Tag archieven: veren

Kater Bolle over als je levende veren hebt

veren

Als je mij vraagt naar mijn favoriete spel hoef ik niet lang na te denken. Ik hoef eigenlijk helemaal niet na te denken want ik vind maar één ding leuk. En dat is natuurlijk het spel met de veer. Dat wil ik altijd wel spelen, dag en nacht.

Ik heb een heleboel veren. Veren van faazanten, veren van pouwen, van kraaien en een hele spesjale gestreepte veer die van mijn vriend Vlo is geweest. Dan heb ik ook nog veren aan een stokje of aan een touwtje en ik heb prachtigmooie veren aan poppetje die ik van Loes heb gekregen. Verder heb ik nu al 12 tasjes om over te surfen, dus ik heb een prima sirkwie.

Levende veren

Maar sinds kort heb ik ook levende veren. En dat is haast nog spannender.

(tekst loopt door onder viediejoo)

In mijn tuin komen best veel vogels. Twee meerels, een meneer en een mevrouw, die vlakbij in een boom wonen en denken dat mijn tuin ook een beetje van hun is. Mijn vrouw zegt dat ze ergens een nestje hebben en dat we vanzelf wel de beebie-meerel gaan zien. Er zijn twee houtduiven, zo heten ze. Ze zijn best groot en heel onhandig. Ze gaan overal zitten waar dat niet kan, en dan vallen ze eraf. Verder zijn er ook vier groene vogels, en soms zijn het er zelfs wel vijf of zes. Ze zijn altijd heel druk aan het roepen en praten.
Mijn vrouw heeft allemaal zakjes met eten voor de vogels opgehangen. De groene vogels, ze heten pa-pe-gaai, eten vooral een soort pitten. Maar o, wat eten ze rommelig! Meer dan de helft ligt op de grond, dat hoort toch niet? Gelukkig eten de duiven en de meerels de pitten die op de grond teregt komen netjes op.

Mijn tuin

Ik vind het prima dat de vogels er zijn. Ik heb weleens gehoord van katten die vogels eten, maar dat kan ik haast niet geloven. Het zijn toch alleen maar veren en botjes die je dan in je mond hebt? Ik laat iedereen met rust, alleen als ze heel brutaal worden ren ik er eventjes op af. Dat het mijn tuin is, betekent dat.

Als ik in mijn tuin wat brokjes of natvoer krijg zitten de meerels al klaar. Wat ik laat staan eten zij meteen op. Mijn mensen waren eerst een beetje zenuwachtig, dat ik de meerels zou vangen. Maar ik doe helemaal niks. De meerels vinden vooral mijn brokjes erg lekker, soms komen ze zelfs naar mijn mensen toe en kijken ze met een scheef gehouden kopje even aan. Mijn man gooit een brokje naar ze toe, maar dat is niet genoeg. Ze willen nóg een brokje en dat krijgen ze.
Zeker weten dat de meerels geen last van haarballen krijgen met al mijn brokjes!

Spelen

verenSinds een paar dagen gaan de groene vogels aan allerlei spulletjes schuiven en knagen. Ze spelen, legde mijn vrouw uit. Soms hangen ze ondersteboven aan het rekje dat bij hun eten hangt, en ze kunnen ook ondersteboven naar beneden langs de planken aan de muur. Ik kan het haast niet geloven wat ze allemaal kunnen doen, het zijn eerlijk waar artiesten.
Ik vind dat superspannend en ga naar ze zitten kijken, vlakbij.
En weet je wat ze dan doen? Ze gaan vlak langs me heen vliegen en ze gaan zich een beetje uitsloofen voor mij. Ze weten dat ik niks doe, dat ik alleen maar kijk.
Dat zijn dus mijn levende veren, mijn nieuwe spel.

Veer

Wat ik wel heel jammer vind is dat ze nooit een veer laten vallen, om mee in huis te spelen.
Misschien moet ik het gewoon een keer heel netjes vragen.
En wie weet kan ik, als ik veel met die veren oefen, straks ook ondersteboven langs de muur naar beneden. Mijn vrouw zegt dat ze al klaar zit met de kaameraa, voor als dat lukt.

Kater Bolle over: als je veel veren hebt

veren
Omdat ik de laatste weken vaak binnen ben, wegens de reenoovaatsie, doe ik niet zoveel.

Patroeje

Als ik gewoon naar buiten mag loop ik een paar keer per dag mijn patroeje, en ik loop vaak ook een stuk over de daken van de schuurtjes. Soms moet ik zelfs een stuk rennen, omdat er ergens katten ruzie maken en ik daar dan ga kijken.
In ons huis kan ik niet zoveel lopen, want het heeft maar twee kamers. En een badkamer. Daar kijk ik altijd even in het putje en ik ruik er aan. Het is een biesondere lucht, van water en onder de grond. Meer is er niet te doen, in de badkamer. Er is in ons huis ook nog een klein gangetje, waardoor ik naar mijn tuin kan. Maar mijn huispatroeje is dus altijd zo klaar.
Mijn mensen zijn nu bang dat ik nog weer een beetje dikker word. Ook omdat ik door de pilletjes om rustig te blijven veel meer ging eten.
Daarom spelen ze ekstraveel met me, zodat ik toch genoeg beweeg.

Spelen

Mijn vrouw zegt dat dat spelen nog niet meevalt, omdat ik niet veel dingen leuk vind.
Balletjes snap ik niet zo goed. Meestal zit ik beleefd te kijken als mijn mensen balletjes verengooien, maar ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee wat ze nou presies van me willen.
Ik heb een paar puzzels, voor brokjes. Daar kijk ik naar, en héél af en toe pak ik er een brokje uit.
Ik heb een vis met ketnip, waar ik vroeger aan likte. En ik kreeg een nieuwe banaan, een kussentje en een muis, allemaal met ketnip. En ik doe er niks mee.
Maar er is één ding waar ik altijd mee wil spelen. Daar kun je me voor wakker maken, eerlijk waar.
Als je me een beetje kent weet je vast wel dat ik mijn veer bedoel.

Stip

Meestal speel ik het spel met de veer met mijn vrouw en met Stip, mijn rode kleedje.
Mijn vrouw haalt de veer onder Stip door en ik vang de veer. Ik speel dit spel al vier jaar, maar het gaat nooit vervelen.
Volgens mijn mensen krijg ik altijd hele grote ogen, en soms ook een dikke staart als we met de veer spelen. Ik moet zelfs gapen van de zenuwen, zo superspannend vind ik het.

Nieuwe spelletjes

Mijn mensen zeggen wel eens dat ze het saai vinden, de hele tijd hetzelfde spel. Daarom heeft mijn vrouw een paar nieuwe spelletjes met de veer bedacht. Zij kent me goed en ze weet presies wat ik leuk vind, soms zelfs voordat ik dat zelf weet.
Eigenlijk hou ik niet zo van nieuwe dingen. Ik wil graag dat alles altijd het zelfde is, dan voel ik me veilig. Maar de nieuwe spelletjes durfde ik meteen te doen. Dat vinden mijn mensen superstoer van me, dat ik dat durf. Ik ben zelf ook best een beetje trots dat ik zoveel durf.

Kleedje

verenHet eerste nieuwe spel is met een nieuw kleedje in de slaapkamer. Mijn vrouw heeft het een tijdje geleden gekocht en was een beetje bezorgd dat ik er bang voor zou zijn. Maar ik zag het kleedje en ging er meteen languit op liggen, en aan krabbelen.
Nu spelen we op dat kleedje met de veer. Elke dag ga ik een paar keer op dat kleedje zitten en kijk naar mijn mensen. Die weten dan meteen wat ik bedoel.
Eén van mijn mensen beweegt de veer onder het kleedje en ik spring er bovenop. Soms doen ze het kleedje dubbelvouwen, zodat er een soort tunnel is. Daar kijk ik dan steeds in, of ik de veer al zie.

Wat ik dan weer nóg leuker vind is als mijn vrouw een tasje op het kleed legt en de veer zich daaronder verstopt. Het is een tasje van dunne stof en als ik zie dat de veer onder het tasje zit neem ik een sprong en schuif op het tasje een stuk over het kleed. Alsof ik aan het surven ben, zeg maar. Ik maak een prop van het tasje en ik bijt erin, net zolang tot ik de veer heb gevangen.
Als ik de veer heb beginnen we weer opnieuw.

Poten

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ook kan de veer nog om de poten van de eettafel heen gaan, heel snel. Dan ga ik aan de andere kant van de tafelpoot staan en sla mijn voorpoten om de poot heen, en probeer de veer te pakken te krijgen.

Grappig hè, dat je zoveel kunt doen met een veer? Dat had ik nooit gedacht.
Mijn mensen kiezen altijd de veer uit waar we mee gaan spelen, want ik heb heel veel verschillende veren. Kleine veren, grote veren, veren in een bosje aan een stokje,
veren aan een touwtje. Ik heb veren van Vlo gekregen, van vogels die bij hem in de buurt wonen. En sinds kort heb ik ook veren van pouwen, met een oog erop.
Mijn man vraagt wel eens hoeveel veren ik eigenlijk nodig heb.
Nou, in prinsiepe maar ééntje, maar meer is altijd beter.
Zo zie ik dat, met veren. Van veren kun je er nooit teveel hebben.