De laatste tijd friemelde mijn vrouw opeens best vaak aan mijn achtereind. Zo met een paar vingers in mijn vagt. Het was niet voor de gezelligheid. Ze wilde iets weete.

Ouder

Nou ik ouder aan het worden ben, heb ik dat vaker. Dat mijn vrouw naar me kijkt van hoe is hij, is er wat, ik moet het weete. En dan gaat ze tegen me praate of ze belt de dokter of ze friemelt aan me, het is altijd wat echt waar.
Nou dus mijn vagt.
En toen zei ze het: “Bert, je hebt vlokken in je vagt.”

Maakt mij niks uit dacht ik.
Ik heb nergens last van.
Maar hoe gaan die dingen.

Wat Loesje zei

Later op de dag lag ik in mijn mand bij de ferwarming. Ik sliep niet ik doezelde gewoon wat foor mij uit. Want ik foelde me warm en tefreden en nou ja, soms denk ik voor een ex-asielkater heb ik het nou goed voor elkaar. Een eigen huis met een vrouw, vrienden en verkering met de liefste poes van de wereld.
Toen wist ik opeens, o dat bedoelde Loesje dus met wassen.
Want Loes en ik zijn eerlijk tegen elkaar. En ze zegt al ik weet niet hoe lang dat ik me vaker moet wassen. Beter ook. Dat zij het ook doet. Misschien wel ekstra wegens dat ze net als ik seeniejor is. Dus het hoort erbij, zegt ze.
Ik  hang liefer op de bank of in mijn mand. Of ik doe lange dutjes. Dan word ik niet moe.
Wassen dat is eefe met mijn poot ofer mijn kop en schoon is Bertje.
Maar ja nou heb ik die vlokken.

Losser

Er kwam een borsteltje waarmee mijn vrouw ofer mijn achterste ging en ze deed het heel langzaam alleen ik heb liefer geen borstels aan mijn lijf. Toen ging ze weer aaien en aan de vlokken friemelen, ze moesten losser, zei ze.
Nou laat ik dat maar toe, het is ook best een fijn gefoel.
En dan zijn straks de vlokken weg. Ik ga mijn best doen om vaker te wassen, wat Loesje zei, maar ik weet ook, als ik slaap dan slaap ik en dan was ik me niet. Misschien is het helemaal niet erg, vlokken.

Het is nou een week geleden, of misschien iets langer dat kan ook, dat mijn leefe zoals ik dat toen gewoon fond, anders werd. Mijn vrouw deed zalf in mijn oor.

Waarom

Dat was mediesijn.
Het was wegens dat ik een hele tijd ervoor steeds minder was gaan eete. Het lukte gewoon niet heel goed. Ik at eerst graag en dan eet je vanzelf meer. Maar toen werd het minder. Daarna kreeg ik geveizelde sneks over mijn brokjes, toen at ik meer en een poos erna weer minder.
Mijn vrouw zegt altijd van eet waar je behoefte aan hebt. Dus ik dacht het gaat goed. Alleen toen zei ze van dat ik mager werd. En met die zalf kun je gemakkelijker eete, zei de dokter.
Het moet elke afond. Eerst mijn lange oor, de afond erna komt mijn korte oor. Daarna weer mijn lange oor. Mijn vrouw doet het heel snel en als ik het merk en denk wat-nou, dan is het al foorbij.

De week

Maar nou hoe was mijn week.
Goed.
Ik heb heel feel eete op:

• elke nacht at ik van mijn brokjes, die helpen tegen de artroosie, ze zijn van Hills dat is een goed merk zegt mijn dokter.
  En toen kon ik ook weer gemakkelijker over de trap, dus ik ging ook vaker op het bed slapen ’s nachts en daardoor voelde ik me weer gezelliger van binnen.
• afondeete dat lukte alteit al maar nou at ik ook gemakkelijker. Ik eet en dan doe ik pauze en dan eet ik weer, dat duurt de hele afond en dan heb ik bijna alles op
•  ik at ook eefe wat van Canien dat zijn ook brokjes tegen artroosie maar Hills is beter voor mij zegt mijn dokter
•  o ja ik moet wel eerlijk zeggen dat ofer mijn brokjes van de geveizelde Partiesneks zitten dat is voor de smaak, en ik weet zeker dat ik nooit meer zonder wil eete

Reserve

In een week kun je feel eete en dat heb ik dan ook gedaan. Nou ben ik niet meer aan de magere kant. En wat gebeurt er gisterafond, toen zegt mijn vrouw van Bert straks word je nog dik!!
Toen heb ik mijn ooge dichtgedaan. Want ik eet en ik blijf gewoon eete. Een beetje dik mag dan heb ik reserve. En ik krijg ook nog zalf, dus eete hoort dan daar is het voor.

Hoe gaat het met nieuwe brokjes, dat gaat best. Ik eet er goed van alleen de laatste tijd at ik minder en minder. “Je wordt mager Bert,” zei mijn vrouw en ze friemelde aan mijn buik. Lekker, friemelen. Van die zachte vingers in mijn vacht.

Mijn mand

Ik foelde me niet mager.
Ik foelde me atletisch. Wegens dat ik elke dag speel en ik heb nou mijn mand bij de verwarming, daar lig ik veel in en dan pak ik mijn rust dus niks aan de hand dat is mijn mening.
Eerst kreeg ik ofer mijn brokjes gefeizelde sneks, en eerlijk waar als je brokjes naar partysneks smaken dan eet je meer.
Daarna was ik gewend. Als ik brokjes at dan at ik tot mijn gefoel zei genoeg. Zo hoort dat, maar ik foelde wel dat mijn vrouw keek van nounounou.

Oorzalf

Deze week belde ze mijn dokter op dat ik te weinig at en of ik weer oorzalf kon krijgen. Dat spul had ik al eens eerder gehad dus daarfan wist de dokter het nog. En ik ook.
Het is zalf voor aan de binnenkant van je oor. Je voelt heel eefe dat je vrouw aan je oor zit en er iets mee doet wat ze anders niet doet. En dan daarna is het weer gewone friemel dus van het gezellige soort.

Trek

Dezelfe nacht na de oorfriemel had ik trek.
Ik eten. En eten. Ik at meer dan de nacht erfoor.
Ook na de tweede keer oorfriemel kreeg ik trek en ik kon weer gemakkelijker eete. Dus ik foelde me ook weer beter. Wegens dat het brokjes voor mijn gezond zijn, tegen de artroosie geloof ik of dat ik beter kan bewegen.
“Goed gedaan Bertje,” zei mijn vrouw. Ze was tevreden over mij. Alsdat ik weer goed at en dat ik nou terug op mijn oude gewicht ging komen. Daarom blijft de oorfriemel en de zalf nog een poosje.
Niks mis met dat je hulp krijgt als het eete beter moet, daar wil ik gewoon heel eerlijk over zijn.

Opmerking mevrouw Bert
Het gaat hier om Mirataz, in zalf Mirtazapine. Voor een kleine tube betaalde ik 36 euro. Het is een kuur van twee weken.

Ik ga het niet helemaal hebben ofer hoe het was toen de dokter opeens in mijn eigen huis kwam, maar wel ofer hoe je moet bijkoome erna.

Ze snapte mij

Het hielp al feel dat mijn vrouw sorrie zei toen de dokter weg was. En dat ze me aaide en ik kreeg liefe woordjes en ze zei dat ze snapte dat het moeilijk was geweest wegens dat was het ook.

Want de dokter in mijn eigen huis dat wil ik niet.
En toen ging ik achter de kastjes zitten.
Mijn vrouw kwam veel te dichtbij dus ik naar boven.
“Daar gaat hij,” zei de dokter.
Op de slaapkamer tilde mijn vrouw me op dat doet ze anders nooit en zo liep ze de trap af en toen de huiskamer in waar de dokter stond en toen was er een prik en de dokter friemelde in mijn mond wegens dat ze mijn tanden wilde zien.
Toen zette mijn vrouw me eindelijk neer op het tapijt.
Ik meteen achter de kastjes.
Mijn hart ging van BOEM-BOEM-BOEM.
De dokter ging weg.

Bijkoome

En toen begon het grote bijkoome:

• mijn vrouw ging op afstand liggen van de kastjes en ze zei toen sorrie ik luisterde en ik voelde nou is het weer gewoon
• ik deed een dutje wegens dat ik moe was
• daarna kon ik weer gewoon samen zijn en ik kreeg zachte knuffels en mijn vrouw zei dat het nou ferder een gewone dag was waarop niks gebeurde en dat het nodig was voor mijn gezond en dat ze ook snapte dat het moeilijk was. Toen wist ik dat mijn gefoel er ook mocht zijn wegens dat ze me seeriejeus nam. Dat is belangrijk voor mij als huisdier zijnde.
• op Feesboek zei ik dat ik er weer was en mijn vrienden gaven steun ook toen ik eerder zei dat de dokter kwam en iedereen snapte dat zoiets een grote erfaring in je leefe is

Gewoon

De dag erna werd ik wakker en toen wist ik dat ik weer gewoon was. Thuis zei mijn vrouw dat er niks zou gebeuren die dag. En zo ging het ook, dus het was een goede dag, gewoon is alteit het beste, dat weet ik nou dubbel zeker.