Hoi allemaal, als jullie dit lezen is Kerst alweer voorbij voor dit jaar. We hebben ook cadeautjes gekregen: onze lievelingssnoepjes dus dat is erg fijn. Er zitten wel vier zakjes met Party snacks in een kerstsok dus dat is een echte verrassing. Ik hoop dat jullie ook een fijne Kerst gehad hebben en het samen met vriendjes en jullie mensen leuk gehad hebben. Misschien hebben jullie ook wel wat gekregen. Dat hoort per slot van rekening wel bij Kerst. En hebben jullie het kerstverhaal al gelezen? Daar doen mijn konijnenvriendjes die hier wonen ook in mee. Dat is spannend joh.

Hobby

Deze keer wil ik wat vertellen over hobby’s. Een hobby is iets dat je graag doet en die je als katermans ook prima kunt hebben hoor. Een van mijn grootste hobby’s (dat kun je ook wel aan mij zien) is eten. Ik lust vrijwel alles maar brokjes, snoepjes en vooral kattensoep zijn bij mij favoriet. Mijn mamapoes eet ook erg graag maar Dropje hier eet de meeste brokjes. En zij blijft gewoon superslank. Snappen jullie dat nou? Ik niet zo goed hoor maar mijn vrouwtje zegt dat ik meer moet rennen en bewegen omdat ik anders echt te zwaar wordt. Ik weet nog niet zo goed of ik daar wel zo’n zin in heb eigenlijk. Maar misschien kan ik het eens proberen. Dat is een goed idee voor het nieuwe jaar. Dat komt nu ook al snel.
Nu ren ik zo nu en dan wel eens maar ja… dat is niet mijn grootste hobby hoor. In de zomer ren ik graag eens achter vogeltjes, vlinders en andere vliegdingen in de tuin aan maar nu is het koud en kom ik niet zoveel buiten. Of ik ren heel hard en dan storm ik naar binnen. Daar is een gladde vloer dus soms schiet ik vanzelf zo hard door de bocht dat ik niet meer remmen kan en gewoon doorglijd. Dan ga ik dus wel heel hard. Ik wil nu ook niet zo vaak spelen, tenminste niet buiten. Vandaag is hier de tuin alweer helemaal wit en dan weet ik dat het koud is. Mij niet gezien hoor om op dat harde witte spul te lopen dat anders groen is. Gras kun je nu ook niet eten, dat is keihard en veel te koud.

Binnen

In deze tijd heb ik natuurlijk wel een dikkere jas dan anders. Als het warm is, verlies ik eerst veel van mijn haren zodat ik het minder warm heb. Nu het koud is, heb ik een lekker warm pak. Dat hebben de konijntjes hier ook maar die zitten dan ook heel de dag buiten. Brrr. Maar die hebben echt een super winterjas dus dat kan goed. En anders krijgen ze een muts en pootschoenen van mij hoor. Misschien is de kerstmuts uit het kerstverhaal ook wel lekker warm voor ze. Ik zit nu vooral binnen en dan ben ik bezig met mijn allerliefste hobby: slapen! Als het buiten koud is, hebben ze binnen dat warme ding aan gezet en lig ik het liefste in de hangmat.

Molly

Maar ik heb nog veel meer favoriete slaapplekken hoor zoals een doos (of mijn kartonnen huisje maar daar ligt Molly ook vaak in zoals op de foto). Er zijn twee mooie planken aan de muur met een kussen erop, daar lig ik alleen want daar komen de dames niet. En last but nog least: in de krabpaal zijn twee manden, die noemen ze hier korfjes. Daar lig ik denk ik wel het allerliefste in om te slapen. Daar duik ik dan zo diep mogelijk in weg zodat ze me niet meer kunnen zien en dat ligt me toch lekker warm. Daarin kun je super goed slapen, dat raad ik echt iedere katermans of poezenbeest aan. Nu zegt mijn vrouwtje wel eens dat Molly de grootste slaapkop is hier maar ik kom aardig in de buurt. Katten slapen nu eenmaal graag, dat is ons voorrecht.
Binnenkort komen er misschien buiten veel knallen, dan kun je minder fijn slapen en schrik je wel eens van. Ik hoop dat het bij iedereen lekker stil blijft en dat het nieuwe jaar fijn mag beginnen! Duimen jullie met mij mee dat ze niet zoveel vuurwerk hebben overal en dat alle poezels fijn kunnen slapen? En we willen ook extra denken aan alle beestjes die zich nu niet zo lekker voelen of die (net als ik) bang zijn van harde geluiden. Als we aan elkaar denken dan zijn we toch een beetje samen en dat helpt goed tegen het bang zijn.

Dikke knuffel van Lucky en tot volgend jaar!

Hoi allemaal, het is al bijna Kerstmis. Dat gaat toch ieder jaar snel he? Het is buiten koud maar wij zitten gezellig allemaal binnen. Gewoon samen met zijn allen bij elkaar. Dat is het leukste om te doen. Ik wil deze keer even wat vertellen over de witte jas… alweer denk je nu misschien? Nou, weet je, ik moet twee keer per jaar naar de witte jas. Dat is alleen nog maar als ik niet ziek ben want als ik dat wel ben, moet ik vaker.

In de mand

Jullie weten vast nog wel dat ik een poosje geleden voor mijn tandjes die au deden moest gaan. De dierendokter wil nu dus ieder half jaar kijken hoe ze eruit zien. Dat vind ik dus helemaal niks hoor. Dan moet je daar naartoe in zo’n vreemde mand en weet je wat deze keer zo raar was? Ik moest in een andere mand dan anders. Ik snapte het al niet zo goed maar ja, dat doe je dan als doorgaans brave katermans maar. Toen vrouwtje mij wilde pakken om mij erin te stoppen was ik er nog bijna vandoor gegaan want ik had dus al gezien dat mijn mamapoes Molly ook in een mand zat. In MIJN mand dus hè. Nu ja… die is ook van haar want zij zit er ook wel eens in.
Maar goed, als zij erin zit waarom moet ik dan ook nog mee dacht ik nog dus ik was niet snel genoeg en ja hoor. Ik zat er dus ook in. Wij in dat bromding op wielen naar de dokter toe. Ik moet zeggen, zo samen met Molly in de auto is minder eng. We konden elkaar goed zien omdat ze de mandjes zo neer hadden gezet dat we naar elkaar konden kijken. Eenmaal bij de dokter mochten we een voor een uit de auto. Twee manden tegelijk dragen lukte niet. Weten jullie ook weer meteen hoe zwaar wij zijn.

Kamer

Bij de dokter zag het er anders uit dan anders. Verbouwen noemen ze dat geloof ik. Dat ken ik niet zo goed want hier thuis hoeft dat niet. Toen ik hier kwam wonen zag het er net zo uit als nu, alleen staan er nu nog meer kattenspullen dan toen. Niks mis mee hoor. Maar ik dwaal af. Wij dus wachten bij de dokter. We mochten bij een nieuwe witte jas die ik nog niet ken, Molly is er pas al eens geweest. Toen kwam de mevrouw dokter uit een deur waarop een kat staat. Dus dat zal wel een speciale kamer voor poezels zijn zeker. We mochten allebei tegelijk mee naar binnen en Molly mocht eerst uit de bak. Ik heb haar wel goed in de smiezen gehouden om te zien wat ze deden natuurlijk. Ze kreeg een prik en de dokter heeft haar geborsteld. Niet dat je daar veel van kunt zien maar er kwam me toch een pak Molly-haar vanaf. Zoveel haar verlies ik niet eens als ik in de rui ben. Gelukkig ziet ze er nog gewoon hetzelfde uit als anders en blijft ze mijn mama.

Toen mocht ik. Niks aan de hand totdat ze begon met zo’n koud rond ding op mijn buik te zetten. Brr. Echt koud hoor. En ze moest per se in mijn bekje kijken. Daar had ik mooi geen zin in en ik hield mijn kaken stijf op elkaar. Ik weet niet ze hoe ze het deed maar ze kreeg mijn mond toch open. Gelukkig zag alles er netjes uit en de tanden waren scherp en mooi wit. En toen zei ze dat ze wat ging halen. Ik allang blij want ze ging weg. Wat denk je? Komt ze nog terug ook en het is heus een lieve mevrouw dokter maar toen was mijn strijdplan inmiddels ook klaar. Oren plat, ik likte over mijn snuit en was vastbesloten te bijten. Ze prikte een naald in me en toen was het ineens klaar. Stond de mand weer voor mijn neus voordat ik kon bijten dus ik daar meteen weer in, dat snappen jullie wel. Als je er daar weer in mag, dan mag je dus weer naar huis en dat is goed.

Naar huis

Weet je, ik ben heus een lieve kater maar ze moeten niet aan me gaan zitten friemelen. Daar houd ik gewoon niet van. Ik was blij dat ik weer naar huis mocht. Dropje was alleen thuis maar die heeft het huis goed gewaakt hoor. En ze stond al op ons te wachten toen wij weer thuis kwamen. Dat vinden wij echt lief en ook heel dapper van haar. Toen ik weer thuis was, heb ik het waken van haar overgenomen en ben ik op de vensterbank gaan zitten. Toen werd ik moe en ben ik op de knutselspullen gaan slapen. Die liggen altijd zo lekker.
Voor iedereen hele fijne feestdagen en laten we ook aan de mensen denken die nu verdriet hebben en ook wel eens alleen zijn. Dat is niet leuk en zeker niet met kerst. Zij kunnen zeker wel een extra knuffel gebruiken. Wij sturen alle knuffels daar naartoe en geven extra kopjes. Dikke knuffel voor jullie allemaal van Lucky!

Hoi allemaal, ik wil jullie bedanken voor de reacties op de blog van de vorige keer. Ik heb gelezen dat jullie ook goed kunnen assisteren. Ik mocht alleen niet aan de laptop dus daarom kon ik niets terug sturen, stom hoor.

Dozen

Maar jullie hoeven niet bang te zijn dat ik het te druk heb met al mijn taken, want ik rust ook veel uit en lig vaak te slapen hoor. Zoals onder een warme lamp. Dat is me toch prettig en lekker warm. Maar mijn mandjes blijven ook altijd favoriet, net als mijn plank aan de muur om uit te rusten.
Ik wil deze keer wat vertellen over slapen, slapen en gaap… slapen. Niet om jullie allemaal in slaap te sussen hoor maar ik kan me toch slapen, tenminste dat zegt mijn vrouwtje altijd. Zij zou wel eens wensen dat ze zo lekker kon slapen als ik zegt ze dan maar ja…dat is voor ons katten nu eenmaal heel gewoon dat we zo lang slapen. Soms lig ik in een doosje want dan ruikt dat daarna helemaal naar mij. Alleen zijn doosjes wel wat hard als je er lang in ligt dus dan kies ik daarna voor een mandje of hangmat. Als er een nieuwe doos in huis komt, dan lig ik er uiteraard als eerste in. Ik ben de verkenner onder de katten hier.

Slapen

Weten jullie waarom katten graag in dozen liggen? Dat ik pas geleerd en ik doe het zelf ook altijd, dus dan ben ik wel een echte kater, toch? Katten liggen graag in een doos omdat dit lekker warm is. Daarnaast geeft de doos geborgenheid en voelt het lekker veilig aan als je daar in ligt. Zeker als buiten poezel kan een doos erg fijn zijn maar ik hoop dat de meeste katten toch lekker binnen mogen slapen, vooral als het koud is. Als er een deksel op de doos zit, kun je die zelfs dicht doen. Dan wordt het wel wat donker in de doos maar dat vind ik niet eng. Wij katten kunnen nu eenmaal in het donker ook goed zien.

Springen

Ik lig ook heel graag op mijn plankjes aan de muur. Eerst kreeg ik er eentje, dat was een ronde. Nu vond ik die wel mooi hoor, dat zal ik niet zeggen. Maar mijn mensen hadden iets niet helemaal goed gedaan met ophangen. Eerst kwam dat ding dat heel veel herrie maakt als ze het in de muur doen. Toen zat er ineens een heel groot gat. Veel te groot. Dus weer dichtmaken en opnieuw beginnen. Nu ben ik wel een stoere katermans maar harde geluiden, nee daar houd ik dus echt niet van. Toen de plank er eindelijk hing, was dat wel wat te hoog om op te springen. Ik heb dat mijn mensen duidelijk gemaakt door het wel te proberen met springen maar ik haalde dat niet.
Dus kwam er een tweede plankje bij. Ik helemaal blij, dat snappen jullie wel. Dit plankje kwam namelijk lager te hangen, dus nu kan ik via de leuning van de bank erop springen en dan nog verder naar de allerbovenste als ik dat wil. Ik kan behoorlijk ver springen maar niet overdrijven natuurlijk. Ik spring ook wel eens mis, hebben jullie dat nu ook wel eens? Dat komt omdat ik dan teveel haast heb en dan niet goed kijk waar ik uit kom. Dat is nog wel eens zo als ik wat lekkers krijg want daar kan ik maar heel moeilijk op wachten.
Goed, het wordt al weer donker buiten dus ik ga weer slapen. Kan ik straks ook de wacht houden als het nodig mocht zijn. Als jullie dit lezen, hoop ik dat Sinterklaas ook wat gebracht heeft in jullie huisjes. Wij zijn lieve poezels dus misschien hebben wij ook wel wat gekregen. We hopen op een mand en snoepjes. Dikke knuffel van Lucky.

Hoi allemaal, daar ben ik weer voor deze week. Ik wil jullie eerst bedanken dat jullie ook geduimd hebben en pootjes hebben gedraaid voor alle poezels die zich niet zo lekker voelen. We duimen nu ook extra voor ons vriendje Oliver die iedere dag een prikje moet om gezond te blijven en natuurlijk denken we ook aan alle andere beestjes (en hun mensen) die wel wat extra steun gebruiken kunnen.

Dropje

Ik heb deze week toch weer wat spannends beleefd. Het was buiten best wel koud maar Dropje ging er toch uit en toen zag ze wat. Ik vond het natuurlijk super interessant om te gaan kijken wat ze ontdekt had en wat denk je? Er zat een muisje in de tuin. Zij heeft het muisje gevangen en ik heb haar geassisteerd daarbij. We hebben toen heel goed samengewerkt. Vrouwtje vond het wel wat sneu voor muisje maar ze was ook trots dat wij het samen gedaan hadden. En ja, we blijven natuurlijk wel poezels! Maar dat we samenwerken, is heel belangrijk.

Waken

Ik kan dus heel goed de andere katten hier assisteren. Daar wil ik nog wat meer over vertellen. Als Dropje en Molly bijvoorbeeld slapen of in de tuin zijn, dan ben ik de assistent waak-kat. Ik zit dan aan de andere kant van de kamer op de vensterbank en houd alles daar heel goed in de gaten. En als er gevaar dreigt, ga ik recht achter Dropje zitten zodat ik haar direct helpen kan. Dan weet ik zeker dat haar niks overkomt. Het is een belangrijke taak om te kijken of de post komt en of er honden op straat zijn en zo. Die willen we echt niet binnen hebben natuurlijk. Honden vind ik prima, maar niet in mijn tuin of huis hoor.

Pakjes

Ik kan ook heel goed mijn mensen assisteren. Zo zorg ik er altijd voor dat alle pakketjes die binnen komen, eerst goed gecontroleerd worden. Je weet immers maar nooit of er misschien wel iets voor ons in zit. Ik besnuffel alle pakjes, enveloppen en bij voorkeur de inhoud ook goed. Zo weet ik of het allemaal klopt. Pakjes met groene banden of pootafdrukjes vind ik het beste want daar zit wat voor ons in. Zoals lekkere kauwsticks of een grote zak met brokjes. Omdat we met zijn drietjes zijn, krijgen we altijd een grote zak en soms zelfs wel twee tegelijk. Ik inspecteer alle pakketjes en als ze de doos leegmaken, dan controleer ik die uiteraard ook nog. Niets zo fijn om in te liggen als een doos en die moet natuurlijk zo snel mogelijk naar mij ruiken. Dan is het echt mijn doos geworden! Ik steek overal mijn neus in, zeggen ze dan. Dat doe ik ook echt. Als er visite is, steek ik bijvoorbeeld ook mijn snuit in hun tas. Ik lig ook graag op dozen. Niet te lang want die liggen soms tamelijk hard dus daarna ga ik snel in een mandje of op een zacht kussen.

Engelands

Vrouwtje zegt dat ik haar Personal Assistant ben. Geen idee wat dat betekent want ik kan geen Engelands, maar Molly wel want zij is een kruising Britse Korthaar. Dus vraag ik het maar aan haar als ik het niet helemaal snap. Zij is mijn mama en van haar leer ik heel veel. Ik ben een super assistent als vrouwtje moet werken. Dan ga ik op het toetsenbord liggen en typ ook letters (net als nu), ga voor het scherm liggen of op alle spulletjes die ze net nodig heeft. Dat is nog eens goede hulp, dat zegt ze toch altijd! Enne, ik zorg er voor dat ze op tijd pauzeert. Dat is een heel belangrijke en voorname taak als kater. Ik leer ook nog voor mantel kater. Ik vind het fijn om te knuffelen en dan kan ik lekker bij mijn mensen zijn. Doen jullie dat ook graag?

Een dikke knuffel van Lucky voor jullie allemaal

Hoi allemaal, duimen jullie ook mee voor alle poezels die ziek zijn of zich niet zo lekker voelen? Ik draai samen met Molly en Dropje erg met onze pootjes dat ze allemaal snel beter mogen worden! Hier doen mijn mamapoes en zusje af en toe niezen maar ik gelukkig niet.

Vandaag wil ik wat vertellen over als het donker is. Nu het herfst is vallen niet alleen veel blaadjes van de bomen, maar is het ook steeds eerder donker en best koud. Dat kun je goed merken als je als katermans soms toch even naar buiten gaat. Als het buiten lekker warm is, mag de deur op het haakje open staan zodat we niet door het luik hoeven en soms staat deze wel heel ver open. Dan moeten we wel onze snuit door de kattenstaarten steken om erdoor te raken maar dat is niet zo erg. Die hangen er dan zodat vliegen en zo buiten blijven. Misschien hebben jullie dat ook wel thuis in de deur hangen als het zomer is?

Door het luik

Maar goed, nu is het herfst en daarna komt de winter, dan is het meestal nog kouder en zijn de bomen en struikjes kaal en is het vooral ook vroeg donker, ’s middags eigenlijk al. En als je ’s morgens opstaat, is het vaak ook nog donker. Nu mogen we wel door het luikje naar buiten en dat zetten ze dan gewoon open voor ons. Omdat het een tijdje duurt voordat het licht wordt, mogen we ook vaak al buiten als het nog donker is. Dat is reuze spannend kan ik je vertellen! Ik doe wel voorzichtig hoor. Wij katten kunnen goed zien in het donker (veel beter dan mensen) maar dat wil niet zeggen dat het soms niet een beetje eng is als het nog donker is en je als stoere katermans al wel naar buiten mag.
Dropje, mijn zusje, gaat altijd heel snel door het luik. Zij vindt het erg fijn als het nog donker is. Dan is het stil buiten en zie je niet zoveel mensen. Misschien wel een vogel, een muisje of een egel maar verder niet zoveel. Dropje is een zwarte kat, dus als zij in het donker buiten gaat, zie je haar niet goed. Gisteren en eerder deze week ook al was ze nog buiten toen het licht was. Maar dan gaat ze de tuin uit (ik niet hoor, ik durf dat niet zo goed en ik kan niet over het systeem komen dat ze hebben opgehangen) en komt niet meer terug totdat het helemaal donker is. Ik ben dan best een beetje ongerust hoor en zit op haar te wachten totdat ze terug is. Ze is natuurlijk wel mijn zus en ook al is ze ouder, als katerbroer moet je toch wel op je zusje passen, vind ik. Het blijft toch je zus en ik kan haar heus niet missen.

Binnen

Op de foto kunnen jullie zien dat ik zelf binnen zit maar wel zit te kijken waar ze blijft. Nu kan ze niet door het luik als ik er zo voor zit maar dat komt goed. Als ze eraan komt, ga ik wel even aan de kant. Dat past dan prima. Omdat we er nog steeds niet helemaal goed uit zijn hoe het luikje nu precies werkt, staat er een emmertje onder. Dan kunnen we makkelijk naar buiten en weer terug naar binnen. Ik doe erg mijn best om het zelf te leren maar vind het nog steeds een beetje ingewikkeld. Mijn mensen zeggen dat ik slim genoeg ben om het te snappen maar het kost nu eenmaal wat tijd.
Vorige week heb ik weer iets anders spannends meegemaakt, ook toen het donker was. Mijn mensen waren even boodschappen doen in de winkel. Toen ze terugkwamen (wij konden al niet meer buiten), was het donker en zaten mijn zusje Dropje en ik samen bij de pui, de tuin in te kijken. Onze mensen konden ons eerst niet vinden omdat we dan achter te lamellen zitten. Dropje zei heel zachtjes miauw en ik was wild met mijn staart aan het kwispelen, net zoals hondjes wel eens doen. En weet je wat we zagen? Een mooie rode kat in de tuin! Die kan dus wel over het systeem heen. Mijn manspersoon had de zaklamp gepakt om te kijken wat wij zagen maar die rode, denk dat het een kater was want hij was wel echt net zo groot als ik, was niet zo bang. En wij hebben er niet lelijk tegen gedaan. Dat vond vrouwtje zo knap dat ik daarna veel knuffels en een snoepje kreeg. Ik ben alleen boos op Loedertje, andere katten vind ik niet erg, ook al zitten ze in mijn tuin. Dat is best knap dan toch?

Naar buiten

Mogen jullie ook wel eens buiten als het donker is? Of zeggen je mensen dan dat het nog te vroeg is om op te staan en dat het zo koud is dat het nog niet kan? Dat is hier ook wel eens hoor. Vorig jaar was er sneeuw. Dat had ik wel eens eerder gezien maar dan kom ik echt mooi niet buiten hoor. Veel te koud aan mijn pootjes. En als het heel koud is, mogen mijn konijnen vriendinnetjes binnen wonen. Dat is wel weer super leuk dan aan de winter. Maar die sneeuw… ik kijk er graag naar als de vlokjes vallen maar mij zie je niet buiten. Lucky is wel dapper, maar niet gek. Koude pootjes krijgen… daar doe ik niet aan mee. Doe mij maar een warme mand aan de verwarming. Denk dat jullie het daar wel mee eens zijn.
Dikke knuffel van Lucky