Hoi lieve allemaal, misschien hebben jullie het al gelezen gisteren in de blog van Kever maar ik wil het natuurlijk zelf ook nog even vertellen.
Omdat mijn vrouw op de maandag waarop ik blog buiten de deur werkt, kan ik niet meer zo goed antwoorden op die dag op alle reacties en dat wil ik natuurlijk wel graag doen. Dus hebben we eens samen met Kever en Japie en hun mensen overlegd en kan ik nu ook meedelen dat medeblogger en katlega Japie en ik voortaan op zondag op de blog komen en dat Keef verhuist naar de maandag. Bert vindt dat ook prima en zo kunnen we zelf weer wat meer tijd aan de blog besteden. Bedankt iedereen voor het meedenken en vooral Kever en Japie dat jullie mee willen ruilen.
Voortuin
Nou, vorige keer zei ik het al hè… ik ben oom geworden. Nu was ik eigenlijk al oom voor verschillende vriendjes op Snuitjesboek maar nu is er nog een nieuw neefje bij gekomen en die heeft dus precies dezelfde kleuren als ik. Rood (met wit) lijkt tegenwoordig toch erg in te zijn voor kattenvachtjes want hier in de buurt woont dus mijn rood witte dubbelganger en ook nog eens twee helemaal rode poezels. Soms denk ik dat er steeds meer in de buurt komen wonen maar ach, hoe meer zielen hoe meer vreugd zegt mijn vrouw dan.
Maar goed, een nieuw neefje dus. Hij heet Prince en woont samen met een hoop andere vriendjes. Hij woont ver weg hoor, dus hij kan niet zomaar in onze voortuin op bezoek komen of even gezellig vanaf het dak van het tuinhuis een praatje komen maken. Dat is echt wel wat te ver want dan zou hij lang in de auto moeten zitten of met de trein moeten komen en zeg nu zelf: daar is toch echt niks aan als je lang in zo’n bak of mandje zit en dan ook nog eens in zo’n rammelend blik op wielen. Ik vind naar de witte jas eigenlijk al te ver weg en die woont nog best dichtbij ook. Tenminste, dat zeggen mijn mensen dan toch dat het niet zo ver is maar ik wil daar eigenlijk gewoon nooit naartoe.
Katten zijn er in veel verschillende kleuren. Mijn neefje heeft dezelfde kleuren als ik dus dat vind ik erg leuk. Hij krijgt wel een steeds langere vacht als hij groter wordt en hij heeft pluimpjes op de oren, dat heb ik niet. Toen ik een kleine Lucky was, had ik dat laatste wel een beetje. O ja, niet vergeten en speciaal voor mijn blogvriend Japie: Prince is een Maine Coon maar wel een hele. Niet dat Japie half is natuurlijk want dat zou raar zijn. Maar heel of half maakt niks uit. Het is altijd goed. Net als de kleur van de vacht.
Buiten
Ik mocht eergisteren (dat is de dag voor gisteren, snappen jullie het nog?) in de voortuin. En heb me daar toch sporen gevonden van andere katten. Zoveel dat ik er gewoon pardoes een dikke staart van kreeg. Ik heb denk ik een rode, een rood witte, een zwart witte, een lapje en misschien ook nog wel een cyperse kat geroken. Niet dat ze anders ruiken als ze een andere kleur hebben maar iedere kat laat zijn eigen sporen achter en die moet ik natuurlijk als controleur van onze tuin wel allemaal besnuffelen. Ik zat ook zowat in de garage maar moet het gat daarbij eerst wat groter graven. Dan past het allemaal net wat beter.
Wat kleuren betreft: bij een kat zijn alle kleuren mooi en het maakt niet uit wat voor kleur je vachtje is. Misschien zijn jullie wel rood met wit, net als ik of meer zwart zoals Molly en Dropje. Alle kleuren zijn goed en voor ons katten maakt het niet echt uit wat voor kleur vachtje de ander heeft. Wel apart is dat mijn zus Dropje als ze in de zon zit, meer roodbruin dan zwart lijkt te zijn. Mijn vachtje blijft gewoon altijd dezelfde kleur. Ook als ik in de zon ga zitten ben ik nog gewoon rood met wit. Maar goed ook want stel dat ik ineens een andere kleur zou krijgen… zouden mijn mensen me dan nog kennen? Wat denken jullie?
Veel knuffels van Lucky en tot de volgende keer. Op zondag dus, maar Japie mag dan in de week voor mij eerst op zondag komen bloggen.