Lieve allemaal, vorige week waren we met zijn alle aan het swaaie naar onze friendsterre omdat Elani haar koffer had gepakt. Dees week is de regeboogpoort dicht. En van mij mag dees langer dicht zijn. Mevrouw Cooroona is er ook nog steeds en dat is soms best lastig.

Mijn vrouw kwam afgelopen week langs om te knuffelen met mij toen ze vertelde dat die Mevrouw er nog steeds is. Dat is vervelend. Door dees Mevrouw kan mijn vrouw geen nieuwe vachten voor haarzelf kopen. Nu ben ik best blij dat ik altijd mijn vacht bij me heb maar voor mijn vrouw vind ik dat jammer. Ik heb haar een ekstra kopje gegeven en ook nog een neusje. Want sinds kort doe ik mee met een nieuwe groep. We zijn allemaal mienisters. Eerst werd Bertje gebeld of hij dat wilde zijn. Nou ik wist niet wat dat is en Bertje heeft het me uitgelegd. Dat is wanneer je ergens de baas van bent. Zo foelde ik me helemaal niet. Ik foel me helemaal geen baaskater omdat ik van mezelf heel gefoelig ben. En toen ben ik gaan denken, want dat kan ik goed.

Baas

Bertje zei dat ik best baas kan zijn van mijn tuin omdat ik dat al goed kan. Hier ben ik onzeker. Want wanneer doe je het dan goed en zijn er ook regels? Nou ben ik gaan denken over wat ik doe. Ik zorg dat de tuin netjes is en dat er geen verdwaalde dieren in mijn tuintje zijn. Dan ben je eigenlijk al een beetje baas maar zo foelt het niet. Ik vind mezelf wel dapper omdat ik het elke keer probeer en doe. En ik ben voor iedereen friendelijk ook de dieren die verdwaalt zijn in mijn tuin. Met de tuin netjes houden bedoel ik dat ik netjes mijn poepjes in mijn tuintje begraaf zodat er niemand in kan trappen. Want dat is niet leuk.

Gefoelige Saake

Maar nu kwam er op feesboek iets speesjaals voorbij en toen ben ik heel dapper geweest. Ik zal het uitleggen. Van de blije beesten boel kwam er een foto voorbij op feesboek dat een van hen een mienister is geworden. Dat moest ik meteen zien. Dus ik klikte verder op de foto en toen zag ik ineens kei veel foto’s van andere poese, katers en woefen. Zij zijn allemaal mienister geworden. En iedereen heeft zijn of haar speesjaale mienistertaak. De een is mienister van de koekjes en iemand anders is weer mienister van kontroole over het eete. Maar er zijn ook mienisters van het voorproefe, slaperige saake, pootballen, lekkere hapjes, gezelligheid-en voeding en nog kei veel meer. Muzette is mienister van de blind- en slechtziende en Lucky gaat over snekverdeeling, zodat iedereen eefe veel krijgt. En toen kwam ik er ook bij. Ik heb gefraagt of ik mienister mag zijn van Gefoelige Saake. Dat ben ik nu. Mienister van gefoelige saake.

Nodig

Ik weet nog niet wat het presies is want dees is de eerste keer dat ik een mienister ben geworden. Het is spannend want ik deed heel veel op en neer loope en haaibaaien. Haaibaaien is wanneer ik rondjes om mijn mensen ga lopen en ga zeuren om iets. Dan mauw ik er ook bij.
Mijn manspersoon zag het ook. En hij vroeg aan mij wat er was. Toen vertelde ik dat ik mienister geworden ben en dat ik nu een beetje baas ben over de gefoelige saake. Net zoals met mijn vrouw en mevrouw Cooroona. Dan foel ik dat zij iets nodig heeft en dan geef ik kopjes. Ook luister ik naar wat mijn vrouw allemaal te zeggen heeft. Dat hoort erbij. Bij gefoelige saake vraag je niet om sneks maar dan ben je er voor je mens. Soms duurt het heel eefe maar soms kan het lang duren. Bij mijn vrouw duurde het niet zolang. Maar eerlijk is eerlijk, ik vind het nog steeds moeilijk. Maar dat is denk ik omdat er ineens een luuks woord aan vast zit. En ik ben nog nooit mienister geweest.

Snek

Mijn manspersoon en mijn vrouw zijn super trots op mij dat ik dees heb durven te fraage. En ik zal kei mijn best doen. Van mijn manspersoon kreeg ik een lepeltje slagroom! Dat vind ik ook super lekker. Het is niet zo goed voor je en je moet ervan naar de bak, maar een klein lepeltje is echt een super snek. Ik krijg dees ook niet elke dag want dat is niet goed. Ik wens jullie allemaal een fijn wiekent!

Lieve allemaal, folgens mij is iedereen weer een beetje in roetiene. Dat je de alle daagse dingen oppakt. Zoals opstaan en dan naar je ontbijt gaat of misschien eerst even naar de bak. Maar dat je weer gewoon doet zoals je gewend bent. Nu zijn er ook geen knallen meer. Die vind ik zelf kei eng omdat ze zo hard gaan.

En terwijl ik bezig ben met dees blog, leer ik van Mevrouw Sylvia dat haar Elani een ster is geworden. Elina is de mama van mijn friendin Jafita. Ik vind het heel erg voor hun allemaal dat Elani nu een ster is. Ik heb aan Trudy gevraagd of ze op Elani wil passen. En vanavond doe ik een kaarsje aan voor alle sterren. Voor mij gefoel vind ik dat het zo hoort. Zaterdag Brammie dag is ook kaarsjes dag voor sterren. Dan mag ook iedereen mee swaaien, dat is fijn.

Een reede

Vandaag ga ik het hebben over groot of klein. Ik bedoel dan hoe groot of hoe klein je bent. Dat klinkt raar. Er is een reede waarom ik hierover wil praten. Ik vind mezelf namelijk een prachtige mooie katermans. Een kompakte katermans. Dat wil zeggen dat ik goed ben zoals ik ben. Ik ben niet zo groot als een leeuw maar ook niet zo klein als een kitten. Volgens mijn manspersoon is kompakt dat ik eigenlijk kei dik ben in een vierkant blok vorm. Nou snap jij het nog? Ik niet meer. Mijn manspersoon snapt er niks van.
Mijn vrouw vindt mij mooi zoals ik ben en dat zegt ze ook als ze me ziet. Als kleine beebie kitten ben je net een wormpje zo klein en je heb niet echt kontroole oofer je poote. Die doen maar wat, net zoals een wormpje beweege. Beebies hebben ook een dik buikje. Van me eigen weet ik niet meer hoe ik als beebie was maar ik ben wel gegroeid. Dat kan ik zien aan de krabpaal.

Bovenste plank

Eerst paste ik helemaal op de bovenste plank van de krabpaal. En als ik wilde strekken en rekken dan paste dat best. Nu ben ik al twaalf jaar en mijn lijf is ook groter geworden. Nu pas ik bijna niet meer op de bovenste plank. Als ik daar wil gaan dutten, dan steken mijn billen uit of mijn kop als ik recht lig. Als ik me als een bal maak dan pas ik wel.
Toen mijn vrouw zag dat mijn billen bijna van de plank vielen, heeft ze een mandje gekocht en dees op de middelste plank gelegd. Ze heeft me laten zien dat ik daar ook kan dutten. Dat oranje mandje is mijn faavooriete mandje. Ik heb er nu twee! Eentje die altijd op de krabpaal ligt en eentje bij mijn manspersoon op de geem-kamer. Ik lig het meest op de krabpaal.

Iedereen mooi

Nu groei ik niet meer. Dat is zo al een tijdje. Mijn mandje is nog hetzelfde en ik kan nog steeds hetzelfde erin liggen en dutten. Mila past er ook in. Maar zij een een poesemeisje en ik vind dat ze slank is. Ze heeft een lang lijf. Langer dan de mijne. Ook haar staart is langer dan de mijne. En veel meer sierlijker. Dat is wanneer de staart iets meer mooier beweegt. Mijn staart doet bibberen en die van Mila niet. Mijn staart is klein en die kan ineens kei poef worden. Als ik schrik dan is mijn staart ineens kei dik en fluffig zacht, dat noem ik poef. Want het komt ineens als poef.
Maar als ik dan naar mijn friende kijk, Lucky is best groot net als Bertje. Dorus is een grote slanke siejamees-ammerdam en Loesje heb de allermooiste maatje meer buik. Kever is ook een maatje meer maar dan als katermans en ik vind dat heel mooi. Wanneer je kompakt bent weet ik niet hoor. Ik vind iedereen mooi zoals die is. Poes Minnie is kei slim en de drie T-dames houden van afontuur. Fons en Woezel zijn super in spullen testen en ze zijn knap. Mijn mooie friendin Jafita heb ook maar één oog en ze heeft krullen. Ik vind haar een hele mooie poesedame en ze is heel zacht. Net als haar famielie van mevrouw Sylvia. In mij hart vind ik Katrientje de mooiste zangeres want dat deed ze. En zo vind ik iedereen mooi op zijn katermans manier of op haar poesedame manier. Sommige katers en poese die op dees blog reejageere zijn ook mooi ook al ken ik ze nog niet zo heel goed.

Van me eigen maakt het niet uit of mijn billen nu uitsteken. Ze zijn van mij en ik vind ze mooi. Maar ik ben wel heel blij met mijn mandje. Fijn wiekent allemaal!

Bram

PS ik ben ook op feesboek: klik hier en kijk, zullen we vrienden worden?

Lieve allemaal, nu ben ik weer op Brammie Zaterdag. Ik hoop dat jullie het kersferhaal mooi hebben gevonden want ze hebben kei hun best gedaan en ik vind het een kei mooi kersferhaal. Fandaag is het de eerste dag van het nieuwe jaar en van dees blog. Het oude jaar is nu weg maar in mij hart niet. Dees blog is een beetje een fielosoofiese blog omdat ik graag even terug ga naar het oude jaar.

Dees jaar

In dees jaar is er veel gebeurd. Bij mevrouw Sylvia zijn er twee kerskatjes geboren Holy en Belle. Ik vind ze heel klein en schattig. Maar er waren ook zieken zoals Foppe die niet lekker was. En Bertje kreeg bezoek van de dokter wat kei eng was. Lucky en Molly moesten ook naar de witte jas. Daarna kwam er verdrietig nieuws van mevrouw Carina. Haar Ruby, besloot ineens haar koffertje te pakken. Het buikje van Ruby was niet goed, net zoals bij woef Toby. Het heet ‘de nieren’. Ruby is nu bij haar vriend Lennart, die het jaar ervoor zijn koffertje had gepakt. Wij doen thuis poote draaien voor iedereen die ziek is, of waarbij een huisgenoot een koffertje heeft gepakt of gaat pakken.

Mijn eigen roetiene

Voor mij was afgelopen jaar best veel. In het begin van dees jaar had ik mijn eigen roetiene en mijn eigen tuintje zoals dat altijd gaat. En toen kwam er zomer. Mijn vrouw vertelde me dat ze ging verhuizen en dat we dan niet meer samen wonen. Wel apart maar toch saame. Eerlijk is eerlijk, ik vond dit best moeilijk. Want ik slaap graag bij mijn vrouw. Dat is veilig en warm. Ze plant altijd kusjes op mijn kop als ik tegen haar aan lig te slapen. Meestal snurk ik ook kei hard zegt mijn vrouw. En nu ging dat ineens niet meer. Alle dozen gingen langzaam van de zolder weg, maar ook mijn sneks. Nu kreeg ik dees sneks op andere tijden. En dat was wennen. Daarna ging haar bed weg en toen was de zolder helemaal leeg. Ik kan nu kei veel spele want er is nu kei veel ruimte maar toch mis ik mijn vrouw hier. Mijn manspersoon geeft mij ook sneks en knuffels zodat ik die niet mis. Gelukkig is mijn roetiene weer gewoon. Ook in mijn tuintje. Mijn vrouw is wel geweest om haar peereboom en haar vlinderstruik mee te nemen. Nu heb ik daar meer ruimte voor als ik op de buiten bak wil. Er is ook vers grond uit een zak bijgekomen in mijn buiten bak. Anders waren er twee gaate in de tuin. En nu is dat niet zo.

Erfaring

Afgelopen jaar had ik ook een speesjaale blog. Het was de allereerste vijftig blog van alle blogs. Ik heb al vijftig blogs gemaakt en dat deed ik online vieren op de blog zelf. Nu ben ik een beetje verder en heb ik al een beetje meer erfaring in bloggen. Dees blog is al zes en tachtig. Dat is best veel. Zelf ben ik twaalf jaar en mijn blogs zijn veel meer. In dees nieuw jaar wordt ik ouder maar mijn blog ook en dan heb ik misschien wel honderd blogs. Dan komt er ook een speesjaale blog.
Van me eigen ben ik een gefoelige jonge en ik denk altijd. Zo ben ik. Vorig jaar maakte ik een blog over wensen voor het nieuwe jaar. Daarin heb ik mijn best gedaan. Want ik zou niet meer zo lelijk doen naar Mila en Toby en dat heb ik ook niet gedaan. Soms wel hoor, maar dan begon ze zelf. Toby niet, daar ben ik lief tegen. En ik heb ook minder gesnekt. Mijn vrouw zegt van niet maar ik vind van wel. Want ik deed niet altijd zeuren om snoepjes. En nu dat mijn vrouw ergens anders woont, weet ze niet hoeveel ik snek. En mijn manspersoon verteld niet alles over het snekken en dat hoeft ook niet. Dat is mijn geheim met mijn manspersoon. Waar ik heel graag op zijn buik lig te dutten. Ook heb ik veel meer bewooge dan anders. Zo deed ik aan poosere voor de kameraa maar ook aan gym en jooga. Dat is bijna hetzelfde maar toch niet helemaal. Bij jooga maak je jezelf leenig door te rekken en strekken, en bij gym ben je actiever in beweege. Daar kan je spurten en rennen en klimmen en dat is bij jooga niet. Ik vind van mezelf dat ik kei goed me best heb gedaan afgelopen jaar.

Wensen

Voor dees jaar heb ik ook wensen. Dat de regenboogbrug even dicht blijft. En dat iedereen liefe heeft en gelukkig is. Dat ik nog lang op de blog ben en al mijn vrienden heb. Maar ook dat niemand alleen is. In mij hart is iedereen. En ik geeft iedereen een liefe en gezond neusje en kopje voor dees nieuwjaar!
Fijn wiekent allemaal, van mij, Bram.

Lieve allemaal, vandaag ben ik op een vrijdag en niet op zaterdag brammie-dag. Dat is zo omdat het kersmis is. Fanavond is het kersafond. Dees is de eerste kers zonder mijn vrouw. Mijn vrouw heb haar eigen kersmis en ik ook. Maar toch zijn we saame. Hoe dat kan ga ik vertellen. Want je kan altijd saame zijn ook al ben je apart.

In ons hart

Fanavond is het een speesjaale afond. Het is kersmis. Mijn vrouw en ik doen met kersafond swaaie naar de sterren. Onze sterren die oofer de regenboogbrug zijn, komen vanafond aan de hemel staan. Dan kunnen wij onze friende kei goed zien en dan doen wij kei goed swaaie. Ook dees jaar zijn er nieuwe sterren bij gekomen. Eerder dees jaar hebben we een prachtige hoedjessjow gehad om alle sterren te zien in hun mooiste hoedjes.
Van me eigen ben ik een gefoelige jonge en mij kop heb traane als ik denk aan mij mooiste sterre van ze allemaal. Iedereen is zo mooi. En vanafond zie ik al mij friende weer. Mij vrouw doet vanuit haar huis ook mee. Ze doet een kaarsje aan voor al onze friende. Mij vrouw heb ook zijn traane. Dees jaar zijn twee friende van mij vrouw over de regenboogbrug gegaan. Haar woeffriend Ozzy en poesedame Trudy. Wij denke saame vaak aan onze friende omdat ze allemaal in onze hart zitten.

Kerspakketje

Toen kwam er ineens de duif aan met een pakketje. Een kerspakketje. Zomaar voor ons. De duif is naar mijn adres gefloge en op het pakket staat ook mijn naam en ook die van Mila. Mijn vrouws naam is er ook bij. Het is een pakketje van Kever! Ik ben kei blij dat we zo’n lief pakketje hebben gekregen van Kever en zijn mensen. Ik moest meteen eefe kijken wat er allemaal in de doos zat. Voor Mila en mij zit er een zakje met lekker vlees en saus in. Het is lamsmaak. Van het merk Sjeeba. Ik weet niet meer of ik dees eerder heb gehad maar ik denk van wel. Want ik ben een echte snekker en boergondiejur. Ik lust kei veel van alles. Zeker zakjes met saus en vlees. Ik vind vooral de saus lekker. Mila vind vooral het vlees lekker.
Toen ging mijn vrouw verder kijken in de doos. Er was een kaart voor ons die mij vrouw deed foorleese. En toen hoorde ik een rammel geluid uit de doos koome. Mijn vrouw pakte het doosje uit de doos. Het is een drie-hoeks doosje met speeltjes er in voor ons. Het zijn verschillende balletjes met allemaal andere kleuren. Er is een groene en een roode en ook eentje met alle kleuren erop. Sommige maken een rammel geluid. Dat is wanneer er iets het balletje zit. Ik heb nog nooit een balletje opengemaakt om te kijke wat er in zit. Mij vrouw vind dat voor mij gefaarlijk om te doen. Thuis heb ik met mijn vrouw regels oofer scharen en messen en zo. Dat is veel te gefaarlijk voor mij om daar mee om te gaan.

Ooferal liefe

Naast ons kei mooi kadootje van Kever, zat er ook een kadootje in voor mijn vrouw. Het is een armbandje met kei mooie steentjes eraan. Steentjes die helemaal doorzichtig zijn en toch glanzen. Mij vrouw zegt dat het kristal is. Ik wist dees niet eens. Op het kaartje staat dat het voor balans is. Dat zijn mooie steentjes. En voor Toby is er ook een kadootje. Dees heb mijn vrouw gekocht omdat Toby’s buikje niet helemaal goed is. Iets met zijn nieren. Hij heb ook speesjaal diejeet brokken voor hem zelf. Toby kreeg een kei mooi kadootje. Het is een bot en deze mag hij wel hebben. Dees is speesjaal voor hem zijn buik gemaakt. Hij is kei blij met zijn nieuwe bot. Toby deed hem meteen in zijn mand verstoppen. Dat doet hij altijd. Waarom snap ik niet want als ik een snek krijg, dan moet ik die meteen opeete. Dan ga ik die niet eerst ferstoppe want als Mila mijn snek vind, dan eet zij hem gewoon op. En Mila doet ook geen sneks ferstoppe want ik eet haar snek ook gewoon op. Dat is altijd al zo. En ook met kers.
Dees jaar is bijna voorbij. Folgenne week is het al weer een nieuw jaar. De klok gaat altijd door. Gelukkig heeft mijn lijf geen klok want mij friende gaat nooit meer weg en een oud jaar wel. Mij friende zijn foor altijd in mij hart. Want mij hart kent geen tijd.

Wij wensen iedereen, ook oofer de Regenboogbrug, waar dan ook inne weereld of inne planeet hele fijne kers en saame zijn. Dat niemand alleen is en dat er ooferal liefe is voor allemaal. Tot de folgende blog allemaal.

Bram

Lieve allemaal, allereerst heb ik een woordje oofer de blog. Dees blog is folgende week niet op Zaterdag Bramdag maar dees keer komt de blog op Vrijdag al. Dat is omdat er dan iets speesjaals op Zaterdag komt en ik weet niet of ik dat mag zeggen want dat is niet aan mij. Dus de blog komt folgende week op vrijdag. Dat is een keertje anders in de roetiene en het is maar alleen die week.

Wiew

Nu ga ik verder met de blog. Dees keer gaat het over een wiewstok die ik had gekregen. Soms krijg ik nieuwe kadootjes van mijn vrouw of manspersoon. Mijn oma geeft mij altijd lekkers. Een hele tijd geleden en dat is best lang want ik weet niet meer wanneer dat was, heb ik dees wiewstokken gekregen. Het kan best zijn dat ik dees voor mijn verjaardag heb gehad. Dat was in de maand Juli.
Nu is het al bijna het nieuwe jaar dus dan is het al best lang geleden. Dan zijn dees wiewstokken niet meer nieuw. Dat vind ik prima. Ik ben een makkelijke katermans met kadootjes. Soms heb ik wiewspullen waarmee ik keiveel en kei lang wil wiewen en soms dan heb ik helemaal geen zin. Mijn vrouw, toen ze nog hier woonde, maakte zelf wiewkussentjes en dan mocht ik de teststraat zijn. Ik mocht dus altijd testen of er genoeg wiew in de zakjes zaten. En als er genoeg in een zakje zat, dan ging dat zakje naar het asiel voor een medewiewer. Soms waren mijn friende van het asiel waar ik woonde kei gestrest en dan is zo’n wiewzakje super fijn. Dat je even helemaal van de wereld kan. Niemand kan je dan storen en je bent zo blij als dat je een marathon aan sneks hebt gegeten.

Zolder

Maar nu was ik op de zolder en mijn vrouw was er ook want zij en oma waren aan het kletsen. Op de zolder is het nu leeg want mijn vrouw heb z’n eigen huis. En nu heb ik de zolder om te wiewen. Zo ligt er mijn kikkeroe die ik van Kever heb gekregen. Daar moet ik af en toe echt mee kikken. Dat is kei fijn. Dan wordt ik meega haai van de wiew in de kikkeroe. Er liggen ook testwiewzakjes van mijn vrouw. Daar kan ik lekker op zeveren en kwijlen. Ik neem dan zo’n zakje tussen mijn voorpoote en dan wrijf ik die langs mijn wangen en dan wordt ik helemaal zacht van binnen en van buiten. Dan ben ik net een touwtje zo slap. Mijn kop en lijf vinden dat super fijn. Dan wil ik ook alles kroelen.
Jammer dat mijn vrouw hier niet meer is want dan krijg ik altijd verse wiew van de plant. Maar mijn vrouw heb nog geen wiewmaker. Ik heb even gefraagd hoe die heet. Het is een ‘naai-masjien’. Dat is bijna Sjienees. Maar ze heeft me ook verteld dat ze wel weer wiew gaat maken en dan mag ik weer testen zodra ze dat Sjienees ding heeft.

Stokjes

Wat ik ook op de zolder vond, was ik helemaal vergeete. Dan zijn wiewstokjes. Waar dees vandaan komen weet ik niet meer. De wiew was niet zo heel sterk want op afstand rook ik niet zoveel. Natuurlijk ga ik wiew testen en tjekken dus ben ik dichterbij gegaan. De wiewstokjes zijn stokjes net zoals je deze in een tuin vind. Rond, lang en smal. Dees waren smalle stokjes. En wiewsekaters zeg, wat zit hier veel wiew in. Mijn kop ging ineens alarm maken. Een wiew-alarm. Dat wil zeggen dat als ik wiew ruik en dees is echt goed, dan val ik om. En dan wil ik alleen maar kikken of wangewrijf doen of springen als een konijn met de wiew. Dees wiew-stokjes hebben heel veel wiew. Ik zakte eerst door mijn voorpoote heen en daarna door mijn achterpoote. Heel even lag ik zo plat op de grond. Ik moest even bedenken waar ik was en wat ik aan het doen was. Mijn kop was ergens maar ik weet niet waar.
Ineens kreeg ik zin om te spelen. Als en kitten zo blij en zo eenursjiek sprong ik op en neer met de wiew tussen mijn voorpoote. Soms lijk ik dan een konijn. Kim van Lucky doet het ook en Kim’s zusjes Jip en Janneke ook. Dat zijn nijnen van Lucky. Mijn achterste hopt dan ook zoals hun achterste. Mijn kop was nog steeds ergens bij de wiew terwijl ik lekker aan het springen was. Mijn wiew is de allerbeste wiew en wiewsekater wat foel ik me fijn. Met mijn linker voorpoot tik ik een keertje tegen de wiewstok aan en daarna doe ik het een keertje met mijn rechter voorpoot. Ik bedenk dat mijn wiewstok een wiewmuis is en doe alsof het een prooi is. Ik fang het met mijn bek en laat het weer los. De wiew zorgt ervoor dat ik er van ga kwijlen. Dit is het allerfijnste gefoel. Alles is slap in mijn kop en in mijn lijf. Ik ga nog even lekker genieten en rieleksen van de wiew.
Mijn vrouw heeft nog een woordje. Folgens haar is de wiew van de ekjson.

Fijn wiew wiekent allemaal tot Vrijdag.