“Alweer sneks?” vroeg mijn vrouw toen de post kwam en ik dacht ja zeker weete, ik heb veel meegemaakt toen ik naar de klieniek moest en de dokter zei toen van Bert mag alles eete wat hij wil en Bert hier wilde sneks eete.
Nieuw
Ik wilde nieuwe sneks.
Mijn gewone ken ik al en die lust ik graag maar soms wil je iets anders dan gewoon, en het kan zomaar lekkerder zijn.
Ik bestelde sneks met tonijn en garnaale erin. Dat ken ik van afondeete van Almo en dat lust ik graag, dat is goed spul dus ik dacht hoe zou dit zijn.
Het kwam al heel snel in de post door de brievenbus.
Dik
Het zijn apaarte sneks, dat fiel me meteen op. Ze lijken op likwitsneks die zijn lekker slap en dat lik ik zo helemaal op, maar deze waren niet slap. Een beetje dik. Op mijn bord leken het wel stukjes. Ik keek ernaar en ik dacht wat nou.
Toen roerde mijn vrouw ze door elkaar heen en toen zag ik van o nou is het helemaal zacht. Mijn vrouw deed een beetje op haar vinger om mij te laten ruiken en ik foorzichtig ruiken want je kunt niet weete en toen kon ik het eete, ik had het helemaal op.
Lekker spul.
Gezond
En nou weet ik ook weer dat ik niet goed ben met nieuwe dingen doen. Ik snap niet meteen wat iets is en dan heb ik eefe wat hulp van thuis nodig. Dan kan ik het.
Dus als je afontuurlijk bent met eete vind je dit meteen leuk. Want het is geen likwitsnek en toch weer wel, het is net wat steefiger om te eete, dan heb je wat anders in je beleefing.
Het is fooral als je van tonijn houdt, dat denk ik want er zaten geen stukken garnale in zoals bij afondeten van Almo. Maar lekker was het wel.
En mijn vrouw zei nog van het is best gezond Bert, maar ik find een snek is een snek, dat is voor ekstra en dat is dit.
Wat het is
Wanpy Creamy Lickable Treats Tuna / Shrimp
5 sneks voor 4.09 euro
Kijk nou heb ik een gat in mijn vagt dat heeft de dokter gedaan.
Ik ben er weer en ik ben er eigenlijk alteit gewoon geweest alleen het was fielgoed maandag en toen moest ik in de taksie naar de dokter.
Weeges het kon zo niet langer zei mijn vrouw en ze had met de dokter gebeld en de dokter vond het ook. Dus dan weet je het wel als huiskater. Je moet.
Mijn tip
In de taksie heb ik me flink laten horen. Maar toen we bij de dokter waren zei ik niks meer. Ik moest blijfen en mijn vrouw moest naar huis, ik zag haar weglopen en toen was ik op mezelf.
Mijn tip aan jonge katers en poesen is: als je moet blijfen bij de dokter, dan geef je geen kik en je doet mee met het siesteem. Geefe ze je eete? Jij eet. Willen ze injeksies doen? Laat ze. Scheren ze een heel stuk uit je vagt kaal en willen ze dan een infuus doen? Doe maar. Jij gaat stil op je eigen liggen en denkt van straks mag ik weer naar huis.
De dokter zei dat ik een infeksie had. En dat mijn nieren minder goed waren. Ze knipte mijn nagels, ze kamde mijn vagt, ze deed infuus en injeksie en ik ferdroeg het allemaal en ik gaf geen kik dus. Ze zeiden van wat een lieve kater en dat soort dingen.
Dat weet je nou komen de ekstra knuffels en de sneks.
Roepen
En eindelijk hoorde ik mijn vrouw weer binnenkomen. Toen heb ik keihard en lang MEWWW geroepen, van ik ben hier, kom me halen, ik wil naar huis, en nou meteen.
Dat deed ze. En we gingen weer in de taksie.
Thuis was alles gelukkig gewoon alleen ik had een nieuw matje om op te liggen, dat was poosietief. En ik kreeg heel lekker eete want de dokter had gezegd wat hij lekker vindt, dus nou had ik Whiskas en Sheba, man man man wat eet ik dat graag.
Toestande
Maar de dagen nadat ik thuis was moest ik herstellen daarom zat ik eerst nog in de ziektewet en mocht ik geeneens op Feesboek, en ik miste al mijn vrienden zo!!
Ik kon pas later weer brokjes eete. En mijn gewone eete smaakte anders. Oorzalf hoefde niet meer maar ik kreeg wel nieuw meediesijn en dat zat in een snek. Mijn vrouw zei iets over aanpassen en een plan voor mijn gezond en ik find het best.
Alleen de dokter kwam nog eefe een injeksie geefe, zomaar thuis, niks aan en nou heb ik het meeste zin in gewoon leefe zonder toestande.
Ajoo allemaal! Leootje hier!
Jullie altijt miewsgierege rieporter fan het miews uit de stat fan Den Haag!
Vandaag ga ik mijn viedeejo-verbinding met het Katschhuis maken weeges ik wil onze broer Stan heel erg graag spreken!
Maar eerst wil Tiga wat zeggen.
Dat wil hij nu doen.
En als hij dat niet NU kan doen krijg ik een klap op mijn kop dus Tiga, je mag! Nu!
Liefe Leesers, hier istie dan, de enige egte plat Haags spreekende kater: Tigaaaa!
Tiga
Tiga: “Ja hieâh ben ik, Tiga!
Ik mot wat belangrèks kwèt.
Het mot van mèn hagtsje andâhs ken ik nie slape…
Het is niemant ontgaan.
Onze lieve graute vriend Bert is echt heel ziek en hè moes un heile dag bè ze witjas zèn!
Ze hebbe ondâhzoeke gedaan en ze hebbe hem vas en zeikâh auk lek geprik!
En ik weit nie hoe ut met jullie zit maah de witjas, de witjas die is eng!
Ik moes laats auk naah de witjas.
En eâhlijk is eâhlijk, ik hep de heile weg errenaah toe kèhagt zitte hùilûh.
Ik komt d’r maah metein voâh ùit.
Ja ik was egt bang.
En onze lieve makkâh Bert die moes d’r un heile dag zèn!
Hè was op-genaume!
Ik mot d’r nie an denkûh!
Dus Bert, asje dit leis, frient van me.
Makkâh. Maatsje. Gabbâh.
Respek man! Respek heppik voâh jâh!
Ik haup met heil mèn Haagse hagtsje dat je heil snel weâh heilemaal betâh wogt Bert.
Want makkâh van me, ut is heilemaal niks nie leuk zondâh jâh.
En wè Haagse jonges ondâh mekaah, wè steune mekaah altèd.
En nâh auk.
He, vedorie. Wogt ik weâh emooziejooneil.
Snif.
Ik was zau blè toen je weâh thùis was!
En ik haup dat je nâh thùis ken blève en dat alles weâh goed gaat met je!
Bert, je krèg de beste boemskop die ik je ken geive en ik doe ut voâhzichtag.
Hieâh.
~Boemsie~
Asjeblief.
Het is van je gabbâhtsje Tiga.
En nâh ga ik mèn knuffels hale bè mèn mèssie. Latâh!”
Stan
Stan
Ajooo, je bent weer terug bij mij, Leootje.
Dat was lief fan Tiga, dat hij eerst Ome Bert zijn boemskop wilde geven.
Hij doet soms alsof te dat hij een bullebak is maar eigelek is Tiga een heele liefe stoere jonge met een klein hartje… Maar goed. Terug naar wat ik wilde doen.
De videejo-verbinding met Stan de Man uit het Katshuisch!
Ik zit op het buroo voor de kompjoeter met me tweefoeter weeges ik ga nu me ZOEM-verbinding maken met onze ge-aadopteerde broer Stan die in het Katshuisch woont!
*klik, klik, klikkerdeklik*
Eefe wachten….
De verbinding is gestart!
Jaaaa!!! Hij doet het!
Ik zie Stan!
Kijk daar is Stan! Wauw!
Stannie! Kan je me zien??
Stan:”Jaaaaaaaaaaaaaaaaa Leoooooo! Ik zie jou!! Luid en duidelijk!”
Leootje:
“Stannie! Heb je zin om een paar fraage te beantwoorde?”
Stan: “Ja ja! Leuk! Vragen ja! Ik zal antwoorden!! Jaaaaaaaaaaaaaa zin in!”
Leootje:” Ik sal maar gelijk de aller-aller-belang-rijk-ste fraag stelle:
“Je bent geboren met pootjes die helemaal krom stonden.
Je ging eerst naar Stichting Kittenopvang Kitten & Co en daarna naar het Katshuisch omdat ze in het Katshuisch weten hoe ze kromme poten moeten ree-paa-rere.
Toen moest je egt heus waar heel erg lang met ferband om je poote en dat heb je er ook echt heel faak zelf weer derafgehaald en toen hebben ze het egt heus waar heel faak weer bij je om moeten doen. Nu hoeft dat allemaal niet meer! Dus, liefe Stan, hoe foelt het leefe nau op Bloote Poote?”
Stan:”Lekker man, this is the life!
Lekker rennen op blote pootjes, wat is dat lekker zeg.
Een tinteling aan m’n nooit-gebruikte voetkussentjes.
Moederpoes had me er wel over verteld maar dat het zo zo zo zo zo lekker zou zijn kon ik me gewoon niet voorstellen. Maar nu wel! Echt wel. Kei wel!”
Leootje: “Hoe was dat toen se werde uitgepak en niet meer ingepak?”
Stan:” Eindelijk mocht ik mijn eigen pootjes schoonmaken.
Ook daar had ik over gehoord en dat dat lekker was.
Nou, ze stond er wel de hele tijd bij te kijken of ik niet te hard aan het likken was want ze was bang dat ik wondjes zou likken.
Maar hallo?? Ik ben Stan, rap van tong maar super voorzichtig als ik mezelf lik.
Als ik moederpoes lik dan zet ik mijn schuurpapiertong in, maar bij mezelf ben ik natuurlijk wat rustiger. Die pootjes hebben genoeg voor hun kiezen gehad.
Daar ben ik echt echt echt kei en kei zuinig op!”
Leootje:”Wat foelde je toen en wat ging er door je heen?”
Stan: “Man!!!!!!!!!!!!!! Niet normaal, ik zag moederpoes naar me kijken en die straalde van trots. Ik heb haar nog nooit zo gezien. Zo trots! Echt mooi om te zien.
En toen ging ik ook echt helemaal los!
Was prachtig man! Het leven is al zo mooi maar nu werd het nog veul mooierderder!”
Leootje:”Kan je nau nóg harder renne dan dat je al dee?
Kan je nau beeter springe?”
Stan: “Ik kan alles!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik ben SUPER-Stannnieeeeeeeeeeeee!”
Leootje:”Ik zie dat je alweer begint te stuiteren!
Dankjewel Stan, dat je eefe de tijd heb genoome om mijn fraage te be-antwoorde!
Heel feel speelplesier en doe de groete aan Koning Joop.
Ooh en me doofe broertje Simon wil neussieneussie geefe aan Carolien, geef jij dat door?
Stan: “Kusje van Carolienepien terug!”
Leootje: “Doei Stan, tot de follegende keer!!”
*klik*
Soohee… Dat was fetkoelkikke!
Stan was suuperblij!
Zo zie je maar weer. Je gesont is belang-rijk.
Chester
Het is perresies wat Stannie eigelek probeert duidelek te make.
Het leefe is al leuk, maar als alles aan je liggaam het goed doet dan is het leefe nog feel leukerder!
Dus fandaag gaan onse eksteraa speeziaale kopjes naar iedereen die zit met ze gesont en iedereen die zorregt foor iemant die zit met ze gesont.
Chester
Chester zeg nau ‘piew’ weeges hij weet ook hoe het foelt als je gesont raare dinge doet.
Simon zeg ‘PRRRRWAAAH’ en dat komt omdat hij ze eige niet hoort en dat geeft niks,
hij bedoel het lief.
Tiga deelt ze boemskoppen uit maar hij doet het foorsigteg en hij doet het lief.
Hij doet heel veel denken aan ze groote frient Bert.
En ik? Ik zeg ‘mauwe’ en ik geef kopjes aan iedereen die dat noodeg heeft
Veel Liefs van Leootje en tot de follegende keer!
Vandaag mag ik, Dopey, mijn verhaal hier neer zetten. Ik ben 8 jaar en de jongste van het hele stel.
Ik kreeg de naam Sterre omdat ik een meisje zou zijn maar helemaal zeker was dat nog niet. In mijn nieuwe huis aangekomen schrok ik toch wel… daar liepen reuzen rond die aan mij wilden snuffelen en daar was ik echt niet van gediend. Ik maakte een hoge rug en dikke staart maar dat maakte geen indruk. Ze waren eigenlijk wel allemaal lief voor mij en ik mocht zelfs bij sterretje Panda liggen.
Maar het liefst lag ik toch wel bij mijn vrouw.
Gezond
De dag erna moest ik alweer in de mand en we gingen op weg naar de dokter. Gelukkig was ik kerngezond. Vrouw gaf mij nog wat bijvoeding en dat smaakte wel heel lekker. Ik heb haar heel lang voor de gek gehouden, het gewone eten at ik niet omdat ik die melk (bijvoeding) wel heel erg lekker vond.
Dat was afgelopen toen ze me betrapte toen ik aan het gewone eten bezig was en ook de snoepjes mee at. Hihihihihihi.
Maar toen gebeurde het… ik was aan de racekak. Vrouw had al van alles geprobeerd maar ik bleef de racekak houden.
Dus weer naar de dokter, spuitjes gehad (die deden echt geen pijn) en toen wilde de dokter kijken of ik een meisje of jongetje was. Hij heeft het geweten, met hand en tand heb ik ukkie mij toen verzet want omdat mijn achterwerkje pijn deed mocht daar niemand aankomen. De dokter vertelde vrouw dat ze het allemaal goed deed met mij en ook dat ik niet uitgedroogd was.
Staart
Na een week was de racekak gelukkig over en gingen we opnieuw naar de dokter om te kijken of ik nu een jongen of meisje was.
Ik had iedereen nu wel genoeg voor de gehouden en had me bedacht om de dokter gewoon onder mijn staart te laten kijken.
En ja hoor, ik was een jongetje… maar dat wist ik natuurlijk al lang. Meteen zei vrouw: ´nou dan heet je nu Dopey.´ en daar was ik het helemaal mee eens.
Toen het zo warm was, wist ik wat ik moest doen en dat was niks. Dus liggen en ontspannen. Soms wat drinken. Daarna liggen. Wat eete. Liggen.
Ik lag in de vensterbank, ik lag op mijn matje, op het tapijt, soms op de bank en soms erfoor, ik kon vooral lang voor het waaiding liggen en toen er twee waaidingen in de kamer stonden, toen ging ik er tussenin liggen.
Heerlijk.
Mijn vagt
En nou het warme voorbij is, nou lig ik minder. Ik wil weer wat doen. En ik merk ook, nou wil ik ook weer andere knuffels, dus dat mijn vrouw dichter bij me ligt en langer aan mijn vagt friemelt. En toen het begon, dat aaien, toen was mijn gefoel dit mag best heel lang duren en dat was een fijn gevoel, zacht en ontspannen en gezellig.
Tot mijn vrouw zei: “Bert, je krijgt weer klitten, dat komt door het liggen.”
Ik deed of ik het niet hoorde.
Weeges ik wil zoiets niet horen.
Klitten betekent kammen of borstelen of met een handschoen, en dat is niks aan, dat is grieselig zoiets.
Dokter
De laatste keer dat ik echt seriejeus klitten had, toen moest de dokter komen en ze heeft toen een stuk uit mijn vagt geschoren. Daardoor waren de klitten ook weg. Maar dat wil ik ook niet meer, daar was ik heel feel van geschrokken.
Moeilijk
Dus nou is het thuis soms moeilijk tussen mijn vrouw en mij. Kammen wil zij alteit langer dan ik. Klitten losfriemelen ook. Ik sta op en ga eefe weg en dan kijk ik van dat moet niet en dan kom ik weer terug. Zo leert ze dat ze dat niet moet doen, dat is de bedoeling, maar ze begint steeds weer.
En soms zegt ze liefe woordjes, daar luister ik naar en dan opeens merk ik ze friemelt weer aan mijn vagt!! Ik hoop dat de klitten vanzelf ofergaan, maar ik weet het niet zeker, alleen wel dat ze blijft friemelen en dat heeft ze ook gezegd. Ik find het een moeilijke sietuaazie.
“Alweer sneks?” vroeg mijn vrouw toen de post kwam en ik dacht ja zeker weete, ik heb veel meegemaakt toen ik naar de klieniek moest en de dokter zei toen van Bert mag alles eete wat hij wil en Bert hier wilde sneks eete.
Dik
Wat het is
Vandaag mag ik, Dopey, mijn verhaal hier neer zetten. Ik ben 8 jaar en de jongste van het hele stel.
Gezond
Toen het zo warm was, wist ik wat ik moest doen en dat was niks. Dus liggen en ontspannen. Soms wat drinken. Daarna liggen. Wat eete. Liggen.