Alle berichten van Ollie

Van wie is de bank?

De bank was stuk en toen weer heel en daarna kwam er weer wat anders dat was ook raar. Want alteit zat ik op de bank en ik haal de muis van de bank als ik speel en toen ging mijn vrouw opeens op de bank liggen en ze zegt: “Hè-hè.”

Van mij

De eerste keer dat het gebeurde heb ik meteen over de bank gerend, heen en weer en toen kwam ik weer op het tapeit daar ben ik blijfe liggen. Want ik wist de bank is van mij.
En dan snapte ze toen ook.
Maar daarna gebeurde het weer dat ze op de bank ging liggen. Steeds langer. En ik keek dan en ik rende en dan ging ik weer aapart liggen en kijken. Want de bank is toch van mij.

“We gaan oefenen met delen, Ollie,” zei ze en toen zag ik het. Een deken en gaan liggen en gewoon blijfe liggen. Nou ging ik toch kijken. Want wat is dat de bank delen. En ik liep naar mijn stuk en daar ging ik zitten. “Goedzo Ollie,” zei ze en toen: “Hè-hè.”
Eerlijk daar fond ik niks aan en daarom ging ik weer weg van de bank ik sprong in de fensterbank en daar moest ik nadenken. Want van wie is de bank?

Oefenen

Ik heb mijn eigen matjes in de fensterbank en ik heb mijn dekentjes en ik heb mijn doos en ik heb mijn meubel dat is zeker weete allemaal van mij. Daar komt nooit iemand aan dat kan gewoon niet.
En mijn vrouw heeft het bed daar mag ik ook op en de stoel daar ga ik ook in zitten en de badkamer alleen daar ga ik ook kijken.
Op het kleine tapeitje liggen we samen dat is in orde. Op het gewone tapeit ook.
Ze zegt van we kunnen best saame op de bank liggen. Maar ik weet dat niet. Want het is heel erg dichtbij en ik kan dan niet slapen en waarom ga ik dan anders op de bank liggen. Eerlijk waar het is iets moeilijks dat met de bank, en ik weet niet of ik daarmee kan oefenen.

De bank is stuk door mij

Ik speel elke dag en als ik me sterk foel dan speel ik lang, en nou vooral met muis aan de hengel. Soms ook met een lintje. Maar die muis dat is het spannendste en ik kan er steeds meer mee.

Wat ik kan

helemaal in de licht springen met alle poote los van de grond en dan pak ik met een voorpoot de muis en dan spring ik ferder
keihard rennen en dan neem ik een aanloop van de trap fan beneden en dan BAM op de bank, en terug naar de andere kant van de kamer en weer terug
op een kussen springen als de muis daar uit piept ik pak de muis, ik rol door en ofer me eigen heen en ik heb de muis dus ik heb dan gewonnen
en ik kan ook op mijn meubel springen daar ligt de muis, en helemaal bofenaan kan ik ook alleen dan moet ik eefe langer zitten en kijken hoe doe ik dat
en ook kan ik muis onder de doos door, dat is graven en rollen,
het is iets anders dan muis in de doos, dat is aksie in een doos,
soms doe ik ook muis uit de pantoffel dat is klein en gezellig maar je moet wel weete wat je doet en dan weet ik
Dus ik kan heel goed speele, dat is mijn mening en het is gewoon zo.

De bank

Alleen de bank is nou stuk. En ik heb het gedaan. Weeges steeds de muis van de bank halen en dan met mijn poote en mijn nagels.
“Wacht even Ollie,” hoorde ik thuis en toen ging mijn dekentje van de bank en eronder was het kussen helemaal stuk. Er kwam van alles uit waarfan ik dacht wat is dat. Ik wilde dus meteen mijn poote erin steken maar dat mocht niet. Ik moest wachten tot het weer gemaakt was. Ze deed er een hoes omheen. Toen was de bank weer gewoon en ik kon weer met de muis en dat deed ik.

Mijn mening

Het is helemaal niet erg als iets stuk gaat in huis, dat weet ik nou. Ik speel weer muis ofer de bank en in de doos en fan alles, maar soms hoor ik ook weer “Ollie wacht even,” en dan wacht ik, want ik find ook saame leefe is meer dan saame spelen, je moet ook naar elkaar luisteren.

Toen ik naar de dokter moest

Eigenlijk begon het al oferdag dat weet ik nu. Ik kreeg lekkere hapjes, meer dan anders, en van die hapjes werd ik langzaam en sloom, dat ik ging liggen en slap in mijn lichaam was. Er zat spul in dat wist ik toen niet. Spul dat je gemakkelijker in de reiskorf gaat maar het was toch moeilijk.

Reiskorf

Ik ging voor het eerst naar deze dokter dan weet je niet hoe gaat het maar nou wel. In de taksie. Dan wachten. En dan uit de reiskorf wat je dan opeens niet meer wil en toch gebeurt het.
Ze friemelde aan me daar was niks aan.
Ik kreeg een injeksie in mijn nek dat was voor weer gewoon te worden in mijn kop weeges door het eete had ik onrust en ik was ook allergies dus ik kreeg ander eete en dat begon meteen vandaag.
Toen ging ik weer in de auto terug en thuis was alles gewoon. Alleen ik was nog langzaam en sloom van het spul in de hapjes. Ik heb de hele avond op het tapijt gelegen te niksen. Spelen lukte niet. Van de nieuwe brokjes kon ik wel goed eete. En het avondeete lustte ik ook.

En toen de ochtend erna voelde ik me weer Ollie in mijn kop dan de dag erfoor. Ik wist dat ik kon rennen en dat deed ik. En ook dat ik kon spelen en dat deed ik ook. En ik had nog wel dat ik me moest wassen van iets in mijn kop eerlijk waar dat was er nog. En het rennen ook.

Toelichting mevrouw Olliebert
De injectie was een lage dosis Prednison, werkzaam een week tegen de jeuk. Het eten is voor Ollie nu anders, we zijn over over Hills Z/D. Dit zogeheten eliminatie-dieet moet zes tot acht weken worden gevolgd. Dan fase voorzichtig wat anders introduceren, bij klachten terug op Hills ZD. Door de toenemende voedsel-allergie vertoonde hij toenemend jeukgedrag, zoals overmatig wassen en in de vacht knauwen. Ook zag ik een geladenheid in zijn gedrag, spanningen die hij niet kwijt kon in het spelen. Op de hypoallergeen brokjes van Royal Canin reageerde hij zo extreem dat ik meteen met hem naar de dierenarts gingen.
Ook is er gesproken over spanningsklachten, dat gesprek krijgt nog een vervolg.

Mijn snek was gefaarlijk

Ik ben een nette jongen, dat weet ik van mezelf, en dat betekent wassen en wassen en naknagen van plekjes in mijn vacht waarvan ik denk dat moet netter. Wassen is ook fijn, ik krijg dan rust in mijn kop. Dus ik was me graag en ook veel.

Half

Alleen wat ik nou ook heb dat is een halfe haarbal.
Dat je foelt er komt iets, je moet raar hoesten, de buik duwt wat naar boofe, je smakt en dan is het klaar. En dan ga ik weer wassen.

Sneks

“Daar zijn sneks voor,” hoorde ik thuis en ik dacht sneks, die lust ik.
Eerst kwam ze met een pasta. “Dat is malt.” Ik ruiken. Toen wist ik het meteen. Ik eet geen malt.
Daarna kwam er een doos uit een winkel met van alles erin ook die sneks dus.
Kleine sneks en van de lekkere lugten werd ik al blij in mijn kop, dat ik wist jaaa Ollie gaat lekker snekke!!!
Ik kreeg er een paar. Eete, lekker spul. De dag erna weer en toen ook weer, het was om te helpen met de haarballen dat ze weg gingen en dat ik niet meer zo moeilijk hoefde te hoesten.

Aagressie

De sneks deden wat met me.
In mijn kop werd het mentaal moeilijker. Ik kreeg spanningem en ik dacht de hele tijd van wat-nou wat-nou en bij het spelen sloeg ik soms te hard of ik deed iets met mijn nagels en dan zei ze: “Ollie toch”.
Er was aaagressie in mijn kop gekomen.
Dan moet je spelen maar ik was zo moe van speele en mijn kop zei doorgaan maar ik was moe. “Wat is er toch met je,” vroeg ze en ik wist het zelf niet.

Aaien

En toen kreeg ik opeens die sneks niet meer. Er zat spul in waar mijn kop niet tegen kan en die sneks waren dus gefaarlijk voor me. Ik snap niet hoe dat kan als ze lekker zijn.
Eerlijk waar de dag erna toen was de aagressie uit mijn kop. En ik wilde weer op het krukje liggen en aaien vond ik fijn.
Maar dat haarbal-hoesten heb ik nog en ik blijf me wassen, want ik zei het, ik ben een nette jongen.

Dat geluid hoorde niet in huis

“Kijk eens Ollie,” zei ze, “we hebben nieuwe spullen van Ikeeja.” Ik keek naar de doos en ze fertelde van een lamp en een deken en ook dat er een wekker was. Ze zette alles op het tapijt. En ik kijken. Ruiken. Nieuwe dingen ik weet het niet, ik ben geeneens helemaal gewend ik hoef geen nieuwe dingen, ik ben zelf nieuw.

Doos

“Wil je een doos?”
En toen stond er een grote doos op het tapijt.
Ik foelde meteen nee en ik liep op een drafje naar onder de tafel. Daar is het donker daar kan ik gewoon zitten. Even later was de doos weg. De dag was weer gewoon.
Alles ging ferder zoals het hier gaat. Eete. Knuffels. Saame speele. Ik speele. Naar bed. Knuffels.

Oefenen

Ik slaap nou vaak een stuk van de nacht ook op de slaapkamer, in de kast heb ik een kussen en daar lig ik presies goed. Ik kan de kamer zien. Ik kan het bed zien. En niks niemand niet kan mij zien. Daar lig ik ook oferdag als ik zin heb.
Alleen nooit een hele nacht. Dat is te lang.
Als ik wakker word ga ik naar beneden, in de vensterbank zitten en naar de straat kijken. Gewoon rustig. Stil. Dan leer ik wat zijn de huizen in mijn straat. Wie loopt er en waar gaat hij heen. O kijk een hond. En ik oefen ook met waar kan ik hier liggen en hoe lig ik dan, waar laat ik mijn poote en kan ik dan ook draaien en hoe dan.
De nacht is om te oefenen met het huis.

Geluid

Ik was net in slaap gefallen of langer toen ik wakker werd van een geluid.
Dat geluid dat hoorde niet in huis, ik wist het zeker. Het was een lang geluid en het bleef maar en het stopte niet.
Toen ben ik naar boven gegaan naar het bed: “mew-mew-mew-mew!” Ze was wakker maar ze deed van niet. Ik weer: mew-mew-mew-mew!!! Ik ben weer in de kast gaan slapen maar het was moeilijk want ik hoorde dat geluid.

Nou en eindelijk werd ze wakker en we gingen naar beneden. “Wat een geluid,” zei ze, “dat is de wekker van Ikeeja, die zet ik meteen af.” En toen was het stil.
“Kwam jij dat aan me zeggen, Ollie?” vroeg ze en toen kreeg ik knuffels en liefe woordjes en dat ik zo aalert was en dat ik misschien wel een bewaak-kater ga worden maar dat weet ik niet zeker of ik dat kan.