Alle berichten van mevrouw Bert

Betty de poes werkt in een kapsalon

Betty  Op de foto is Betty de poes aan het werk. Ze doet wat ze het beste kan: zelf ontspannen en anderen ontspanning brengen. Betty werkt in een kapsalon in Australië en ze is bijna wereldberoemd.

In Nederland is zoiets niet goed denkbaar. We hebben hier een oerwoud aan regels en geboden en verboden. Maar als je Betty zo ziet liggen, dan denk je toch: dat gun je iedereen.

Roem

Betty Boo, zoals ze voluit heet. is een moderne poes. Ze houdt van social media:

  • ze heeft Instagram: klik en kijk  allemaal leuke foto’s van Betty in de salom
  • ze heeft een eigen blog: in het Engels, klik en lees

Haar grote roem begon een paar weken terug, toen de website LoveMeow een artikel over haar schreef met veel foto’s.  Toen ging haar verhaal de hele wereld over.  Ze kwam op de tv van Japan tot aan Engeland, en het internet werd een beetje gek.

Verhaal

Betty was een kittenpoesje van acht weken oud, toen ze door Chris Guglielmi werd gevonden. Ze was eenzaam en verlaten, maar door de zorgen van Chris kwam ze er weer bovenop. Toen bleek ze een knuffelpoes te zijn. Ze houdt veel van mensen en ze vind het heerlijk om bij iemand op schoot te liggen.

Dus toen Chris een kapsalon opende, was het helemaal niet gek dat Betty daar als assistent aanwezig zou zijn.

Salon

Elke dag gaat Betty Boo naar haar werk in de salon. Ze is goed in wat ze doet:

  • op schoot liggen
  • kopjes geven
  • zorgen dat klanten zich ontspannen voelen
  • aandacht vragen voor knuffels

Moet er een klant even op de bank wachten op zijn of haar beurt, dan biedt Betty haar gezelschap aan. En al zijn er overal in de salon plaatsen voor haar om te zitten en te slapen, toch zit ze het liefste bij iemand op schoot. Ook en vooral wanneer hun haar gewassen wordt: want Betty snapt dat een natte vacht krijgen heel moeilijk is.

Hadden wij ook maar zulke salons!

 

  Hoi Baloo!! Dit is een zorgzame jonge poes die graag aan haar mens cadeautjes geeft. Maar hoe ontdekte ze wat hij leuk vond?

Precies zoals mensen ook leren wat een ander persoon leuk vindt: je geeft iets, je let op de reactie en daar denk je over na. Cadeautjes geven is iets met aandacht. Zonder aandacht lukt het niet.

Majesteit

Baloo is een schildpadpoes – die hebben een reputatie. Ze zouden eigenzinnig en soms zelfs afstandelijk zijn. Een beetje majesteit. Maar Baloo maakt korte metten met dat vooroordeel. Ze is een lieve en zorgzame poes, die graag wil dat haar mens, haar man Ben, gelukkig is. Dan is zij ook gelukkig.

Ddd

Elke ochtend worden Baloo en Ben samen wakker. Baloo is dan al buiten op jacht geweest om een cadeau voor hem te vinden. Ze ligt op zijn borst te spinnen, vol verwachting van zijn blije reactie.

Ben is wel blij om haar zo te zien maar… het cadeau dat ze meebracht vond hij in het begin niet zo leuk.  Het waren levende dieren. Kleine muizen. Vogels. Alles wat ze kon vangen. Die prooi nam ze mee naar huis.  Dan zette Ben het diertje weer terug de stadsnatuur in.

Baloo snapte dan natuurlijk niet. Een afwijzing van haar cadeau? Ben voelde zich schuldig.  Baloo was in de war.  Zij deed toch haar best? Een cadeau, dat ook als ontbijt kon dienen, en dan wilde haar eigen mens het niet eens.

Boomblad

Op een dag werden Ben en Baloo weer samen wakker, zoals altijd. Deze keer was er iets anders dan anders. In plaats van een muis of een vogel, had Baloo buiten een ander cadeau gevonden. Tussen haar tanden zat een groot boomblad.

En daar was Ben superblij mee. Hij aaide haar en gaf haar complimenten.
De volgende dag had Baloo weer een boomblad voor hem gevonden. En de dag erna, en de dagen die daarop volgend ook.

Verschil

De boombladen waren steeds verschillend, vertelt Ben: “Soms was het een enorm groot blad, soms een kleiner blaadje. Ze zagen er altijd mooi uit. Dus ik zorgde ervoor dat Baloo wist dat ik dankbaar was voor het blad. Terwijl ze op mijn borst zat en toekeek, speelde ik altijd even met het blad dat ze voor me had uitgezocht.”

(Bron: Lovemeow.com)

Kleine speciale winkels met een kat

 Van die kleine speciale winkels zijn het, waar ze van alles verkopen. Je komt er graag vanwege die ene persoon: de winkelkat.  Op Instagram is er een prachtige verzameling: klik en kijk 

Je kunt ook kijken als je zelf niet op Instagram zit. Gewoon doorklikken.

Vrijwel alle foto’s zijn gemaakt in New York, omdat de fotograaf daar woont. Maar bijna overal ter wereld zijn winkelkatten, ook in Nederland.

Winkel

In  Nederland hebben we een oerwoud van regels die eerder iets verbieden dan stimuleren. Dan komt er weer eens een berichtje in de kranten over een trouwe café-kat die na tien of twintig jaar trouwe dienst opeens thuis moest blijven. Alle mensen boos, want een café-kat is de helft van de gezelligheid. Katten in antiekwinkels zijn nog het gelukkigst, die hebben het minste last van regels. Soms slapen ze in de etalage. Dan weten klanten: dit is een goede winkel, daar kan ik met vertrouwen kopen. Een winkelkat is de beste aanbeveling.

Foto’s

Dat lees je ook in de commentaren op deze mooie Instagram-pagina. Mensen zijn blij als ze ‘hun’ winkelkat op de foto zien, of ze leveren commentaar wanneer ze vinden dat de winkelkat in kwestie een betere verzorging nodig heeft, en dat vinden echte kattenliefhebbers nogal gauw.

Variatie

VVat opvalt, is de grote variatie in winkels en gelegenheden, tot aan een wasserette toe. En wat is het leuk om te zien hoe goed de kat in kwestie bij de winkel past en zich helemaal op zijn/haar gemak voelt. Wat een persoonlijkheden, je zou ze allemaal wel willen leren kennen.

De site is een initiatief van Rob Hitt, wonend in het New Yorkse Brooklyn. Hij fotografeerde de katten in zijn omgeving. Toen de pagina steeds populairder werd (nu al meer dan honderdduizend volgers) kreeg hij foto’s van winkelkatten over de hele wereld toegestuurd. Heerlijk.

 

De allereerste Belgische kattendierenarts is er

dierenarts voor katten   Daarrrr is ze. De allereerste Belgische dierenarts speciaal voor katten.  Hoi Dominique De Schutter uit Schilde!

Ze staat op de foto met haar twee Ragdoll-katten Strudel en Biscuit.  Die foto komt van de dierenartspraktijk De Drie Biggetjes.  Dat zijn drie dierenartsen.

 

Droom

Op haar pagina vertelt Dominique over zichzelf: “Het feit dat Ik geboren ben op Werelddierendag en mijn naamdag samen valt met Wereldkattendag is voor mij geen toeval. ”

“De keuze om voor dierenarts te gaan studeren was dan ook al vroeg gemaakt. Als dierenarts wil ik een extra steentje kunnen bijdragen aan het verhelpen van dierenleed. In deze praktijk kan ik mijn droom waarmaken door me ten volle in te zetten voor de zwerfkatjes. Daardoor is de zwerfkattenpopulatie in de omliggende gemeentes enorm gedaald en kregen vele arme stakkertjes een warm nest.”

School

Nu is Dominique een stapje verder gegaan met haar zorg voor katten door gedragstherapeut te worden en haar eigen praktijk Chat le roi te openen. Iedereen snapt dat honden naar school gaan om bijvoorbeeld beter te leren luisteren. Voor katten is zoiets minder vanzelfsprekend. En toch kunnen katten soms best wat hulp gebruiken als er iets moeilijks is als angst of onzekerheid. Denk eraan als een soort therapie, ondersteunend en helpend. Voor de zuiderburen is dat nieuw.

De krant Het Laatste Nieuws interviewde  haar. Ze zei onder andere:

“Na mijn opleiding dierengeneeskunde ben ik gaan werken bij de dierenartsenpraktijk De Drie Biggetjes in Sint-Antonius (Zoersel). Veel van de kattenbaasjes die daar over de vloer kwamen, wisten geen raad met het feit dat hun viervoeters in huis bleven plassen. Een probleem waardoor veel dierenartsen met de handen in het haar zitten. Ik merkte dat ik tekortschoot en ik ben dan een cursus kattengedragstherapie gaan volgen. Dat was een nieuwe wereld die voor mij open ging en toen ben ik pas beginnen beseffen hoeveel stress poezen hebben bij de dierenarts.”
“Mijn praktijk is een plaats waar katten zich op hun gemak voelen vooraleer ze bij de dierenarts komen. Ze kunnen rustig acclimatiseren in een ruimte vol zachte materialen zonder kooien, met krabpalen, kattenbakken en voederbakjes. Honden zijn er niet welkom.”

Begin

Het is een goed begin van een betere zorg voor katten. België is nieuwsgierig naar deze ontwikkeling, getuige de aandacht van de pers. Laten we hopen dat er in het hele land daar veel nieuwe gedragstherapeuten voor katten volgen.

(bron:  hln.be)

Hoe Rudy het zwerfkitten een knuffelkater werd

Hoi Rudy! Het is nauwelijks te geloven dat dat kleine kitten en de vorstelijke kater dezelfde persoon zijn.  En toch is dat zo.

Aan deze twee foto’s kun je zien hoe belangrijk liefde is. Want dat maakte het verschil. Wat is het verhaal?

Wild

Daarvoor gaan we naar Amerika. Op een dag arriveerde er een kitten van negen weken in het asiel. Daar bekeken ze hem en toen besloten ze dat het jonkie te wild was om nog kans te maken op een huiselijk leven. Dat hoorde Sam Peterson, een man van een plaatselijke dierenreddings-organisatie en hij besloot dat dit kitten wèl een kans verdiende. En wel bij hem thuis.

 

Verjaardag

Toen Sam hoorde van het kitten, nam hij niet alleen dat besluit maar hij handelde er ook naar. Hij ging naar het asiel, nam het kitten mee en noemde hem Rudy. Sam was net die dag jarig, maar of het huis vol bezoek zat maakte hem niet uit. Dit was belangrijker. Voor Rudy was het net op tijd, anders had hij over de Regenboogbrug gemoeten. Nu ging hij in een reiskorfje mee naar een thuis.

Zorg

Sam begon met Rudy te verzorgen. Hij had vlooien in zijn vacht, die moesten weg. Rudy kon zichzelf niet goed schoon houden, dus dat deed Sam. En hij kreeg ook extra te eten, want voor zijn leeftijd was hij te mager. Dat zijn allemaal grote ervaringen wanneer je nog maar negen weekjes oud bent, maar op de een of andere manier wist Rudy dat hij in goede handen was. Hij liet alles toe, zonder bijten, blazen of boos kijken. En dat voor een verwilderd kitten.

Spinnen

Wat Sam hem niet kon leren, ontdekte Rudy zelf. Spinnen. Binnen de kortste keren begon het kleine katertje te spinnen en hard ook.  Het was niet van angst. Het was van tevredenheid. Rudy voelde voor het eerst in zijn leven dat hij veilig was, en dat hij een mens had die voor hem wilde zorgen.

Kater

En zo groeide Rudy op, dankzij de goede zorgen van Sam. Hij is nu een mooie kater die van knuffelen houdt, het liefste 24 uur per dag. Spinnen doet hij nog graag en veel.

Zo zie je, ook katten die een beetje of helemaal zwerver of wild zijn, verdienen een kans. Er kan zomaar een knuffelaar in hun binnenste zitten.

(Bron: Lovemeow.com)