Categorie archieven: Dorus

Katrien over: ik werd gedwongen naar de dokter te gaan

naar de dokter

Vandaag ga ik het hebben over mijn doktersbezoek van afgeloop vrijedag. Ik werd weer eens gedwongen om naar floor toe te gaan.

Het erge was dat ze eerst zeiden dat ik niet hoefde te gaan. Maar vrouwmens las op haar stomme feesboek dat oude katten 2 keer per jaar naar de dokter moeten. Dit is beter, stel… je oude kattenjochie of kattenmeisje heeft iets wat je niet kan zien. Ben je er toch mooi op tijd bij.

Klaagliedjes

Maar ikjes dwaal weer af. Nou had ik echt geen zin om naar de dierenarts te gaan, en dat liet ik ze ook echt wel weten hoor. Ooooh ik begon meteen met mijn klaagliedjes te laten horen toen ik in mijn reiskooi zat. Eigenlijk was deze kooi van Grietje en/of Poekie. Het personeel zag deze kooi staan in een diertjeswinkel in Amsterdam Noord ongeveer 30 jaar geleden. Hij kostte toen heel veel centjes. Bijna tegen de hondertjes gulden omdat hij van roesievrei ijsertjes is gemaakt. Ik reis dus in een erfstuk.
Ontsnappen uit deze gevangenis is onmogelijk.
Ooooh ik dwaal alweer af. Gekke ikkie hihihi.

Taksie

Normaal zouden we met de bus en de trem naar de dierenkliniek op de Overtoom gaan, maar het plein word hier geschopt en ze konden geen busjehalte vinden. Dus belde ze een taksie rond half 12.
Na 5 minuuten waren we bij floor.
Oooooh ik zag haar uit haar hok komen. En zij keek me aan. Ooooh ik begon te trillen, zo bang werd ik.
Gelukkig had ze eerst een ander slachtoffer, dus kon floor zich daar op uitleven. Arme kat…
Na 10 minuten werden wij naar binnen geroept. Oooooh help me!!

Gekneept

Floor deed mijn kooi open. Als zij dacht dat ik er vrijtjewillig uit zou komen had ze het echt fout hoor. Trok vrouw de la uit de kooi waar ikjes in zat!!
Oooooh wat een gemeen mens.
Alsof ik de allereerste kat was die ze zag kwam ze met haar handen gretig op mij af. Ooooh ze had me beet. En ja hoor… ze zat me te porren. Vrouw hield mij tegen, maar toch wist ik te ontsnappen. Ooooh ik sprong van de taful af!! Ik wou tussen de raadiejaator, maar daar ben ik te dik voor. Nou… ze grepen mij bij mij lurfjes en ik zat in no-teim weer op de taful.
Opeens werd ik weer overal gekneept. En mijn stomme hartje is nog net zo stom als een half jaar geleden. Maar omdat ik veel speel de laatste tijd ben ik 2 onsjes afgevalt. Ik speel dag en nacht met mijn innig geliefde egel en, sinds kort, mijn muis. Ooooh ze zijn zo koel en hebben mieterse wiew.

Toen ging ze ook in mijn blaas knijpen. Ze zei dat ik plassen moest, want mijn blaas zat vol.
Gek hè? Ik wou naar de bak toe maar werd bruut opgepakt.
Mijn onderzoek was klaar, en opeens zei ze tot over een half jaar. WAT? oooooh neeeee.
We gingen in een taksie weer terug naar huis.

Naar de bak

Ikjes was half 1 weer thuis. Ooooh toen ben ik tekeer gegaan tegen het personeel. Daarna was ik gelijk naar de bak gelopen om heerlijk te plassen.

Dit was het voor deze week.

Veel liefs en kusjes

Katrien (boos prinsesje van beroep)

naar de dokter

Katrien over: spugen en poetsen

wassen en poetsen

Halloo, daar is ze weer. Vandaag ga ik het over spugen en poetsen hebben.  Overgeven, kotsen, over je nek gaan en het aloude waswerk. Dat dus.

Nu ikjes weer aan het verharen ben moet ik me natuurlijk netjes houden. Ik was me dagelijks meerdere keren.  Dat is iedere dag een behoorlijke klus hoor. Daar kan je, als je het goed wilt hebben, uren aan tijd kosten.  Vooral als je je haartjes precies goed wil hebben leggen. En als prinsessemeisje zijnde wil je dat ook.

Waspootje

Als eerste ga je je waspootje lekker nat likken. Dan ga je daarmee over je oortjes. Afhankelijk hoe de haartjes liggen doe je dat een paar keer achterelkaar likliklik, pootje omhoog en wrijf.
En die stappen herhaal je dan een paar keer. Dan doe ik de zijkant. Daarbij gebruik ik geen pootje. Althans… niet om mee te poetsen. Nee.. ik moet wel op mijn voorste pootje leunen om bij mijn koninklijke bips te komen.
Dat is me een werk. Niet dat ik een grote bips heb, maar ik neem mijn hele zijkant gelijk mee.

Killerloek

En dan komt het ergste van het ergste. ZIJ krijgt het dan in haar kop om mij opeens te aaien!!! Oooooh wijjjjjj? Al mijn keurig gepoetste haartjes liggen doorelkaar. Dan kijk ik haar aan met mijn killerloek, ik mopper me suf en begin weer opnieuw. En dan krijg je een ooooh sorrie hoor te horen. Nou.. daar heb ik wat aan.
Echt… dit is net zo erg als de preifussieschending.

Haartjes

Maar goed… door het poetsen krijg ik ook haartjes binnen. Nee personeelsleden, het smaakt niet lekker. Jullie vinden het ook vies, en dat laten jullie echt zo merken. Soms schaam ik me echt oofer jullie rejaksies.
Dan hoor ik opeens GGGGGGGHHH.
– Huh? Doe eens normaal zeg!!

En dan hoor ik gatverdarrie, er zat een haar van de kat in mijn keel! DE KAT??
Ikjes maar DE KAT?
Dan ben ikjes zo boos omdat ik maar de kat ben.

Mensenmand

Maar door al mijn gepoets stapellen de haartjes zich op in mijn maagje.
Dan ga ik om me heen kijken. Nee… daar niet. Dan spettert het, je wil toch niet dat het op jouw schone vacht komt?
Catoo had een vaste spuugplek. Kostte haar veel nadenkwerk, hoor. Maar ze had wel iedere keer bingo. Ze deed het voor de mensenmand. Als vrouw opstond dan stapte ze er gelijk middenin. Wij lachen. Vrouw niet zo.

Tapijt

wassen en poetsenIk doe het het liefst op het nep-perstapijt in de woonkamer. Gegarandeerd dat ze er in trapt.  Hoe ze dan naar de natte kamer loopt. En dan heb ik het nog niet eens over de geluiden die ze maakt. Echt van die oergeluiden.
Man mag het meestal opruimen.
Soms spuug ik ook mijn aafondeten er weer uit. Komt omdat ik alles naar binnen schrok. Soms is het eten te lekker gewoon. Vandaar dat ik het eten in gedeeltes krijg. Elk half uur een paar happen.

Nou… dit was het voor deze week.
Veel liefs en kusjes

Katrien (haarbaleksper van beroep)

Katrien over: mijn fakanzie in Limburg

katrien

Ja hoor… daar is ze weer. Vandaag ga ik het hebben over mijn fakanzie in Limburg.

Inpakken

Heel lang geleden ging het personeel een keer er een paar dagen tussenuit. En ze namen ons mee. Ze hadden een huisje gehuurd voor een paar dagen, en ze zeiden dat wij meegingen.
Ze wilden niet dat wij (Catoo en ikjes) naar pensjon gingen.
Ze gingen een auwtoo huren voor een paar dagen, want die hadden ze niet.
Dagen van tevoren waren ze al aan het inpakken. Ze zeiden ook steeds dat wij het zo leuk zouden gaan vinden. Oooh? Echt?

Reiskooitjes

Nou… toen kwam vertrekdag. Man had de auwtoo opgehaald en wij werden in onze reiskooitjes gestopt. Ieder apart. Oooh zo raar, want als we naar de dokter gingen dan zaten we altijd samen in de grote reiskooi. Dat was gezelliger dan.
We werden op de achterbank gezet, samen met alle spullen. Via de snelletjesweg kwamen we, na een paar uur, aan in Limburg.
Wij werden als laatste uit de auwtoo gehaald.

Bambi

Alle deuren, op één na, waren open voor ons. We mochten rustig wennen. Er was een muur waar we gewoon doorheen konden kijken. Wat we daar zagen!!! Zo koel!!
Binnen 5 minuten waren we helemaal gewend. We kregen lekker eten en we gingen even uitbuiken. Toen we wakker werden zagen we supergrote dieren door die doorzichtige muur!! Ze stonden hoog op pootjes en hadden stokjes die uit hun kop staken. Ze zagen er bruin uit met wat vlekjes op de rug. Ooooh we herkenden ze, want die hadden we in Bambi gezien!! Sjeeee wat waren die groot!!

Dieren

Toen zagen we andere dieren. Ook die waren best groot hoor. Maar ja… wij zijn minikatjes en dan is alles groot. Sommige hadden blauw in hun verenvacht. Met een lichtere kleur. Anderen waren helemaal bruin. En kwakken dat ze deden!! Niet normaal gewoon. Ze durfde gewoon langs de doorzichtige muur te lopen. Zus en ik stonden ervoor en keken er naar. En we hoorde ze ook. Kwak kwak kwak zeiden ze tegen ons. Wij zaten van huh? Wat? Que? Praat gewoon Amsterdams tegen ons joh!!
Nou… dat deden ze dus niet.

Krulstaart

Toen het aafond werd kwam er opeens een heel raar dier. Die waren rood en ze hadden een krulstaart aan hun achterwerk. En ze hupsten. Dat was zo raar. Wij deden mee met dat hupsen voor de open muur. We hupste over elkaar heen. Het personeel zat te lachen. En die hupsers gingen gewoon vlak voor ons zitten. Ooooh nou… dat ging me te ver hoor.
Ik ging weg daar, liep tot halverwegen de kamer, en toen maakte ikjes een beslissing.
Ik moest en zou er één grijpen. Ik nam een aanloop. Ik was nog sneller dan de snelste sprinter ter wereld. Ren ren ren BOEMKNALLLL!!!
Huh? Was ik gewoon met mijn kopje tegen de doorzichtige muur aangeknald!!
Ik schudde met mijn kopje. Sjohey… echt een knal was dat.
Het personeel pakte me vast en keek me na. Daarna stonden ze gewoon te lachen!!
Dat was dus geen herhaling waard, ook omdat dat hupsertje weg was.

Hupsers

De dagen er na waren, op het insiedentje na, hetzelfde. Wij voor de muur, de dieren aan de andere kant. Ook die hupsertjes.
We genoten er gewoon van. Ooooh konden we maar blijven. Maar helaas, na een paar dagen gingen we weer naar Amsterdam.
Thuisgekomen gingen we in de fensterbank naar buiten kijken. We zagen een duif. Een paar dagen deed ons dat niets. Ze liepen en we keken er verveeld naar. We wilden die hupsers terug. Die waren zo koel.

We zijn er nooit meer teruggeweest. Zo zonde.

Dit was het dus weer voor deze week.
Veel liefs en een kusje

Katrien (ekspediesieprinses van beroep)

katrien

Katrien over: dingen die ik stom of leuk vind

katrien

Daar is ikjes weer. Vandaag ga ik het hebben over dingen die ik stom of leuk vind.

Speelgoedmuisjes

Toen we hier kwam wonen kregen we zo’n ‘bontjemuis’.
Oke, wij er mee spelen en het steeds onder moeilijk bereikbare plekjes smijten. Moest je het personeel zien hengelen er naar als het weer eens onder de bank lag. Nou hadden we meerdere muizen. Met en zonder bontje.
Die zonder bont waren waardeloos. Keken we niet naar om. Nee!! Stom!! De bontmuizen waren leuk. Voor even dan. Sjonge… wat waren we blij dat we ze te goed verstopt hadden. Of dat ze opgeslurpt werden door het stofmonsterzuigding.
Wij waren ondertussen aan het echte werk verslaafd geraakt… de lekkere vette sappige muizen.

Hengelgeval

Waren die muisjes stom… dit was het nog even iets erger.
Catoo vond dat wel leuk. Zij zorgde ervoor dat ze altijd eerste werd die het hengeltje kon pakken. Ik keek er alleen naar. Het stomste was het hengelspel met rammelbal. Ik was er zelfs bang voor. Nouuuu weg daarmee hoor.

De ketsmiejauw

Wat kan ik daar over zeggen…
Wat een ongelooflijk dom iets was dat. Was ja, want het was snel weer weg.
Wat was het? Nou… het was een rond masjientje met een doek eroverheen. Daaronder zat een veertje die heen en weer ging.
Ikjes weet nog goed hoeveel moeite het personeel had gehad om dat stomme ding te kopen voor mij. Ze hadden half Amsterdam doorkruist op de brommert. Nergens te vinden. Tot er eindelijk een winkel was die er nog 1 had. Zij weer reesen op de brommert.
Thuisgekoomt zette ze dat stomme ding in elkaar.
– Kijk eens Katrien?
– O wauw, wat leuk (maar niet heus)
– Katrien, je kan toch wel even twee tellen kijken?
– Dat deed ik ook hoor. Ik zei toch o wauw!!
– Je mag er wel mee spelen hoor!!
– Oh, ik ben blij dat dat mag.
Ik gaf er een tik tegen en besloot dat het niets was.
Zeven dagen lang heb ik het keurig genegeerd. Toen zeiden ze dat ze het wel naar het asiel zouden brengen. Daar hadden ze katten die het wel leuk vonden.

Mijn touwtje met kralen

KatrienKOEL speelgoed. Soms sluipt het touwtje weg. En dan gaat mijn kopje plat op de grond. Dan schud ik met mijn bipsje en ga aanvallen.
Of ze houden het boven mijn kopje als ik op mijn wolletje lig.
Dan ga ik zo draaien dat ik beide voorpootjes vrij heb en het touwtje kan pakken. En dan bijt ik er soms ook op.

Mijn egeltje

Heffie sjips hoor!!!
Omdat er mieterse wiew in zit speel ik er graag mee. Als ik egeltje vast heb bijt ik er in. Ik lik de egel helemaal kleddertje nat. En mijn oogjes staan helemaal oer dan. Vrouw zegt dat ik dan knettertje stoont ben. Zal wel… ik vinnut gwoon lekker.
Tegenwoordig weet ik waar ze mijn wieuwertje neerleggen. Op de saalontaful. Dan ga ik tegen de taaful aan staan en pak het zelf.

Mijn vlinderfladder

Koel koel koel
Zo leuk als dat vlindertje weg probeert te komen. Haha…ik krijg het toch wel te pakken. En dan fladdert ie gewoon door in je pootjes hoor.

Nou….dit was het weer voor deze week.
Veel liefs en kusjes
Katrien (speeltjestestster van beroep)

Katrien over: mijn lieve wolkenzus Catoo

Catoo
Mijn lieve wolkenzus Catoo

Vandaag gaat het niet over mij. Nou ja… niet zoveel dan. Ik ga het ook over Catoo hebben. Mijn innig geliefde wolkenzus.

Eerste klasse

Catoo was, zoals vrouw steeds zegt, een knuffelkatje eerste klasse. Eigenlijk zei ze dat ook anders. Maar dat zeggen we hier niet.
Het begon met toen we hier kwamen wonen. Na een paar weken durfde ikjes op schoot van vrouw van vrouw te gaan liggen. Maar dan moest er wel iets liggen zodat ik niet de kale poten van vrouw hoefde te voelen. Want dat was eng. Ze trok haar tiesjurt tot over haar knieen.

Durven

Catoo durfde naast vrouw te gaan liggen. Eerst deed ik dat ook, maar ik lag meer bij manpersoneel. Ik was zijn mannenmeisje. Maar afwisseling van spijs doet eten, dus ik ging ‘vreemd’ met vrouw. Ik ging dus op haar schoot liggen. En dan moest dat wel op mijn manier. Meestal ging ik op schoot liggen als vrouw haar pjamaatiesjurt aan had. Dan ging ze kleermakerszit doen. En toen durfde ik.

Catoo lag naast haar op een gedragen tiesjurt. Als ikjes op haar schoot lag dan trok vrouw de pjamaa strak aan. Dat was lollig. Dus ik zette mijn nagels er in, en dan wel van alle vier mijn pootjes. En dan trekken. KRRRRRRRT oepsie… een scheur. Nou… niet mijn schuld hoor.

Floep

Één keer liet ik iets floepen. Ooooh wat ging vrouw tekeer. Ze zei hele stoute woorden en zei dat ik verschrikkelijk stonk. Zo erg was mijn zachte windje niet hoor.

Zacht aaien

Een tijdje later ontdekte Catoo dat schootliggen ook voor haar fijn was. Voorzichtig stapte ze ook op vrouw haar schoot. Vrouw begon haar zachtjes te aaien. Eerst schrok Catoo. Maar ze besloot om dapper te zijn en zette door. Vrouw durfde zich niet meer te bewegen, omdat ze wist hoe bang Catoo was. In het begin lag zus maar heel kort op schoot. Tot ze een keer in slaap viel door het zachte aaien van vrouw. Vrouw werd door man bediend want ze wou niet bewegen. Man werd dus het slaafje van vrouw. Hij vond dat niet erg hoor, want Catoo kon zo lekker slapen. Zo bang was ze dat Catoo weer weg zou vluchten. Na een tijdje kon ze het wel hoor, want Catoo begon te snappen dat vrouw niet gevaarlijk was.

Vanaf die tijd sliep zus iedere avond bij vrouw.

Verhuizen

En Catoo deed nog veel meer. Ze vond het aaien zo fijn dat ze begon te kwijlen. Vooral als ze bij haar keeltje naar haar bekkie en dan naar haar oor werd geknuffeld. Ooooh dan kwam er een klodder zo uit haar mondje rollen. Hele pegels.
Vrouw veegde het maar weg. Ik verhuisde vrijwillig van haar schoot naar de tiesjirt of naar man.
Toen Catoo helemaal gewend was begon ze vrouw haar hand schoon te likken. Oooooh een werk dat ze daar aan had iedere dag.

Eenheid

Tegenwoordig lig ik naast vrouw. Op mijn eerlijk ingepikte zachte wolletjedeken. Zij zit naast mij,maar dan met een lege schoot. Ze zegt dat ze het niet erg vind, maar soms zie ik haar verdriet in haar ogen. Vooral omdat de sterfdatum van Catoo er aan komt.
Maar we zijn er sterker uitgekomen. We zijn een eenheid geworden met z’n drieen waarin ruimte genoeg is voor verdriet, maar ook vooral voor liefde en respect voor elkaar. Want liefde vloeit hier in overvloed. Alleen raar dat ze mijn liefde voor rosjebief en magnogwat vis niet nog meer geven dan ik al krijg.

Dit was het voor deze week.

Veel liefde en kusjes

Katrien (wolletjedekendieffege van beroep)