Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Stokkie-Stefan heeft er weer zin in

Stokkie-StefanLiefe frientjes, baasjes en frouwtjes,

Forige week had ik een ekstra snipperweek. Ik was niet zo lekker en het was een moeiluke week. Ik had te doen met Bert die plotseling moest blijven in de dierenklieniek en ook andere Feesboek frientjes waren ziek en moesten naar de dierendokter foor onderzoeken. Dat doet egt iets met je als als seeniejoorkater. Zelf weet ik maar al te goed hoe het voelt als je niet lekker bent. Je ligt dan de hele dag slap in de mand dutjes te doen of je kijkt naar de muur tussen de spleete van je ooge. Niks aan!

De pille

Zo dacht ik van de week, misschien moet ik er een tweede snipperweek bij hebbe. De zomertijd vond ik stom, want ik was helemaal van slag met mijn schiltklierpille. Normaal krijg ik die smorgens om 8 uur en smiddags om 5 uur en nou was het ineens een uur later. Stokkie-StefanOf het nou een reejakzie is van de zomertijd weet ik niet, maar ik hep de hele week in de ochtend moete spuuge en had ik niks geen trek in eete.
Ik had trouwens helemaal geen zin in mijn schiltklierpille en dat maakt mijn frouwtje zeenuwagtig ala ze op tijd de deur uit moet foor het werk. Zij haalt alle trukken uit de kast, maar ik ben egt nie gek hoor. Als ik niet wil dan wil ik niet. Toch lukte het iedere ochtend goed gegaan met de schiltklierpille en heb ik ze uiteindelijk toch geslikt toen frouwtje haar jas aan had, klaar foor vertrek. Ze zei, kan mij niet scheele of je je natvoer wel of niet eet, maar die pil is naar binne en kan ik met een gerust hart de deur uit. Ze bedoelt het niet kwaad hoor maar voelt zich soms magteloos, want de schiktklierpille zijn van leefensbelang zegt ze.
Mij kan het niks scheele, ik hou niet van pille, ook al ferstopt ze het in iets lekkers. Ik weet gewoon dat in die pil daar dan in is ferstopt.

Op schoot

Omdat ik niet meer zo feel eet kan ik soms ook niet goed poepe, er komt dan gewoon niks. Of ineens diejaree. Forige week op een ogtend toen frouwtje naar het werk was moest in ineens zo poepe en kon ik de bak niet haale, egt ik was gewoon te laat. Toen vielen er harde poeppe op de vloer, en ook diejaree en zat het aan mijn poote ineens, omdat mijn oer zei je moet krabbe. Ik foelde mij zo aakelig.
En toen kwam frouwtje thuis en zei ze, nee he Stokkepokkie wat hep jij nou gedaan? Ze was niet boos hoor en ging gelijk de balkondeur oope zetten. Toen kwam er een groote keukenrol en een emmer met sop en een dweil. Toen heeft ze alles opgeruimd en mijn poote schoongemaakt en de deeke van mijn mand ging in de wasmasjiene. Toen rook het ineens lekker fris in huis.
Als seeniejoor heb je weleens van die ongelukjes en egt waar ik vind het ook heel vervelend, want je oer zegt dat er iets niet klopt. Nou ja dat hadden we gehad en kroop ik met schoone poote bij frouwtje op schoot en was alles goed.

Stokkie-StefanIn je mand

Waar ik ook niet van opknap is als het dag in dag uit zo grijs is en ik vanuit de flat geen uitsigt hep. Krijg er egt geen eenerzjie van en duurt de winter zooooolang. Mijn frouwtje word er ook niet vrolijk van en zegt ze Stokkepokkie er is niets aan het weer te doen. Blaase helpt niet, de wolken gaan daarmee niet weg.
Als seniejoorkater heb je juist aan het einde van de winter een oppepper noodig. Het bleef maar winter en het foorjaar leek zo ferweg. Gelukkig kon ik het deele met mijn frouwtje, want zij had ook last van het grijze weer. Je kan alleen maar slaape in je mand en droome over het foorjaar en de warme zon. En dan maar hoope inspieraazie te krijgen foor de blog. Het was dus egt een snipperweek van weinig ups en trek had ik ook niet.

Neusjes

Ik had eigenlijk forige week terug moeten komen foor kontroole bij de dierendokter, foor de schiltklier en de niere en de bulten die uitgekneepe zijn. Frouwtje zag het zelf ook niet zitten een afspraak te maken bij de dierendokter want eens kan de laatste keer zijn zegt ze, en komt de deur van de Reegenboogbrug steeds meer op een kier te staan. Ook als je zo oud bent moet het leefe toch fijn zijn foor zofer mogelijk en niet dat je de hele dag slap in de mand ligt en niet wil eete. Het was egt een moeiluke week, niet door te koome.
Frouwtje prakkiezeerd, waar ligt de grens met mij, en ze wil niet laten merken dat ze ferdrietig is, maar ik foel het toch. Ik troost haar dan met neusjes op haar neus. Ineens zag ik traane… maar het saame moeilijk hebbe is makkelijker dan dat je alleen bent.

De zon

Gisteren was het nog wiekent en kreeg ik als ontbijt nietdiejeet met kipsmaak. Als je geen trek hebt in beefsmaak en vissmaak dan hoop je dat je iedere keer kipsmaak krijgt, om toch te kunnen eete en niet steeds maagerder gaat worde. Het was zowiezo een fijne dag want opeens begon de zon te schijnen, en ging de balkondeur oope. Ik foelde mij ineens blij en toen hep ik zo in één keer mijn heele bak leeggegeete.
Stokkie-StefanFrouwtje kreeg groote ooge en ze wist niet wat ze zag. Het was een fijne wiekentdag, want van de zon en mijn ontbijt kreeg ik enerzjie. Ik hep bulten op het balkon in de zon ligge spinne en opeens foelde ik het, nu is het eindeluk foorjaar!
Ik was zo blij dat ik mijn avondeete met kipsmaak ook helemaal op at. Zo komt een seeniejoorkater weer op krachte.
Vamorgen heb ik ook weer goed gegeete en zegt frouwtje jij krijgt foorloopig natvoer nierdiejeet met kipsmaak, dan krijg je nog wat binne en sterk je misschien nog wat aan. Ook fanaavond smaakte mij het best. Folgens mij is het zware gefoel van de winter aan het weg gaan en krijg ik fertrouwen dat het foorjaar blijfend is, en er steeds meer zon gaan schijnen. We gaan de Paase vieren hoor en na de Paase zal frouwtje een afspraak bij de dierendokter maaken. Want dat is toch noodig foor mijn gezond en weete we waar we aan toe zijn…

Liefe frientjes ik wilde toch graag deze blog posietief eindigen want in de put blijve zitte helpt je niets. Het is toch fijn de laatste periejoode van leefe met jullie deele en zo steunen we elkaar als het moeilijk is, maar deele ook met elkaar wanneer het fijn is.
Ik hoop dat jullie allemaal geniete van de zon en dat de zieken onder ons gauw weer beeter
worden. Saame staan wij sterk!

Hoe het was bij de klieniek en daarna

kliniekIk zat net in de vensterbank naar buiten te kijken toen opeens mijn vrouw me greep, mij in de reiskorf stopte en we in een taksie gingen. MEWWW riep ik en toch gingen we.

Klieniek

Alweer in een taksie. Alweer naar de dokter. Daar had ik helemaal geen zin in maar mijn gefoel zei eefe doorzetten Bert, de forige keer was je ook gauw thuis.
We kwamen bij mijn eigen dokter in de klieniek. Ze friemelde aan mijn buikhaar, ze zei dat ik was afgevallen en mijn vrouw aaide me zachtjes en praatte tegen me ook al hoorde ik geeneens echt wat ze zei, ik wist dat het liefe woordjes waren en toen zei de dokter opeens: “Hij moet blijven.”
Die hij dat was ik.
Ze droegen me weg in mijn reiskorf, ik wist niet eens waarheen en mijn vrouw had nog gezegd dat ze voor me terug kwam echt waar en dan kwam ze me weer halen en dan gingen we weer samen naar huis echt waar.

Gefoel

Mijn gefoel in de klieniek was  meteen: oferleefe.
Net als toen ik nog op straat moest leefe.
Eete wat je kunt wanneer het er is.
Oplette wat er gebeurt wegens je weet het niet.
Dus ik liet van alles doen ik moest wel.
Dat ze bloet uit me haalden. Dat ze in me kneepe. Dat ze een eggoo maakten en al die dingen meer.
Oferleefe.

Maar er was ook iets dat heel anders was dan toen op straat. Ik was alleen en toch foelde ik dat ik niet echt alleen was, dat al mijn frienden en Loesje bij me waren dat ze eenerzjie stuurden en dat ze wilden dat ik doorging met oferleefe.
Daar werd ik sterk van, echt waar.

Naar huis

Het was al donker toen ik eindelijk naar huis mocht. De dokter had een oppep-pakket gegeven met injekties en van alles, en zodoende kon het nou.

Thuis moest ik de hele tijd rondloope en keihard spinnen. Ik at een groot bord kip. Ik kreeg knuffels. En liefe woordjes. En mijn vrouw zei van Bert ze hebben je buik kaal geschoren.
Dat wist ik al en het is helemaal niet erg, wegens dat je nou goed kunt zien hoe groot en sterk mijn buikspier is.

Ik ga nou mijn best doen met eete en dutjes en beter worden. Hoe het heet wat er met mij was, dat is een misteerie. Maar beter worden dat ga ik gewoon doen.

Stokkie-Stefan heeft een snipperweek

snipperweek

Als je super-seeniejor bent zoals Stokkie-Stefan dan mag je vanzelf meer in het leefe. Meer knuffels en meer hapjes en soms foel je dan opeens nou heb ik meer tijd nodig om op schoot te liggen.

Ik kreeg een meel van Stokkie-Stefan dat hij nou eefe meer schootuure doet deze week en dat het gewoon goed is met hem dus dat zijn friendjes geen zorgen moeten maken en dat hij er folgende week weer is.  Dus dan zeg ik gewoon tegen Stokkie-Stefan tot folgende week!!
Bertje

 

 

 

Waarom ik opeens een fijn gefoel had

fijn gefoelHet goede nieuws is dat ik bij mijn vrouw op schoot heb gelegen. Ik lag languit over haar benen en het paste precies, en zij aaide me de hele tijd.

De bak

Het was afond en donker en we waren niet thuis, we waren bij een vreemde dokter en daarheen waren we in een taksie gegaan, ik moest in de reiskorf.
Dat kwam omdat er iets met me was.
Ik wilde naar de bak maar ik kon niet. Nou dan word je snel raar hoor. Ik stapte in en uit de bak. Ik ging naar de kamer want ik dacht misschien lukt het daar. Toen ik op de krant stond: niks. Toen ik bij mijn krukje stond: ook niks. Nergens lukte het. En ik bleef probeere, ik zette kragt met mijn poote, ik deed mijn rug krom, niks, niks niks.
Toen werd mijn vrouw raar maar anders dan ik.
Ze ging telefoneren.

Rennen

Eefe later stond de reiskorf in de kamer. Mijn gefoel zei nee.
Ik wegrennen naar boven.
Zij kwam ook.
Ik onder het bed.
Zij ernaast.
“Bertje, Bertje,” riep ze. Ik dacht niks erfan.
Ik naar beneden. Zij ook. Weer naar boven. Zij ook.
Nou toen had ze me.

De dokter was een man en ik was bang daar ben ik heel eerlijk ofer. Hij voelde aan me, echt aan alle kanten. Hij deed dingen in me prikken. Ik kreeg infuus foor mijn nieren. En hij zei dat ik misschien een tieja had gehad en dat ik vanzelf was hersteld wegens dat ik nou weer gewoon leek.
Gewoon? Ik zat op mijn vrouw en zij zat op de grond. Dus dat was allemaal raar.
We gingen weer in een taksie naar huis. Ik stapte zelf in mijn reiskorf het was genoeg geweest dat fond ik. Maar dat ik het deed was ook al raar.

Foto

Maar in die taksie kwam het, toen we bijna thuis waren. Ik foelde dat ik het nou wel kon en ik legde een hele mooie poep. Het rook lekker warm. Dat was een fijn gefoel.
Uit de reismand ging ik meteen wat eete en mijn vrouw vond mijn poep ook heel mooi, want ze maakte er meteen een foto van.

Nou hoef ik van mijn eigen dokter geen diejeet meer een paar dagen. Als ik weer gewoon naar de bak kan, dan kijken we verder zei ze. En dat find ik een goed idee.

De homeopaatiese dokter en mediesijnen uit de natuur

mediesijnen Liefe frientjes, wat gaan de weeke toch hard he?! Het is wiekent en foordat je het weet is het weer wiekent. En tussenin zit de week waar ik de blog schrijf.
Het heeft eefe geduurd maar ik ben aardig opgeknapt van mijn ziek zijn. Ik merk ook dat mijn poote steviger zijn geworde en met loope kan ik weer goed mijn eevenwigt houden. Dat is belangerijk want anders klap je hup zo omver. Ik hep best weer goede trek en ben leefendiger. Heb zelfs fanmiddag tegen een balletje getikt, het ging zomaar ineens.

Natuur

In deze blog ga ik het hebben oofer de homeopaatiese dierendokter en mediesijnen uit de natuur. Mijn frouwtje hou van de natuur, en wat de natuur ons allemaal geeft. Ze doet er ook iets mee in haar werk zegt ze.

Pille

Ik hep vast froeger toen ik nog een jonge kater was ergens gewoond waar een tuin was en deed ik graave in de aarde en de geur opsnuive van het gras en de mooie bloeme. Als ik heel diep nadenk komt de geur van buite in mijn herinnering. Als ik dan een keer misseluk was van haarballe dan ging ik automaaties gras eete, vanuit mijn natuurlijke katten instinkt. Mijn frouwtje zegt Stokkie dat is meediesijn uit de natuur. Dat hep ik nooit zo geweete, het ging gewoon automaaties. Als ik bij frouwtje op schoot zit dan gaat ze fertelle en op een keer ging het ofer de gewoone dierendokter en de homeopaatiese dierendokter, gewoone mediesijnen en natuurmediesijnen.
Met alle respekt foor de gewoone dierendokter hoor, zij zijn erg knap en doen alles om ons beeter te maake als we ziek zijn. Ze oopereere je en zette je poote weer aan elkaar als je die gebroken hept en nog feel meer knappe dinge. Zo moet ik ook schiltklierpille slikke iedere dag, anders sla ik op hol en ga ik gewoon dood. Of je het leuk fin of niet, zonder dierendokter kunne we niet, dat is gewoon zo!

Feesels

Sins ik bij frouwtje woon belt ze weleens met de homeopaatiese dierendokter van de natuur. Die kijk verder dan de neus lang is en die heeft het er ofer hoe je kwaalietijt van leefe kan ferbeetere. Zoals dat heet met kruidenmeediesijnen uit de natuur. Zo deed ik moeiluk poepe op de bak en er kwam niks. Als je oud bent gaat alles traager. Maar ik had er egt last van en zat maar te drukke.
De gewoone dierendokter zei, dan moete we een darmonderzoek gaan doen, of laxeerpille geefe. Toen belde frouwtje met de homeopaatiese dierendokter en die gaf mij feesels. Sindsdien poep ik als de beste! Het gaat gewoon door mijn eete en ik proef er niks van. Zo hep ik ook kruidendruppels die ik krijg op een snek om mijn niere zo goed mogelijk te laaten werke. Want slegt werkende niere is een kwaaje kwaal foor katers en poesen.

Sins een half jaar merk ik egt dat ik oud ben. Ik slaap meer en doe niet meer zofeel speele en moet het frouwtje mij hierfoor uit de tent lokke. Ik had ook steeds minder trek en frouwtje probeerde iedere keer een ander merk foer. Mijn schiltklierpille moesten ook iedere keer hoog en laag, maar ik werd er niet beeter van. Met de Kersdaage was ik slap en belde mijn frouwtje met de homeopaatiese dierendokter. Die zei kom dan toch maar eens langs met Stokkie, dan kan ik hem uitteste en kijken wat er aan scheelt.

Op tafel

Op een dag kwam de reistas tefoorschijn en zei het frouwtje, Stokkie het spijt mij, maar we gaan een lange reis maake in de ooto naar de homeopaatiese dierendokter, helemaal in Amsterdam. Nou ben ik niet moeiluk in de reistas hoor en foor we het wisten scheurden we oofer de weg, zoeffffff. Aangekoome was ik gelijk aan de beurt. De homeopaatiese mefrouw was heel aardig en ik mocht zitten op een taafel waar een sagte deeke lag. Ze zei, ik ga je uitteste Stokkie met een soort swaajding foor je neus en flesjes natuurmediesijn, en zo kan ik presies zien wat je noodig hept.
Nou, dat duurde best wel eefe hoor en zij maar swaaje met die staaf, bioresonantie heet dat.
Maar op een gegeeve mooment was het klaar en kreeg ik een snek omdat ik mij goed had gedragen. Nou ik zat daar lekker hoor en ik dacht thuiskoome zal ik wel weer. Zo kreeg ik snuifflesjes mee om mijn enerzjie te fersterken, dat was nodig kwam uit de test, en nog kruidendruppels om de niere ekstra te fersterken en natuurpille foor mijn botjes en foor mijn algeheel welzijn als oude kater, zoals dat heet. Toen zijn we snel weer naar huis gereeden en hep ik de rest van de dag geslaape, want ik moest uitruste van de lange reis. Je gelooft het of niet, maar ik krijg dus iedere dag kruidendruppels op een snek en ruik ik aan de snuifflesjes. Dat gaat heel makkeluk hoor zolang het maar geen vieze pille zijn van de gewoone dierendokter.

Slap

Waarom het nou toch nog mis ging met mijn gezond een paar weeke geleede is moeilijk te zegge. Maar de grootste klap was dat de schiktklierpille niet meer goed werkte en daardoor ook mijn niere het niet meer goed deede. Ik kreeg akuut ziek zijn. Dan word je steeds swakker en ben je slap en eet je niet meer. Daarom was het ook noodig dat ik naar de gewoone dierendokter ging foor bloedondersoek en zo. Nu de schiltklierpille bijgesteld zijn en ik nierdiejeet heb gaat het beeter en saame met de homeopaatiese meediesijnen. Je kan dus zegge dat het elkaar ondersteunt foor mijn gezond en het beste is foor mij als oud seeniejoor!

Foorjaar

Om eerluk te zeggen vond ik deze blog een beetje moeiluk om te schrijve, want je wil niet de gewoone dierendokter foor de kop stoote en aan de andere kant geen zweeferig ferhaal vertelle oofer de natuurdierendokter, want ze helpe allebij als je ziek bent. Ik hoop dus dat het begrijpeluk om te leese. Ik wilde het toch graag fertelle.
Nu wacht ik op het foorjaar en zon. Daar worden we allemaal blij van.

Tot de folgende blog liefe frientjes !