Categorie archieven: Uit het leven van Bert

Leootje: oofer Soomer, de FenTiLaaTor, Buuf en iekanterie

Leootje Ajoooo allemaaaal! Hier ben ik weer! Leootje fan de Haagse Katers!
Wat issut warrem ineene he!
Wij sijn nau helemaal ofer op Soomer Sgema.
Dat beteken dat we niet so druk sijn en dat we meer slaape en meer water drinke.
We ligge nu faak op de gront of op de taafel onder de FenTiLaaTor.
De FenTiLaaTor is een groot ding boofe onse hoofde en die draait rontjes.
Pappa set hem soms sneller of langsaam.
Assie sneller gaat, dan waait ie hard en dat is fijn met de warm.

Simon

Simon was eers bang foor de FenTiLaaTor.
Daar hebbe we met se alle wel om sitte lagge hoor.
Ging die onder de taafel ligge, was tie bang dat de lucht op se hooft sou falle!
Sat ie te trille en bijna te huile, hihihihi!
Wij hebbe gelagge, alleen Mama font het sielug.
Toen heef se Simon uitgeleg dat de lucht nie op je hooft kan falle.
En de FenTiLaaTor ook nie.
En nau is tie niet meer bang.
Gistere sat ie bovenop de stoel te kijke of tie op de wieke fan de FenTiLaaTor kon springe…
Dat was nau ook weer niet goet sei Mama.
Toen sei se NEEE met haar hoof en haar hande en toen wis doofe Simon dat het NEE was.
Hij heef ook geprobeer om te klimme in het gaas op het balkon.
Dacht ie dat ie met se kop der door heen kon gaan. Maar het gaas is er gewoon.
En je kop pas er nie door. Eg nie. Hebbe we allemaal geprobeer, behalfe Chester.
Die is bang foor de balkonrant weeges hoogtefrees.
Mama seg dat het gaas so is omdat se bang is dat we anders naar beneede falle so op de straat.
Omdat we Wilde-Brasse sijn. Seeker as we meewe of duife of swaaluwe sien.

Naar de buuf

En se seg ook dat se bang is dat we naar het balkon fan de Buuf ooferloope.
En de Buuf heef geen gaas op der balkon.
Nau ja dat ooferloope naar de Buuf doe ik wel want de Buuf heef ook snoepies!
Ik loop dan niet oofer het balkon want dat kan niet maar as de foordeur oope is.
Dan kan het wel!
As de foordeur oope is en de Buuf heef ook der foordeur oope dan ren ik so me huis uit en dan gaa ik roetsj so bij de Buuf binne kijke waar se de snoepies heef verstop!
Dat fint se gesellig dus so doe ik soms buurte bij de Buuf!
En ik krijg dan alteit snoepies want anders wil ik niet terug naar huis.
Dan verstop ik me onder de bank fan de Buuf en dan betaale se me snoepies en dan ben ik weer tefoor-schijn. En heel faak hep ik me snoepies op en dan gaan se verder praate op het portiek en dan ren ik gewoon weer naar binne bij de Buuf en dan moete se me weer soeke en snoepies geefe!
Ja wie nie sterrek is moet slim sijn tog?

Met ooge

Foor snoepies doe ik feel hoor!
Seeker foor de Cosma snoepies. En Catisfaction. Die sijn ook sooo lekker!
Maar Mama hat deese week wel een miskleun met der snoepies.
Hat se een sakkie gedroogte fis gekog foor ons. Drooge fis. Met ooge.

Seri-jeus Mam.
Drooge fis is nie lekker. En al helemaal nie met ooge derop.
Fis moet nat sijn. En in stukkies. So as in je sakkies en blikkies eete.
Dan is fis lekker. Maar niet een drooge fis met ooge!
We hebbe er allefier aan gerooke.
We hebbe er allefier mee gespeel.
Toen heef Simon het in Chester se waterbakje gegooit.
Fisje bleef droog, ging nie swemme en wert ook niet egt lekkerder derfan.
Toen heef Mama de drooge fis uit Chester se water gefis.
En weggegooit. En Chester kreeg sgoon water.

En toen sat Mama aan de telefoon met onse OppasOpa Beer.
En onse OppasOpa Beer is een hele stoere tweefoeter.
Hij heef namelek op alle see-jen gefaare. Hij was froeger SeeMan.
Hij heef alteit se pet op en digt gekneepe oogies en een snor fan een walrus.
En Opa Beer is alteit heel lief foor ons want hij neem alteit heel feel lekkers mee foor ons as hij komt om OppasOpa te sijn.
En Mama ging aan Opa Beer fertelle ofer de gedroogte fis met ooge en dat wij die niet luste.
En toen riep Opa Beer fan: ‘Dat is IEKANTERIE! Dat is IEKANTERIE!
Dat lussikwel’ sei Opa Beer.

de Sgrijfer

En nau leg het sakje drooge fis met ooge te kijke in het mandje met spulletjes wat Mama ‘Boemboes’ noemt en se seg dat se iekanterie* gaat maake foor Opa Beer.
Se moet het selluf weete. As wij het maar nie meer kreige.
Geef mij maar me Cosma snekkie of me Catisfaction snoepie.
Oofer snoepies gesprooke. Ik hep eigelek wel trek…
Mam?
Mamma?
Ik heb me blog gesgreeefe, mag ik een snoepie? Assebief?
Ik ben nau Leonarde de Sgrijfer he. Sgrijfers ferdiene snoepies per letter!
Ik heb feel letters dus nau mag ik ook heel feel snoepies he!
Mamma! Mam? Mag ik een snoepie??? Ja?? Magget?
Joepie! Een snoepie!
Liefs fan Leonardo de Sgrijfer alias Leootje

Oh, wagt eefe. Mama wil wat segge.
Hier komt se!!

Zijn moeder

Hoi! Hier is Leootje zijn moeder. Ik leg even kort uit wat ikan teri is.
*ikan teri
Ikan betekent vis en teri is de soortnaam van een klein visje dat familie is van de ansjovis.
De visjes die je in de toko koopt zijn meestal tussen de 1 en 5 cm lang. Bij de grotere visjes is de kop er soms afgehaald, bij de kleinste niet. De smaak is nogal vissig en zoutig.
Je kunt de ikan (vis) na eventjes weken en droogdeppen kort frituren om ze daarna met een pittige boemboe op te bakken tot een bijgerechtje of mee te bakken met sambal.
Mijn schoonmoeder zaliger zei al dat ze, als ze de ikan in de toko te duur vond, ze dus precies die zakjes vis kocht, in de dierenwinkel…

Waarom ik me nou toch laat kammen

kammen Het is warmer en ik foel het aan alles, ook dat ik de hele tijd aan het ferhaare ben. Het gaat nu vlug maar eerlijk waar, het gaat niet helemaal goed.

Artroosie

Als oudere jongen van 16 jaar met artroosie lukt het gewoon niet goed om mezelf in orde te houden. Mijn heupen zijn zo ver weg en daar kan ik niet goed bij als ik me was. Dus dat laat ik. En dat laat ik al een hele poos.
Eerst had ik flokken en nou heb ik daar ook een stukje waarvan mijn vrouw zei: “Bert, dat is een klit dat is niet goed.”

De kam

Die dag kwam er een nieuwe kam in huis. Een tegniese kam.
Toen het weer afond was, kreeg ik mijn gewone knuffel zoals elke keer en ik lag op mijn zij te ontspannen en het aaien ging door. En toen kwam de kam erbij.
Heel zacht op mijn vagt.
Toen een beetje erdoor.
Aaien erbij.
Liefe woordjes.
Weer de kam.
En ik lag stil en ik dacht misschien kan ik het toch met die kam.

Hulp

Want eerst vond ik het stom wegens dat ik het niet durfde. Een borstel wilde ik ook niet. Alleen aaien met de hand kon ik aan. Kammen wilde ik niet.
Maar je wordt ouder en met de artroosie en alles foel je toch, ik heb nou een beetje hulp nodig met de dingen. Deze week kreeg ik een nieuwe waterbak die hoog stond, daar kon ik meteen uit drinken. Thuis hoorde ik iets over mijn brokjesbord dat staat nog laag.
“We doen het rustig aan Bertje,” zei mijn vrouw, “elke verandering daar gaan we eerst aan wennen en pas dan komt de volgende.”

En nou laat ik me dus kammen. Het is wegens het fijne gefoel en de liefe woordjes en dat het eefe duurt en zo kan ik het geloof ik wel. Dat heb ik nou ontdekt.

Hoe mijn leefe nou is

mijn leefe Gisteren heeft Loesje mooi geschreefe over ouder worden en ferkeering en ik dacht zo is het, ze heeft gelijk. Morgen ben ik jarig en dan heb ik ook zeven jaar ferkeering met Loesje.

Dus mijn leefe is nou best goed.
Ik find, je moet nooit fergeete waarje vandaan komt en dat is van heel froeger van de straat dat ik daar moest leefe en dat was moeilijk. Toen werd ik ziek en ik had ook angsten en zo kwam ik in het asiel. Daar heb ik mijn vrouw ontmoet en toen mocht ik meteen mee naar haar huis en dat is nou ons huis.

Dat was toen.
En nou heb ik ferkeering met de mooiste en liefste poes van het internet en ik heb vrienden die me helpen als er wat is en die blij zijn als er wat fijns is en ik met hun ook.

Zon

Als er zon is, hoef ik alleen maar in de vensterbank te gaan liggen en dan foel ik me gelukkig zo heet dat. Ik hoor de geluiden van mijn vrouw in het huis en ik weet ze is er. Van de straat hoor ik soms ook iets en ik weet ik heb nou een huis om in te woone.
Als er geen zon is, dan ga ik in mijn doos slaape of op de bank. En als de avond er is, dus voor de nacht komt, dan ga ik met mijn vrouw op mijn matje liggen voor de lange welterusten-knuffel.

Saame

Maar in die knuffel doet mijn vrouw soms moeilijk. Van dat ze hoopt dat we nog lang saame tijd hebben en dan zegt ze heel emo “O Bert” en dan kan ik geeneens meer echt ontspannen. Wat kater Bolle alteit zei dat is gewoon zo, hij zei van je hebt je leeftijd dat is je tijd van leefe en niemand weet wanneer je tijd op is. Ik ook niet. Maar ik weet wel dat ik helemaal zeker weete geniet van elke dag saame, met mijn vrouw, met Loesje en met al mijn vrienden. Saame is het belangrijkste woord, dat zei Bolle ook.

Leootje: naame en bei-naame

Leootje Ajooooooo allemaaal! Hier ben ik weer! Leootje fan de Haagse Katers!
Ik wil iedereen van me hartje bedanke weges dat ik mij so welkom foel bij alle bloggende katers en poezen. Ik fin ut heel spesiejaal dat wij scherremtijt krijge fan onse Mamaas en Papaas en dat se het goetfinde wat wij allemaal sgrijfe.

Bei-naame

Forige keer hep ik fertel dat ik als eenigste Haagse Kater met TWEE namen op me sjip sta gereegiestereert. Mij name sijn Leo Anshu.
Anshu hat mijn eerste mensemama bedach maar Fre, onse mense-puubert noemde mij meteen Leo toen se me sag. Toen was se nog geen puubert maar een tienert.
Dus mijn naam waarmee se me roepe is Leo en mijn naam foor de mooi is Anshu.
Maar ik hep nog feel meer naame! Dat sijn bei-naame.
Ik hep er een paar.
Es kijke: Leo, Leootje, Lélé, Leonarrrdo, Ministeck (fraag me nie waarom, ik weet geneens wat dat is!), Kereltje, Lief Mannetje Mooi Mannetje, Fokaaltje, Petergilles, JemigBedelaar en Kleine Fent.

Chester

Chester hep ook se bei-naame.

Chester heet Chezzie, Ches, Stinkbokkum (as tie een sgeet heef gelaate, dan roepe se Stinkbokkum of Stinkiewinkie en dan flugte se alle kante op!), maar se noeme hem ook Lief Mannetje, Chestertje, Sjessiesjes, Chessebes, Knuffelkont en Ochmannetjetoch.

Tiga

Tiga noeme se Tieg, Pieg, TigaNEE, TigaNietDoen, TigaBlijfAf, Tiegmeister, Bolle, Bollie, Bolleke, Kerel, Bolletjekat, Slimme Man en Grote Man, Lief Mannetje en Kijkdanhoeslimdieis.

Simon

En dan Simon… Die kan je roepe tot je kattesnoepies op sijn, die reageer nerreges op.
Se hadde hem net so goet GertJan kunne noeme maar so heet de slak op ons balkon al.
Mama en Papa segge SIEmon tege Simon, Fre seg SAAImon, maar se noeme hem ook SIEM, Slooper, SimondeSlooper, Sloopkogol, Mafkees, Plurk, Gek, Leip Beest, Schatje, KlimAap, die Witte, die Kleine, Knuffeltrut en Dathoortieniet.
So sie je dus dat bei-naame eigelek feel fertelle ofer wie je ben of hoe je doet.
Oja, Chester die deej on-gewoon de laatste tijt. Normaal segtie altijt ‘Piew’ met een hoog stemmetje of ‘Miew’ of ‘Oehoeh’ as tie eete krijg maar hij ging ineene met een heule lage stem fan je MRAAooOOOwwwwwrrrrr sitte doen en dan met se kop sgudde.

Witte jas

Foordat hij et wis sat ie in de grote kurfurbak en ik sat in een kleine bak somaar opgesloote!
Sate we ineene bij de wittejas!! Want ik moes me faksienaasie en Chester hebbe se helemaal omgekeer. Toen ginge se bloet uit se poot hale en ik hep alles gesien en ik font het eng.
Gelukkig ware we allebij deselfde aafont weer tuis. Toen heef de witjas met Mama gebel en Mama heef rose pilletjes gehaal foor Chester want se schiltklier werrek te snel. Dat konde se sien in se bloet. En daardoor deet ie anders. Maar hij dee nie heel feel anders en de witjas sei teege Mama fan: U ben er froeg bij, hij hep nog nie feel last derfan. En dat is goet.
Dus as je ons altijt goed bekijk en goet kent dan sie je heel soms klijne fersgille. Die fersgille kunne belangrijk sijn, seeker met een seenior kater, want Chester wort 13 in de maan fan august.
Dus foordat ie eg siek wor heef tie se pil al. Hij slik het so in, dat fint ik wel heul knap.
En daarna gaan we eete.
Ofer eete gesprooke. Mam? Mammaaah? Maahaam? Ik heb me blog gesgreefe, krijg ik nou snoepies?
Ik hep egt honger Mam! Máááám!!!!

Inhaal-knuffels wat zijn dat eigenlijk?

Inhaal-knuffel Thuis krijg ik nou een bordje eete voor in de nacht, ook wegens dat ik nog steeds aan het aansterken ben, dat gaat langzaam als je een oudere katerman als ik ben. Maar daar gaat het niet ofer.

Doos

Het eete is lekker en dan moet ik uitbuiken, dus dan ga ik in mijn doos liggen van hè-hè, en gaape en een dutje gaat dan vanzelf. Deze week heb ik het al een paar keer gehad dat ik gewoon bleef slaape. Bijna helemaal de hele nacht door, echt waar.
Dan hoorde ik opeens op de trap het geluid van mijn vrouw, ze kwam naar beneden en ze zei tegen me: “Goedemorgen Bertje de dag is begonnen.”

Ochtend

Dus ik was meteen klaar voor mijn goedemorgen-knuffel.
En de snek.
En mijn ochtend-eete dat is ook een bord met lekker eete.
Daarna ging ik liggen op het krukje bij haar werktafel en toen helemaal opeens voelde ik: nou heb ik inhaal-knuffels nodig.
Die duren langer.
Die komen faak.
Die zijn ook van gewoon bij elkaar liggen, dat heet nabijheid zegt mijn vrouw.

Inhaal-knuffels

Dus inhaal-knuffels dat zijn ekstra knuffels bij de gewone van de dag.
Wegens elke dag heb je dus je gewone knuffels en als je die mist dan komen die de dag erna. Anders foel je je raar van binnen.
Als ik lang alleen ben moet ik ook saame-gefoel inhalen. Dan slaap ik zeker weten op bed, na het eete wil ik saame bankhangen en ik heb meer liefe woordjes nodig.
Inhaale doe ik nou niet meer met het eete, dat heb ik eerder uitgelegd, maar ik eet nou wel meer, dat is mijn gewoonte geworden. Ik moet nog steeds dikker worden alleen het lukt nog niet zo goed, ik weet ook niet waarom.

Maar inhaal-knuffels snap ik heel goed, en dat komt omdat ik van mezelf een knuffelkater ben, en helemaal nou ik een oudere katerman ben geworden. Ik find dat poosietief.