“Kijk eens Bertje,” zei mijn vrouw en ik keek in de boodschappentas. Helemaal vol met afondeete kip voor mij. En ik dacht, alweer kip. Nee.

Kip

Ik heb nou een paar weeke heel feel kip op, elke ochtend kreeg ik een bord vol en ik eete, nou. Niks heerlijks dan kip.
Toen ik in mijn moeilijke maand een dag in de klieniek van de dokter moest blijfe, toen kreeg ik kip. Ik at meteen alles op en de dokter maakte er een foto van die meelde ze aan mijn vrouw. Dus zij ging meteen kip eete kopen en zo kon ik thuis weer gewoon doorgaan met eete.

Waarom ik het daarfoor niet kreeg? Ik wist het niet. Alleen dat ik nou iets superduperlekkers had, elke ochtend wist ik dadelijk komt een groot bord kip en ik ga alles opeete, en dan uitbuiken en dan een dutje doen, wat is het leefe fijn.

Ik at anders gewoon eete voor de gefoelige maag en foor de artroosie, goed spul hoor, met tonijn erin dat is best lekker. Elke afond een bord en daar deed ik dan best lang over, ik eet met pauze en in de pauze wil ik graag een lief woordje horen dat ik een goede eter ben en al die dingen meer. Dat helpt bij het eete.

Maar kip dat was anders.
Ik ruik het, ik zie het, ik eet en dan is het op. Zooheee eete!!

Buf

En toen op een dag, het was de dag van de volle boodschappentas, net op die dag foelde ik nou eefe wat anders.
Ik wilde buf. Lekker. Buf.
Met veel saus erbij.
Kip, nee daar had ik nou net eefe geen zin meer in.
Buf wel.

Tas

Mijn vrouw zei dat ze de kip ging bewaren en dat ze nou naar de winkel moest om meer buf voor mij te kopen. Ik fond het goed. Alleen ik weet niet zeker of ik het nog lust als ze weer een hele grote boodschappentas fol heeft.

Ik ben de enige katerman in huis, dat weet ik zeker, alleen soms foel ik dat Tim er ook is. Tim is de kater die hier voor mij woonde.

Droom

Wie Tim was dat weet ik. Wegens dat toen ik nog in het asiel woonde, ik sliep en toen kwam hij in mijn droom naar mij toe en hij fertelde wie hij was en dat zijn vrouw nou helemaal alleen was en een leeg mandje had, en dat ze zou koome en mij zou fraage met haar mee te gaan naar huis.
Dat was raar. Ik was al best oud en alle mensen in het asiel wilden een kitten of een jonge kater of poes. En ik had angstklachten en ik had een half oor. Maar Tim had ook iets aan zijn oor.

Het gebeurde helemaal zoals Tim had gezegd.
Er kwam een vrouw en of ik meeging en ik dacht ik ga mee, ik wil ook een huis en liefde en Tim heeft gezegd dat het feilig was.
Zo werd de vrouw van Tim mijn vrouw. Ze fertelde over hem hoe hij was en dat hij bijna twintig jaar is geworden.

Tim

En soms foel ik dat hij er weer eefe is. Nou ook, en mijn vrouw zegt, dit is de dag dat Tim over de Regenboogbrug ging en dan krijg ik ekstra knuffels.
Die kreeg ik ook toen ik hier pas was. Dan keek ze raar. Dat is wegens de emo.

Ik ben gauw bang, eerlijk is eerlijk, maar nooit als ik foel dat Tim er is. Hij is een oudere katerman, hij kijkt best streng, maar ik weet van binnen dat hij het goed bedoelt en als hij er is, dat hij alleen komt kijken of alles in orde is, en dat is het, want Tim heeft ons foor elkaar uitgekozen, ik pas presies bij mijn vrouw en zij bij mij, dus dat heeft hij heel goed gedaan dat is mijn mening.

“Schrijf dat nou eens op, Bertje,” zei mijn vrouw, “dat is toch iets goeds.” En ik dacht dat is ook wel zo, het goede nieuws is dus dat ik wat dikker aan het worden ben.

Deuken

Toen ik mijn moeilijke tijd had waarin ik elke week naar een dokter moest, toen kon ik helemaal niet gemakkelijk eete. Ik had veel spanning. En ik voelde me ook ziek en raar en dan moest ik weer bijkoome, er was elke keer wat en nooit was het fijn dus ik werd ook dunner. Aan mijn zijkant had ik deuken en mijn rug stak uit en ik foelde me heel gauw koud worden.

De dokter zag het ook en toen zei ze: het is nou belangrijk dat hij gaat eete.
Die hij dat was ik.
Dus ik hoefe mijn diejeet niet meer. Ook geen pil of zalf om te gaan eete.
En ik kreeg ander eete, het was Italiaans zei mijn vrouw, en ze fertelde van alles over graan en suiker en gezond maar ik fond het gewoon lekker.

Eete

Ik kon opeens weer eete en goed ook:

• ’s morgens eet ik een bord kip van Almo dat is lekker daar eet ik de hele ochtend van en dan is het op
• voor het afondeete eet ik dus Italiaans, of ook wel tonein van Almo
  tussendoor heb ik mijn brokjes die zijn ook Italiaans
• en dan voor in de nacht als ik trek heb, dan krijg ik ook weer een bord eete, dan hoeft niet op maar ik eet gewoon waar ik trek in heb en dan is het genoeg, soms komt mijn vrouw ’s nachts in de kamer en dan zet ze het bord weg, maakt mij niks uit, ik was toch al klaar met eete.

Inhalen

Het is inhaal-eete, dat is mijn mening. Omdat ik te mager was. En toen ik weer rust in mijn kop kreeg, toen zei mijn liggaam hup eete Bert en dat deed ik dus.
En nou ben ik al wat dikker en ik ga gewoon door met eete, ik kan het weer.

Het is nou al weer een poos na mijn moeilijke tijd, waarin ik steeds naar de dokter moest. In een taksie. Maar nou niet meer, en nou moet ik beter worden in mijn gezond.

Geestelijk

Gezond dat is het gezond van je lichaam. Het is ook je geestelijk gezond. Van vroeger toen ik nog op straat moest leefe heb ik angstklachten. En eerlijk waar als je steeds in een taksie moet of de dokter komt bij je thuis, dan heb je meer van dat bange in jezelf.
Dus dat heb ik nou.
Dat ik weer sneller en langer bang ben.

Bang

Mijn vrouw kwam een keer de kamer in het was ochtend en net toen presies toen was er een grote auto in de straat. Dus mijn angstgefoel zei Bert het is een taksie straks moet je mee. En ik was helemaal bang meteen. Ik ging achter het gordijn me verstoppen en mijn vrouw zei Bertje toch en toen deed ik keihard blaase.
Dus ik was heel bang. Nadenken dat kon ik niet meer.
Pas later in de afond durfde ik weer van achter het gordijn. Ik kon een zachte knuffel aan. Ik kon ook wat eete. Daarna sprong ik op het krukje bij mijn vrouw haar werktafel en daar heb ik geslapen.

Een paar dagen later kwam het angstgefoel weer, ik weet geeneens meer waardoor. Ik weer achter het gordijn en niks durfen. En dan langzaam weer in de huiskamer komen voor knuffels en eete, daarna op het krukje. Toen heb ik ook op bed geslapen, wegens dat ik dan saame ben en ik heb zo steun aan mijn vrouw.

Eerlijk

Dus daar wil ik heel eerlijk ofer vertellen dat geestelijk gezond ook tijd nodig heeft om beter te worden. Je weet nooit presies hoe het moet maar foor mezelf weet ik nou dat ik rust nodig heb en zachte knuffels als ik ze weer aan kan, en ook lekker eete. En dat mijn vrouw dan gewoon doet, en dat doet ze, dan weet ik diep in mijn angstgefoel ik kan weer wat gaan durfen en dat doe ik dan.