Tag archieven: spelen

Wat ik straks weer ga spelen (misschien)

spelen

Nou u ziet het wel ik ben niet vel over bot. Ik heb wel een dikke vacht. En ook brede botten. Maar van liggen word ik niet atleeties. Straks ga ik weer spelen. Misschien.

Bewegen

Spelen is leuk behalve als ze er thuis steeds over begint. Ik doe best aan beweging. ’s Nachts spring ik in en uit de vensterbank daar heb ik veel kracht voor nodig. En ik ga de trappen op en af nou moet u weten in elke trap hier zit een bocht dus als ik de trap neem moet ik opletten dat kost ook energie. O ja en dan spring ik op en af de bank en het bed. Dat telt ook mee, zo zie ik het. Het is allemaal bewegen.

Gym

Maar voor mijn vrouw is dat weer niet genoeg. Ze zegt dat ik een te dikke buik heb en dat het gezonder is om aan gym te doen. Dus met de veter en het lintje en dan ook lintje onder de lap want dan ga ik springen en rollen.

Ik weet geeneens of ik daar wel zin in heb.

De laatste tijd is het zo warm, het zit in huis en in mijn vacht en ook in mijn kop. Ik wil liggen en wind voelen die uit het waaiding komt. En dan een snek. Een knuffel. Misschien is het ook mijn leeftijd. Als je elf  jaar bent, is je wereld rustiger.

Atleeties

Maar als katerman moet ik ook rekening houden met mijn vrouw. Zij wil graag spelen. Met mij. Dat is best lief en als ik eenmaal meedoe vind ik het ook gezellig, plus ik krijg erna knuffels. Dus ik denk dat ik straks wel wat meedoe voor haar dus.

En dan heb ik ook nog eens verkering met een supermooie poesevrouw. Loes vindt het fijn als ik er atleeties uitzie dan krijgt ze spannende gefoelens en ze zegt ook dat ik aan mijn gezond moet denken. Dus dat telt ook mee.

Mag u raden wie er vanavond weer met het lintje speelt.

kater Bolle over: als je zeker weet dat je iets durft

kater BolleToen ik hier net woonde, was ik voor veel dingen bang. Nou ja, je kunt eigenlijk wel zeggen dat ik voor alles bang was.

Inmiddels woon ik in mensentijd al drieenhalf jaar hier in huis, bij mijn mensen. Ik durf nu veel meer, maar er zijn nog steeds dingen die ik eng vind. Maar soms doe ik ineens iets wat ik een dag daarvoor nog niet durfde.
Waar dat door komt weet ik zelf niet altijd.
Vaak heb ik er al een tijdje over nagedacht, of ik het misschien tóch ga proberen.
En een andere keer weet ik gewoon ineens zeker dat ik iets durf.

Rennen

Een paar dagen geleden kwam ik plotseling KEIHARD naar binnen gerend, uit de tuin.
Binnen ging ik in de slaapkamer heel hard rondscheuren. Dan hóór je me echt remmen en weer omkeren en Stip omver gooien. Dan ben ik een Formule 1-Bolle!
Mijn vrouw begreep dat ik wilde spelen, dus we hebben een tijdje het spel met de veer gedaan.
Tot zover niks nieuws, dat is allemaal al eerder gebeurd.

In de slaapkamer

Maar nadat ik een tijdje in mijn tuin was geweest kwam ik weer terugrennen, de slaapkamer in.
En toen was de veer niet meer genoeg.
Ik bleef maar scheuren, en ik sprong zelfs op een ding (mijn vrouw zegt dat het een “poef” is, dat zou best kunnen) en sloeg een speelgoedmuis eraf. Dat had ik nog nooit gedaan!
We hebben even met die muis gespeeld.
Maar ik bleef hele grote ogen houden, van opwinding. Ik had ook een hele dikke staart, en mijn oren lagen plat naar achteren. Ik was klaar voor avontuur!

Met de muis

Mijn vrouw gooide een balletje naar de woonkamer, en ik rende er achteraan. Mijn man gooide het balletje weer terug en daar rende ik ook weer achteraan.
Toen heb ik met mijn man en mijn vrouw tegelijk gespeeld met het balletje. Dat had ik ook nog nooit eerder gedaan.
En daarna deed ik nog iets helemaal nieuws: mijn vrouw gooide een pluusjen muis naar de keuken. Ik rende er achteraan, en bleef toen staan aarzelen. Mijn vrouw zei: Toe maar, pak hem dan! en toen ging ik me toch een partij voetballen met die arme muis!
Ik tikte hem heen en weer en en gooide hem in de lucht en ving hem zelf weer op. Ik gleed over de tegels, met muis en al. Ik lag op mijn rug en tikte met een achterpoot de muis weer weg.
Ik leek wel een profvoetballer.
Mijn mensen zeiden dat ik uit-ge-la-ten was.
Ik heb die nacht ekstra goed geslapen, want ik was daarna best moe.

Op het bed

Ik ben nu ook aan het oefenen met op bed slapen, want dat vind ik nog steeds best eng.
Ik durf het wel als ik de enige ben die er op slaapt, dat doe ik al jaren.
Maar ik durf het niet zo goed als mijn mensen er ook slapen.
Sinds een paar dagen klim ik nu zelf op bed als mijn man er alleen ligt te slapen. En sterker nog, dan ga ik tegen zijn benen aanliggen.
Ach, en dan moet je mijn vrouw zien kijken. Dan is ze ja-loers. Want dat doe ik niet bij haar.
Dat vond ik toch een beetje zielig voor haar.
Dus nu lig ik ’s avonds, als ze ligt te lezen, ook bij haar op bed. En dan blijf ik nog een tijdje liggen, als ze gaat slapen. Dat durf ik nu best.

Samen praten

Ik ben ook steeds meer tegen mijn vrouw aan het praten. Zij zegt iets tegen mij, en dan maak ik kirretjes terug. En dan maakt zij een geluid tegen mij (ze kan best goed miauwen voor een mens) en dan maak ik hetzelfde geluid weer terug. Daarna zij weer, en zo hebben we dan een gesprek.

Zwiepen

En een uurtje geleden kreeg ik mijn vlooienpipet.
Daar heb ik zo’n hekel aan! Ik ren daarna altijd snel naar buiten, want ik vind het eerlijk gezegd ook griezelig. Dat stinkende spul in mijn nek, bah. Ik snap niet waarom dat nodig is.
Mijn vrouw zegt dat het tegen vlooitjes is. (Niet tegen jou, kater Vlo!!) Maar ik heb nooit vlooitjes, dus waarom zou ze het dan elke maand doen?
Maar nu kon mijn vrouw dat vieze spul op mij doen, en ook nog twee nagels van mijn voorpoot knippen.
Toen was ik er ook echt wel helemaal klaar mee, en dat merkte mijn vrouw ook. Ja logisch, want ik lag met mijn staart te zwiepen.
Maar ik bleef toch gewoon op bed liggen, dapper hè?

Op krachten

Ik vind zelf dat ik ineens dus een hele hoop nieuwe dingen durf. Dat kost natuurlijk wel een hoop energie. Omdat ik zoveel ren en speel en praat en knuffel krijg ik ekstra lekker eten, zodat ik op krachten blijf.
Als ik op mijn kurk klim, val ik als een blok in slaap. Dan snurk ik soms zelfs een beetje.
En als ik wakker ben, bedenk ik wat ik nu wil gaan doen. Gewoon met de veer spelen, of buiten in de tuin gaan rennen, of iets aan mijn vrouw vertellen, of met mijn man en mijn vrouw met een balletje spelen. Of zal ik weer eens met die muis spelen?
Ik wist nooit dat je zoveel verschillende dingen kon doen, als kater!

Het spel met de muis en het kraakpapier

het spel

Dit is een aksiefoto. Dan weet u dat. Ik zit hier te wachten op wat en wie er het eerste beweegt. De muis. Het kraakpapier. Of ikzelf misschien.

Spelen is ook wachten. Dat moet je kunnen, als je wilt winnen en dat wil ik want dan voel ik me goed. Ik zal uitleggen hoe ik dat doe.

Gevoel

Alles begint met een gevoel van binnen. Ik heb dat en miauw. Dan kijken mijn vrouw en ik elkaar aan ze weet dat ik er klaar voor ben. Soms zwiep ik alvast met mijn staart nou dan is er geen weg meer terug. Wegens dat gevoel.

Dus zij legt het kraakpapier op het tapijt. De muis gaat eronder. Zij aan de ene kant en ik aan de andere kant.

Zo begint het.

Aksie

De aksie zit erin dat ik er opeens op spring, zij plotseling met de hengel van de muis beweegt en het papier gaat dan kraken. Serieus dat is spannend. Dat je van alles ziet en hoort en voelt. Dan spring ik BAM op het papier en scheur er met mijn tanden een stuk uit.
Dat is voor het oer-gevoel.

Maar ik weet ook dat je zo niet van een muis wint. Dus dan schudt ik het papier van me af en ga wachten.

Stil

Wachten is niks doen in de aksie. Dus je let supergoed op. Het ziet eruit of je niks doet maar je bent heel erg aan het opletten. Het is intens.
Dus als u als mens denkt mijn kat doet niks dan is dat niks doen in aksie.

Bam

Het leukste komt nu. Opeens is er een geluid. Krrrr van het papier wanneer de muis beweegt. Of KRRR dat is als ik BAM er bovenop spring. Dan rol ik heen en weer of ik grijp het papier weer met mijn tanden of ik lig gewoon keistil.

Dus dan heb ik gewonnen en dan beginnen weer opnieuw.  Zult u zeggen is dat alles maar dan zeg ik doe het maar eens na.