Iedere kat weet hoe het is als je naar de dokter moet, ik ook, en voor mij hoeft het niet, ik blijf veel liever thuis, forige week had ik wel gezien dat mijn mensen een soort tas neerzetten bij de boekenkast, er zat een dekentje in, ik ging snuffelen want ik had die tas nog nooit gezien, mijn vrouw tilde me op en zette me in de tas, ze zei Kijk maar Keef, je past er in, ik sprong er meteen weer uit natuurlijk, ik wil helemaal niet in een tas, wat zau ik in een tas moeten doen?, daarna bleef de tas gewoon staan en heb ik er niet meer naar gekeken, ik had laten zien dat ik niet in die tas wilde en ik dacht dat mijn mensen dat PUNT wel hadden begrepen.
De tas
Een paar dagen later liep ik lekker in de tuin, ik keek naar het gras en naar de planten, mijn vrouw kwam naar buiten en riep me, ik ging meteen naar haar toe en tetterde Hallo, ze aaide me en gaf me een paar brokjes, maar voordat ik die brokjes op had tilde ze me ineens op en liep met me naar binnen, ik zag dat we naar die tas toe liepen, het was een soort reismand, maar dan anders dan mijn forige, ik was gefopt!, ik trappelde maar mijn vrouw had me stevig vast, ze probeerde me in de tas te zetten, mijn man hield de tas vast, ik heb nog drie keer mijn hoofd weer uit die tas kunnen steken, maar daarna zat ik er toch in, de rits was helemaal dicht gedaan, ik had nog net het PUNTje van mijn staart naar me toe kunnen trekken.
Faute boel
Ik wist meteen dat het faute boel was, dus ik zette mijn toeter aan, eerst zachtjes en later keihard, ik hoopte dat iemand me zau komen redden, maar dat gebeurde niet en even later zat ik in een kamer op taafel en keek de dokter naar mijn oogen, mijn tanden, mijn ooren en nog veel meer, alles was helemaal in orde, toen moest ik op dat ding gaan zitten dat laat zien hoeveel kieloos je bent, en raad eens?, ik was zomaar twee onsen afgevallen!, ik kreeg nog een prik en een pil en ik mocht weer naar huis, mijn toeter deed ik niet meer aan want ik WIST dat we naar huis gingen, ik was opgelugt tot in de PUNTjes van mijn tenen.
Thuis kreeg ik heel veel knuffels en kusjes, ik heb even in de tuin gekeken en ben toen in mijn kerstmandje onder het bed gekropen, daar heb ik de hele middag en de hele afond geslapen, zo moe was ik van mijn afontuur, in de afond maakte mijn vrouw me wakker, ze zei “Anders ga je zeker de hele nacht spoken”, nau ja!!, dat zau ik nooit doen!!, we hebben even met de veer gespeeld maar ik wilde toch weer slapen, om drie uur in de nacht was ik wakker, fol eenersjie, en heb ik spieraal gespeeld, getetterd en over mijn mensen heen gelopen, net zo lang tot ze wakker werden, mijn vrouw zuchtte “Wat zei ik nau over dat spoken?!”, okee daar had ze misschien een PUNT.
Thuis
De folgende dag hebben mijn vrouw en ik in de tuin gespeeld, het was een beetje kaud maar er was zon, ze gooide propjes papier en ik rende en sprong, soms maakte ik zelfs draaien in de lucht, dat kan ik heel goed!, we waren frolijk, mijn man ook, dat was omdat ik een beetje afgevallen ben en omdat alles goed was bij de dokter en ik gesond ben, dat weet je nooit zeker, daarom zijn mijn mensen altijd zenuwachtig voor zo een tsjek up, maar nau waren we weer thuis, met zijn drietjes, zoals het hoort, voor nu is alles goed, daar genieten we heel veel van, we hopen dat daar nooit een PUNT achter wordt gezet.