Hallo iedereen, hier ben ik weer voor deze week. Binnenkort kom ik een keertje op een andere dag met de blog dan op maandag omdat mijn vriend Oopa Floris dan jarig is maar wanneer dat precies is, zal ik tegen die tijd wel vertellen. Dat duurt nog wel een paar donkers hoor. Het is dan op een maandag zijn speciale dag want hij wordt dan al 20 jaar en dat is bijzonder hoor!

Buiten

Deze keer wil ik nog wat vertellen over buiten… deze week heb ik toch weer een paar best spannende dingen beleefd. Om te beginnen was er een avontuur samen met Dropje. Het was nogal warm buiten maar mijn mensen zaten binnen, die waren aan het eten. Ik was ook binnen want dat hele warme weer is niks voor mij. Ineens hoorden ze een poezel krijsen en toen ze buiten gingen kijken, zat de buurpoes per ongeluk aan de verkeerde kant van de schutting. Bij ons in de tuin dus. Dat was niet heel erg handig van haar want Dropje vindt vreemde poezels niet zo leuk. Ze had een dikke staart en een hoge rug en ik ben toen ook naar buiten gerend om te kijken wat er aan de hand was. De buurpoezel is nog maar 1 jaar en snapt misschien nog niet zo goed dat ze beter in haar eigen tuin kan blijven maar ja, een vergissing maken kan natuurlijk altijd gebeuren. Mijn vrouw heeft toen de poort open gedaan zodat de andere poes naar huis kon maar we hebben wel een beetje boos tegen haar gedaan. Ze zat wel in onze tuin natuurlijk.

Inspectie

Vorige week vertelde ik toch dat ik hoorde ritselen in de struiken en dat ik mijn kop daar nog wel eens insteek? Ik doe dat iedere dag wel een keer of wat want je moet als katermans natuurlijk wel goed tuin-inspectie doen en kijken of alles nog veilig is. Oopa Floris heeft me al geleerd dat je er voor de dames moet zijn en dat je ze moet beschermen, dus dat probeer ik zo goed mogelijk te doen als zijnde de enige kater in huis. Ik heb een plekje gevonden waar ik heel goed gluren kan. Ook naar de buren zodat ik de Woef daar kan zien. Ik kan dan onder de tafel gaan zitten maar erop is ook fijn, want dan kan ik ook heel veel zien.

Ritselen

Om op dat ritselen terug te komen… ik heb nu ontdekt wat dat is in de struik. Soms valt er ineens zomaar een blaadje naar beneden. Dat is dan een beetje dor geworden en dan valt het er ineens af. Dat hoort er allemaal bij, dat heet natuur. Maar er was nog veel meer geritsel dan alleen van de blaadjes. Nu weten we dus ook waardoor dat kwam. Er wonen namelijk piepkleine musjes in de heg tussen onze tuin en die van de buren in. Ik mag ze niet pakken natuurlijk maar wel ernaar kijken. En ik kan ze ook goed horen want ze piepen heel hard als ze eten krijgen. De papa en mama van de musjes komen nu iedere dag zaadjes eten op de stoep en die brengen ze naar de kleine musjes. Daar hebben ze het heel de dag erg druk mee en iedere keer als ze in de struik vliegen of er weer uit komen, dan ritselt dat zo lekker. Daar kan ik dus echt gewoon uren naar kijken want dat vind ik heel spannend. Dat is veel beter dan televisie want dit is gewoon real life.

Tent

O ja… we hadden ook nog wat anders in de tuin. Mijn mensen hadden het over de camping. Nou daar gaan ze niet naartoe hoor maar wij hebben wel een heuse tent gekregen. Die heb ik natuurlijk al uitgeprobeerd, dat snappen jullie wel. Het is een mooie groene en als het een beetje regent, dan word ik niet nat als ik erin ga liggen. En ik kan er ook in liggen als er veel zon is want in de tent is schaduw. Dat is dus reuze handig.
Eerst vond ik de tent een beetje eng en dacht ik nog dat ik er niet goed in paste maar ik heb het toch geprobeerd en het ging prima. Ik ging er eerst met alleen mijn snuit in, heb alles goed besnuffeld om te kijken of het veilig was en daarna ging ik er helemaal in. Even omdraaien en dan kan ik lekker met mijn snuit naar buiten gaan liggen zodat ik nog kan zien wat er allemaal op de camping, huh in de achtertuin gebeurt. O ja…toen het een keer ’s avonds en ’s nachts heel warm was, mocht het luik in de deur open blijven en zijn we zowat heel de nacht buiten gebleven. Eerst was dat een beetje eng maar daarna vond ik het spannend en heel leuk. Ik heb alles besnuffeld, bekeken en goed geroken of er nog andere beestjes in de tuin kwamen. Ik moet zeggen, dat wil ik nog wel een keer doen want ook in het donker kun je avonturen beleven. Wel het liefste samen met Dropje en Molly want dan voel ik me zelfverzekerder en samen kunnen we dan alles aan.

Dikke knuffel van Lucky

Hoi allemaal, Lucky weer hier zo. Het is vandaag nogal warm nu ik aan de laptop mag, maar als jullie deze blog lezen zal het minder heet zijn. Warm weer vind ik wel oké maar om eerlijk te zijn mag het wel wat minder vandaag.

Iets leren

Maar goed, altijd beter dan veel regen want dan kunnen we niet naar buiten en nu kan ik heel de dag op een fijn plekje in de schaduw liggen. Hoop dat jullie het ook fijn gehad hebben in het weekend. Normaal moeten we ’s avonds voordat het donker wordt terug naar binnen maar nu was er een nacht bij dat het luikje open mocht blijven staan en konden we nog steeds buiten. Ik mocht nu buiten blijven toen het al donker was en ik moet zeggen, dat vond ik erg spannend. Ik ben wel bij Dropje in de buurt gebleven want dat is veiliger en zij is vaker buiten als het donker is en weet precies hoe dat werkt.
Deze keer wil ik jullie wat vertellen over hoe je dingen van andere poezels kunt leren en kunt nadoen. Toen ik hier kwam wonen, was ik nog maar een kitten en nog geen eens vier maandjes oud. Dat is nog niet zo veel maar sommige dingen kende ik al goed omdat ik die van mijn mama geleerd heb. Ik wist bijvoorbeeld al hoe de bak werkt, waar je lekkers kunt vinden en was niet bang voor mensen die ik nog niet kende. Tegenwoordig ben ik iets voorzichtiger maar ik heb het snel door als er visite is die geen kwaad in de zin heeft en dan laat ik me prima zien. Sterker nog, daar ga ik rustig eens bij zitten om me te laten aaien of wat lekkers te krijgen. Ik ben hier komen wonen omdat er veel kittens in het asiel zaten en omdat mijn mensen een poezel bij wilden die de andere twee kon leren dat ze niet zo bang hoefden ze zijn.

Molly en Dropje

Dit betekent dus eigenlijk dat we van elkaar kunnen leren. Zo heb ik hier geleerd van Molly wat de fijnste plekjes in huis zijn om te slapen, wanneer je beter onder de bank kunt gaan zitten omdat dat veiliger is, of wanneer het handig is om wat lekkers te vragen. Dat laatste kan ik erg goed. Maar Molly en Dropje hebben ook dingen van mij geleerd hoor. Zij zijn nu niet altijd meer even bang als de postmeneer of -mevrouw aan de deur komt en weten nu ook precies wat ze moeten doen om natvoer en snoepjes te krijgen. Molly gaat er zelfs iedere avond speciaal voor zitten. Ik slaap dan soms al maar niet altijd, want een lekker snoepje laat ik me echt niet door de kattenneus boren hoor.
Beide dames hebben ook van mij geleerd dat op tafel liggen fijn is en tegenwoordig gaan we ook steeds dichter bij elkaar op de bank liggen. Misschien binnenkort wel een keertje fijn tegen elkaar aan maar dat doen we alleen als het niet zulk warm weer is hoor. De bank is tegenwoordig bij ons allemaal favoriet. We leren van elkaar welke plekjes op de bank het fijnste liggen en soms kan ik er uren slapen. Ik moet alleen wel eerlijk zeggen dat de bank niet meer zo heel goed is sinds we hier in huis wonen. Ik lig op de foto naast de bank en misschien kun je het wel zien maar we hebben de stof al stuk gemaakt en nu zijn we bezig met de bank uit te hollen…af en toe vinden mijn mensen ook dikke vlokken die er eigenlijk in horen te zitten op de grond. Die doen ze wel terug maar wij halen ze er ook weer uit. Ondeugend zijn leer je als poezel ook best van elkaar hoor! O ja…en Dropje en ik liggen om de beurt in dezelfde mand. Die vinden we allebei het fijnste van allemaal.

In de tuin

Eerder deze week was er iets spannends in de tuin. Ik was nog laat buiten en ik hoorde van alles ritselen. Eerst viel er een blaadje van een struik en nog eentje. Ik heb heel lang in de heg zitten kijken en zoeken en ik denk echt dat er misschien een muis of vogeltje zat maar ik kon ze niet vinden. Ik heb echt heel goed gekeken maar ga vanavond nog eens proberen of er wat te zien is. Ik denk wel dat er een nestje vogels ergens woont maar die zijn slim hoor. Die laten zich niet zomaar zien als er een kat in de buurt is natuurlijk! Ik heb vandaag wel heel veel vlinders gezien, die vind ik mooi. Mijn vrouw zegt dat Milo er eentje gestuurd heeft. Ze was erg verdrietig deze week omdat lieve Milo een sterretje geworden is. Sturen jullie zijn vrouw allemaal veel troostkopjes en zachte knuffels? Dank jullie wel. Veel knuffels van Lucky en tot volgende week.

Hoi allemaal, hier is Lucky weer. Deze keer wil ik graag vertellen over dingen waar je op maar ook onder of zelfs in kunt liggen, maar ik wil eerst even wat kwijt over het kattenluik in de deur. Nee, ik snap het nog steeds niet goed maar eerder deze week was het mooi weer en toen stond de deur op het haakje. Dat betekent dat de deur zelf een stukje openstaat en het haakje dat eraan zit, ervoor zorgt dat de deur niet dicht kan waaien. Dit betekent ook dat we daar makkelijk doorheen kunnen en niet door het luikje hoeven. Dat vind ik persoonlijk erg prettig en het is nog handiger als de deur helemaal open staat maar dat mag alleen met super mooi en warm weer.

Ergens op

Maar goed, ik dwaal wat af. Weet je wat ik gedaan heb toen ik gewoon door de deuropening kon? Ik ben toch door het luikje van buiten naar binnen gegaan! Dat vind ik best knap van mezelf maar mijn vrouw vond het zo mogelijk nog knapper. Nu denkt ze dat ik misschien het luikje snap maar dat is toch nog even afwachten. Ik heb er speciaal een extra snoepje voor gekregen dus ik kan het wellicht nog wel een keer proberen. Mijn vrouw zei dat ze heel trots was dat het me zelf gelukt was.
Jullie weten al dat ik graag op dingen lig. Bijvoorbeeld op een stoel, op tafel, op spulletjes zoals papier, het toetsenbord van de laptop, maar ook op een boek of op een telefoon vind ik prima. Soms prikt iets in mijn vel maar dat vind ik ook al niet erg. Daarnaast lig ik erg graag op de bank. Daar ligt een groot kleed op, dat noemen ze hier een plaid. Dat is een soort deken waar je op kunt liggen maar als je het koud vindt, ga je er beter onder liggen. Nu weet Dropje dus precies hoe ze dat aan moet pakken maar ik heb er meer problemen mee om er onder te raken.

Ergens onder

Ik zal jullie proberen uit te leggen hoe ik het aanpak om onder de plaid te gaan liggen. Eerst ga ik er bij zitten en begin er wild met mijn voorpootjes op te trappelen. Uiteraard spin ik dan ook hard, want dat trappelen doe ik graag. Dat doe ik ook vaak op mijn favoriete kussen maar dat wordt er wel steeds platter van natuurlijk. Dat is niet erg want als het ooit echt te plat wordt, dan hebben ze nog wel een ander voor me hebben ze hier gezegd of gaan ze proberen om het minder plat te maken. Ik trappel dus als een wilde op die plaid en probeer met mijn pootjes en nagels de plaid een stukje omhoog te trekken zodat er een plekje komt waar ik eronder kan.
En dat is nu juist het probleem: dat lukt me niet altijd even goed. Soms valt de plaid weer terug naar beneden en de andere keer wordt het alleen maar een nog grotere bult met zachte stof waar ik dan nog niet onder kan. Als het echt niet lukt, dan helpen mijn mensen me een beetje zodat ik er toch goed onder kan. Ze houden de plaid een stukje omhoog zodat ik er makkelijker onder kan. Als ik er eenmaal goed onder zit, zie je alleen nog maar een plaid die een beetje beweegt. Soms steekt mijn staart er nog wel onderuit maar dat is niet zo erg. Ik blijf er vaak een hele poos onder zitten en in het begin spin ik heel erg hard maar na een poosje val ik gewoon in slaap. Mijn mensen zorgen er wel altijd voor dat ik er niet mee in knoop raak en er zo weer uit kan en ze blijven wel kijken als ik eronder zit. Ik kan er altijd zo uit maar dan maken ze zich een beetje ongerust dat ik het misschien benauwd krijg. Dat is nog nooit gebeurd en ik vind het erg fijn om onder de plaid te zitten.
Mijn ervaring is dat je op heel veel dingen fijn kunt liggen maar eronder, of zelfs erin is ook goed mogelijk. Kijk, we hebben best veel mandjes en zo die speciaal voor poezels zijn. Maar wat mij betreft gaat er eigenlijk niets boven een goede doos. Daarin lig je wel wat minder zacht maar ik kan er heel fijn in slapen! O, enne als je mensen post krijgen…zorg dat je goed op de enveloppen gaat liggen, dan worden ze heel mooi plat en zien ze er super netjes uit. En het ligt nog best comfortabel ook trouwens.

Dikke knuffel van Lucky

PS ik wil graag pootjes draaien voor de zieke poezels, andere beestjes en alle mensen die het ook nodig hebben, een extra fijne knuffel geven. Doen jullie ook mee? Als we allemaal positief zijn, wordt iedereen vast snel weer beter! En poezel Mila is vandaag ook jarig, sturen jullie haar een knuffel?

Hajoooooooooo iedeween. Hier is hij weer. Uwes besse innefjoewer fan de blog. Hihihihi. Fanmijdaag heppik oom Lucky weete te stjikke. Hij lijk op me oompie Bert. Hij hep deselfte kweuren en hij bwogt ook hihihihi.

Wat een snertweer is hut he de laase teit. Aween maar reege en kauw. So nie weuk!! Want ik mag nu niet sofaak naar buite. En ik ben gwaag buite en dan ga ik op mij ploemstoel slaape. En als je buite een sgeetje laat dan ruik je het ook niet ommedat hut dan wegwaait hihihihi.
Feel pwesier met het leese fan, weederom, een spetterent innefjoew hihihi.

Hoe auwt ben uwes?
Ik ben jarig in april en ben dit jaar zeven geworden.

Waar ben uwes geboor?
Dat weet ik niet precies maar ik denk ergens in Brabant. Ik miauw wel Brabants zeggen mijn mensen. Het kan wel eens op een boerderij of bij iemand buiten in de tuin geweest zijn maar dat weet ik niet meer zo goed. Ik weet wel dat we buiten gevonden zijn. Ik pas later dan mijn mamapoes en mijn broertje en twee zusjes. Denk dat ze mij niet konden vinden en toen was ik helemaal alleen en had ik me toch een honger. Dat was best erg en eng ook. Daarom wil ik nu ook veel en vaak eten en veel knuffels krijgen. Ik houd niet van alleen zijn maar wel van samen.  (oooooh wat errug dat uwes so aween was. Sniksnik)

Heette uwes altijd al oom Lucky?
Ja, toen ik gevonden ben, mocht ik met de andere katten in een pleeggezin wonen. Daar heeft mijn pleegmama mij Lucky genoemd. Jij zegt altijd oom Lucky tegen mij, dat vind ik best stoer klinken ook. Jij bent dan mijn neef Doorie. Ik heet Lucky omdat ik geluk had dat ze me nog gevonden hebben en ik weer naar mijn mama mocht. Ik heb nu nog veel geluk hoor. (Me mamsie hep me leert om teege alle katjes en woeffers oom en tante te segge die feeeel auwer sijn. Ies met repek)

Sgaam uwes uwes wel eens foor uwes mense?
Nee, niet echt denk ik, alhoewel. Soms dan zeggen mijn mensen dat ik heel lief ben en dat ze trots zijn en zo. Dat is wel fijn maar ze overdrijven wel eens en dan wil ik eigenlijk vooral graag slapen. Van mij hoeven ze niet zo overdreven te doen hoor. Maar als ik dan een aai krijg, vind ik het allemaal wel weer best ook.

Sijn uwes mense wief?
Ja hoor, ze zijn erg lief voor alle beestjes hier en ook voor andere dieren. Ze geven ons lekkere brokjes en snoepjes en zo maar ze aaien ons ook als we dat willen. We mogen hier eigenlijk van alles en lekker onze eigen gang gaan, dat is erg fijn. Ze zeggen wel dat we verwend zijn, nou ja…dat valt toch wel mee zeker?  (Seg mij frauw ook oofer mij. Dat ik een furrwent nest ben. Naufanmeja!!)

Wat is hut eerse wat uwes doet as uwes wakker wor?
Als ik net wakker ben, dan ga ik mezelf eerst goed uitrekken. Voorpootjes naar voren, achterpootjes een voor een naar achteren strekken, rug rekken en een paar keer flink gapen. Soms ga ik daarna naar buiten of een knuffel geven aan mijn mensen maar ik ga meestal eerst eten. Als ik lang geslapen heb, heb ik dan ook gewoon weer trek in brokjes. Als mijn baasje thuiskomt, lig ik meestal nog te slapen maar dan kom ik als een speer uit mijn mand om een aai te halen en daarna te bedelen om natvoer of snoepjes. Ik houd erg van snoepjes. O, als ik wakker ben ga ik ook vaak mijn vrouw helpen aan de laptop.  (Ik hau ook fan noepies!! Hihihi)

Met ze hoefeele woon uwes thuis?
Wij wonen hier met, even denken hoor, acht mensen/dieren. Ik heb een baasje en een vrouwtje, een mamapoes en een zusje-poes. Zij heten Molly en Dropje. Er wonen in de tuin ook nog drie konijntjes, allemaal meisjes. En vogels en zo maar die tel ik maar niet mee want die vliegen soms ook weer weg en wonen hier dan niet echt, toch?  (Eet uwes die nie op? )

Uwes hep ook een sus. Waar woon sei?
Ja, ik heb mijn zus Dropje hier maar dat is niet echt mijn zus. Dat voelt wel zo maar ze is ergens anders geboren en heeft een andere mama en papa. Mijn ‘echte’ zus is Ginger (ze is helemaal rood), die woont bij kater Otis en bij twee lieve mensen die ook vrienden zijn met mijn mensen. Ze hebben elkaar leren kennen door ons katten. Ik had nog een rood wit zusje maar dat is een sterretje geworden. Onze broer Semmie is er nog wel en die woont niet zo heel ver weg in een ander huis.

Hoe hep uwes oom Bert leere kenne?
Oei, even nadenken. Ik denk dat ik hem heb leren kennen door mijn vriend kater Bram en zijn vrouw. Hij zat al op FB en wist van de mooie site met fijne verhalen van Bert en al zijn vriendjes. Mijn vrouw leest de verhalen voor maar ik mag zelf ook al weer een hele tijd iedere week een blog maken, met foto’s erbij. Alleen heb ik niet altijd zin om op de foto te gaan trouwens. Pff…  ( Oooooh ikke haat ook foowtoos neeme!!)

Waar plas uwes en wat is de kweur fan uwes bak?
Ik plas meestal op een van de bakken die binnen staan. Even kijken wat voor kleur ze zijn… goede vraag. Allebei de bakken hebben een crèmekleurige bovenkant (dat is wit maar dan net ff anders) en de ene is blauw aan de onderkant, de andere grijs. Maar de kleur maakt met niet zoveel uit. Ik kies wel vaak dezelfde bak. Pas stond die verkeerd om…kon ik toch niet door de opening. Er zit geen luikje in want dat vinden we niks. Ik doe mijn grote boodschap altijd op de ene bak maar plassen doe ik soms ook buiten in de tuin. Daar is een flinke zandbak waar dat kan. Ik ben een heel nette kater want ik graaf alles keurig onder en soms, als Molly het niet zo goed gedaan heeft of op de verkeerde plaats gegraven heeft, zorg ik dat haar plasjes ook weg zijn. Best netjes toch?  (egwel hihihihi)

Uwes mag naar buite. Kijk uwes wel goet naar lings en regs bij hut oofersteeke?
Als ik door het luikje naar buiten ga (blijft een raar ding) dan doe ik altijd voorzichtig en kijk ik goed uit hoor. Ik ga niet uit de tuin maar kijk goed uit als ik daar oversteek om bijvoorbeeld bij de schutting te kijken of daar een andere poezel is. Ik steek wel vaak in de tuin over. Mijn zus Drop klautert uit de tuin maar ik zal haar zeker zeggen dat ze goed links en rechts moet kijken. Ik denk niet dat zij de straat over durft maar dat weet ik niet zeker. De straat is gevaarlijk en daar durf ik zelf echt niet heen.

Fang uwes wel eens een sappige muis? Eet uwes se ook op?
O ja, ik heb wel eens een muis gevangen hoor, pas nog samen met Drop eentje. Maar we eten die niet op dus ik weet niet of die wel sappig was…???? misschien volgende keer toch maar eens proberen. Ik eet wel vliegjes, mugjes, een mot zo nu en dan en soms zelfs een libelle. Die kraken lekker…mijn vrouw griezelt daarvan en dan heb ik nog meer lol.  (ooooh die gwoote bwomfjiege sijn sooo wekker)

En dan nu me mamsie weer met haar weereltbewoempte en nootzaakelukke kollum:

Mamsie wil hut (w)(fr)eete.

Lieve Lucky dank jou wel dattie mee heb gedaan aan mij Doorie ze innefjoew. Van mij eigen wil ik jou nog graag mij fraage stelle want iedereen weet. Mij Doorie ze innefjoew is pas ze innefjoew assie ook Mamsie haar fraage heb beanwoord.  En Oopa Floris brei er ze eigen eindje aan.
Hier kom Mamsie ze fraage:

1 Lucky jij ben in jou bloei van jou leefe. Hebbie groote honger en wat is jou faavooriete eete? Eetie meer dan jou Molly Mamsie of jou Dropjeszus? Eet jij ooit Saame kibbeldinge en krijg zij dan ook iets?

Hoi lieve Mama Loes. Ik heb vaak wel veel honger en ik eet best veel brokjes maar tegenwoordig is mijn favoriete eten (naast vleesjes die mijn mensen op een boterham doen) toch echt Kattensoup of een blikje met vis in gelei. Daarin zitten lekker zachte brokjes in saus. Ik denk dat mijn Dropjeszus nog meer eet dan ik maar zij krijgt nooit een dikke buik, snap jij nu hoe dat kan? Ik heb nog nooit kibbeldinge gegeten…zijn die lekker? Ze klinken wel erg lekker moet ik zeggen. Ik wil best delen hoor. Wij eten meestal samen een zakje of een blikje. Soms krijgen we nog een zakje maar dan moet ik eerst wel even zielig kijken. Heel zielig met een scheve snuit werkt dan het beste.

2: Jij schrijf in jou blog dattie fliegjes eet. Doe jij die fange of fang jou vrouw die foor jou eigen? Maak zij dan fliegesoep of garnaaale in fliegesjelei?
O ja, vliegjes vind ik erg lekker moet ik zeggen. Ik eet ze meestal zo op. Soms vangt mijn vrouw er eentje met zo’n stokje met een handje aan het einde maar ik kan het zelf eigenlijk net zo goed, misschien wel beter nog. Ze heeft er nog nooit soep of gelei van gemaakt maar ik ga nu nog vragen of ze dat doet. In de soep die we wel eens krijgen zitten ook garnaaltjes en daar passen een paar vliegen vast heel goed bij. Dat lijkt me een prima combinatie.

3: Lucky jij ben een steefige katerman hebbie ons fertel. Hoe groot is jou buik? Vin jou mense jou buik te groot van ze eigen? Moetie diejeete of mag jij alles eete bijfoorbeeld slagroomijs met saus van tonijn? Hebbie dan nog jou tande ofer?
Ja, ik ben best wel een kater met een maatje meer. De witte jas (eek, daar moet ik binnenkort naartoe voor een prik) zegt dat ik wel wat mag afvallen maar dat lukt niet zo goed. Maar zolang ik niet zwaarder word is het ook nog goed. Ik vind nu eenmaal heel veel dingen lekker…saus….jammie. IJs is meer wat voor mijn Dropjeszus. Mijn buik is veel centimeters rond denk ik maar ze hebben het nog nooit gemeten met zo’n speciaal lint. Ze hebben wel Molly gemeten toen ze een luik voor de deur gingen kopen denk ik. Toen hebben ze een speciaal grotere maat gekozen zodat we er allebei makkelijk door kunnen. Niet dat ik het luik leuk vind want ik heb liever dat de deur gewoon open staat. Wel zo handig. Dat past altijd. Tanden heb ik nog zat maar ik ben er al een paar kwijt… die heeft de witte jas eruit gehaald omdat ze slecht waren maar nu is mijn gebit weer helemaal dik in orde hoor!

Oopa’s eindje:

Haai Ludwieg hier Oopa.
Samen keivet zijn?
O, Oopa dat klinkt vet cool. Ik wil wel samen met u keivet zijn maar dan vooral keiveel snoepjes krijgen, keiveel mooie poezendames zien, keiveel slapen…eigenlijk gewoon alles kei. Ik denk dat ik nog veel van u leren kan want u heeft al veel meegemaakt en vertelt altijd wijze verhalen aan de jongere katermansen. Zucht…kei leuk dat ik mee mocht doen aan een interview en jammer dat het al weer afgelopen is. Kei jammer.

Dank jou wel Lucky dattie zofeel eerluk ben gewees met alles wattie ons heb fertel. Wij weet nu weer zofeel meer van jou eigen en hoe jij leef en eet. Van mij Doorie,  Oopa Floris en MammaLoesje

Heew speesjaal

Nau nau nau… wat een innefjoew weer he?
Oofer een kwein tijtje komp er een heewe speesjaale innefjoew twauwens. En nu hoor ik uwes fjaage speesjaale innefjoew? Jaaaaaaaaa… een speesjaale hihihihi. Ennnn deese keer doet ik hut niet aween. Maar daar hoor uwes laater meer oofer. Set wel awemaal confettie, taart en wiemoonaade klaar. En sjippies hihihihi.

Ikke peel de laase teit faak met me feere op een stokkie. Ooooooh dat isse so weuk. Ikke poink en poink me suf hihihihi.
Ennnn ik peel met me liggie. En ik ben egwaar heel snel. Laas heppik nog een filmpie plaatst waarop je me kan sien pootballe. Plus dat ikke me karatakikmoefs laat sien!! Want ook daar ben ik goet in!!!
Res mij uwes nog een kwiptiese ommesgrijffing te geefe wie me follegenne slagoffer is.
Komptie!!!
Ferrie kippig.

Dit was het foor deze keer
Ik sluit af met een dikke koes
Foor mij MammaLoes
Toedeledokie
Dorus

Hoi lieve allemaal, deze keer wil ik wat vertellen over mijn bezoek aan de witte jas. Voor degenen die het nog niet weten, dat is de dierendokter. Ik heb een mevrouw die de witte jas is maar eigenlijk snap ik niet helemaal waarom mijn mensen haar zo noemen. Ze heeft gewoon een andere naam maar wat nog gekker is: ze draagt helemaal geen witte jas want die is soms groen en een andere keer blauw. Toch best raar hè? Misschien weten mijn mensen niet goed wat wit voor kleur is.

Maar goed, normaal gesproken ben ik ’s nachts vaak wakker en kijk ik graag naar buiten. Ik houd dan goed de wacht en pas op mijn mama en zus. Dit vertel ik jullie omdat ik dan de morgen die daarna komt, vaak moe ben en lekker slaap. Nu was dat op de dag dat ik naar de witte jas moest, dus anders dan normaal. Ik was heel de morgen al lekker wakker, ging naar buiten en weer naar binnen en heb mijn vrouw geholpen met werken. Wel drie keer minstens! Mijn vrouw vroeg zich toen af of ik misschien al een vermoeden had dat ik naar de dokter moest voor een prik, maar ze dacht toch dat dat eigenlijk niet kon. Nu ja, ik ben toch niet gek zeker? Ik voelde allang dat er wat op het punt stond te gebeuren maar wat het precies was, wist ik toen nog niet. Maar Lucky houd je echt niet zomaar voor de gek hoor.

In de mand

Daarna ben ik toch maar een poosje gaan slapen, want ja, op een bepaald moment ben je als actieve katermans toch ook gewoon moe. Diezelfde middag was er weer iets anders dan anders… mijn man kwam eerder thuis. Dat is niet erg want toen kreeg ik lekkere soep uit een zakje. Je snapt wel dat ik die natuurlijk niet aan mijn neus voorbij laat gaan. Ze gingen toen thee drinken dus niks aan de hand, dacht ik. Maar toen gebeurde het hoor: ineens stond de grote mand die altijd in de kast staat, in de keuken. Mijn man pakte me vast toen ik voorbij liep en stopte me zomaar in de bak. Ik heb nog een paar keer gemiauwd maar dat hielp niks want hij deed de bak niet meer open.
Toen mocht ik in dat blikken ding op wielen. Daar was het best warm in maar het ging goed hoor en we waren er al snel. Bij de dierenarts was deze keer veel te zien voor mij. Soms is er bijna niemand maar nu heb ik een bak gezien met vijf kleine poezels. Allemaal samen in één bak, snap niet hoe dat paste maar ze zaten er echt allemaal in hoor. Toen nog een paar hondjes en nog twee andere katten. Ik weet niet of ze ziek waren of voor hetzelfde kwamen als ik: een APK en een prik. Erger nog: twee prikken. Na even wachten (er kwam een hondje dat hard moest hijgen en die mocht eerst omdat hij zich niet lekker voelde) werd ik ook geroepen. Ik was inmiddels lekker lui in de bak gaan liggen maa dat zul je altijd zien, dat is dan net op het moment dat je denkt dat je niet meer hoeft en dan mag je toch nog.

Bij de witte jas

Eenmaal binnen bij de witte jas kreeg ik Algemene Poezelige Kattenkeuring. Eerst op die stomme weegschaal natuurlijk. Deze keer stond er precies hetzelfde op het scherm als de vorige keer dus misschien deed ie het nu wel goed. Soms is ie gewoon stuk denk ik. Is wel wat veel zegt ze maar ja, als ik geen natvoer eet dan kan ik niet goed op de bak dus dat schiet ook niet op. Ik bromde al toen ze me weer op tafel zette maar daar trok ze zich niet echt wat van aan. Dat had kennelijk niet genoeg indruk gemaakt en dat ik niet eens uit de bak wilde komen, daar deed ze ook al niet aan mee. Mijn man hield me vast en weet je wat ze toen deed? Zo’n koude ronde schijf op mijn buik zetten om te luisteren… brrr… misschien snappen ze niet zo goed dat ze dat ding eerst warm moeten maken? Ik heb een ruisje bij mijn hartje maar dat heb ik altijd al gehad. Als het erger wordt, moeten ze gaan kijken maar nu hoeft dat nog niet. Gelukkig maar want ik wil niet nog een keer terugkomen.
Daarna kwam trouwens het ergste van alles: ze heeft me notabene twee prikken gegeven! Niet normaal maar nu kan ik er weer wel een poosje tegen en ben ik goed beschermd. Ik heb heel erg gebromd bij de tweede prik en geprobeerd te bijten maar ik moet mijn strategie de komende tijd eerst bijschaven of wat oppoetsen want ze waren me te snel af. Ze is wel lief hoor die witte jas maar ik kom er niet graag. De assistente zei nog wel dat ik een knapperd was, dat maakt veel goed hoor. Zij weet tenminste hoe je een stoere katermans moet benaderen!

Weer naar huis

Toen was het ineens klaar en kwam de mand weer terug en ben ik er meteen in gaan zitten. Moest nogal likken met mijn tong van alle spanning, dat kun je op de foto nog zien. We zijn snel naar huis gegaan en daar mocht ik meteen uit de bak. Ik ben heel de avond dicht bij mijn mensen gebleven, dat leek me het veiligste. Als zij opstonden, deed ik dat ook en ik ben nog buiten gaan liggen op tafel. Ik lig graag op tafel maar niet op die bij de witte jas hoor. Gelukkig is alles goed en hoef ik nu niet terug. Er komen nog veel donkers voordat ik weer terug moet dus nu ben ik gerust. O ja, heb mezelf natuurlijk wel heel goed gewassen toen ik thuis was, dat is belangrijk als ze aan je vachtje hebben gefriemeld.
Duimen jullie mee voor de poezels die zich nu even niet zo lekker voelen en geven jullie alle mensen en dieren die het nodig hebben, een dikke knuffel? O ja… caaf Mini mocht kennismaken met een caaf-kereltje. Ze vinden elkaar erg lief dus nu mogen ze binnenkort samen in het huis van Mini gaan wonen. Dat is nog eens goed nieuws hè?

Dikke knuffel van Lucky voor jullie allemaal