Hoi allemaal, ik ben er weer. Ik wil jullie vandaag iets vertellen over als je ziek bent en pilletjes moet nemen. Als je ziek bent, voel je je niet fijn. Soms heb je pijn of voel je gewoon helemaal down. Dat is niet leuk. Soms moet je dan ook naar de witte jas omdat je mensen je niet kunnen helpen, ook al willen ze dat wel doen. Ik had een tijdje geleden pijn toen ik wilde eten dus toen moest ik naar de witte jas.

Eten

Nu vind ik dat niet eens zo erg om daar naartoe te gaan en ik ga altijd goed in de mand. Die vind ik niet zo vervelend en soms ga ik er zelfs wel eens gewoon uit mezelf in liggen, zeker als er een kleedje of een zachte doek in ligt. Maar goed, ik dus naar de witte jas waar bleek dat ik tandjes moest laten trekken.
Dat mocht pas een paar dagen later maar weet je wat ik heel erg vond? De avond ervoor kreeg ik eerst lekkers en daarna haalden mijn mensen de voerbak weg, dus toen kregen we helemaal niks meer. Nu zeg ik je, dat is voor een katermans die vroeger erg honger gehad heeft niet bepaald leuk en ik snapte er ook niks van. Ik kreeg geen nieuwe brokjes (en waar moesten die dan in want ook de bak was pleite) en niet eens een snoepje, ook al bleef ik maar zitten en hopen dat er wat lekkers kwam.
Mijn vrouwtje zei dat ik dat niet mocht omdat de dokter mij narcose wilde geven en dan mag je van tevoren niet eten omdat je anders misschien heel erg moet spugen. Eigenlijk hoefde ik die dag niet eens zo vroeg naar de dokter maar vrouwtje heeft me toch gepakt en in de mand gezet omdat ik toen maar aan een kartonnen doos en een kamerplant begon te eten. Ja, je moet toch wat als kater als je honger hebt hè? Maar goed, bij de dokter moest ik een poosje wachten en toen mocht ik gaan slapen. Daar kreeg ik trouwens ook al geen eten. Toen ik weer wakker werd, was ik drie tandjes kwijt. Dat zeiden ze toch maar dat deerde me niet. Mijn mensen kwamen me halen en toen ik thuis was ben ik meteen gaan eten, wel drie keer achter elkaar! Ik mocht natvoer maar kon daar niet eens op wachten en ben gewoon brokjes gaan eten. Heel veel brokjes.

Pillen

De witte jas had gezegd dat ik pilletjes moest eten om beter te worden. Nu ben ik de beroerdste niet hoor maar daar had deze Lucky toch geen zin in. Ik moest iedere dag twee keer anderhalf pilletje (dat is heus veel maar ja, ik ben een flinke kater natuurlijk) en ook nog zo’n super vies drankje. Weet je wat ze daarom deden? Toen kreeg ik extra veel snoep en liquid snacks! Daar was ik natuurlijk wel heel blij mee. Die pillen maakten ze helemaal stuk zodat ik ze niet meer kon zien en die deden ze onder de snack door. Dachten ze natuurlijk dat ik het niet doorhad als ze dat zo deden… Lucky is niet gek hoor dus dat zag ik heus wel. Maar ik vind die snacks wel zo lekker dat ik het toch opgegeten heb. En toen kreeg ik daarna nog een snoepje omdat ik het goed gedaan had en ze trots waren! Ik vond dat natuurlijk een prima deal, dat snappen jullie wel.
Ik hoef nu allang geen pilletjes meer om beter te worden maar af en toe, zoals vandaag dus, moet ik iets tegen kriebelwormpjes. En die dingen zijn me toch vies… Toen ik een kleine Lucky was, at ik die rare dingen zo van de hand van mijn mensen op. Maar daar trap ik echt niet meer in. Dus nu moeten ze dat ding echt in mijn bekje proppen hoor. Soms doet de dierendokter dat maar vrouwtje kan het zelf ook. Ik wil ze dan ook weer uitspugen maar ze gebruiken een trucje zodat ik ze wel moet doorslikken. Maar wat denk je? Krijg ik daarna weer snoep… zo is het leven als kater toch nog lang niet slecht, hè?

Snoep

Nog ff een ding over snoep… ja, ik mag eigenlijk niet zoveel maar dan ga ik een beetje zielig kijken met een scheef kopje want daar kan mijn vrouwtje dus niet zo goed tegen. Eerder deze week had ze een zak met mijn lievelingssnoepjes. Weet je wat ze deed, per ongeluk? Ze liet het zakje vallen op de vloer en het was nog open. Heel de vloer vol met snoepjes dus daar was ik natuurlijk als de kippen bij. Dat snappen jullie wel. Ik heb er veel op maar ze heeft er ook opgeraapt hoor. En die in de waterbak waren gevallen, hoefde ik niet meer want die waren niet meer krokant. Maarre… ze zei dat ik nu genoeg snoepjes op heb voor wel vijf dagen. Zo lang ga ik natuurlijk niet wachten!
Dikke knuffel van Lucky

Hoi allemaal, hoop dat het met iedereen goed gaat en dat iedereen ook gezond is. Helaas is poezel Mika deze week een sterretje geworden dus we duimen voor hem dat hij nu fijn bij zijn vriendjes over de regenboogbrug is. Het ga je goed lieve Mika.

Deze keer wil ik wat vertellen over mijn vachtje. Ik heb een rood met witte vacht zoals jullie op de foto’s natuurlijk allang gezien hebben. Boven rood, onder wit. Ik heb al eens verteld dat mijn pootjes soms nogal zwart zijn en ik ze dan weer netjes wit kan maken. Maar dat kan ik niet alleen met mijn pootjes, ook bij de rest van mijn katerjas maak ik alles goed schoon. Ik ben dan ook een heel propere katermans hoor.

In de rui

Ik ben alleen wel regelmatig in de rui. Vrouwtje zegt dat het wel lijkt alsof ik heel het jaar in de rui ben en haartjes verlies. Denk dat het ook wel zo is want ik raak regelmatig veel haartjes kwijt. Alleen als ik heel erg in de rui ben, nou maak dan je borst maar nat hoor. Dan was ik super veel om alle losse haren eruit te krijgen. Op de vloer, op de bank en op de kleren van mijn mensen zitten dan heel veel haren. O ja, en op de stoel waar vrouwtje vaak zit ook… hihi… dan zit haar broek daarna vol met Lucky-haar en ben ik altijd bij haar. Dat hoort er nu eenmaal bij zeggen ze, dus dat is niet anders als je kat bent. Ik ga dan het liefst zoveel mogelijk tegen ze aan liggen zodat zij een rood met witte trui of broek krijgen hoor. Dat is toch hip? Dan hebben ze kleren in veel kleuren, hoor. En die losse haartjes kunnen erg kriebelen in mijn jas, dus die moeten er echt wel uit. Dan ziet mijn katerpak er daarna ook weer veel beter uit.

Haren

Nu is er alleen wel iets dat ik nog niet zo goed kan maar Dropje wel. Ik ben al aan het proberen om dat ook te leren maar het lukt me nog niet helemaal. Als Dropje zich heel erg goed wast, dan wordt ze daarna soms een beetje punk. Is dat niet cool? Dan staan haar haren echt alle kanten op en ziet ze er uit alsof ze in de regen gestaan heeft. Nu houd ik niet van regen dus dat hoeft van mij niet zo nodig. Maar een punkkater worden, dat lijkt me toch knap stoer. Alleen als ik me was, dan blijven mijn haren plat liggen. Hoe komt dat dan vraag ik me dan af? Ik kijk steeds goed hoe zij het doet hoor maar het wil (nog) niet lukken. Hebben jullie misschien tips voor me? Het kan er niet aan liggen dat ik zo’n zachte vacht heb (die is een soort fluweel maar dat is goed want dan ben ik gezond zeggen ze) want dat heeft zij dus ook… zou het aan de kleur van mijn jas liggen denken jullie, dat je beter punk wordt als je een zwarte vacht hebt? Maar met rood/wit zal het toch ook vast wel een keer lukken, hoop ik.

Dikke knuffels van Lucky
PS Ik kan wel iets anders tegenwoordig…ik weet nu hoe ik door het luikje in de deur naar buiten kan! Het lukte zomaar ineens (nu ja, Dropje deed het voor en ik ben natuurlijk niet te lui om dat na te doen hè). Naar binnen toe is hetzelfde zeggen ze. Maar dat is nog wel ff een dingetje en daar ben ik nog niet helemaal uit. Maar ik ben nu al halverwege om dit probleem op te lossen dus dat komt goed.

Hoi allemaal, lieve vriendjes. Deze keer wil ik wat vertellen over wat er gebeurt als ik wel eens boos word en wat ik dan doe. Denken jullie nu misschien, die Lucky is een grote goedzak en wordt nooit boos? Nou, dat dachten mijn mensen ook toen ik kleiner was maar nu weten ze wel dat ik soms erg boos kan worden.

Brommen

Zo word ik bijvoorbeeld wel eens boos als ik een beetje vies op mijn snuit heb en ze dat er af willen halen. Dat vind ik niet leuk. Soms brom ik dan zachtjes maar meestal trek ik mijn lipje een beetje omhoog, ten teken dat ik het er niet mee eens ben dat ze dat doen. Vrouwtje zegt dat lipjes trekken niet zo lief is maar daar trek ik me weinig van aan. Aan mijn katerlijf geen polonaise hoor. Ik kan ook boos woorden als ze me aaien en ik daar geen zin in heb. Molly gaat dan een stukje verderop liggen maar ik miauw hard en sla wel eens met mijn pootje. Daar gebruik ik mijn nagels niet bij want ik doe niet gemeen hoor.
Ik houd erg van gezelschap en soms zit er wel eens een andere kat in de tuin aan de voorkant. Dat vind ik niet erg maar soms is het niet leuk…ik zal uitleggen waarom. Jullie weten waarschijnlijk al dat ik niet zo goed kan opschieten met de poes die hier aan de andere kant van de straat woont. Ik vind haar niet zo leuk want ze laat me wel eens schrikken als ik lig te slapen op de vensterbank. Ze springt dan tegen het raam aan en maakt zich groot. En dan ontwaakt echt de stoere katermans in mij. Ik dender naar het raam (als ik daar nog niet zit natuurlijk), maak mezelf heel groot door op mijn achterpoten te gaan staan en zet mijn voorpoten ook tegen het raam. Dan brul ik zo hard ik maar kan (denk dat het minstens net zo hard is als een leeuw) en krijg ik een hoge rug en dikke staart. Een heel dikke staart. En mijn ogen kijken dan heel boos.

Staart

Die staart krijgen katten wel vaker als ze boos zijn, denk ik. Dat zie ik andere katten namelijk ook wel eens doen. Soms is Molly boos op mij (als ik haar bijvoorbeeld stoor in haar slaap en wil spelen) en dan blaast ze soms ook hard. Dat kan ik dus ook hoor en dat doe ik dus tegen buurpoes. En die staart…gelukkig heb ik een vrij lange staart want als ik die opzet, wordt het wel een soort plumeau maar wordt ie natuurlijk ook een stukje korter.

De buurpoes

Nu vraag ik me wel af, zijn jullie ook wel eens boos? Ik ben heus een brave kater en minstens 23 uur per dag een goedzak die hoofdzakelijk spint en slaapt maar die buurkat hè, die haalt het bloed onder mijn katernagels vandaan. Vrouwtje zegt dat poes eenzaam is maar ik vind haar gewoon niet aardig. Kan er ook niets aan doen als ze in MIJN tuin zit toch. Die is van mij en de rest hier en niet van haar. Zoals Kever zou zeggen: daar heb ik wel een punt, toch?
Weet je, een super stoere katermans zal ik wel nooit worden maar dat hoeft niet. Iedereen is goed zoals hij of zij is en dat geldt ook voor poezels. Dus laat mij maar af en toe boos worden dan. Deze week ben ik minstens drie keer boos geworden op Loedertje. Zo noemen ze hier de buurpoes nu. Vrouwtje maakt er maar geen foto of filmpje van omdat jullie dan misschien zouden schrikken van mijn boze blik. Ik probeer gewoon zo vrolijk mogelijk op alle foto’s te kijken of ik doe gewoon mijn ogen dicht. Hoop dat jullie dat ook fijn vinden. Dikke knuffel van Lucky!

Hoi allemaal, daar ben ik weer. Hoop dat het met jullie allemaal goed gaat. Er zitten weer wat vriendjes in de lappenmand momenteel dus ik hoop dat jullie ook mee pootjes willen draaien dat ze snel weer beter zijn. Dank jullie wel alvast.
Deze keer wil ik wat vertellen over cadeautjes. Cadeautjes zijn best speciaal en die krijg je, ook als tamelijk verwende katermans, natuurlijk niet iedere dag. Nu waren mijn mensen pas bij kattenvriendjes wezen helpen in de tuin. Daar wonen best veel katten, misschien hebben jullie Nosy en haar vriendjes al eens gezien op Facebook? Maar goed, zij zijn daar geweest. Dat was best ver rijden in de auto dus wij gaan dan niet mee hoor. We blijven sowieso het liefste thuis eigenlijk. Mijn manspersoon heeft daar veel blaadjes van de heg geknipt en vrouwtje had ze mee opgeruimd. Nou, eigenlijk denk ik dat ze vooral met de katjes daar gespeeld heeft maar dat is natuurlijk zeker zo belangrijk.

In de mand

Omdat ze er niets voor wilden hebben, heeft manspersoon van Nosy en haar vriendjes nu wat voor ons gekregen. We hebben dus een super mooie mand/tent gekregen waarin we lekker kunnen slapen. Jullie snappen wel dat ik er geen gras over liet groeien om er maar meteen in te gaan liggen. Je moet toch alles wat nieuw is immers uitproberen en dat laten Molly en Dropje graag aan mij over. Iemand moet toch de boel testen he. Ik denk dat ik ongeveer tien seconden nodig had voordat ik erin zat, dus dat is zeker snel he? Razendsnel eigenlijk. Maar zoals jullie al kunnen zien, bevalt het me wel. Vrouwtje zegt dat het op een zwemtas lijkt maar dat maakt mij niet uit. Alhoewel… dat kan misschien volgend jaar zomer handig zijn als ik in het zwembad ga. Dan past mijn handdoek er ook goed in. Deze komende winter eerst maar een zwembroek kopen en op zwemles gaan.

Cadeautjes

De komende maanden en dan met name december noemen ze een feestmaand. Die maand is het altijd lang donker en zitten wij gezellig met zijn allen binnen omdat het daar lekker warm is. In december hebben de mensen op verschillende dagen speciale dingen om te eten, zo’n rare boom met van die blinkende ballen erin die je er prima uit kunt slaan in huis gezet of ze gaan naar iemand toe om samen te zijn. Wij krijgen als katten zijnde dan vaak ook wat extra lekkers hoor. Wat we bijzonder feestelijk vinden is dat er ook cadeautjes komen. Eerst, in het begin van de maand als Sinterklaas er is maar dan vaak met Kerst ook nog. Wij zijn natuurlijk nu al heel erg benieuwd wat we dan gaan krijgen. Ik denk dat ze het nog niet gekocht hebben want er is nog geen speciale doos gekomen met de postmevrouw. Ze pakken die dozen altijd in de kamer of in de keuken uit maar als ze er geheimzinnig mee doen, dan weet je natuurlijk als katermans allang dat er iets staat te gebeuren! Dan zit er beslist iets in dat voor ons is.
Gisteren was vrouwtje bij een winkel geweest waar ze ook allemaal cadeautjes voor katten, konijntjes en andere dieren hebben. Nu heeft ze een speciaal kleedje meegebracht. Het is van een nep schapenvachtje gemaakt en het is super zacht. Ze heeft het gewassen en als het straks droog is, mag het in mijn kartonnen huis. Dan kan ik daar ook zacht in liggen. Ik vind het spannend dat we nu al cadeautjes krijgen en als het dan straks feestdagen zijn, krijgen we nog iets. Hoop dat jullie dan ook allemaal lekkers krijgen of misschien wel nieuw speelgoed. Enne, ik wil best snoepjes en kauwsticks delen hoor met jullie allemaal. We gaan in ieder geval een doos vol spulletjes aan poezels geven die niet zoveel hebben, want wij zijn zelf natuurlijk al verwend en hebben veel dat we prima kunnen delen. Knuffel van Lucky!

Hoi lieve allemaal, hebben jullie ook zo genoten van de vakantie-avonturen van Dorus en Mama Loesje? Wij wel maar we vonden het ook af en toe erg spannend hoor. Wij zijn nog nooit op vakantie geweest maar ik weet ook niet goed of ik dat wel durf. Daar wil ik vandaag wat over vertellen.

Soms ben ik namelijk wel eens bang of schrik ik ergens van, maar ik kan ook wel eens heel dapper zijn hoor! Ik zie er misschien wel als een grote, stoere katermans uit maar dat laatste ben ik heus niet altijd.
Toen ik hier bij mijn mensen kwam wonen, was ik nog best klein. En nogal mager maar dat is overgegaan zoals jullie op mijn foto’s kunnen zien. Ik was toen eigenlijk nergens bang voor en was vooral erg nieuwsgierig. Ik was gewoon klein maar dapper. Als je een kitten bent, wil je nu eenmaal veel ontdekken en is alles wat je ziet erg speciaal. Ik was niet bang voor mensen die ik niet kende en liet me ook aaien door de visite. Dat is nu soms wel een beetje anders.

In mijn mand

Er komt niet zo vaak visite en dat vinden wij ook niet zo erg. Molly en Dropje zijn er namelijk echt bang voor. Dan zeggen onze mensen wel dat we niet bang hoeven te zijn, maar dat zijn zij dan toch hoor. Ze kruipen dan dicht tegen elkaar aan onder de bank. Tja, en wat doe je dan als grote katermans? Dan volg je het voorbeeld en ga je bij de dames liggen, onder de bank. Kan ik ze meteen extra beschermen. Ik ben niet zo bang hoor want als ik dan vrouwtje hoor rammelen met een bordje of een zakje snoep, ben ik er vaak weer snel onderuit. Iets lekkers laat ik echt niet aan mijn neus voorbijgaan natuurlijk. Als ik er dan eenmaal onderuit ben, ga ik wel naar de visite toe. Dan krijg ik een knuffel, als ik dat wil natuurlijk want dat moet niet. En dan zeggen ze dat ik echt dapper ben en zijn ze trots op mij! Dat is altijd fijn. O ja, als de visite een tas bij zich heeft, moet ik daar natuurlijk wel even mijn kop insteken om deze te inspecteren. Je weet maar nooit wat er allemaal in kan zitten natuurlijk.
Ik ben ook best wel bang van harde geluiden zoals van vliegtuigen en die andere dingen in de lucht en schrik nog wel eens van de honden hiernaast als ze hard blaffen. Maar dat is snel weer over. Soms komen ze hier een pakketje brengen. Meestal is dat dezelfde postmevrouw. Die ken ik inmiddels wel een beetje. Zij komt niet binnen maar geeft een pakje af. Dat is er vaak eentje met groene banden, die kennen jullie ook wel. Daar zit lekkers voor ons in, of speelgoed. Nu ben ik niet meer zo bang van die mevrouw want die komt niet binnen in de kamer. Soms zie ik haar als ik mijn mand in de krabpaal lig en dan blijf ik gewoon liggen! Dat is toch wel dapper zeker?

Veilig

We hebben een buiten-brievenbus. Eerst was er een gat in de deur waar de brieven en zo door kwamen maar dat was koud. Nu hebben ze dat dicht gemaakt en hangt er een ding buiten aan de muur waar alles in past. Als die meneer of mevrouw komt die dat brengt, ben ik niet bang hoor en Molly en Dropje ook niet. Samen zijn we dan super dapper! Ik zou ook eens willen weten of jullie wel eens bang zijn? Wij zijn al lang niet meer zo bang als eerst hoor… we worden steeds een beetje dapperder. Zelfs Molly heeft zich al een keertje laten zien toen er visite was.
Ik heb wel een goede oplossing hoor als ik een beetje bang ben. Dan ga ik in een mandje liggen en kruip er diep in zodat ze me niet zo goed zien. Of ik ga onder een plaid liggen, of dicht bij mijn vrouwtje als die aan het werken is. Daar is het veilig en krijg ik veel knuffels. Daar word ik dan ook rustig van.

Volgende keer wil ik vertellen over cadeautjes. Het wordt stilaan steeds vroeger donker en in deze tijd is het soms feest met cadeautjes en lekkers. Deze week is er al een heel dik speelgoedboek gekomen maar daar staan allemaal dingen voor kindjes (en grote mensen ook) in. Dus wij mogen straks bij onze favoriete online dierenwinkel spulletjes gaan uitzoeken voor de decembermaand. Daarover volgende week meer! Knuffel van Lucky