Eten is lekker, ik lust het wel de hele dag door, dat is omdat ik steeds maar honger blijf hauden, mijn mensen zeggen dat dat niet kan en dat ik al een te dikke buik heb, maar ik foel het toch zeker zelf?! mijn buik foelt leeg en dat wil ik niet, ik had een hele kleine dunne lege buik toen ik op straat woonde, daarom denk ik nog steeds dat ik honger heb, ook al heb ik net gegeten, mijn vrouw heeft met de dierendokter gebeld om te vragen wat ze nau moet doen, de dokter zegt dat ik puusels moet maken of brokjes moet zoeken, zodat ik langer doe over mijn eten, maar puuselen snap ik niet, ik heb het geprobeerd maar echt waar IK KAN HET NIET EN IK WIL HET NIET PUNT UIT.

onder-mijn-stuur

Mijn vrouw legt wel eens ergens brokjes neer zodat ik moet gaan zoeken, als ze een brokje op mijn kartonnen poort legt terwijl ik eronder zit, ga ik dat meteen pakken door van onder tegen het karton te grijpen, ja logies toch?, maar ik kan er helemaal niet bij!, ik probeer het een paar keer en dan hau ik op, mijn mensen moeten er om lachen, ze zeggen dat ik geen ruimt-elijk inz-igt heb, wat dat is weet ik niet, ze hebben het geprobeerd met brokjes gooien door de kamer, maar ik kan ze vaak niet vinden, soms word ik een beetje boos omdat het zo moeilijk is, dan raak ik onder-mijn-stuur, overstuur roept mijn vrouw, enniewee we hebben achter dat brokjes zoeken in huis een PUNT gezet.

Op de stoel

Maar nau heb ik een nieuw spel, mijn vrouw en ik gaan naar de tuin, ze gooit een brokje en ik ga het zoeken, buiten kan ik het wel!, het moet niet te moeilijk hoor, dus niet dat ze het op de stoel van Bolle gooit, dat heeft ze een keer gedaan, ik hoorde het brokje vallen maar ik zag het niet, ik zocht overal maar het was weg, mijn vrouw tilde me op de stoel, ik sprong er van af want ik zocht het brokje, pas toen ze me weer op de stoel tilde en het brokje op mijn poot legde snapte ik het, ik vind dat fals spelen en dat mag niet! ze heeft ook een keer brokjes op het kattenhuisje gegooid, die kon ik niet vinden tot mijn vrouw me er op tilde, en folgens haar sprong ik daarna steeds op het huisje als ze een brokje gooide, ook al gooide ze het totaal ergens anders heen zegt ze, nau en?, dat vind ik helemaal geen PUNT.

Tijger

Ik hoop dat de zon weer komt, dan kan ik elke dag het nieuwe spel doen, samen met mijn mensen, in de regen of als het hard waait is het niet zo leuk, ik vind het een machtig mooi spel, mijn mensen vinden het ook leuk, ze geven me steeds kompliementen, ze zeggen tegen me goed zo Keef!, of Keef, je kunt het! of Keef, je bent een tijger!, daar moet ik van tetteren, ik foel me trots dat ik de brokjes kan vinden, het nieuwe spel is fantasties want ik krijg knuffels en er is eten en we zijn met zijn drietjes, dus als we het spelen ben ik helemaal blij met zo een rij streepPUNTEN!!!

Mijn vrouw zei deze week dat ik al een echte buitenkater word, “Nau…” zei mijn man, “meer een tuinkater”, zooo heee dat vind ik goed klinken, een tuinkater, ja dat wil ik wel zijn!, elke ochtend ga ik meteen als mijn vrouw opstaat bij de achterdeur staan, dat ik naar buiten wil, dat komt omdat ik moet plassen, en ik wil liever buiten plassen dan op mijn bak, heb je wel eens gehoord van een tijger die op een bak plast, nee toch?!, daarna kijk ik even rond of alles in orde is, er gebeuren nooit rare dingen in de tuin want alleen mijn mensen en ik kunnen er komen, maar er lopen insekten rond, en elke dag zijn de planten anders, dus vandaar dat ik alles kontrooleer, dat is elke ochtend een belangrijk PUNT.

Tijger

Katten zijn jagers, ze kunnen heel goed prooien vangen, dat moet in het wild anders kun je niet overleven, en elke huiskat heeft nog wat wilds in zich, ik ben ook een jager, alleen ben ik een beetje bang voor vogels dus dat is lastig, muisjes kan ik ook niet vangen omdat ik die nooit zie, maar ik heb wel iets anders in de tuin, iets waar je een tijger voor moet zijn om dat te kunnen vangen, het is moeilijk en je moet je heel goed konsentreeren anders lukt het niet, hoe het zo gekomen is weet ik niet, maar de eerste keer dat ik er eentje zag werd ik meteen wild tot in de PUNTjes van mijn tenen.

Lepel

Nau ben je vast wel benieuwd waar ik op jaag, ik zal het je vertellen: ik jaag op lepels, mijn mensen moeten er altijd om lachen maar ik snap echt niet waarom, het is juist een seeriejeuse zaak, er liggen twee lepels in de tuin, eentje van metaal en eentje van plestik, die gebruikt mijn vrouw om een gaatje te graven voor kleine plantjes, en als ik die zie liggen begint het: ik zak door mijn voorpoten, schud met mijn bips, neem een sprong, en meestal is het dan raak: ik heb een lepel gevangen!, ik pak de lepel goed vast en schop hem een paar keer met mijn achterpoten, soms spring ik mis, nau ja dat kan gebeuren, dan spring ik nog een keer, meestal vang ik ze allebei, verder vang ik niks in de tuin, maar dat hoeft ook niet meer want ik heb al bewezen dat ik een jager ben, PUNT uit.

(tekst gaat verder onder video)

Knuffel

Als het mooi weer is ben ik bijna de hele dag in de tuin, ik kom wel steeds naar binnen hoor, om even een knuffel te halen en iets te eten, mijn vrouw vindt dat ik niet iedere tien minuuten eten hoef te hebben, maar ik vind van wel, ik ben in de tuin kontinuu aan het opletten, dus het is belangrijk om genoeg eenersjie te hebben, voor als er iets gebeurt en ik in aksie moet komen, mijn vrouw roept: “Jij en aksie, jaja” en dat vind ik flouw want ze weet best dat ik het druk heb en sinds kort nog ekstra druk, want er is iets machtig moois gebeurd, echt een hoogtePUNT in mijn leven.

Peetoom

Ik ben namelijk peetoom geworden, dat is helemaal top!, ik ben peetoom van Valentino Louis Makkareel, de zoon van Dorus en Jiekie, en ik ben er helemaal trots op, hij is nu nog een kleine kitten maar zogouw hij wat groter is leer ik hem jagen, op lepels natuurlijk, wat anders?, dat is een belangrijk iets als je een wilde tijger bent, het komt altijd van pas denk ik, daarom ben ik blij dat ik het aan mijn petekind kan leren, ik ben veel aan het oefenen, dan kan ik het Valentino goed voordoen, de eerste keer dat Valentino helemaal zelf een lepel vangt zoals ik hem dat heb geleerd, lijkt me echt PUNTgaaf.

Deze week had ik veel zon in mijn huis en vooral in de tuin, ik mag nu in de hele tuin, aan de zijkanten zit heel hoog gaaas zodat ik er niet overheen kan springen, zooo heee ineens is de tuin weer veel groter geworden!, ik heb het nieuwe stuk tuin goed bekeken en overal aan gesnuffeld, ik heb al een roetiene, als de zon schijnt ga ik in het gras liggen, als het regent ga ik onder de bladeren zitten, en als het een beetje van alles is ga ik bij mijn gaaas zitten en kijk ik stiekum in de tuin van de buren, die zijn niet zo vaak buiten dus ik kan rustig alles bekijken, mijn vrouw vindt dat grappig en vraagt of het gras bij de buren groener is, maar de buren hebben helemaal geen gras dus ik snap haar PUNT niet.

Mooie stoel

In de tuin staat een hele mooie stoel, hij is van riet, zo heet dat, ik liep er altijd omheen want ik wist dat het een belangrijke stoel was, deze week ben ik er heel foorzichtig opgeklommen, het is een fijne stoel ook al is hij bijna kapoo, ik ging liggen maar ik wist niet zeker of het mocht dus ik keek naar mijn mensen, mijn vrouw zei Goed zo Keef, en mijn man nam een footoo want het is de stoel van Bolle geweest, het was zijn lievelingsstoel, hij lag er vaak op en kon er zelfs op slapen, nau lig ik er soms op, het is een lijntje met vroeger volgens mijn vrouw, een lijntje tussen Bolle en mij, dat vinden mijn mensen mooi en tegelijk moeilijk, maar ze zeggen dat ik natuurlijk op stoel mag, ook al is het een gefoelig PUNT.

(tekst gaat verder onder video)

In de tuin

We zaten deze week een paar keer met zijn drietjes in de zon in de tuin, ik heb heel veel getetterd, ik heb een paar keer mijn plestik lepel gevangen die in het gras ligt, het was machtig mooi! maar toch kon ik niet helemaal blij zijn met de zon, want ik moest steeds aan Bertje en Bjarne denken, dat zijn mijn vrienden en als mijn vrienden ziek zijn foel ik dat, ik kan niet helemaal blij zijn omdat er lijntjes lopen tussen mijn vrienden en mij, van mijn hart naar hun hart, en al is er nog zo veel zon het foelt toch alsof er een schaduw over me heen valt, ik ben blij en gelukkig en ik foel me heppie in de tuin, maar het zau pas echt perfekt zijn als Bertje en Bjarne ook weer gelukkig en gezond zijn, dan pas kan ik tot in de PUNTjes van mijn tenen genieten.

Lijntjes

Zo zijn er allemaal lijntjes tussen jezelf en anderen, zelfs al zijn die anderen sterren geworden, er blijft altijd een herinnering en een lijntje, ik kan die lijntjes foelen, jij ook hoor!, je foelt ze in je hart, als je iemand lief vindt ben je nooit helemaal alleen, dat komt door dat lijntje, en als je iemand lief vindt kan je achter dat lijntje nooit zomaar een PUNT zetten.

Vóór mijn blog van deze week wil ik eerst schrijven dat ik heel veel aan Bjarne en Bert heb gedacht, ze moesten allebei een ooperaazie bij de dokter, zooo heee ik word al bang als ik er aan denk!, Bert moest aan zijn tanden geoopereerd, en Bjarne aan zijn sgildklier, het was allemaal heel spannend, en daarom moest ik dus aan ze denken, want het zijn mijn vrienden en dan wil je dat ze gelukkig en gezond zijn, dat is logies, dus ik wens Bert en Bjarne heeeeel veel beterschap en dat ze geen ooperaatsie meer hoeven, dat ze nau een PUNT achter de bezoeken aan de dokter kunnen zetten.

Zwiepding

Elke week lees ik de blog van Tjessi, Tjaiia en Tjilla, dat ze speelgoed testen, mijn mensen lezen het ook en soms krijg ik dan iets waarover de T-tjes hebben geschreven, zo heb ik een zwiepding gekregen (blog van 20- 03 – 2021), mijn vrouw zei dat ik dat wel leuk zau vinden, maar folgens mij dacht ze vooral dat ze dan minder vaak met mij met de veer hoefde te spelen, dat als een masjientje met mij zau spelen zij gewoon kon zitten kijken, ze had er spesjaal een veer aan vastgemaakt zodat ik het leuker zau vinden, maar zo dom ben ik toefallig niet!, ik was bang voor het zwiepding, ik ging helemaal aan de andere kant van de kamer zitten, hij maakt geluid en gaat veels te snel, mijn vrouw deed voor wat ik kon doen, ze deed BAM BAM met haar hand, maar ik zag het PUNT niet van dat hele zwiepding.

Veren

Waar ik wel heel graag mee speel zijn balletjes en veren, en mijn tak, dat is een soort stengel met veren en glimmend spul eraan, die doet mijn vrouw of man onder het kleed door of onder kranten of onder de tasjes van Bolle, ik vang hem, ik doe het heel voorzichtig, ik geef zachte neusjes aan de veren en ik raak ze heel zachtjes aan met mijn voorpoot, zonder nagels natuurlijk want dat zau zielig zijn, kijk en dat kan niet bij die masjiene, daar kan ik die veren niet zachtjes aaien, mijn vrouw zegt dat ze het snapt en ik hoef niet meer met het zwiepding te spelen, ze weet heel goed dat als een kat iets niet wil dattie het dan ook niet wil, PUNT uit.

In de tuin

We zijn nau ook aan het oefenen met spelen in de tuin, daar heb ik veel meer ruimte dan in huis, mijn vrouw vertelde me dat de tuin groter is dan ons huis dus ik kan daar veel verder rennen, eerst durfde ik dat niet, buiten rennen, ik ren alleen keihard als ik de hond hoor die naast ons woont, zooo heee dan ben ik meteen weer binnen!, enniewee we zijn nau dus aan het oefenen want mijn vrouw zag dat ik een paar keer zomaar aan het rennen en springen was in de tuin, voor het leuk zeg maar, we hebben al een paar keer met balletjes gespeeld in de tuin, spannend is dat!, maar eigenlijk doe ik in de tuin het liefst liggen in het gras en om me heen kijken, ook als het gras helemaal nat is, dat vind ik totaal geen PUNT.

Presies-presies-presies

Met speelgoed luistert het allemaal nouw, het moet echt presies-presies-presies goed zijn anders wil ik er niet mee spelen, ik ben bijfoorbeeld heel erg bang voor speelgoed met vaaleriaan of ketnip of matatabi, dan verstop ik me meteen, ik wil het niet zien en niet ruiken en niet foelen!, maar balletjes en veren zijn altijd goed, of BIJNA altijd goed, want het belangrijkste is dat ik met mijn mensen kan spelen, spelen doe je samen anders is het niet echt spelen vind ik, dus het leukste speelgoed dat er is zijn eigenlijk mijn mensen, dat is mijn standPUNT.

In mijn huis ben ik haast nooit meer bang, ik weet dat het mijn huis is, van mij en mijn mensen, elke dag ren ik keihard door het huis, ik krab overal waar ik wil, Zeg dat wel! roept mijn vrouw maar ze moet er gelukkig om lachen, ik heb overal gekeken en ben overal onder en achter gekropen, ik tetter de hele dag door om eten, ik klim bij mijn mensen in bed, ik durf alles wat ik wil, alleen als mijn mensen snel naar me toe lopen of als ze hun jas aanhebben schrik ik eventjes, maar ik kruip nooit meer onder het bed omdat ik bang ben, daar heb ik een PUNT achter gezet.

Meneer Jaap

Vorige week kwam de buurman op bezoek, de buurman heet meneer Jaap maar ik mag Jaap zeggen, hij is heel aardig en rustig, hij vindt het grappig dat ik zoveel tetter, dat kan hij ook horen als hij aan de telefoon is, hij vraagt altijd Wat vindt Kever ervan? en dan vertel ik dat natuurlijk, toen Jaap binnen kwam lag ik op mijn schaapje op het buro, Jaap ging op de bank zitten, dat was zodat ik niet zau schrikken, er was niks aan de hand maar zomaar ineens was ik helemaal bang, ik ging rennnen naar de slaapkamer, en naar de gang, toen wilde ik naar buiten, o nee toch niet, ik rende door het hele huis en ik sprong in paniek zomaar over de tafel heen, mijn mensen zeiden Keefie, Keefie rustig maar!, mijn haren waren omhoog gezet en mijn staart was dik, ik bleef rennen en ik was tootaal in paniek, tot in de PUNTjes van mijn haren.

Kopjes

Mijn man heeft me in de slaapkamer zachtjes geaaid, en toen ben ik onder het bed gekropen en daar gebleven, toch ben ik wel drie keer komen kijken in de woonkamer, en dan ging ik weer zo hard rennen en sprong ik over de tafel, ik was zo bang dat ik gevangen ging worden ook al deed niemand dat, ik was helemaal mezelf kwijt, na een tijd ben ik bij mijn vrouw komen liggen, Jaap hield zijn arm naar achteren en ik kwam aanlopen en ging hem kopjes geven, hij heeft me zachtjes geaaid, ik durfde ook wat te eten, al die tijd zei ik niks, mijn toeter was kapoo, pas na een hele tijd ging ik weer tetteren, gelukkig, je bent er weer Keef, zei iedereen en dat was ook zo, terwijl mijn mensen en Jaap zaten te praten heb ik een paar keer ook mijn PUNT gemaakt.

Thuis

Gek is dat, ik denk bijna nooit meer aan vroeger, maar soms gaat het vanzelf lijkt wel, mijn mensen denken dat het met mijn leven op straat te maken heeft, van toen ik gevangen ben met een vangkooi en ook nog naar de dokter moest, en daarna kwam ik in een kooi in het asiel, dat was allemaal nieuw en grieselig, ik snapte er niks van, dat wil ik nooit meer, ik wil nooit meer gevangen worden!, mijn mensen zeggen dat dat ook nooit meer gaat gebeuren, dat ik thuis ben, en dat weet ik ook wel maar soms vergeet ik dat eventjes, we hebben die avond samen heel goed geknuffeld, ik heb met de balletjes gerend, ik heb bij mijn mensen in bed geslapen, ik heb ekstraveel getetterd en toen kon ik weer een PUNT achter mijn angst zetten.