Hoi lieve allemaal, het is zomer. De zon schijnt de hele dag en het is echt al kei warm buiten. Doen jullie allemaal voorzichtig met dees warmte. Dat je genoeg poeselimonade drinkt, veel dutjes doet binnen waar het koel is en niet te veel aktief bezig bent? Bertje’s poeselimonade is poesesoep of saus met ekstra water. Dit kan je dan gewoon lekker drinken. Het is ook voor de moeilijke drinkers onder ons. Soms wil ik ook niet drinken met dees heet weer en dan is Bertje’s limonade een goede oplossing want dan lust ik het wel.

Tuin

‘s Morgens is het nog lekker fris buiten en dan mag ik meestal de tuin. Dan kan ik me helemaal uitleven voordat het te heet wordt. Uitleven wil zeggen dat ik dan gek doe. Ik ga rennen en springen met meestal wat mauwtjes. Ook doe ik Mila vervelen. Het is plagen maar niet gemeen. Zij plaagt mij ook dus ik mag ook een beetje plagen. Afgelopen week, ik weet niet meer welke dag het was maar toen mocht ik ook naar buiten en toen wilde ik me ook uitleven. Alsof ik een kriebel in mijn billen had. Dat heb je soms wanneer je van de bak af komt. Dat je iets voelt aan je billen, of je denkt dat je iets aan je billen voelt waardoor je ineens van de bak af wilt springen en dan even moet rennen. Sommige noemen het ook wel eens de gloeiende vijf. Waarbij je vijf minuute lang even springt en gek doet als je van de bak komt.

Blaadjes

Dit had ik ook toen ik op die ochtend buiten was. Alleen had ik geen kriebel in mijn billen, ik wilde gewoon gek doen van binnen in mijn lijf. Het oer-gevoel was er weer. En nu wilde ik ook lekker oer doen. Ik was buiten en ik voelde van binnen dat ik iets nieuws en iets stoers wilde doen. Iets wat ik nog niet eerder gedaan heb. Ergens in klimmen. Nu heb ik binnen een krabpaal waar ik in kan klimmen dus klimmen kan ik maar ik heb het nog nooit buiten gedaan. En buiten heb ik geen krabpaal maar wat boome en struiken.
Vlak bij mijn bak heb ik een struik staan. Normaal komen daar keiveel bloeme in maar mijn vrouw heeft de struik geknipt. Nu heeft de struik alleen maar blaadjes. De struik is niet zo groot dus ik kan er makkelijk in. Dus dat is op de plenning. Ik ben oer en ik ga die struik in. Vanaf de achterdeur ren ik naar de struik toe om in een keer erin te springen. Maar voor de struik ga ik vol in de rem. Met mijn kop raak ik de struik aan. Ik ga eerst een kijken hoe ik er in moet. Het is namelijk een struik met keiveel blaadjes.

Klimmen

Mijn kop steek ik langs de blaadjes af de struik in om te zien waar de takjes zijn. Dan volgt mijn lijf. Mijn voorpoten zet ik als eerst op een takje maar dan. Hoe krijg ik mijn kont omhoog. Terwijl ik zo sta te denken krijg ik een idee. Ik kan springen. Dus ik hup mijn kont in de wiebel houding. Ik schud mijn billen van links naar rechts en terug. En dan richt ik op waar ik moet komen. Een, twee, hoppa! Ik spring en ik hang half in de struik want mijn achterpoote zijn vergeten om de tak te pakken terwijl mijn voorpoote al verder zijn. Ik probeer met mijn achterpoote bij te krabbelen maar het lukt niet. Mijn billen zijn te zwaar. Dus ik laat me zakken. Dan ga ik het nog maar een keer proberen want nu lukt het wel. Dat moet gewoon.
Dus ik maak me klaar. Zet mijn billen in de houding en wiebel een paar keer tot ik durf te springen, en dan, hoppa! Weer een sprong en nu hang ik weer half in de struik. Folgens mij spring ik niet hard genoeg. Maar mijn voorpoote hebben een tak vast en nu krabbel ik met mijn achterpoote al wat ik kan de tak op. Na een paar minuute klimmen is het me gelukt. Ik sta in de struik en ik ben zo blij en trots dat het me gelukt is dat ik ineens gewoon een keiharde mauw los laat. Dees komt van diep van binnen, dat iedereen weet: Brammie is oer en het is hem gelukt! Trots ben ik zeker en ik blijf even trots in mijn struikje zitten totdat ik er genoeg van heb. Daarna ben ik naar binnen gegaan om te dutten want klimmen is best zwaar werk. Zeker in een struikje.

Dit is spannend. Prrr… Ik geef een kopje. Wat ga ik vandaag allemaal doen? Oh nou zie ik het. Ik ben voor het eerst op de grote blog waar iedereen elkaar al kent. Wat zeg je Bram? Ik mag ook? Ojee. En nu? Voorstellen, ja dat is goed. Hier komt het dan.

Voorstellen

Hallo allemaal, wat is het toch spannend om voor het eerst op een blog te zijn. Nu weet ik dat mijn broer Bram het al een tijdje doet maar ik heb het nog nooit gedaan. Mamavoelens!! Jij bent er ook! Mijn liefste mama, ik geef je heel veel neusjes en een likje. Wat ben ik blij dat ik jou hier zie. En Dorus, de stoere ammerdammer katermans, wat leuk!! Oja voorstellen.

Mijn naam is Mila en ik ben een poesemeisje. Mijn verhaal begint in de zomer van het jaar 2012. Het is halverwege Augustus en het is lekker weer. De zon schijnt zachtjes. Ik ben helemaal alleen. Het enige wat ik zie zijn de blaadjes onder mijn pootjes en boven mijn kopje. Als de wind waait en er een zonnestraal op mijn neusje komt, snuif ik even. Misschien ruik ik waar mijn mama is. Want ik mishaar en ik wil bij haar zijn. Ik wil tegen haar buik aan liggen en melk drinken. Ze is weg. Ik roep haar: “Miew, miew!” Misschien hoort ze mij en komt ze, want ik weet niet waar ik ben. De zonnestraal op mijn neusje wordt kouder. Hoe lang ben ik hier? Mist mama mij? Mijn buikje gromt van de honger. Zo hard als ik durf, roep ik nog een keer: “Miew, miew.” Weer geen mama.

Een vrouw

Wat is dat? Er komen grote benen naar me toe. Misschien hebben zij mijn mama. “Miew, miew” roep ik naar de benen. Een vrouw pakt me op en aait me met warme handen. Ze ruikt niet als mijn mama. Ik vind haar toch lief. Misschien heeft ze iets te eten. Ik ben zo moe dat ik in slaap val. Als ik wakker word, ben ik in een huis en ik ruik heerlijk eten. Ik val meteen aan, want ik heb honger. Dan ga ik mezelf wassen en weer slapen.

Zo ben ik hier in huis gekomen. Langzaam maakte ik kennis met mijn broers Toby en Bram. Toby deed mij altijd kusjes geven en Bram deed mij wassen. Nu ben ik een echt poesemeisje en wil ik niet meer gewassen worden, bah! Dat kan ik best zelf. Toen mijn vrouw mij in het bos vond, zei ze dat ik ongeveer acht weken oud was. We hebben samen terug geteld en bedacht dat ik geboren ben op dertien juni 2012. Ik ben bij de witte jassen geweest en in mijn paspoort staat dat ik gezond ben.

Furkeer

Nu woon ik al bijna elf jaar bij mijn vrouw, ooma, manspersoon, Toby en Bram. Ik heb furkering gehad met de mooie rood/witte katermans van mevrouw Emmy van prinses Noa. Jimmy is een prachtige ster geworden. Ik ben best kieskeurig wanneer het op katermansen aankomt vandaar dat ik nog geen nieuwe furkeer heb. Ik heb er wel eentje op het oog, hihi. Hij is stevig, heeft zelfvertrouwen omdat hij doet wat hij kan en hij tettert als de beste. Hij weet alleen nog niet dat ik hem misschien leuk vind.

Als hobby heb ik mijn vachfurzorging want poesemeisjes moeten er altijd mooi en netjes uit zien. Dus daar besteed ik veel tijd aan. Ik zorg ervoor dat mijn nagels netjes zijn en schoon maar ook mijn tanden en dat mijn vacht goed in de plooi zit. Daarnaast hou ik me bezig met sierlijk lopen. Dat hoort als meisje zijnde. Thuis heb ik als werk dat ik de mennusjer ben. Zo houd ik iedereen in het gareel en zorg ik ervoor dat iedereen lief blijft doen naar elkaar. Ik deel kopjes en neusjes uit waar het nodig is. Ik zit achter Toby en Bram aan als ze hun rotzooi weer eens niet opruimen. Maar dat is denk ik iets wat heel veel jongens doen. Mijn Jimmy was altijd een nette heer. Een pracht katermans die altijd in mijn hart zit.

Ik ben alweer aan het einde van mijn eerste blog gekomen. Ik doe jullie allemaal een kopje geven en tot de volgende keer.

Liefe allemaal, me eigen wil Loesje, Bertje, Dorus en iedereen bedanken die de mooie paashoedjessjoow gedaan hebben. Wat een prachtige sjoow was het en er was kei veel liefde van iedereen. Me eigen is kei tros op iedereen!!

Fandaag ga ik iets probere op de blog. Het heet schrijfstijl. Dat is de manier waarop ik mijn blog schrijf. Ik heb namelijk een beetje les gehad in type en hoe je woorde moet spelle. Het is voor mij kei wennen. Hier komt mijn afontuur.

Inspeksie

Ik ben kater Bram en ik slenter door mijn koninkrijk, de woonkamer. Ik snof aan de bank, inspekteer (dat is een luuks woord voor kontroleere) de planten en kijk uit het raam om de vogels te zien vliegen. Maar dan zie ik iets wat ik eerder heb gezien. Op de tafel ligt een papieren zakje, dat glimt een beetje in het licht. Het is een theezakje.

Ik word nieuwsgierig en sluip als een tijger dichterbij om het te onderzoeken. Het zakje voelt zacht aan als ik er met mijn poot tegenaan tik. Dan ruik ik er aan en ik ruik iets zoets en kruidigs van het zakje komen. Ik moet gewoon iets probere en geef het zakje een voorzichtige lik. Het is geen wiew en zakje ziet er donker uit. Het is de kleur blauw. Het is niet mijn bedoeling om het zakje open te scheuren, ik wil er gewoon wat mee spelen.
Ik besluit om het zakje van tafel te gooien en het te fangen met mijn pootjes. Het zakje is licht en beweegt gemakkelijk, waardoor het leuk is om ermee te spelen. Ik hoor geluiden van buiten en besluit om onder de bank te kruipen en het zakje mee te nemen. Ik speel ermee door het in de lucht te gooien en erop te slaan. Het zakje blijft maar beweege en ik ben blij dat ik er plezier mee kan maken.

Naar de bank

Later die dag komt mijn manspersoon thuis en ik neem mijn nieuwe speeltje mee onder de bank. Ik sleep hem mee in mijn bek want ik wil niet dat het theezakje weggaat. Gelukkig blijft het zakje de hele dag op zijn plek liggen en ik speel er steeds weer mee.
De volgende ochtend word ik wakker en ik denk meteen aan het theezakje. Ik loop naar de bank en zie dat het zakje er nog steeds ligt. Ik besluit om het te pakken en er weer mee te spelen. Ik sla het zakje tegen de muur, rol eroverheen en lik er een beetje aan. Het is nog steeds geen wiew. Maar het is nog steeds net zo interesan als de dag ervoor. Zo vind ik dat.

Speeltje

In mij kop vraag ik me af wat mijn manspersoon en ooma zou denken van mijn nieuwe speeltje. Zou ze het raar vinden dat ik zoveel plezier heb met een zakje? Ik kan het nog niet vragen, dus ik besluit om het spelletje voor mezelf te houden.
Het theezakje is nu mijn nieuwe favoriete speeltje. Ik wil er elke dag mee spelen omdat ik er geen genoeg van kan krijgen. Het zakje voelt nog steeds zacht en fijn aan en ik vind het lekker om eraan te ruiken. Ik ben blij dat ik het zakje heb gevonden en nu kan niet meer zonder het zakje. Ook al is het geen wiew zakje. Thee ruikt best lekker. Het kriebelt soms een beetje in mijn neus.
Ik heb geleerd dat er altijd nieuwe afonturen zijn in de woonkamer. Elk ding, hoe klein ook, kan een kei leuk speeltje zijn of worden. Ik zal altijd nieuwsgierig blijven en blijven zoeken naar nieuwe dingen en geweldige afonturen.

Afontuur

Fanavond doe ik weer ekstra swaaie naar de sterre en tetter ik mee voor freede. Ook deel ik kopjes uit voor steun, misschien heb je er iets aan. Fijn wiekent allemaal en ik ben benieuwd hoe dees afontuur in de nieuwe schrijfstijl is geworden.

Lieve allemaal, allereerst wil ik als mienister van gefoelige saake mijn kondoleejanzes geven aan de mensen van onze blogger Stokkie Stefan. Hij heeft afgelopen woensdag zijn koffertje gepakt en is naar Regenboogland gegaan. Hier is hij éénentwintig jaar geworden. Dat is een super hoog en mooi jaar. Zover wil ik ook komen voordat ik een ster word.

Seeniejor

Nu is het zover dat ik er niet meer omheen kan. Het gaat over seeniejoor zijn want wat is dat nou presies dat seeniejoor zijn. Van me eigen merk ik maar een klein beetje van het seeniejoor zijn.
Als je dus seeniejoor aan het worden bent, of je bent het al, dan wil dat zeggen dat jouw leeftijd van je eigen best hoog is. Of oud. Als alles goed gaat wordt je oud en dan pas ooit een keer een ster. Hoe langer je hier bent, hoe meer seeniejoor je word. Zo gaat dat nou eenmaal.

Ouder

Wanneer je seeniejoor aan het worden bent, wordt jouw lijf ook seeniejoor. Dat wil zeggen dat je samen oud wordt. Bij me eigen merk dat ik niet meer zoveel speel als toen ik nog een beebie kitten was. Eerst kon ik altijd elke dag kei veel spelen en toen foelde ik ook dat ik altijd een muis in mijn bek moest hebben.
Dat wil ik nu ook nog steeds maar niet meer altijd en elke dag. Dat is anders geworden. Ik speel nog wel graag met de Whiskas muizen en al helemaal wanneer ik oer ben omdat ik daar lekker mee kan rond slepen en mauwen tegelijk. Daar heb ik al eens een blog over gemaakt, over de muizen. Maar sommige seeniejoore poesen of katermansen foelen dat ze nog steeds elke dag moeten muisen. Dat kan natuurlijk ook dat je foelt om elke dag zoveel te spelen. Voor mij foelt dat niet meer zo.

Sjarme

Misschien heeft het helemaal niks met seeniejoor zijn te maken maar ik vind het steeds fijner als mijn mensen mij helpen en oppakken. Dat ze mij op de tafel zetten voor het eten. Dan hoef ik niet te springen. Want soms spring is wel eens mis en dan land ik naast de tafel. Dat komt denk ik nog steeds doordat ik maar één oog heb. Kan zo zijn maar het kan ook zijn dat ik gewoon lui ben en makkelijk wil. Mijn manspersoon is heel gefoelig voor mijn sjarme. Dat is wanneer ik zeur, hij meteen komt kijken.
Eerst kon ik alles zelf en dan wilde ik ook alles zelf doen. Nou is dat niet meer zo. Nou foel ik me echt een koning op mijn troon, in mijn geval mijn paal. Als ik aan de trap ga staan te zeuren, dan pakt mijn manspersoon mij op en draagt mij naar boven. Daar ga ik dan buikdutten op zijn buik. Dat is ook gewoon heel slim zijn. Als beebie kitten weet je misschien niet hoe je moet haaibaaien en dat moet je eerst jaare oefenen. Ik kan al heel lang haaibaaien en bij mij werkt het altijd. Dat heet proofessiejoneel haaibaaijer. Soms zegt mijn manspersoon dat ik gehaaid ben maar dat is folgens mij heel iets anders.

Niese

En waar ik het ook aan merk dat ik seeniejoor ben is aan mijn mensen. Als ik een keertje nies, dan kijken ze mij meteen aan en fraage ze zich af of ik naar de witte jas moet. Waarom dat zo is snap ik ook niet helemaal. Ik ben seeniejoor maar niet verkouwe en ik heb geen niesziekte. Eerst als ik deed niese dan keken mijn mensen niet eens maar nou wel. Dan kijken ze alsof ze naar de bak moeten en dat het niet zo makkelijk gaat op de bak. Ik heb geleerd dat je van vlaaflip heel snel naar de bak moet dus misschien is dat iets voor hun als ze zo moeilijk kijken.

Gemakkelijker

Maar ik hoef niet naar de witte jas hoor. Dat is nergens voor nodig. Dat is laatst al geweest en dat is genoeg. En ik schaam me nergens meer voor. Dat deed ik vroeger wel. Dat je denkt, zit je vacht goed want als er ineens een poesedame komt en die ziet je vacht zo rommelig dat je meteen in paniek schiet. Dat is niet meer. Ik ben zo als ik ben en dat is gewoon goed. Net als iemand anders. Maar als je seeniejoor bent of gaat zijn, gaat alles folgens mij gewoon makkelijker. Dat denk ik dan. Niet te veel of te druk spelen want dat doet je lijft net zo als de mijne en dan moet je wel naar de witte jas. Dus alles gewoon rustig aan en dan denk ik dat we er zijn met seeniejoor zijn.
Nou had ik toch weer iets gespeeld en ik had iets leuks op tafel gevonden maar dat is voor een andere keer. Voor nu wens ik iedereen in de lappenmand beterschap en geef ik steun kopjes! Ik tetter mee voor vreede en fanavond doe ik weer swaaie naar onze sterfriende in de hemel en een ekstra swaai wegens dat Stokkie Stefan nou daar is.

Fijn paas wiekent allemaal en tot de volgende blog.

Lieve allemaal, eefe een updeet over hoe het nu gaat. Vorige week deed mijn lijf anders dan dat mijn kop dat wilde en toen moest ik ineens naar de witte jas. Dat was een afontuur op zichzelf want ik vond er niks aan.

Goeie les

De konluusie is dat ik een hartruis heb en dat ik gewoon niet zo gek moet doen. Als je seeniejoor bent, ben je ook geen kitten meer. Je lijf ook niet ook al denkt je kop zo. Dat is een goeie les geweest. Nou moet ik wel rustig aandoen anders moet ik terug naar de witte jas en dat zie ik niet zo zitten.

Grote doos

Het is tijd om te leren wat nou seeniejoor precies inhoudt maar dat is voor een volgende blog. Vandaag wil ik graag iedereen bedanken voor de liefe woordjes en dat jullie aan me dachten. In het biesonder kreeg ik een hele grote doos van mijn vriend Kever. Mijn vrouw kreeg hem dus ik wist van niks en toen ineens kwam mijn vrouw aan met een doos.

Ik lag op de stoel te dutten toen de deur open ging en mijn vrouw op bezoek kwam. Dat is vaker zo dat mijn vrouw gewoon op bezoek komt. Meestal krijg meteen kusjes op mijn kop geplant maar dit keer niet. Ze begroette mij en zei ‘kijk eens kereltje, van je vriend Kever’. Eerst moest ik eefe gaape hoor want ik lag lekker warm in de zonnestraal op de stoel.
Toen mijn oog echt open was zag ik dat mijn vrouw een doos bij had. Ik snoof meteen aan de doos en toen wist ik, heeee dit is een bekende geur, het is van Kever en nog iets meer!
Toen hield mijn vrouw iets voor mijn neus. Het is een wiewvis. Dat is dus dat andere wat ik nog meer rook. Mijn vrouw zette de doos op tafel neer. Ik rekte me helemaal uit op de stoel en sprong daarna op de tafel. Daarna moest ik meteen in de doos kijken met mijn kop. Maar ook met mijn poten. Ik wilde presies weten wat er in de doos zit.

In de doos

Wauw er zijn heel veel speeltjes en balletjes en sneks! Er zit een geel pluizig balletje in en een balletje waar een geluidje uit komt. Oh en er is een muis! Een grote grijze muis. Nu dat ik niet zo veel mag spelen van de dokter, heb ik de muis aan Toby gegeven. Hij is er kei blij mee en neemt de muis in zijn bek mee alsof hij hem zelf gefange heeft. Hoe koel is dat?!
Zelf heb ik eefe tegen de gele bal aangetikt om te zien hoe die rolt. Dat was maar heel eefe want mijn manspersoon zag dat ik nog meer wilde tikken en toen zei hij al meteen, ‘rustig aan Bram’. Daarna kwam Mila ook kijken naar alle spullen in de doos. Die wilde ook weten wat er allemaal in zat.

Speeltjes

Naast dat er kei veel speeltjes in de doos waren lag de bodem van de doos helemaal vol met allemaal lekkers. Allemaal in kipsmaak lekkers. Er was een rond blikje met vleesstukjes met saus in kipsmaak en er was een zakje soup in kipsmaak en nog veel meer lekkers in kipsmaak. Zo was er ook een blauwe zak met catisfactions sneks in kipsmaak! Die vind ik kei lekker en die kraken zo lekker in je bek. Ik deed de zak met sneks kopjes geven toen Ooma dees vast had want hier wilde ik er wel een paar van. Maar ik wilde ook van het blikje vlees snoepen en van het zakje soup. Ik gaf alles een kopje want ik kreeg enorme trek in lekkers!

Met kip

Van binnen was ik al helemaal blij geworden van dees ferassing en mijn staartje bibberde ekstra toen mijn vrouw vertelde dat ik iets lekkers uit de doos kreeg! Ooo, wat spannend want wat krijg ik? Zijn het de sneks uit de blauwe zak of is het een blikje met vlees en saus? Wacht maar even Bram, dan pak ik een schaaltje zei mijn vrouw. Ik stond op tafel te trappelen en terwijl ik dat deed moest ik ook mauwen omdat ik zo blij was. Ik ben altijd ongeduldig wanneer ik iets lekkers krijg. Zelfs Mila begon te kletsen omdat ze ook iets lekkers wilde.
Een paar tellen later kwamen er twee schaaltjes uit de keuken. Een voor mij en een voor Mila. Het was de soup met kip! Er zitten stukken kipvlees in en super lekkere saus. Dees was zonder spikkeltjes. Maar mijn bek ging meteen op dat bakje met soup af. Smak smak deed mijn bek. Ik wilde alles ineens in mijn bek hebben maar dat kan niet. Ik kan je wel zeggen dat ik de bak zo leeg had en dat ik meer wilde maar dat heb ik niet gekregen.
Een voor een vindt mijn vrouw en dan ook nog eens niet elke dag wegens mijn gewicht en zo. Dat krijg je als je samen woont. Liefe Kevermans, heel erg bedankt voor alles wat je hebt gestuurd. Ik vind het meega lief van jou en je vrouw!

Daarnaast wil ik iedereen kopjes geven voor steun die in de lappenmand is geweest zoals Bertje of voor als je nog steeds in de lappenmand ligt. Fanavond doe ik een ekstra kaarsje voor jullie aan.