Hiiiiiii liefe frientjes. Vandaag alweer de zofeelste blog. Wat gaan die weeke hard he?! Ik neem mij iedere keer voor ruim de tijd te neeme om de blog te schrijve, maar jullie weete ik ben een ouwe Oopa en herstellende van mijn gezond. Zo moet ik de dinge die ik te doen hep goed ferdeele over de week, want stresse daar word je ziek van.
Dit keer ga ik schrijfe in de blog ofer de weekmarkt en de viskraam die hier beneede aan de flat staat waar ik woon.

Beneede

Iedere dinsdagmorgen als het eigenlijk nog nagt is, heel froeg, vrouwtje zegt 5 uur, is er herrie beneede. Ik hep geen straatkontroole funksie zoals Bert heeft, maar als je zooo froeg herrie hoort, en het is egt keihard, dan wil je weete wat er beneede gebeurd. Ik hep in de slaapkamer 2 breede fensterbanken en als ik daar in spring heb ik heel goed uitsigt op de straat, maar ook in de ferte. In de zomer kan je de warme zon onder zien gaan, maar ik ga het een andere keer hebben ofer
verschillende uitzichte. En ofer verschillende soorte herrie hier beneede, want dat hebbe we ook.
Het slaapkamerraam staat meestal een stukje open, maar het maakt eigenlijk niet uit of het nou oopen of dicht is. Konklussie: keiharde herrie, egt waar! Er komen in alle froegte heele groote fragtwaagens aanrijden op het plein. Ze hebbe groote lichte, ik moet er van knippere met mijn ooge. Nou, en dan stoppe ze ineens en dan komen er groote lawaaimannen uit de fragtwaagens die keihard praate. Ze gaan dan de fragtwaagens uitlaade en dat maakt ook keiharde herrie.

Blauw

Mijn frouwtje zegt dat ze de kraamen uitlaaden en die in elkaar gaan zette, en dat zo’n herrie maakt. Toen ik hier pas kwam woone snapte ik er niks van, ik had nog nooit zoiets gezien, weekmarkt. Als die kraame eenmaal in elkaar zijn gezet stappen de mannen weer in de fragtwaagen en rijden ze weg. Dan is het foor eefe stil, en om half 6, weer of geen weer, komt de viskraam aanrijden. Die maakte weinig herrie en is altijd heel froeg en de eerste. Het is een viskraam op wielen dus die zet je dan daar gewoon neer heeft mijn frouwtje uitgelegd. Het is een blauwe viskraam met letters er op.

Weekmarkt

Om half 7 komt de folgende herrie en begint het pas goed. Dan komen er heel feel fragtwaagens om uit te laade. Er is ook een kippeboer en nog feel meer. Een kraam met kattenfoer is er niet, maar ik zeg we hebbe genoeg aan de viskraam. Mijn frouwtje is fegetaries zegt ze dus ze haalt geen kip. Maar dat geeft niet want ik heb nu speesiejaal nierdiejeet kip. Nou, al die mannen zijn dan beezig in hun kraamen want ze wille natuurlijk feel verkoope. Sommige mensen zijn froeg en gaan al om 7 uur haaring eete. In de zomer als het warm is staat de balkondeur de hele nagt oope en dan ruik ik al froeg dat de meneer van de viskraam lekkerbekke aan het bakke is. Ik ga dan op mijn stoeltje op het balkon ligge en snuif dan de lekkere visgeuren op.
Op mijn ouwe dag fin ik de weekmarkt egt gezellig, leefe in de brouwerij, en als ik heel froeg in de ochtend keiharde herrie hoor dan denk ik, het is vandaag weer weekmarkt.

Makreele

Jullie weete, nu ik zo oud ben heb ik niet zofeel trek meer, dus de ene dag eet ik wat meer en de andere dag wat minder. Ik lus wel vis en kip, maar soms smaakt het mij niet zo, dat ligt aan mij hoor en dan krijg ik beef. Mijn frouwtje is gek op vis. Op dinsdag is ze altijd eerder thuis van haar werk en dan komt ze boove en dan ruik ik het al, gerookte makreele!
Dan is het gezellig hoor, dan gaat ze de tafel dekke en komen er booterhamme en daar legt ze dan de makreele op. Voor mij is er dan ook een bordje klaargezet en spring ik of op de taafel of bij frouwtje op schoot. En zo eete we dan saaame gezellig lunsjjjjjj. Frouwtje kan meer makreele op dan ik hoor, maar dat geeft niet, ik blijf gezellig zitte. Die momenten koesteren we ekstra nu ik zo oud ben. Soms doet frouwtje ook vis kooke foor afondeete foor ons saame of in de oofen. Dan ruikt het hele huis lekker.

De meneer

Om 5 uur gaan de maktmannen weer naar huis en komen de groote fragtwaagens weer om de marktkraamen weer in te laden, keiharde herrie. De meneer van de viskraam blijft wel tot half 7 staan. Dat mag hij, want zijn viskraam heeft wiele en hij kan wegrijden waneer hij wil. De viskraam staat er 3 dagen, op dinsdag, frijdag en zaaterdag. Dus op andere dagen eete we ook weleens vis zoals haaring, garnaale of kibbelinge. Ik lus ook kaabeljauw.
De meneer van de viskraam weet presies wie ik ben en waar ik woon en ook hoe oud ik ben. Forig jaar werden er tande en kieze bij mij getrokke en toen mogt ik van de dierendokter alleen maar gekookte witte vis. Ik kreeg toen van de vismeneer ekstra filee om aan te sterke, aardig he?! Hij weeet ook dat ik blogge schrijf op de Feesboek. Dat komt omdat frouwtje wilde fraage of ze een footo mogt maake van de viskraam.
Ja hoor, dat vond hij erg leuk.

Poosietief

Dit was mijn ferhaal over de weekmarkt en de viskraam en de keiharde herrie iedere dinsdag froeg in de ochtend. Maar ja je krijgt er lekkere maakreele voor terug !Ik hoop dat jullie geniete van de blog, en ik denk dat bij Loesje Huispoes het water in de bek zal staan als ze het leest. Verder ben ik aardig opgeknapt hoor liefe frientjes. Ik leef poosietief naar het foorjaar toe, en dat ik weer lekker in het zonnetje kan ligge op het balkon. We gaan met z’n alle de poote draaie dat de zon feel mag gaan schijne foor ons allemaal!

Tot folgende week en een sagt kopje van mij, Stokkerdepokkie

Op 5 maart was ik jaarig en toen ben ik geloof ik 21 jaar geworden. Ik kan er een jaar naast zitten, niemand weet presies hoe oud ik ben. Maar oud ben ik!

Emoozies

Mijn ferjaardag was een emoozieoneele dag, maar het waren allemaal blije emoozies. Ik had dus traane van dankbaarheid en geluk. Ter eerste omdat ik weer aardig opgekrappeld ben van mijn ziek zijn, en ten tweede dat ik zo oud mag worden en mijn ferjaardag hep kunnen vieren. Want dat was de vraag he, de foorige blog was een beetje een ferdrietige blog. Ik wist niet of ik mijn ferjaardag zou haale.
Maar de antiebiejootieka ging ineens werken en kreeg ik steeds meer trek in kleine beetjes nierdiejeet natvoer. De pille gingen er ook makkelijker in en ik foelde de oerkragt in mij opkoome. En dan doe je alles om je feraardag te vieren, want het kan de laatste zijn.
Maar het komt ook door jullie steun liefe Feesboekfrientjes dat ik weer de oerkracht voelde. Want ik wil nog wel hoor, maar als je slap bent en omvalt als je gaat loope dan denk je, ik ben mijn laatste stappen aan het maake.
Ik wil jullie dus heel harteluk danken foor jullie steun. Jullie poote zullen wel blauw gedraaid zijn. Ook veel bedank van de baasjes en de frouwtjes van jullie die mij steunde en froegen hoe het ging. Ik kan zegge, ik foel mij een heel stuk beeter.

Feesboek

Nou, 5 maart was de groote dag dus. Ik kreeg van Bert een prieveeberigt dat ik op zijn Feesboek moest kijke. Nou, ik wist niet was ik zag. Ik viel bijna om, dit keer niet van swakte, maar van verbaasing. Had die Bert met Loesje 2 pragtige ferjaardagsfootoos foor mij gemaakt. En toen ginge alle Feesboekfrientjes reejageeren en mij feliesieteeren. Ook baasjes en frouwtjes Feesboekfrientjes die ik nog niet kenden en ik kreeg wel honderd knuffels van het hele personeel van de Dierenhospitaal in Den Haag waar ik een poosje hep gezeete. Ik had traane van emoozie en geluk. Wist niet dat ik zofeel liefe frientjes had! Ik dacht ik ben het maar, Stokkie die ouwe
Oopa met zijn ferbleekte klittige fagt.
Maar mijn frouwtje zei kijk eens liefe Stokkie, hoefeel frientjes er egt om jou geefe en van je houden. Frouwtje had trouwens mijn fagt de aafond foor mijn ferjaardag uitgekamt en waren alle klitte weg. Ik was dus blij en ferrast met zoveel reejaksies op de Feesboek. Het waren er wel bijna 200. Zofeel rejaksies heeft mijn frouwtje niet eens als ze jaarig is.

Hoe is de dag verder verloope?

Ik kreeg ferjaardagsknuffels van mijn frouwtje en nierdiejeet ontbijt. Maar ik lus nierdiejeet en daar heb ik van gesmuld. En ik kreeg allemaal gebreidde muizen aan een lang koord, maar eerlijk gezegd in speele hep ik nog niet zofeel zin. Natuurlijk kreeg ik ook sneks en toen was er nog een groote ferrassing.
Daar kwam Doorie aangereden met de flauwerpauwer ootoo vol met frientjes. Zelfs Oopa Floris was meegekoome. Ik hoorde hem al buite krijse! Ik had op de Feesboek geschreeve dat iedereen harteluk welkom was op mijn ferjaardagsfeest, maar je weet natuurlijk nooit of er echt iemand komt. Nou dat was egt een heel groot feest hoor. We hebben heerlijke sneks gegeete en blaasfoetbal gedaan, wie het hardst kon blaase. De poesendames maakten dansjes en hadden een ferjaardagslied ingestudeerd. En tot slot dronken we ook nog iets waar je haaj van word, catnip heet dat geloof ik.
Foordat het uit de hand ging loope heb ik gesegd, nu gaat Oopa Stokkie-Stefan een beetje moe en duiselig worde, we gaan het feest afsluite. Toen heeft Doorie alle frientjes weer in de flauwerpauwer ootoo gepropt en ging met een rotgang de weg op om iedereen thuis te brengen. De rest van de dag weet ik niet meer want ik hep geloof ik in kooma geleege van de slaap. Maar leuk was het mijn ferjaardag, keileuk om nooit meer te fergeete.

Hoe het nou ferder met mij gezond gaat

Foordat ik het fergeet wil ik ook Doorie harketlijk bedanken. Hij heeft een beeterschapskaart aan mij gestuurt namens alle frientjes. De steun en meedeleefe kan niet op ! Maar we doen het foor elkaar he als we ferdietig zjn en ziek.
Het gaat steeds wel een stukkie beeter met mij. Je moet niet denke dat ik ofer tafels spring, dat gaat niet op mijn leeftijd, maar ik spring nog wel op stoelen, egt waar. En soms kruip ik helemaal op de hoofdsteun in de stoel waar mijn frouwtje zit. Je moet blijve oefenen is mijn mottoo. Ik trek me ook op aan de deeke die bij frouwtje op haar bed ligt. Zo kan ik haar ’s morgens begroeten als ik daar zin in hep. Soms blijf ik uitslaape en hoor ik niet goed als ze al op is. Ik ben beslist niet doof hoor, maar ik slaap diep. Je moet mij dan ook niet ineens wakker maken, ik kan dat heel goed zelf.
Morgen zijn die vieze antiebiejootika pille op. Gelukkig, ze hadden ook een knalroze kleur bah. Dan hep ik gelukkig maar 1 schiltklierpil en een hoomeopaatische pil. Die gaat er makkelukker in. Mijn eete gaat aardig naar binne en doe ik aansterke. De zon is ook meediesijn foor mij als die schijnt. Als die niet schijnt dan lig ik op een warme kruik met een deeke in mijn mand.
Ik moet aan het einde van de maand terug komen bij de dierendokter foor kontroole. Dan gaat hij kijke of het nierdiejeet is aangeslage, of mijn schiltklierpille goed werke en of mijn bobbels goed zijn uitgekneepe, en of het verder niet kwaad is. Het is afwachte en ik leef poosietief met de dag.

Sagt kopje

Zo, dat was weer de blog van deze week. Egt geweldig hoor jullie steun, en dat zofeel frientjes aan mij hebben gedagt. Ik wens dat jullie het allemaal goed hebbe en te reede zijn. Een grote kopstoot van Oopa Stokkie-Stefan en een sagt kopje van dankbaarheid !