Poezenschilderijen zijn er nooit genoeg op de wereld, en mooie poezenschilderijen al helemaal niet. Mieke van Hooft maakt ze.
De foto komt van haar website, ze is schrijfster en schilderes: klik en kijk
Expositie
Het goede nieuws is, dat de poezenschilderijen te zien zijn op een expositie in Ede, het duurt tot en met eind maart. Op de website staat alle informatie.
Het zijn grote schilderijen waar je meteen blij van wordt. Mooie warme kleuren, poezen die graag samen zijn en bovendien poezen die lijken te glimlachen. Kan dat eigenlijk wel?
Glimlach
Een glimlach is een menselijke expressie, meestal van tevredenheid. Een poezenmens ziet nogal eens haar of zijn eigen kat glimlachen. Maar een kat is geen mens. De lichaamstaal is anders,. En toch kan het dat je dat waarneemt, omdat het verlangen in je leeft.
Niks mis mee. En soms lijkt het ook zo te zijn. Dat behoort tot het mysterie kat.
Je kunt het gewoon niet echt zeker weten.
Bescheiden
Mieke van Hooft is bescheiden over haar schilderijen. Op haar site zegt ze: “Schilderen is al heel lang een hobby van mij. De laatste jaren is dit een steeds grotere plaats gaan innemen in mijn leven en ontdekte ik de raakvlakken tussen het schrijven en het schilderen; met beide kunstvormen kan ik anderen boeien, ontroeren, laten glimlachen of inspireren. Van beide kunstvormen word ik zelf erg blij!”
Traditie
Nederland kent enkele grote namen als het gaat om poezenschilderijen, elk met een eigen sfeer. Bijna iedereen kent de vertederende schilderijtjes van Cornelis Raaphorst (1875-1954) of van Henriette Ronner-Knip (1821-1906). Hun werk lijkt op de ouderwetse poesieplaatjes: lieve details, vertederend en in de beste zin des woords sentimenteel. Je betaalt er kapitalen voor, als zo’n poezenschilderij al in de verkoop komt natuurlijk. Dat gebeurt af en toe.
Rosie was pas acht maanden oud, maar ze zat al in het asiel sinds ze een piepklein kitten was. Het enige dat ze wilde, was een thuis en een mens om liefde aan te geven.
Op een van de eerste dagen van 2018 besloot Alex R. met zijn vriendin naar het asiel te gaan. Ze wilden een kat een nieuw thuis geven. Tot voor kort had Alex zichzelf gezien als een hondenman, maar toen ze tijdelijk een kitten te logeren kregen, begreep hij een kattenman te zijn. Dus wilde hij een kat in zijn leven.
Blazen doe je om jezelf te verdedigen, als je een kat bent. Het is sterke lichaamstaal die zegt: blijf van me af, ga weg, laat me met rust.
In de kliniek besloten ze om Junior een beetje op te voeden. Hij moest leren dat mensen niet eng waren, dat ze geen bedreiging vormden maar dat ze iets goeds konden komen brengen. Dat iets was: liefde.
Een computerspelletje met een kat is altijd leuk. Hoe leuk, bewijst Talking Tom. Inmiddels zijn er meer dan 6 biljoen spelers. Zes bil-joen! Onvoorstelbaar veel mensen zijn dat.
Wat een nieuwsgierig poesje zit daar. “Hoe stevig is deze stof, wat zit eronder en wat is er boven?” Elke poes en kater moet de omgeving verkennen. Dat is instinct, en je hebt er enig zelfvertrouwen voor nodig.