Liefe frientjes, baasjes en frouwtjes,
Forige week had ik een ekstra snipperweek. Ik was niet zo lekker en het was een moeiluke week. Ik had te doen met Bert die plotseling moest blijven in de dierenklieniek en ook andere Feesboek frientjes waren ziek en moesten naar de dierendokter foor onderzoeken. Dat doet egt iets met je als als seeniejoorkater. Zelf weet ik maar al te goed hoe het voelt als je niet lekker bent. Je ligt dan de hele dag slap in de mand dutjes te doen of je kijkt naar de muur tussen de spleete van je ooge. Niks aan!
De pille
Zo dacht ik van de week, misschien moet ik er een tweede snipperweek bij hebbe. De zomertijd vond ik stom, want ik was helemaal van slag met mijn schiltklierpille. Normaal krijg ik die smorgens om 8 uur en smiddags om 5 uur en nou was het ineens een uur later. 
Of het nou een reejakzie is van de zomertijd weet ik niet, maar ik hep de hele week in de ochtend moete spuuge en had ik niks geen trek in eete.
Ik had trouwens helemaal geen zin in mijn schiltklierpille en dat maakt mijn frouwtje zeenuwagtig ala ze op tijd de deur uit moet foor het werk. Zij haalt alle trukken uit de kast, maar ik ben egt nie gek hoor. Als ik niet wil dan wil ik niet. Toch lukte het iedere ochtend goed gegaan met de schiltklierpille en heb ik ze uiteindelijk toch geslikt toen frouwtje haar jas aan had, klaar foor vertrek. Ze zei, kan mij niet scheele of je je natvoer wel of niet eet, maar die pil is naar binne en kan ik met een gerust hart de deur uit. Ze bedoelt het niet kwaad hoor maar voelt zich soms magteloos, want de schiktklierpille zijn van leefensbelang zegt ze.
Mij kan het niks scheele, ik hou niet van pille, ook al ferstopt ze het in iets lekkers. Ik weet gewoon dat in die pil daar dan in is ferstopt.
Op schoot
Omdat ik niet meer zo feel eet kan ik soms ook niet goed poepe, er komt dan gewoon niks. Of ineens diejaree. Forige week op een ogtend toen frouwtje naar het werk was moest in ineens zo poepe en kon ik de bak niet haale, egt ik was gewoon te laat. Toen vielen er harde poeppe op de vloer, en ook diejaree en zat het aan mijn poote ineens, omdat mijn oer zei je moet krabbe. Ik foelde mij zo aakelig.
En toen kwam frouwtje thuis en zei ze, nee he Stokkepokkie wat hep jij nou gedaan? Ze was niet boos hoor en ging gelijk de balkondeur oope zetten. Toen kwam er een groote keukenrol en een emmer met sop en een dweil. Toen heeft ze alles opgeruimd en mijn poote schoongemaakt en de deeke van mijn mand ging in de wasmasjiene. Toen rook het ineens lekker fris in huis.
Als seeniejoor heb je weleens van die ongelukjes en egt waar ik vind het ook heel vervelend, want je oer zegt dat er iets niet klopt. Nou ja dat hadden we gehad en kroop ik met schoone poote bij frouwtje op schoot en was alles goed.
In je mand
Waar ik ook niet van opknap is als het dag in dag uit zo grijs is en ik vanuit de flat geen uitsigt hep. Krijg er egt geen eenerzjie van en duurt de winter zooooolang. Mijn frouwtje word er ook niet vrolijk van en zegt ze Stokkepokkie er is niets aan het weer te doen. Blaase helpt niet, de wolken gaan daarmee niet weg.
Als seniejoorkater heb je juist aan het einde van de winter een oppepper noodig. Het bleef maar winter en het foorjaar leek zo ferweg. Gelukkig kon ik het deele met mijn frouwtje, want zij had ook last van het grijze weer. Je kan alleen maar slaape in je mand en droome over het foorjaar en de warme zon. En dan maar hoope inspieraazie te krijgen foor de blog. Het was dus egt een snipperweek van weinig ups en trek had ik ook niet.
Neusjes
Ik had eigenlijk forige week terug moeten komen foor kontroole bij de dierendokter, foor de schiltklier en de niere en de bulten die uitgekneepe zijn. Frouwtje zag het zelf ook niet zitten een afspraak te maken bij de dierendokter want eens kan de laatste keer zijn zegt ze, en komt de deur van de Reegenboogbrug steeds meer op een kier te staan. Ook als je zo oud bent moet het leefe toch fijn zijn foor zofer mogelijk en niet dat je de hele dag slap in de mand ligt en niet wil eete. Het was egt een moeiluke week, niet door te koome.
Frouwtje prakkiezeerd, waar ligt de grens met mij, en ze wil niet laten merken dat ze ferdrietig is, maar ik foel het toch. Ik troost haar dan met neusjes op haar neus. Ineens zag ik traane… maar het saame moeilijk hebbe is makkelijker dan dat je alleen bent.
De zon
Gisteren was het nog wiekent en kreeg ik als ontbijt nietdiejeet met kipsmaak. Als je geen trek hebt in beefsmaak en vissmaak dan hoop je dat je iedere keer kipsmaak krijgt, om toch te kunnen eete en niet steeds maagerder gaat worde. Het was zowiezo een fijne dag want opeens begon de zon te schijnen, en ging de balkondeur oope. Ik foelde mij ineens blij en toen hep ik zo in één keer mijn heele bak leeggegeete.
Frouwtje kreeg groote ooge en ze wist niet wat ze zag. Het was een fijne wiekentdag, want van de zon en mijn ontbijt kreeg ik enerzjie. Ik hep bulten op het balkon in de zon ligge spinne en opeens foelde ik het, nu is het eindeluk foorjaar!
Ik was zo blij dat ik mijn avondeete met kipsmaak ook helemaal op at. Zo komt een seeniejoorkater weer op krachte.
Vamorgen heb ik ook weer goed gegeete en zegt frouwtje jij krijgt foorloopig natvoer nierdiejeet met kipsmaak, dan krijg je nog wat binne en sterk je misschien nog wat aan. Ook fanaavond smaakte mij het best. Folgens mij is het zware gefoel van de winter aan het weg gaan en krijg ik fertrouwen dat het foorjaar blijfend is, en er steeds meer zon gaan schijnen. We gaan de Paase vieren hoor en na de Paase zal frouwtje een afspraak bij de dierendokter maaken. Want dat is toch noodig foor mijn gezond en weete we waar we aan toe zijn…
Liefe frientjes ik wilde toch graag deze blog posietief eindigen want in de put blijve zitte helpt je niets. Het is toch fijn de laatste periejoode van leefe met jullie deele en zo steunen we elkaar als het moeilijk is, maar deele ook met elkaar wanneer het fijn is.
Ik hoop dat jullie allemaal geniete van de zon en dat de zieken onder ons gauw weer beeter
worden. Saame staan wij sterk!
Dus ik dacht, nou eefe in de doos liggen en ik stap in de doos en kan niet verder. Er lag een deken over de doos. Mijn vrouw zegt: “Dat is een tent, Bertje, daar kun je in.” Zulke dingen snap ik niet.
Dit is dus poosietief, ik ben uit de ziektewet en het duurde en duurde maar het is toch gelukt, dus nou ga ik fertellen wat er was en hoe het nou is.
Ik zat net in de vensterbank naar buiten te kijken toen opeens mijn vrouw me greep, mij in de reiskorf stopte en we in een taksie gingen. MEWWW riep ik en toch gingen we.