Categorie archieven: Ollie

Hierom speel ik muis onder de krant

Als jonge binnenjongen speel ik elke dag, weeges ik heb eenerzjie en het is ook voor mijn geestelijk gezond, en daarom kan ik niet de hele tijd hetzelfde speele en ook is het zo dat ik nou gewoon meer kan en snap van speele.

“Kom eens Ollie,” zei mijn vrouw, “er is een nieuw spelletje.” Dus ik erheen, weeges ik wilde weten wat er is en waarom ze roept, ik ga alteit weeges ik ben nieuwsgierig.
“Het heet muis onder de krant,” zei ze. Ik kijken. Niks te zien. Er lag gewoon een platte krant op het tapeit. En net toen ik dacht ik heb liefer dat ik kan rennen, toen bewoog er iets onder de krant.
Wat? dacht ik. Of ik dacht niks weeges alles in mij keek van watnou, watnou.
Er bewoog weer iets.
Heel langzaam.

En ik BAM  met mijn poote erop. De krant scheurde, dat geluid is ook spannend. KRRR dat geluid kwam meteen in mijn kop.
Het is dus heel anders dan muis onder de lap. Dat speel ik al lang niet meer, je hebt dan geen geluid en geen scheuren. Dus het is te gemakkelijk geworden en gemakkelijk speele dat doe ik alleen als ik moe ben, dan speel ik muis in de pantoffel. Want daar kan ik bij blijfe liggen.

Muis

Mijn vrouw zegt, muis onder de krant speele is foor wanneer ik spanning heb en die moet uit me dan heb ik andere spanning nodig daarom is het. Het is teerapie. Spel-teerapie. Dat zegt ze.
Ik find speele is speele.
Maar als het onder de krant beweegt dan doe ik BAM. En dan steeds weer tot de krant helemaal aan stukken is. Het is ook met dat ik een aanloop neem en op de krant spring en dan weer nieuwe stukken scheur. Als ik de muis heb ga ik er eefe mee rollen, je wilt toch weete van ik heb gewonnen, maar daar gaat dit eigenlijk niet ofer, wel over goed kijken van waar is de muis en dat ik dan het gefoel heb van NU springen, NU en dat doe ik dan ook.

Rust

Als de krant helemaal stuk is, dan gaan die stukken in een doos en dan speel ik muis tussen de krant. Ook met een aanloop en dan BAM erin, en dan schuift de doos weg en ik ook, dat is zo spannend, ik wist niet dat het bestond.

En helemaal erna heb ik meer rust in mijn kop en dan hoor ik “Goedzo Ollie”, ja dan foel ik me toch anders dan ervoor, eerlijk waar.

Van wie is de bank?

De bank was stuk en toen weer heel en daarna kwam er weer wat anders dat was ook raar. Want alteit zat ik op de bank en ik haal de muis van de bank als ik speel en toen ging mijn vrouw opeens op de bank liggen en ze zegt: “Hè-hè.”

Van mij

De eerste keer dat het gebeurde heb ik meteen over de bank gerend, heen en weer en toen kwam ik weer op het tapeit daar ben ik blijfe liggen. Want ik wist de bank is van mij.
En dan snapte ze toen ook.
Maar daarna gebeurde het weer dat ze op de bank ging liggen. Steeds langer. En ik keek dan en ik rende en dan ging ik weer aapart liggen en kijken. Want de bank is toch van mij.

“We gaan oefenen met delen, Ollie,” zei ze en toen zag ik het. Een deken en gaan liggen en gewoon blijfe liggen. Nou ging ik toch kijken. Want wat is dat de bank delen. En ik liep naar mijn stuk en daar ging ik zitten. “Goedzo Ollie,” zei ze en toen: “Hè-hè.”
Eerlijk daar fond ik niks aan en daarom ging ik weer weg van de bank ik sprong in de fensterbank en daar moest ik nadenken. Want van wie is de bank?

Oefenen

Ik heb mijn eigen matjes in de fensterbank en ik heb mijn dekentjes en ik heb mijn doos en ik heb mijn meubel dat is zeker weete allemaal van mij. Daar komt nooit iemand aan dat kan gewoon niet.
En mijn vrouw heeft het bed daar mag ik ook op en de stoel daar ga ik ook in zitten en de badkamer alleen daar ga ik ook kijken.
Op het kleine tapeitje liggen we samen dat is in orde. Op het gewone tapeit ook.
Ze zegt van we kunnen best saame op de bank liggen. Maar ik weet dat niet. Want het is heel erg dichtbij en ik kan dan niet slapen en waarom ga ik dan anders op de bank liggen. Eerlijk waar het is iets moeilijks dat met de bank, en ik weet niet of ik daarmee kan oefenen.

De bank is stuk door mij

Ik speel elke dag en als ik me sterk foel dan speel ik lang, en nou vooral met muis aan de hengel. Soms ook met een lintje. Maar die muis dat is het spannendste en ik kan er steeds meer mee.

Wat ik kan

  • helemaal in de licht springen met alle poote los van de grond en dan pak ik met een voorpoot de muis en dan spring ik ferder
  • keihard rennen en dan neem ik een aanloop van de trap fan beneden en dan BAM op de bank, en terug naar de andere kant van de kamer en weer terug
  • op een kussen springen als de muis daar uit piept ik pak de muis, ik rol door en ofer me eigen heen en ik heb de muis dus ik heb dan gewonnen
  • en ik kan ook op mijn meubel springen daar ligt de muis, en helemaal bofenaan kan ik ook alleen dan moet ik eefe langer zitten en kijken hoe doe ik dat
  • en ook kan ik muis onder de doos door, dat is graven en rollen,
  • het is iets anders dan muis in de doos, dat is aksie in een doos,
  • soms doe ik ook muis uit de pantoffel dat is klein en gezellig maar je moet wel weete wat je doet en dan weet ik
  • Dus ik kan heel goed speele, dat is mijn mening en het is gewoon zo.

De bank

Alleen de bank is nou stuk. En ik heb het gedaan. Weeges steeds de muis van de bank halen en dan met mijn poote en mijn nagels.
“Wacht even Ollie,” hoorde ik thuis en toen ging mijn dekentje van de bank en eronder was het kussen helemaal stuk. Er kwam van alles uit waarfan ik dacht wat is dat. Ik wilde dus meteen mijn poote erin steken maar dat mocht niet. Ik moest wachten tot het weer gemaakt was. Ze deed er een hoes omheen. Toen was de bank weer gewoon en ik kon weer met de muis en dat deed ik.

Mijn mening

Het is helemaal niet erg als iets stuk gaat in huis, dat weet ik nou. Ik speel weer muis ofer de bank en in de doos en fan alles, maar soms hoor ik ook weer “Ollie wacht even,” en dan wacht ik, want ik find ook saame leefe is meer dan saame spelen, je moet ook naar elkaar luisteren.

Toen ik naar de dokter moest

Eigenlijk begon het al oferdag dat weet ik nu. Ik kreeg lekkere hapjes, meer dan anders, en van die hapjes werd ik langzaam en sloom, dat ik ging liggen en slap in mijn lichaam was. Er zat spul in dat wist ik toen niet. Spul dat je gemakkelijker in de reiskorf gaat maar het was toch moeilijk.

Reiskorf

DIt ben ik erg he!!

Ik ging voor het eerst naar deze dokter dan weet je niet hoe gaat het maar nou wel. In de taksie. Dan wachten. En dan uit de reiskorf wat je dan opeens niet meer wil en toch gebeurt het.
Ze friemelde aan me daar was niks aan.
Ik kreeg een injeksie in mijn nek dat was voor weer gewoon te worden in mijn kop weeges door het eete had ik onrust en ik was ook allergies dus ik kreeg ander eete en dat begon meteen vandaag.
Toen ging ik weer in de auto terug en thuis was alles gewoon. Alleen ik was nog langzaam en sloom van het spul in de hapjes. Ik heb de hele avond op het tapijt gelegen te niksen. Spelen lukte niet. Van de nieuwe brokjes kon ik wel goed eete. En het avondeete lustte ik ook.

En toen de ochtend erna voelde ik me weer Ollie in mijn kop dan de dag erfoor. Ik wist dat ik kon rennen en dat deed ik. En ook dat ik kon spelen en dat deed ik ook. En ik had nog wel dat ik me moest wassen van iets in mijn kop eerlijk waar dat was er nog. En het rennen ook.

Toelichting mevrouw Olliebert
De injectie was een lage dosis Prednison, werkzaam een week tegen de jeuk. Het eten is voor Ollie nu anders, we zijn over over Hills Z/D. Dit zogeheten eliminatie-dieet moet zes tot acht weken worden gevolgd. Dan fase voorzichtig wat anders introduceren, bij klachten terug op Hills ZD. Door de toenemende voedsel-allergie vertoonde hij toenemend jeukgedrag, zoals overmatig wassen en in de vacht knauwen. Ook zag ik een geladenheid in zijn gedrag, spanningen die hij niet kwijt kon in het spelen. Op de hypoallergeen brokjes van Royal Canin reageerde hij zo extreem dat ik meteen met hem naar de dierenarts gingen.
Ook is er gesproken over spanningsklachten, dat gesprek krijgt nog een vervolg.

Mijn snek was gefaarlijk

Ik ben een nette jongen, dat weet ik van mezelf, en dat betekent wassen en wassen en naknagen van plekjes in mijn vacht waarvan ik denk dat moet netter. Wassen is ook fijn, ik krijg dan rust in mijn kop. Dus ik was me graag en ook veel.

Half

Alleen wat ik nou ook heb dat is een halfe haarbal.
Dat je foelt er komt iets, je moet raar hoesten, de buik duwt wat naar boofe, je smakt en dan is het klaar. En dan ga ik weer wassen.

Sneks

“Daar zijn sneks voor,” hoorde ik thuis en ik dacht sneks, die lust ik.
Eerst kwam ze met een pasta. “Dat is malt.” Ik ruiken. Toen wist ik het meteen. Ik eet geen malt.
Daarna kwam er een doos uit een winkel met van alles erin ook die sneks dus.
Kleine sneks en van de lekkere lugten werd ik al blij in mijn kop, dat ik wist jaaa Ollie gaat lekker snekke!!!
Ik kreeg er een paar. Eete, lekker spul. De dag erna weer en toen ook weer, het was om te helpen met de haarballen dat ze weg gingen en dat ik niet meer zo moeilijk hoefde te hoesten.

Aagressie

De sneks deden wat met me.
In mijn kop werd het mentaal moeilijker. Ik kreeg spanningem en ik dacht de hele tijd van wat-nou wat-nou en bij het spelen sloeg ik soms te hard of ik deed iets met mijn nagels en dan zei ze: “Ollie toch”.
Er was aaagressie in mijn kop gekomen.
Dan moet je spelen maar ik was zo moe van speele en mijn kop zei doorgaan maar ik was moe. “Wat is er toch met je,” vroeg ze en ik wist het zelf niet.

Aaien

En toen kreeg ik opeens die sneks niet meer. Er zat spul in waar mijn kop niet tegen kan en die sneks waren dus gefaarlijk voor me. Ik snap niet hoe dat kan als ze lekker zijn.
Eerlijk waar de dag erna toen was de aagressie uit mijn kop. En ik wilde weer op het krukje liggen en aaien vond ik fijn.
Maar dat haarbal-hoesten heb ik nog en ik blijf me wassen, want ik zei het, ik ben een nette jongen.