Alle berichten van Ollie

Dit is mijn nieuwe hobbie

Net toen ik dacht nou folgens mij snap ik alles van het huis hier, toen kwam er iets nieuws en dat was poosietief. Ik had er opeens een hobbie bij.
Het ging zo.

Film

Elke afond zit mijn vrouw aan haar werktafel tot het geluidje van haar telefoon gaat, als ik dat hoor weet ik nou gaan we spelen. En ik weet van binnen als het afond is wanneer het komt, dat foel ik gewoon. Dus soms ga ik bij de tafel zitten wachten, dat is op het kleine tafeltje erbij, daar heb ik een matje.
Dus daar zat ik te wachten toen ik een potlood zag, nou mijn poot ging meteen van hier komen potlood alleen toen gebeurde het. Ze tilde me op en zette me op schoot en ik zat er meteen in mijn gefoel van wat-nou wat-nou en toen wees ze van “kijk eens Ollie.”
Ik kijken.
En ik bleef kijken want ik zag op het grote scherm foogels. Kleine en grote en ook beestjes, het was een film, speciaal voor katten. Dus met alleen wat wij leuk vinden.
Dat iets geluid maakt, niet groot maar gewoon net spannend dat je foelt wat is dat.
En dat iets beweegt dus dat je ernaar wilt kijken en diep van binnen weet je wel ik ben feilig.
En dan de hele tijd door.

De afond erna zat ik er weer en toen langer. Voor mijn zekerheid heb ik ook achter het scherm gekeken maar daar was niks te zien. Ik heb ook goed gesnuffeld aan de tafel.

Op schoot

Toen ontdekte ik van de film is ook op de tablet te zien weeges ik wil niet altijd op schoot daar ben ik eerlijk ofer. Alleen toen was het toch te spannend ik durfde geeneens echt dichtbij.
Wat ik nou geleerd heb is van spannende dingen kan ik wel maar dan heb ik steun van thuis nodig dus foortaan ga  ik naar de film kijken als ik op schoot zit. En dat is dus mijn nieuwe hobbie.

Waarom kan ik nou geen kopjes geefe?

Echt waar, ik dacht dat alles heel goed ging met de intiemiedinges, ook al lukt het soms niet met saame liggen of de ochtendknuffel brengen. En toen vroeg een van mijn vrienden of ik ook kopjes gaf.

Ik keek naar mijn vrouw en ze zei eerlijk: “Dat doe je nooit Ollie.”
En dat is waar.
Weeges ik weet niet hoe het moet. Weet iedereen dat vanzelf? Ik niet.

Wat ik wel doe is met mijn lighaam tegen mijn vrouw gaan hangen, dan weet ze ik wil bij haar horen. En ik laat ook merken als ik een knuffel wil dan weet ze ik heb het gefoel. En ik trappel op het tapijt en op badjassen in de badkamer en oferal dat het huis weet ik ben ook fan Ollie.
En soms slaap ik tegen haar aan op het tapijtje.
En soms geef ik hapjes of likjes.
Maar kopjes? Nee.

Het is wel zo dat ik zacht gefoel heb aan de zijkant van mijn kop dat heb ik deze week ontdekt toen ik daar knuffels kreeg. Heel zacht aaien aan beide kanten tegelijk dat is superfijn. Dus weeges het fijne kan ik het ook niet altijd of oferal. Het kan alleen als het afond is en dan in de keuken of in het donker op het tapijtje, ik weet ook niet waarom dat zo is maar het is zo. En ook niet elke afond daarfoor is het gefoel te intens.

Hoe ik moet leren om kopjes te geefe weet ik niet. Misschien zijn er wel meer katers of poesen die zeggen nou dat doe ik ook nooit. Dan ben ik de enige niet.

Op schoot zitten deed ik alleen toen ik hier pas was dat lukte dan boofe. En nou woon ik beneden en laatst probeerde ik het maar toen lukte het niet. Dus misschien is dat net iets als kopjes geefe dat het een fase is of iets dat er gewoon niet is. Dat kan misschien ook.

Wat ik nu kan met de intiemiedinges

Ik dacht nou moet ik eefe meer vertellen over wat ik nu kan met de intiemiedinges weeges ik woon hier nou al meer dan drie maanden dus hoe gaat het dan.

Extraas

Mijn mening is dat het goed gaat.
Want ik kan nou meer en vooral is dat lang tegen mijn vrouw aan liggen, dat lukt alleen op het tapijtje bij de vensterbank.
Zij gaat liggen en zegt: “Kom maar Ollie.”
Dan heb ik meteen fijne spanning. Dus ik ga een brokje eete, eefe naar een muis kijken, nog een brokje, zal ik naar de bak nee toch niet, nog een brokje.
Daarna kan ik gaan liggen.
In de buurt.
Eefe later ga ik weer anders liggen en dat is tegen haar aan. Dan heb ik ook fijne spanning dus ze moet heel stil liggen en niet in mijn vacht ademen en ook niet aaien of praten.
Ik find, intiemiedinges dat is gewoon saame zijn.
Zonder extraas erbij. Daar krijg ik onrust van en dan wil ik loope ergens heen.

Slaap

Het is nou ook zo dat ik soms zo slaap tegen haar aan. Dan ben ik helemaal rustig en gewoon en als erna foel ik me de hele dag erna ook rustig en gewoon. Misschien is het daarom dat ik nou minder speel wegens ik heb meer rust in mijn kop. Ik slaap alleen saame op het tapijtje ergens anders in huis is stom.
We doen ook samen tegen het kussen liggen, dat is als ze thuis komt dan wil ik meteen knuffels. Dat had ik niet toen ik hier pas woonde en nou wel.

Keuken

De ochtendknuffel doe ik alleen als ik er zin in heb en ik ben op tijd wakker en ik hoor de wekker en ik ben niet zelf eefe bezig.
We doen nou wel een andere knuffel die is in de keuken. Het is daar klein en dan ga ik tegen haar hangen en zij gaat zitten en ik weer hangen en dan aaien en praten van Ollie heb je een fijne dag gehad, daar is het juist weer wel goed. Die knuffel is van ’s avonds heel laat foor het slaape gaan, dan komt de nacht en dan is alles weer anders. En daarna komt de ochtend weer.

Dus ik kan nou veel meer en ik heb er ook meer rust fan maar ook fijne spanning dat is ook zo.

Het was de gekste nacht van mijn leefe

“Hier is altijd alles hetzelfde, Ollie, dus dan heb je zekerheid,” zei ze en zoiets is het beste als je beginnende huiskater bent dat is gewoon zo. Eerlijk waar, zo ging het ook. Elke dag lijkt hier op de andere dag en de nacht ook dus foor iemand als ik met dingen in zijn kop is dat het beste. Alleen nou pas kwam er een ferandering en toen had ik de gekste nacht van mijn leefe.

Muis

Eerst ging alles gewoon. Hapje. Speele. Dan zij naar de slaapkamer en ik hier nog wat rondhangen, wat voor mezelf doen, beetje kijken hier en daar. Ik hoorde wel herrie in de straat en eerlijk waar dat was grieselig.
Nou en toen opeens komt ze naar beneden. Ik zat net ferstopt weeges die herrie.
Gaat ze op het tapijt liggen onder een dekbed. Het licht bleef uit.
En toen snapte ik het.
We speelden muis onder de lap en zij was de muis.
Ik springen en rennen, echt de hele tijd en keihard ook.

BAM

Daarna ging ik eefe naar de lichten in de lucht kijken. Ik foelde me sterk weeges ik was niet alleen. En toen eefe later was het toch te moeilijk al die herrie. Dus ik weer erbij liggen. En toen speelden we weer muis onder de lap en zij was nog steeds de muis. Ik kon nou harder springen weeges ik had erfaring dus dat deed ik ook. Echt BAM.

Nacht

oen deed ze het licht aan. Ik weer in de vensterbank kijken.
Daarna licht weer uit. En ze zei: “Nou kan het weer Ollie.” Het dekbed ging weer op de bank en zij ging weer naar de slaapkamer.
Ik heb dat nog nooit meegemaakt en het was raar. Maar best leuk want een nieuw spelletje daar hou ik van fooral als ik het meteen kan. Dus nou denk ik, misschien ga ik ’s nachts een keer heel stil naar boofe, dat hoort bij speele, dat je sluipt en sluipt en dan opeens BAM dan spring je op de muis onder de lap die dan in bed ligt. Ik foel dat ik het kan. Ik heb erfaring. Ik weet nou ’s nachts spelen dat hoort erbij, dus ik ga het doen.

En toen snapte ik mijn Kerstkadoo

Er kwam een grote doos in huis, van zoeplus die dozen zijn groot en steefig, maar daar ging het niet ofer, er zat een kadoo in, zei mijn vrouw. Of ik wilde ruiken. Ik wel maar eefe want met de doos was ook spanning in huis gekomen, misschien van de straat daar was het druk.

Mand

De dag daarna ging de doos oope. Er zat eten in. En een brokjesbal feels te klein daar begin ik niet aan wist ik meteen. En ook een grote mand, die was voor mij. Het was een Kerstkadoo.
Mijn vrouw zette de mand op mijn matje neer.
“Kijk eens Ollie,” zei ze, en ik keek en meteen kwam het gefoel van heppie in me. Dat heb ik nou faker en dan ga ik trappelen. Dat hoort erbij zo beleef je het gefoel.
En nou met de mand deed ik het meteen. Poote erop, trappelen, het duurde een hele tijd en toen was het heppie-gefoel rustig dus ik hield ook op met trappelen en ik ging eefe wat anders doen.

Kerstkadoo

Later op de dag keek ik nog eens naar de mand.
En toen snapte ik mijn Kerstkadoo. Het was niet alleen om in te trappelen, ik kon misschien ook wel in de mand gaan liggen. Maar ik ben een grote jongen en ik dacht pas ik wel. Dus eerst mijn eene poot, mijn andere en toen stapte ik in de mand. En het paste. Ook toen ik ging liggen.
Alleen wat ik in de mand moest doen dat wist ik niet. Het was mijn eerste mand, mijn meubel is weer anders en de bank is ook weer anders, en met een mand heb ik weinig erfaring dat is gewoon zo.
Dus toen ben ik me een beetje gaan wassen en daarna ging ik weer wat anders doen.

Wennen

Nou staat de mand achter de kastjes. Weeges ik wil wel op mijn matje liggen en zo kan ik toch trappelen. En soms ga ik er in staan en dan denk ik ga ik liggen ja of nee. Dus ik heb nou iets erbij om aan te wennen en eerlijk waar, dat kan ook fijn zijn fooral als het met trappelen is.