Als jonge binnenjongen speel ik elke dag, weeges ik heb eenerzjie en het is ook voor mijn geestelijk gezond, en daarom kan ik niet de hele tijd hetzelfde speele en ook is het zo dat ik nou gewoon meer kan en snap van speele.
“Kom eens Ollie,” zei mijn vrouw, “er is een nieuw spelletje.” Dus ik erheen, weeges ik wilde weten wat er is en waarom ze roept, ik ga alteit weeges ik ben nieuwsgierig.
“Het heet muis onder de krant,” zei ze. Ik kijken. Niks te zien. Er lag gewoon een platte krant op het tapeit. En net toen ik dacht ik heb liefer dat ik kan rennen, toen bewoog er iets onder de krant.
Wat? dacht ik. Of ik dacht niks weeges alles in mij keek van watnou, watnou.
Er bewoog weer iets.
Heel langzaam.
En ik BAM met mijn poote erop. De krant scheurde, dat geluid is ook spannend. KRRR dat geluid kwam meteen in mijn kop.
Het is dus heel anders dan muis onder de lap. Dat speel ik al lang niet meer, je hebt dan geen geluid en geen scheuren. Dus het is te gemakkelijk geworden en gemakkelijk speele dat doe ik alleen als ik moe ben, dan speel ik muis in de pantoffel. Want daar kan ik bij blijfe liggen.
Muis
Mijn vrouw zegt, muis onder de krant speele is foor wanneer ik spanning heb en die moet uit me dan heb ik andere spanning nodig daarom is het. Het is teerapie. Spel-teerapie. Dat zegt ze.
Ik find speele is speele.
Maar als het onder de krant beweegt dan doe ik BAM. En dan steeds weer tot de krant helemaal aan stukken is. Het is ook met dat ik een aanloop neem en op de krant spring en dan weer nieuwe stukken scheur. Als ik de muis heb ga ik er eefe mee rollen, je wilt toch weete van ik heb gewonnen, maar daar gaat dit eigenlijk niet ofer, wel over goed kijken van waar is de muis en dat ik dan het gefoel heb van NU springen, NU en dat doe ik dan ook.
Rust
Als de krant helemaal stuk is, dan gaan die stukken in een doos en dan speel ik muis tussen de krant. Ook met een aanloop en dan BAM erin, en dan schuift de doos weg en ik ook, dat is zo spannend, ik wist niet dat het bestond.
En helemaal erna heb ik meer rust in mijn kop en dan hoor ik “Goedzo Ollie”, ja dan foel ik me toch anders dan ervoor, eerlijk waar.