Categorie archieven: Dorus

kater Dorus over: kadootjes krijgen

Hajooo, hier ben ik weer, uwes stuiterende poinkiepoinkiekater. Vandaag ga ik het over kadootjes krijge hebben.

Ik heb al heeeel feel kadootjes gehad hoor. Ook van mijn mamsie. Van MammaLoes kjeeg ik muisen en twee vissies. Mijn muisies ben ik een beetjeboel heel erg kweit. Maar mijn vissies hep ik nog steeds. En ik speel er heel gjaag mee.
Ook ben ik mijn poinkiestuiterballe kwijt.

Frolijke kater

Nou weten jullie… ikke ben een frolijke kater. Ondanks alle ellende die gebeurde toen ikke 10 weekjes pas was. Ik sjeg het eerlijk, ikke ben toen hooguit maar één minuut drietig geweest. Mijn mensen zaten daar eggie verbaasd over te kijken. Lijf goos on is mijn lefensmotto.
Ikke werd wel enorm furwent daarna door mijn mensen. Ik kjeeg superfeel kadootjes.

Weeseerolletje

kadootjes Wete jullie wat de meest coole was? Een weeseerolletje. En het liefst die met de weeseepapier er nog aan. Want dat kan je versnipperen.
Mijn frauw knipt de randjes in van het rolletje, buigie die flappies naar buite en laat het dan oppe gront rollen. Dat isse sjo kei-jeuk hihihi.
Nou… ikke er achteraan renne.
Ikke fin weeseerolle sjo jeuk dat ik ze selluf uit de weeseekamer afhaal asse se er ligge.

Meubel

Nou saten ze te pjate hier toen ze dagge dat ik sliep. En ikke hoorde ze pjate over een meubel. Helemaal voor mij alleen. Die komme dan foor het raam te staan. Dat lijk me wel vetgaaf!! Ikke kjijg het foor sinnerklaas. Ik weet niet wie of wat het is, maar solang ikke wat kjijg ben ik fen er fan.

Huisje

Ikke hep trouwens nog iets gekreeg van mijn mensen. Een huisje!! Mijn liefste Jiekietta (koes) hep er selfs twee gekreeg. Kwullenniggie Kyana was jaarug geweest. Vetgaaf he?
Nou kunnen we bij elkaar loosjeren asse we ferkeer hep.
Folgende week zal ik jullie vertel hoe het huisje is, want se gaan hette sondag pas inelkaar zette.

Dit was het foor dese week.
Ik sluit af met een dikke koes
Foor MammaLoes
Toedeledokie

kater Dorus over: als je alleen op het balkon mag

balkon Hajooo daar ben ik weer. *poink poink poink* Vandaag ga ik het oofer mijn balkon heppe. Misschien weete jullie het nog niet, maar ikke mag helemaal ajeen oppe balkon. Zonder dat mijn mense erbij blijf. Vetgaaf he?

Durrefte niet

In het begin durrefte ik niet oppe balkon. Ik bleef voor de ope deur staan met knikkende knietjes. Ikke hoorde rare geluidjes. Kinderen die huilde of lachte. En ikke hoorte mijn buurhont opmijeens dichterbij. Frauw sei dat hij echt niet bij mij kon koom en dat ik niet bang hoefde te sijn.
En toch was ik het best wel.

Pootjes buite

Mijn mensen moedigte mij aan. Kom maar Doorie seide ze. En toen gebeurte het… ik zette een pootje buite de deur. Ooh dat was so eng. Ik hoorde goet sjo Doorie. Nou je andere pootjes nog.
Opeens stont alle vier mijn pootjes buite. Ikke was bang. Ikke durfde echt niet ferder te loop en ging in mijn achteruitje weer naar binne.
Ikke wert oppetilt en ze zeiden dat ik een dappere katermanneke was.
Toen ging gelukkie weer de deur digt. Ik was zo moe van mijn bang zijn dat ikke naar het mensebet liep en daar in sjaap fiel.
Ikke sjiep heel lang.

Weer pjobeere

De folg dag mog ik het weer pjobeere. Ikke durfte al met vier pootjes buite te staan. En opeens liep ik!! En niet één stapje… nee, meerdere. Wat was ik tjots oppe meselluf. Ikke liep er eggie. Ikke sat te snuffele. Ooh ikke rook van alles. Allemaal vreemde luchies.
Ik hoorde wel steeds moet je daar nauw loope? Ik benne net een magneet met vieze dingetjes aantrekken. Mijn hele pakje zat onder de viese stofjes of blaadjes.
Mijn mense moeste lache en zeiden dat ik een viespeukie was.

Na een paar daag mog ik wat langer buite blijf. Maar wel steeds mette mijn mense er bij. Dus asse se geen zin hadde om op balkon te gaan, moes ik binne blijf. Ook asse ik voor de deur aan het huilen was.

Mog ajjeen

En toen beurde het!!
Man was mijn eten aan het verdiene en frauw was in de kookkamer bezig. Mette deur digt. Ikke zit/lig altijd in de kookkamer bij se. Dat fin ik gezellug.
Frauw moest steets oppe balkon zijn om dinge weg te gooi. En ze liet de deur ope staan. Ze sei ga maar dorusman. Ikke furtrauw jouw.
Ikke mog ajjeen!!!
Oooh!! Ikke was alleen op balkon. MIJN balkon. Ikke liep ooveral heen of achter. Frauw keek elke paar minuute waar ik was. Of ik liep selluf naar binne en tikte frauw aan. En dan zei se ooh wat goet fan jou dorusje.
Nu sijn we zo ver dat ze mij fertrauwe en ik mag, alse ik ge-eet gep of als mijn mense thuis zijn, gewoon naar buite. Zonder toesigt.
Alse mense weg sijn mag ik niet op balkon. Dan sluite se die af.

Nou… dit was het foor deze week.
Ik sluit af met een dikke koes
Foor MammaLoes
Toedeledokie

kater Dorus: over opfoede en al die dingen

Dorus Hajooo. Daar benne ik weer. Dorusje. Waar ga ik het vandaag oof hebbe? Nou… dat sien we wel. Ikke pjaat gewoon wat en ik sjie wel watte er kom.

Wissel

Ikke ben nogal tauwt weest de eerste tijd dat ik hier was. Ikke pakte vrouw steeds mette mijn nagultjes. Haar poote zaat onder de krabbeltjes. En ikke beet ook. Maar dat laase doe ikke niet meer. Ikke ben klaar mette wissel.
Jippie!!
Geen pijn in mijn bekkie meer. En geen gesjlis meer. Vetgaaf he?

Teefee

Maar watte ik wel bleef doen was krabbelen oppe been van frauw. Ik speelde te ruuw. En ik blijf verslaaft aan de teefee. Ikke ga er gewoon foor zit.
Ikke hep al ooit gesegt waarom ik dat deed. Ikke kijk graag beejwotsj en dan mette namen pemmela andersom.
Haar blonde haartjes en haar badpak vint ikke mooi.
Haarselluf niet hoor. Soms fantaseer ik over hoe kwullent haar mij staat. Missjien datte ik mijn haartjes ooit ga verfe. Bietsjblont. Maar dat moete ik eerst vragen aan MammaLoes (dikke koes) en Jiekietta (koes).

Kjabbelde

Mijn mensen werde het zat datte ik se steeds beet of kjabbelde. Nou ja… mijn frauw dan. Haar poote zitten eggiewaar onder mijn kunstwerkjes. Se wert het zat en belde tante Cynthia. Zij werrukt as assiedinges bij mijn diertjesdokker. Al heeel lang. Ikke zat naast frauw op de bank lief te zijn. Ikke hoorde steeds oooh oke. Oooh en datte werrukt? Ahaaa en oke… ikke ga dat doen.
Nou gaat ik in het kort furtel wat ze zei. Let wel… ik benne het hiet apsoluut niet mee eens. Maar ja… ikke ben maar een klein beebiekatertje van 19 weken.

Korrisjeere

Jullie weet dat ik een boererijkat ben geweest. Nou… die sgijne wat koppiger te zijn. Eerste gedeelte klop, tweetst gedeelte niet. Ikke ben nie koppig.
Ikke ben ajjeen, er isse niemand om mij te korriesjere. Isse niet mijn keuse geweest.
Watte was nou de tip… nou, mijn mense moeten zich als kat gaan gedraag en mij korrisjeere als ik tauwt doe. Ze moete mij bij mijn nekfel beetpakken en me dan wegduwe. Let wel… niet oppetil. En dan moete ze keihard nee zegge.
Zij dus wagge tot ikke de mist in sau gaan. Nou… datte was frei snel. Kom op… ikke benne Dorusje. Hihihi.
Pakt ze me ineene beet en trok ze me van de bank af. Lag ik inene oppe floer!! En dan die Nee!!
Nou… ik kan jullie zeg dat ik bijna in mijn broekie had gepoept van sjrik.
Ik was so gesjrikt dat ik een hele week niet meer foor de teefee ging sit. En asse ik het wou doen en ze seide nee ik maar oppe vennestebank spjong.

Kjabbel

Ikke lus sins kort ook eigelijk geen blikfoer meer. Ikke eet er wel wat van, maar ikke kjabbel feel liefer. Die sjijn zooo lekker. 2 keer per dag fulle se mijn knabbelbak nu. Ikke krijg wel een blikkie, maar daar eet ik maar de helluf fan wat ze geef.
Ook lust ik kookte kip en fis. Sjohey… datte is lekker.
MammaLoes (dikke koes) segt dat ik dat fan haar hep. En daar ben ik best tjots op.

Dit was het voor deze keer.
Ikke sluit af met een dikke koes
Foor MammaLoes
Toedeledokie

Loes en Katrien beleven een bijzonder moment (3-3)

Loes en Katrien Nou… het werd aafond en Loes en ikjes werden moe en hongerig. We had ons mandje meegenoom en pakte die uit de auwtoo.

Vis

We gingen een visje of vijftig grillen. Oooh wat smaakte dat lekker zeg. Nou, daarna ging we van de uitbuik doen. Dekentje op ons en slapen maar.
Katrien: Loes? Oooh Loes, als het je blief… stop met snurkie doen zeg.
Loes: van me eigen snurk ik nooit maar mij neus snurk van ze eigen Katrien. Assie groonies ben van jou niese kan jij geluid maake assie slaap. Dan leg ik mij poot wel op mij neus, dan hebbie er geen last meer van.
Oooh gelukkie… ze stopte met snurkie.
We kond weer verder slaap doen. Tot…

Seemeeuw

Loes: Kat-te-rien!! Oooh jij heb tefeel van jou uijen ge eete. Mij neus krijg geen lucht meer…
Katrien: Nou van je ja!! Zo erg stinkie ze niet!!
We ging weer verder slaapie doen.
Toen we wakker werd zag Loes iets ergs. Een seemeeuw zat aan ons oofgebleef vis!! Nou… dat pikte Loes niet!!
Staartje zwiep zwiep zwiep, prrr prrr Loes kreeg een waas voor haar oogjes en nam een snoekduik. Met haar buik rolde ze over de zeemeeuw heen, haar poten zwaaiend van links naar rechts. Haar oogjes groot van opwinding en er vlogen vooral katteharen in het rond.
Loes: soolzussie, ik heb mij eigen beet. Oooh ik zit vast met mij buik tussen de poote van mij meeuw. Hellup Katrien, mij eigen heb beet…
Ikjes moest de seemeeuw bevrijd van Loesje en Loesje van de zeemeeuw. Hem nog evve duidje gemaak dat je nooit aan het eet van Loes mag koom.

Zwiep

Loes had echter de smaak van vis te pakken en ze greep de hengel. Met een heerlijke onhandigheid zwiept ze de draad in het water op jacht naar haar tonijn… Na een dik uur en een aantal slaapsessies verder schrok Katrien wakker want ze zag Loes bijna de zee ingetrokken worden.

Tonein

Loes: oooooh Katterien, mij tonijn! Mij buik voel mij poot heb beet, oooh…..
Katrien: Oooooh ikjes kom toe ze reskjoew!! Ooooh Loes, watte issie groot!!
Loes: Oooh mij efewigt, mij poote bezwijke onder mij gewigt…
Katrien: Ooooh nee… trekke Loes… TREKKE!!
Loes: Van mij eigen doe ik mij best… oooh Bert waar bennie nou?
Katrien: Ooooh bijna!!
Loes: doe jij maar verder Katterien…
Katrien: Oooooh Loes, we hep um!!
Loes: Mij buik kan nie meer, mij begeerte wil eete….
Katrien: Ooooh Loesie, we hep eet gevang. Ikjes benne zo trots op ons. Ooooh wat een mooi. Kom, dan gooi we hem op ze gril.
Loesje was zo trots en blij.
Loes: mij visboer geloof ze oore niet assie mij verhaal hoor van mij eigen tonijn. Nou… een uur later aat we gegrilde toonein. Wat was dat lekker zeg.

Vlinders

Loes en Katrien Ze werden helemaal soezelig van geluk en van hun volle buik. Loes droomde van haar Bert en Katrien van haar Floris. Ineens zaten er vlinders zomaar op hun neusjes.
En overal zaten vlinders, het hele strand zat er vol mee. Ze zagen door de vlinders hun restjes tonijn niet meer.
Ze gingen dicht bij elkaar zitten.
Loes: van me eigen wil ik zegge dat mij hart nu zofeel geluk voel. Assie ooit iets ergs meemaak Katrien dan denk wij aan ons vlindermoment. Dattie weet dat wij altijd saame zijn,
Assie soiets voel dan kan jij dat jou rest van jou leeve meeneeme, waar jij ook ben!
Hartjesdinnetjes for evve en evve!

Van de terugreis hebben de meisjes niet zoveel meer meegekregen, behalve een auto vol tonijn en twee harten vol geluk!

Loes en Katrien

Loes en Katrien zijn op Zandvoort aan Zee (zomerblog 2-3)

zomerblog
Nadat Loes in de flauwerpauwerauwtoo was gepropt trapte Katrien het gaspedaal in en vrrroem daar gingen de meisjes. Katrien zong van Zandvoort aan Zee terwijl Loes haar oogjes dicht hield van de schrik.

Desjbord

Loes: Oooh Katterien mij hart is bang en jij durf alles. Jij rij in jou flauwerpauwerauwtoo offie nooit anders heb gedaan. Mij eigen durf maar amper mij oog open te doen. Mij hart heb moeilijke gefoelens Katterien, mij buik heb mij tonijn nodig.
Katrien: Ooooh ga dan gewoon naast me zitten.
Loes: Van me eigen doe ik mij best maar mij buik zit vast teege jou desjbord. Dan zit jij niet makkelijk Katterien. Oooh maar assie naar buite kijk, mij tand breek bijna uit mij bek zo mooi.

Onderweg hadden de meisjes zoveel bekijks in hun stoere auto. Gelukkig keken ze alleen op de weg en niet naar de katers die naar de meisjes stonden te fluiten. Katrien zong vrolijk verder met haar liedje van Zandvoort. Loes droomde van haar Bert en zat al te smakken bij de gedachte aan haar tonijn.

Parkeertje

Katrien: “We gaan naar Zandvoort al aan de zee. We nemen hengels en eten mee” Ooooh Loes, moet je kijk!! Ikjes zie de see al!!
Loes: Ooooh Katterien, echt waar. Mij hart dacht aan mij Bert en offie ze avondsnek al heb gehad als ze vrouw het niet vergeete is??
Katrien: Oooooh koel. Zullen we hier van je parkeertje doen?
Loes: Ik vind het goed van mij eigen. Helpie mij dan uit jou flauwerpauwerauwtoo Katterien?

Na wat getrek en gestuntel stonden de meisjes naast de auto. Loes dook meteen in haar tas met eten en samen genoten ze alvast van hun sneks met kip en rund. Daarna haalden ze alles uit de auto en gingen ze de hengels opzetten. Ooooh toen kwam het engste. Wie deed het wurmpie aan het haakje. Katrien keek vol angst en Loes was nog banger.

Bij het water

Loes: Ooooooooh Katterien, wat hebbie nou meegenoome? Ik vind het eng. Van mij eigen heb ik niks met wurmpies…
Gelukkig kwam er een vriendelijke man langslopen die het enge wurmpie aan de haak deed.
Katterien: Ooooh wat een gelukkie Loes. Oooh die wurm keek ons zo eng aan.
Loes: Oooh Katterien en nu? Gooi jij jou sliert in jou waater?
De meisjes begonnen onhandig aan hun hengels te friemelen en hup, Katrien had de smaak al te pakken. Loes zat erbij en keek ernaar, ze zag Katrien ineens bijna het water ingetrokken worden.
Loes: Oooh Katterien hebbie beet??
Katrien: helluppie!! Loesie!!

Nou…ik gillen en krijsje doen. Mijn voetjes waren helemaal kleddertjenat. En toen kwam Loes toe ze reskjoe. Zij gooide haar gewicht in de streit en haar prettig gevulde buikje redde mij. Loesje werd mijn ankertje. Ze trok me uit de see. Ze trok de hengel op het sand en we zagen waardoor ikjes zowat verdween in de see. Een zoute haring!!
Nou, die hadden we gelijk op de gril gegooid. Die smaakte echt waar heerlijk.

Akzie

Loes: ik voel mij emozie van mij akzie. Dattie bijna in jou see lag tussen jou haring. Ik vind het spannend van mij afontuur. Mij Bert schrik assie hoor van mij gefaar. Maar wij heb nu wel haring op jou gril Katterien. Mij tand kom tot mij leeve. Mij water loop mij uit mij bek.
Wat eetie nou?? Uitjes, brrrrr….. soveel?? Oooh mij ooge, ik voel mij traane…

De avond viel…

Saame

Saame is alles fijner