.
En dat is zo.

Beneden

Maar beneden is het anders.
Bijfoorbeeld als mijn vrouw terug komt van boodschappen, dan sta ik te wachten en ik zeg MEWWW, ik ben een beleefde katerman en het is ook dat ik laat merken ik find het fijn dat ze er weer is. Ik krijg een knuffel en een lief woordje, dus ik blijf staan waar ik sta, en dan is het opeens: “Bertje je staat in de weg.” Nou, hoe kan dat? Dat kan niet.
Of bijfoorbeeld als het tijd voor het eete is. Dan sta ik in de huiskamer en ik wacht op wat ik krijg, en wanneer het eindelijk komt. En zij gaat naar de keuken en komt terug de hele tijd heen en weer dat ik denk, eefe kijken hoor. En ja hoor: “Bertje je staat in de weg.”

Mijn meening is dat ik nooit in de weg sta.
En dat mijn vrouw wil loope waar ik sta, dat komt niet door mij.
Dat wilde ik gewoon ook zeggen.

Gisteren zei Loesje het al over vandaag. Dat ik jarig ben en dat we zes jaar verkering hebben. Dus het is een biesondere dag en toch doe ik een gewone dag vandaag en dat is hierom.

Lief zijn

Gewoon is het fijnste.
Dan snap ik de dag.
En dan foel ik wat ik in mijn leefe heb en dat het gewoon is dus het kan er altijd zijn en blijfe, ik hoef niet bang te zijn dat het opeens weg gaat en wat dan. Gewoon is dat ik weet wat er voor mij is en dat ik daarin feilig ben.
Wegens dat ik wel een grote stoere katerman ben maar ik heb nog steeds angstklachten en dan moet je lief voor je eigen zijn.

Verkering

Ik ga eerst iets zeggen over verkering. En dat is fooral dat ik niet snap hoe het kan dat de liefste en mooiste poes van heel internet met mij verkering wilde toen ik haar vroeg. Maar het is zo. We zijn nou al die tijd saame en ik heb Loesje heel erg zien veranderen. Toen ik haar ontmoette, dat was op mijn feesboek, was ze fooral lief en zacht en als ik wat vroeg dan zei ze wat, anders bijna niet. En toen ging ze aan ontplooiing doen. Ze nam een eigen feesboekpagina. Ze ging cursus geven. Ze werd de Moeder van Sterren. Ze doet een Hoedjessjoow. Nou, van alles. En ze is gek met jonge kittens. Nou durft ze veel meer en ik find het poosietief.
Dus als u denkt hoe moet dat verkering dan is mijn adfies je moet elkaar de ruimte geefe voor ontplooiing.
Loesje doet dat met mij ook.
Ik heb niks met dat jonge spul wegens dat ik graag mijn rust heb.
Dat vindt ze goed. En ik vind alles goed wat ze zegt en doet.
Dus je moet elkaar ook steunen.
En nou is het zo dat we saame ouder aan het worden zijn en Loesje praat daar heel eerlijk ofer en dan is het soms moeilijk maar wel altijd eerlijk daarin zijn we ook saame dus.

Jarig

Nou ofer dat ik jarig ben.
Per vandaag ben ik 15 jaar.
Dat denken ze dus, wegens dat ik door het asiel van de straat gehaald ben en dan weet je nooit wat presies je geboortedag is. En uit het asiel kwam ik hier, dat was dus vandaag heel veel jaar geleden en mijn vrouw zei toen dat ik wegens dat ik een nieuw leefe begon, ik nou een ferjaardag kreeg en nieuwe naame, Adelbert Cornelus. Maar iedereen zegt Bertje en dat is goed.

Alles bij elkaar is het best veel om te bedenken en om te foelen, dus daarom is een gewone dag het beste. Ik heb een thuis, verkering en een heleboel vrienden. Ik heb een superfijn leefe, elke dag weer.

Er gebeurt de laatste tijd heel feel, ook moeilijke dingen, en daar heb ik gefoel bij en ik weet niet altijd wat ik met gefoelens moet dus dan ga ik een dutje doen.

Dutje

Een dutje helpt altijd dat is mijn erfaring.
Als ik moe ben dan helpt een dutje.
En als ik bang ben wegens dat de glazernwasser opeens kwam of de postbode dan helpt het ook.
En dus tegen moeilijke gefoelens wegens als er een vriend een Ster is geworden of mijn vrouw is emo of ik wil net knuffels als ik alleen thuis ben.
Dat kan gewoon allemaal gebeuren en het gebeurt ook dus dan ga ik een dutje doen.
Lekker, hoor.

Oferdag

Een dutje is eefe slapen op mijn gemak en dat ik weet het is gewoon oferdag en na mijn dutje gaat alles weer verder alleen dan is het leefe gemakkelijker en gezelliger.
Maar dan moet ik wel goed liggen.

Aksie

Op de foto laat ik zien hoe ik het liefste lig voor een dutje. Dan frommel ik mezelf helemaal op en ik stop mijn kop tussen mijn poote en daar leg ik mijn staart omheen. Zo blijf ik helemaal warm en ik slaap wel maar ik hoor toch een beetje de geluiden in de kamer en ook een heel klein beetje de geluiden van de straat. En ik kijk soms een beetje door mijn ooge, wegens je weet maar nooit.
Dus als er wat is dan kan ik meteen wakker worden en in aksie gaan.
Als ik echt slaap kan dat natuurlijk niet. Dan doe ik langzaam aan met wakker worden, dat is het beste, dat weet iedereen.

Staart

Ik wil nou fooral iets zeggen over mijn staart. Van mezelf ben ik een grote katerman en ik heb brede poote en mijn kop is oer dus ook groot, alleen is mijn staart gewoon en misschien wel klein. Een Meen Koen staart heb ik niet. Maar het is mijn staart en hij helpt me bij van alles, ook bij dutjes doen dus het is een goede staart.

Er was niks aan de hand, ik lag gewoon op mijn zij en ik kreeg knuffels dus ik was druk met de erfaring en ik was aan het knorren en toen opeens zei mijn vrouw: “Wat heb jij daar?”

Knuffel

Dat wil je niet horen als huiskater zijnde als je net een knuffel op je buik krijgt. Ze had ook haar gewone overdag-stem en geen knuffel-stem die klinkt toch anders die is veel fijner.

Dus ik was meteen uit de erfaring.
Wegens dat ik het niet wist wat ik daar had, ja op mijn buik heb ik mijn vacht, dat is gewoon, dat heeft iedereen dus.
Ze friemelde wat in mijn vacht en toen zei ze het: “Je hebt een kale plek op je buik.”
Het leek me helemaal niet poosietief.
Gelukkig ging ze verder met aaien en knuffels en ik foelde gewoon dat ze over me nadacht. En ik dacht ik find alles goed maar ik ga niet naar de dokter en ik neem ook geen pillen verder ben ik heel gemakkelijk.

Ooperaazie

Even later begon ze weer te praten. Dat de kale plek zat op waar ik mijn ooperaazie had gehad en daar was het nog heel lang gefoelig geweest en ik had er ook een plek gehad waar zalf op moest.
Die zalf stonk.
En de plek werd beter.
Maar het haar is dus helemaal verder niet terug gegroeid.
Het is twee jaar geleden zei mijn vrouw, dus dat komt niet meer terug, zei ze. Toen friemelde ze weer verder en daarna ging ze aan haar werktafel zitten.

Brokje

Nou toen lag ik daar te liggen als katerman met een kale plek op mijn buik. Het wordt je zomaar eefe gezegd op een ochtend.
Ik wist niet wat ik ermee moest echt waar niet.
Maar toen dacht ik opeens: wat Bertje niet ziet, dat is er niet. En dat was een goede gedachte, daarna ging ik een brokje eete en alles was weer gewoon in mijn leefe.